Contracten  

Rechtbank 13 januari 2016 en Hof Den Haag 31 januari 2017; IEF 16743 (Verzuu tegen Holland Scherming) Know-how. R&D overeenkomst – uitleg. HS levert schermoplossingen met name in de glastuinbouw, voor tuincentra en in de utiliteitsbouw. In november 2013 hebben de directeur van HS (hierna: Wiersma) en D. Verzuu gesproken over een eventueel samenwerkingsverband tussen HS en Verzuu. In dat kader heeft D. Verzuu op 20 november 2013 een e-mail gestuurd aan de bedrijfsjurist van HS met als bijlage een concept van een Non-Disclosure agreement (NDA). Op 26 november 2013 hebben partijen deze e-mail besproken. Op verzoek van HS is toen op de print van de E-mail (onder meer) een (handgeschreven) regel toegevoegd. Vervolgens hebben partijen zowel de NDA als het stuk (hierna te noemen: de samenwerkingsovereenkomst) ondertekend. O.a. is er de afspraak: “Gedurende dit jaar betaalt HS mij € 1000,-/wk (excl. BTW en kosten) als tegemoetkoming voor de begeleiding waarvan ik HS ga voorzien bij de ontwikkeling van het uileilldelijke product, en al hetgeen verder op tafel komt. " [de laatste zin betreft een met de hand geschreven toevoeging]

Rechtbank Overijssel 11 januari 2017, IEF 16707; ECLI:NL:RBOVE:2017:42 (Panir 'De Heilige Koe') Merkenrecht. Marketingbijdrage. [Eiser] heeft vanaf 2005 campagne gevoerd en proeverijen georganiseerd om panir, een Indiase kaassoort, in de Nederlandse markt bekendheid te geven. Van 2005 tot en met 2013 heeft de firma Weerribben Zuivel voor het merk “De Heilige Koe” van eiser panir geproduceerd. Gedaagde produceert en levert sinds 2014 rechtstreeks aan afnemers en correspondeerd over de vergoeding voor marketingactiviteiten. De door eiser gevorderde betaling van marketingbijdrage over een redelijke opzegtermijn van 6 maanden wordt toegewezen. Gevorderde verklaring voor recht dat gedaagde onrechtmatig heeft gehandeld jegens eiser door het benaderen van afnemers van gedaagde en het voortzetten van de productie onder eigen naam wordt afgewezen.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 24 maart 2017, IEF 16677; ECLI:NL:RBAMS:2017:1860 (Helftheuvel Het Damborg tegen Intertoys en Bart Smit) Franchise. Contractenrecht. Helftheuvel heeft met Intertoys een franchiseovereenkomst. In 2016 wordt bekendgemaakt dat de winkelketens Intertoys, Bart Smit en Toys XL worden samengevoegd onder het eerstgenoemde merk. Met deze plannen valt de ombouw van een Bart Smit-winkel tot Intertoys-winkel in het exclusieve franchisegebied van eiser. Intertoys heeft aan 22 franchisenemers uit de zogenoemde overlapgebieden voorstellen gedaan om tot een oplossing te komen. Concept omvat afspraken over compensatie en schadevergoeding. Er zijn diverse maatregelen genomen - waar het de reclamefolders betreft. Tegenover al deze toezeggingen, genomen en nog te nemen maatregelen van de zijde van Intertoys, heeft Helftheuvel niet aannemelijk gemaakt dat zij nog belang heeft bij de gevraagde voorzieningen. Er is geen sprake (meer) van een voldoende concrete inbreukdreiging op de exclusiviteitsrechten.

Rechtbank Den Haag 22 maart 2017, IEF 16671; ECLI:NL:RBDHA:2017:2722 (Underwear tegen Overseas Logistics Europe en High Hope) OLE is een Nederlands logistieke dienstverlener die ook opslag aanbied. Onder OLE is beslag gelegd op onderkleding en pyama's met de RB- en NG-merken. Volgens de licentieovereenkomst handhaaft Underwear als licentiehouder in de EU. Het is echter onvoldoende onderbouwd dat Underwear licentiehouder is en mag handhaven. Vereenzelviging met de merkhouder omdat ze op hetzelfde adres zijn ingeschreven of registratie van de licenties bij de Italiaanse belastingdienst zijn onvoldoende. Dat Balestra Srl. moet worden vereenzelvigd met de merkhouder omdat de directuer van de Srl. de dochter is van de merkhouder is ontoereikend bewijs. De vorderingen worden afgewezen, conservatoir beslag tot afgifte wordt opgeheven. In de tussenkomst wordt schadevergoeding toegekend ad €1.098 per week voor stallingskosten sinds week 27 van 2015.

