Geen auteursrechtinbreuk: vrachtwagenblokkeringssysteem met macaron-vorm noodstop voldoende voor ander totaalindruk

Rechtbank Den Haag 11 juli 2018, IEF 17829 (Stertil tegen LSI). Auteursrecht. Slaafse nabootsing. Beide partijen zijn aanbieders van producten die het veilig laden en lossen van vrachtwagens faciliteren. De producten waar het in deze zaak om gaat, voorkomen dat een vrachtwagen tijdens het laden en lossen bij een laadperron van een distributiecentrum vroegtijdig wegrijdt. Stertil heeft octrooien voor verschillende uitvoeringsvormen voor een hydraulisch wielblokkeringssysteem. Ze hebben in 1994 een vrachtwagenblokkeringssysteem 'Combilok' op de markt gebracht. In 2016 heeft LSI de Powerlock op de markt gebracht. Stertil vordert verbod om Powerlock te vervaardigen en/of te verhandelen. LSI heeft redelijkerwijze alles gedaan wat mogelijk en nodig is om verwarringsgevaar te voorkomen door de macaron-vorm terug te laten komen en te integreren in de buis van de deblokkeerarm. Er is geen sprake van verwarringsgevaar want de Powerlock oogt als één geheel terwijl de de Combilok de voor- en achterkant verschillend zijn vormgegeven. De vordering wordt afgewezen.

4.7. De geïntegreerde wielgeleiding van de Combilok heeft een soort slurfvorm, gevormd door een buis die aansluit op de geleidebuis en vervolgens, met een lichte buiging afloopt naar de grond. De geïntegreerde wielgeleiding van de Powertock wijkt daar volledig van af. Dat is namelijk een afgerond vormgegeven lage stootpaal met daarop aangebracht een rondlopende reflectieband. Daardoor ontstaat het effect van een macaron waarbij de reflectieband de vulling is en de onderste koeklaag dikker is dan de bovenste, die bovendien niet geheel plat is maar licht opbolt. Die macaron-vorm komt terug in het buis van deblokkeerarm, door de vormgeving van de noodstopknop die in het huis is geïntegreerd: de onderste koeklaag loopt langs de schuine zijde van het huis en gaat daar uiteindelijk in over. Als vervolgens de twee systemen als geheel worden bezien, oogt de Powerlock door de vergelijkbare vormgeving van de geïntegreerde wielgeleiding aan de voorkant en het huis van de blokkeerarm met noodstopknop aan de achterkant, als één geheel terwijl bij de Combilok de voor- en achterkant verschillend zijn vormgegeven.

4.9. De rechtbank is van oordeel dat door de hiervoor sub 4.7 besproken verschillen een zodanig andere totaalindruk ontstaat van de Powerlock ten opzichte van de Combilok, dat LSI — mede gelet op de beperkte beschermingsomvang — met de andere geïntegreerde wielgeleiding en het afwijkende huis van de blokkeerarm voldoende afstand heeft genomen tot de vormgeving van de Combilok. Het beroep van Stertil op auteursrechtelijke bescherming faalt derhalve.

4.13. Voor zover al moet worden aangenomen dat de Combilok een eigen gezicht op de markt heeft, is de rechtbank van oordeel dat LSI redelijkerwijze alles heeft gedaan wat mogelijk en nodig is om verwarringsgevaar te voorkomen, ook als LSI niet wordt gevolgd in haar betoog dat het relevante publiek weliswaar weinig oplettend doch in ieder geval redelijk geïnformeerd is met betrekking tot op de markt beschikbare vrachtwagen blokkeringssystemen.

4.14. Als de reeds in het kader van het auteursrecht genoemde verschillende vormgeving van de geïntegreerde wielgeleiding en het huis van de blokkeerarm al niet aan verwarringsgevaar in de weg zouden staan, dan heeft LSI met het aanbrengen van de omkasting om de cilinder al hetgeen gedaan dat redelijkerwijs van haar verwacht kon worden om verwarring te voorkomen. Het anders vormgeven van de blokkeerarm of het geleideprofiel hebben evenals het aanpassen van de maatvoering technische implicaties waardoor de functionaliteit van het systeem in het geding komt. De rechtbank ziet voorts zonder nadere toelichting niet in hoe aanpassing van de wijze van bevestiging van het systeem aan de ondergrond een aanpassing van de vormgeving betreft Het huis van de blokkeerarm van de Powerlock is met de hiervoor besproken aanpassingen al zodanig afwijkend van het huis van de Combilok, dat het aanbrengen van nog meer afwijkingen niet nodig is om verwarringsgevaar bij een weinig oplettend publiek, ook als het beide producten niet naast elkaar ziet, te voorkomen.

4.15. Dit oordeel wordt niet anders door hetgeen Stertil heeft aangevoerd met betrekking tot de besturingssystemen en de drie van zes op de (overigens afwijkende) besturingskast van Stertil aangebrachte pictogrammen, wat overigens door LSI gemotiveerd is weersproken. Nu het besturingssysteem en de besturingskast als zodanig geen onderdeel uitmaken van de Combilok, is zonder nadere toelichting niet duidelijk op welke wijze dit bij zou dragen aan het verwarringsgevaar.