Sony en Left Lane hebben elkaar finale kwijting verleend

Rechtbank Amsterdam 9 augustus 2023, IEF 21608; ECLI:NL:RBAMS:2023:5087 (Left Lane/Sony) In deze zaak spant eiser met zijn bedrijf Left Lane (hierna: eisers) een rechtszaak aan tegen Sony Music Entertainment (hierna: Sony). Onderwerp van het geschil is dat Sony de royalty's die aan eisers toekomen niet deugdelijk heeft uitbetaald, waardoor eisers structureel onderbetaald zijn. Partijen hebben in 2021 een schikking bereikt over dit geschil waarin zij elkaar finale kwijting hebben verleend. Eisers stellen dat zij alsnog geld zijn misgelopen.

Eiser is met zijn hitsingle Waves in 2013 doorgebroken. Left Lane is de fonogrammenproducent. Sony heeft met eiseres een exclusieve licentieovereenkomst gesloten voor de wereldwijde exploitatie van de single. Deze samenwerking is in 2014 stopgezet, waarbij partijen een vaststellingsovereenkomst hebben gesloten, waarin partijen elkaar kwijting voor 'het dispuut' hebben verleend. De vraag die in deze zaak centraal staat is of partijen in deze vaststellingsovereenkomst overeen zijn gekomen om elkaar finale kwijting te geven, of slechts voor de afwikkeling van de samenwerking. De rechtbank stelt dat, nu partijen allebei externe juridische hulp hebben ingeroepen, een tekstuele uitleg van de vaststellingsovereenkomst de meest passende is. Uit deze uitleg maakt de rechtbank op dat partijen elkaar finale kwijting hebben verleend. De vorderingen van eisers stuiten daarmee af op de finale kwijting die zij elkaar hebben verleend. 

5.12 De rechtbank verwerpt dit betoog van Left Lane c.s. Zoals hiervoor overwogen zijn de bewoordingen van de finale kwijtingsregeling van artikel 6 zeer ruim. Deze finale kwijting wordt ook gegeven voor (rechts)vorderingen die op het moment dat de VSO werd aangegaan bij partijen onbekend waren. Partijen hebben zich bij het aangaan van de VSO gerealiseerd dat nog onbekende (rechts)vorderingen onderdeel zouden kunnen zijn van hun geschil. Zij hebben ervoor gekozen de finale kwijting ook hiervoor te laten gelden. De hiervoor genoemde slotzinnen brengen hierin geen verandering. Zij bepalen niet anders dan dat de finale kwijting niet geldt voor de auditrechten van Left Lane c.s. die uit de VSO voortvloeien en voor vorderingen die strekken tot het geldend maken van rechten uit de VSO. Sony Music NL heeft terecht aangevoerd dat zij, gelet ook op de aard, strekking en doel van de VSO, de bepalingen van de artikelen 4 en 6 (inclusief de slotzinnen daarvan) zo heeft mogen opvatten dat zij gekweten was van alle mogelijke vorderingen van Left Lane c.s. in verband met het Dispute, anders dan die vorderingen die rechtstreeks op de VSO kunnen worden gebaseerd. Left Lane c.s. heeft dit niet voldoende gemotiveerd weersproken. Zij heeft ook geen feiten en omstandigheden aangevoerd waaruit volgt dat Sony Music NL de VSO niet zo heeft mogen begrijpen.