Vzr. Rechtbank Den Haag 10 maart 2017, IEF 16650; ECLI:NL:RBDHA:2017:2312 (Pasoday tegen Hair Workxx) Modellenrecht. Merkenrecht. Slaafse nabootsing. Auteursrecht. Pasoda ontwikkelt en verkoopt hair extensions van menselijk haar onder de naam Flip-In Hair. Zij is houdster van EU-Merkrechten, en twee Gemeenschapsmodellen en voor een hair extension. Hair Workxx is houdster een Gemeenschapsmodel voor een hair extension. Partijen zijn een distributieovereenkomst aangegaan. Het modelrecht is ingeschreven op de inmiddels gefailleerde vennootschap FIH. Hair extensions zijn niet auteursrechtelijk beschermd, de doorzichtige bevestigingsdraad van de hair extensions is zozeer technisch dan wel functioneel bepaald dat het geen persoonlijk stempel draagt. Flip in hair is niet verworden tot soortnaam, er is sprake van merkinbreuk. Door folders zo te laten lijken, is er sprake van auteursrechtinbreuk. De slogan 'Look good in the hair you wear' is niet beschermd. Er is sprake van misleiding middels een vrijwel identieke verpakking en er dient te worden gerectificeerd. Merkinbreuk door flipinhair.us niet aangenomen, omdat alleen op EU-merken beroep wordt gedaan.

Rechtbank Amsterdam 1 februari 2017, IEF16591; ECLI:NL:RBAMS:2017:611 (Pauw tegen Purdey Mode) Tussenvonnis. Geen auteursrechtinbreuk. Slaafse nabootsing. Contractenrecht. Pauw is een Nederlands Modehuis met een collectie vernieuwende ontwerpen met stijlvolle en exclusieve uitstraling uitgevoerd in hoge kwaliteit. Purdey is dat ook, maar heeft een meer toegankelijke prijs. Purdey erkent eerder auteursrechtinbreuk te hebben gemaakt op de Pauw-ontwerpen. Dit jasje is een eigen, onafhankelijke schepping en zij wijst op haar eerdere jasjes waarop dit jasje is gebaseerd. Dit overtuigt niet, omdat deze jasjes uit 2010-2015 zijn en dus na het ontwerp van Pauw openbaar is geworden. Purdey wordt toegestaan tegenbewijs te leveren tegen het voorshandse oordeel dat zij in strijd met de vaststellingsovereenkomst Pauw ontwerpen als inspiratiebron te gebruiken. Geen auteursrechtinbreuk.

Rechtbank Den Haag 8 februari 2017, IEF 16585; LS&R 1427; ECLI:NL:RBDHA:2017:1107 en ECLI:NL:RBDHA:2018:13748 (AIMM tegen Crucell). Opeising octrooirecht en vordering naamsvermelding uitvinders. AIMM is een biotechnologisch onderzoeksbedrijf. 843a Rv exhibitie incident. Crucell is een biofarmaceutisch bedrijf dat zich richt op de productie en marketing van antilichamen en vaccins tegen besmettelijke ziekten. Partijen hebben een Research Agreement gesloten, waarin zij zijn overeengekomen dat aanspraken op Octrooien en Aanvragen aan Crucell toekomen. Er zijn B-cellen opgekweekt en daaruit zijn 16 antilichamen geïsoleerd en geïdentificeerd. De reikwijdte van de ‘Research’ was niet beperkt tot de 10 Immunoglobuline M(IgM)’s , de 6 Immunoglobuline G (IgG)'s vielen daar ook onder. Crucell kan aanspraak maken op de Octrooien voor die uitvinding, ook als AIMM zou slagen in het bewijs dat de AIMM Medewerkers de uitvinding hebben gedaan. Dat betekent dat er geen recht tot opeising, onrechtmatig handelen en/of een toerekenbare tekortkoming is. Het door AIMM gelegde bewijsbeslag wordt opgeheven.

