Tense-tafel maakt geen inbreuk op Slim-tafel wegens ontbreken kenmerkende detaillering

Rechtbank Den Haag 22 augustus 2018, IEF 17931; ECLI:NL:RBDHA:2018:10237 (Arco meubelfabriek tegen MDF Italia) Auteursrecht. Slaafse nabootsing. MDF is een Italiaanse fabrikant van meubels en woonaccessoires. Arco is een Nederlandse meubelfabriek en heeft de Slim-tafel ontwikkeld. Tussen 2006 en 2009 is die tafel op de markt gebracht. In 2016 en 2017 zijn de Tense Material Wood tafel en Tense Material Carbone op de markt gebracht. Arco vordert dat MDF het fabriceren en het verkopen van de Tense Material Wood en Carbone tafel (Tense Material in houten uitvoering) te staken en gestaakt te houden. De kenmerkende detaillering die de Slim heeft, is niet in de Tense Material in houten uitvoering aanwezig. De diagonale lijn loopt door tot net onder de bovenzijde van het tafelblad, namelijk daar waar het fineer begint. Tussen de fineerlaag en het einde van de diagonale lijn is geen ruimte vrijgelaten en er is dan ook geen sprake van een smalle gleuf. Door de Slim gebruikte houtfineer, geeft het de tafel een lichte en nieuwe indruk. MDF heeft gekozen voor een fineer waardoor haar tafels massiever en zwaarder ogen. De vordering wordt afgewezen.

4.15. Het vorengaande leidt tot het oordeel dat de Slim auteursrechtelijke bescherming toekomt. Vervolgens dient beoordeeld te worden of de Tense Material in houten uitvoering een verveelvoudiging van de Slim is, en daartoe dienen de totaalindrukken van beide tafels met elkaar te worden vergeleken, waarbij de auteursrechtelijk beschermde elementen bepalend zijn.
4.16. Zoals hiervoor is overwogen, is de “gewone” diagonale 450 verstekverbinding waarvan bij de Tense Material in houten uitvoering gebruik is gemaakt, niet of nauwelijks een auteursrechtelijk beschermd element en draagt het niet bij aan de totaalindruk. De kenmerkende detaillering die de Slim heeft, is niet in de Tense Material in houten uitvoering aanwezig. De diagonale lijn loopt immers door tot net onder de bovenzijde van het tafelblad, namelijk daar waar het fineer begint. Tussen de fineerlaag en het einde van de diagonale lijn is geen ruimte vrijgelaten en er is dan ook geen sprake van de sub 2.4 afgebeelde smalle gleuf.
4.17. De Tense Material in houten uitvoering ontbeert echter ook het kenmerkende trompe l’oeil-effect van de Slim. Daartoe acht de rechtbank van doorslaggevend belang dat de Tense Material Wood en Tense Material Carbone uitsluitend worden geproduceerd in donker hout met een witte onderkant van het tafelblad. Deze witte onderkant, gemaakt van kunststof, valt op nu deze afsteekt tegen de donkere kleur van de rest van de tafel. Hierdoor is duidelijk dat het tafelblad niet van massief hout is gemaakt.
4.18. Gelet op het vorengaande is de rechtbank van oordeel dat de Tense Material in houten uitvoering een andere totaalindruk geeft dan de Slim zodat MDF met de Tense Material Wood noch met de Tense Material Carbone inbreuk maakt op het auteursrecht op de Slim.
4.25. De rechtbank is van oordeel dat het bij de Slim gebruikte houtfineer, niet alleen in de licht eiken maar ook in de donker eiken versie, de tafel een lichte en nieuwe indruk geeft. MDF heeft gekozen voor een fineer waardoor haar tafels massiever en zwaarder ogen. De Tense Material Carbone oogt bovendien ouder door gebruik van fineer waarin scheuren voorkomen. De rechtbank gaat voorbij aan de stelling van Arco dat de Slim ook in andere houtsoorten/lak/beits op de markt is gebracht nu Arco in dat verband te weinig naar voren heeft gebracht. Arco heeft slechts gewezen op door haar gedeponeerde stalen, zonder op enige wijze toe te lichten welke houtsoort volgens haar op de door MDF gebruikte houtsoort lijkt en wanneer de Slim met die houtsoort op de markt zou zijn gebracht. Dat sprake zou zijn van slaafse nabootsing van enige Slim-tafel kan derhalve niet worden vastgesteld.
4.26. Gelet op het vorengaande wordt het beroep op slaafse nabootsing afgewezen. Voor zover Arco bedoeld zou hebben te stelten dat sprake is van slaafse nabootsing ten opzichte van de Slim+, wordt dat beroep afgewezen op dezelfde gronden als hiervoor sub 4.19 overwogen.