Alfredo dos Santos Gil: u kunt het toch gewoon regelen, TuneIn!

De eerder door mij beschreven zaak Warner Music en Sony Music Entertainment/TuneIn [IEF 18923] heeft een (nog onbesproken) staartje gekregen in de volgende uitspraak van de High Court of Justice, Business and Property Courts of England and Wales, Intellectual Property List (Chancery Division) van 18 december 2019, [2019] EWHC 3374 (Ch). Deze beslissing geeft een interessante kijk op de gevolgen van de eerdere uitspraak in het hoofdgeding.

In de hoofdzaak was in rechte vastgesteld dat TuneIn als online aggregator in het Verenigd Koninkrijk (“VK”) inbreuk maakt op rechten van platenmaatschappijen op muziekopnamen, door te linken naar online kanalen die geen licentie van deze rechthebbenden hebben in het VK. In deze vervolguitspraak wordt, naast de kostenverdeling, onder meer beslist over de door de rechter te geven voorziening (staken inbreuk voor niet alleen de voorgelegde “sample-kanalen”, maar voor alle ongelicentieerde muziekkanalen) en het tijdstip voor naleving daarvan (afhankelijk van de afloop van het ingestelde hoger beroep). Voorwaarde is dat de platenmaatschappijen aangeven om welk repertoire het gaat. Zoals dat ook verwacht mag worden van een rechtenbeheersorganisatie kan dat door het toegankelijk maken van een database met beschermd repertoire en door in te gaan op specifieke, redelijke, vragen. Partijen kunnen bovendien de plaatselijke rechtenbeheersorganisatie van de platenmaatschappijen ( bij ons: Sena) verzoeken om een lijst met online kanalen die met een licentie in het VK uitzenden. In de hoofdzaak was immers ook bepaald dat TuneIn in het VK links mag aanbieden naar deze legale kanalen.

Lees hier het gehele artikel van Alfredo dos Santos Gil.