Rechtbank Den Haag 8 februari 2017, IEF 16563;  ECLI:NL:RBDHA:2017:1111 (All Music Publishing tegen SENA; vrijwaringszaken) Naburige rechten. Collectief beheer. AMP is muziekuitgever, exploiteert muziek van o.a. componist J. Zij zijn bij SENA aangesloten. TEL SELL heeft de compositie met titel "Lolly" met toestemming gebruikt. Na toepassing van fingerprinting-technologie bleek dat er voor meer tijd gebruik is gemaakt van deze compositie door RTL. Er is geen sprake van afgerekende 375 minuten, maar van een totale gebruiksduur van (afgerond) 824.747 minuten. De rechtbank veroordeelt SENA om de vergoeding aan hen uit te keren voor het daadwerkelijk gebruik, zoals vastgesteld door fingerprinting gegevens van Soundaware en Tunesat. In de vrijwaringszaak verklaart de rechtbank voor recht dat RTL tekort is gekomen in het contract voor een zo nauwkeurig mogelijke playlist en veroordeelt RTL tot schadevergoeding aan SENA. In de ondervrijwaring verklaart de rechtbank voor recht dat Top Shop tekortschoot in opgave doen aan RTL en veroordeelt Top Shop schade te vergoeden die RTL aan SENA moet betalen.

Vzr. Rechtbank Gelderland 30 januari 2017, ECLI:NL:RBGEL:2017:550 (Secmatix tegen Noviotech) Octrooirecht. Contractenrecht. Secmatix ontwikkelt producten voor geneesmiddelenonderzoek en heeft voor een nieuw molecuul, polyisocyanopeptide (PIC), een octrooi aangevraagd: "Method for the preparation of high molecular weight oligio(alkylene glycol) functionalized polisocyanopeptides". Aan gedaagde is een licentie afgegeven om de PIC-technologie te gebruiken voor het verrichten van research en development, alsmede de vervaardiging en verkoop van producten onder gebruikmaking van de technologie. Secmatix stelt dat NovioTech in strijd met de Company Sublicense Agreement (CSA) en termsheet PIC heeft laten produceren en voor welke toepassing(en) vertrouwelijke informatie aan Novioponics en Syncom heeft verstrekt met voor de productie van PIC’s. NovioTech betwist dat gemotiveerd en stelt dat Syncom een eigen procedé heeft ontwikkeld dat geheel afwijkt van het procedé uit de octrooiaanvraag. Het is goed mogelijk dat NovioTech gebruik heeft gemaakt van informatie om PIC’s te produceren, maar het is ook denkbaar dat er een ander procédé is ontwikkeld of informatie openbaar toegankelijk is, via tijdschriftartikelen en de gepubliceerde octrooiaanvraag. Toewijzing van enig deel van het gevorderde op dit punt zou ertoe kunnen leiden dat NovioTech genoopt zou kunnen worden vertrouwelijke informatie over dat procedé prijs te geven aan Secmatix. De vordering tot nakoming van CSA en termsheet, onder meer inhoudende het overleggen van stukken en het houden van een audit, wordt afgewezen.

Hogere voorziening HvJ EU 25 november 2016, IEF 16559; IEFbe 2077; C-611/16 P (Xellia c.s. tegen Europese Commissie) en vgl. C-586/16 P (Sun Pharmaceutical) Octrooirecht. Mededingingsrecht. Beperking markttoegang vanwege bestaande octooirechten. Tot staving van de hogere voorziening voeren rekwirantes negen gronden aan, gebaseerd op onjuiste rechtsopvattingen van het Gerecht. Het Gerecht heeft de verkeerde juridische maatstaf toegepast om te beoordelen of Alpharma een potentiële concurrent was in de context waarin haar producten inbreuk maakten op Lundbecks octrooien. Bij het ontbreken van bewijs dat Lundbecks octrooien zwak waren, moeten de octrooien worden vermoed geldig te zijn en moet toetreding tot de markt met een inbreukmakend product worden geacht onwettig zijn.

Hoewel het Gerecht erkent dat Alpharma pas vlak voor de schikking ontdekte dat Lundbecks octrooi zou worden verleend en dat haar producten inbreuk maakten op Lundbecks octrooien, heeft het verzuimd te beoordelen of de Commissie had bewezen dat toetreding tot de markt voor Alpharma een economisch haalbare strategie bleef in het licht van deze bijkomende belemmeringen voor toegang. In plaats daarvan steunde het Gerecht op bewijs dat niet in het litigieuze besluit was genoemd en heeft het ten onrechte de bewijslast naar rekwirantes verschoven, opdat zij de stelling van de Commissie weerleggen dat Alpharma een potentiële concurrent was.