Rechtbank Utrecht 23 maart 2011, LJN BP9322, 281315 HA ZA 10-237 ("Jay Veeru" - SIFAM tegen gedaagde)
Geringe inbreuk & vorderingen te ruim
Gedaagde heeft inbreuk op auteursrecht gepleegd door verkoop van illegale exemplaren van de film "Jai Veeru". Verweer: geen bevoegdheid om in rechte te vertegenwoordigen (Indiaas recht tegenover Nederlands recht), geen verkoop, maar verhuur en slechts geringe inbreuk (2 dvd's die 6 keer zijn verhuurd). Rechter laat in het midden welk recht van toepassing is op de overdracht van auteursrechten. Volmacht is in voldoende mate aangetoond. Rechtsstreeks of via algemene volmacht en twijfels voor rechtsgeldigheid zijn onvoldoende geëxpliciteerd. (r.o. 4.4).
Dat sprake is van geringe inbreuk en/of goede trouw van gedaagde is voor toewijzing van de vorderingen niet van belang, omdat de Auteurswet daaraan geen gevolgen verbindt. Wel acht de rechtbank de volgende vorderingen te ruim omschreven: kort gezegd dat afnemers worden verzocht inbreukmakend beeldmateriaal af te geven en (reclame)materialen af te geven beiden ter vernietiging en een door een onafhankelijke registeraccountant gecertificeerde schriftelijke opgave te verstrekken met informatie over inbreukmakende beelddragers. Dwangsom en de vorderingen worden door de rechtbank beperkt en omschreven.
4.6 (...) Dat sprake is van een geringe inbreuk en/of dat [gedaagde] te goeder trouw was, zoals [gedaagde] tevens stelt, is voor toewijzing van de vorderingen niet van belang, omdat de Auteurswet daaraan, in ieder geval voor de toewijsbaarheid van de gevorderde bevelen, geen gevolgen verbindt. Afgezien daarvan geldt dat niet gesteld of gebleken is dat [gedaagde] enig onderzoek heeft gepleegd ten aanzien van de legale herkomst van de DVD's. Daarmee kan niet van goede trouw aan de zijde van [gedaagde] worden gesproken en staat dit hoe dan ook niet
aan toewijzing van de vorderingen in de weg.4.7. [gedaagde] stelt dat hij heeft voldaan aan het in het kort gedingvonnis opgelegde bevel om iedere inbreuk op de rechten van Sifam, in het bijzonder die met betrekking tot de onderhavige film, te staken en gestaakt te houden. Hij verbindt daaraan de conclusie dat Sifam geen rechtens te respecteren belang heeft bij het opnieuw toewijzen van dat bevel.
4.8. De rechtbank stelt vast dat het kort gedingvonnis een geldigheidstermijn heeft van zes maanden (zie overweging 5.5 van dat vonnis). Dit betekent dat, nu [gedaagde] niet tot ondertekening van een onthoudingsverklaring is overgegaan, Sifam genoodzaakt was de onderhavige bodemprocedure aan te spannen, teneinde te voorkomen dat het gebod om iedere inbreuk te staken en gestaakt te houden haar kracht zou verliezen.
Lees de uitspraak hier (link) en hier (pdf)
Vergelijkbare zaken: IEF 9335 (NLs recht van toepassing), IEF 3764 (verdachte filmtitels) en andere SIFAM-zaken