Gepubliceerd op dinsdag 20 september 2016
IEF 16254

Auteursrechtdebat: Rita Zipora - Voorstel Europese Commissie over hervormingen in het auteursrecht: erkenning voor de maker maar nog vrijblijvend

Door Rita Zipora, CvAPop (afgeronde Master) zangeres/moderator/presentator

Afgelopen zomer was ik te gast op het IE Zomer Forum in Amsterdam. Ik ben muzikant en songwriter, en heb daarnaast mijn masterstudie aan het Conservatorium van Amsterdam afgerond met een scriptie over auteursrecht in het digitale domein. 
Op het forum discussieerden we onder andere over de Transfer of Value: de waarde die content zoals muziek en film oplevert komt niet terecht bij de makers en rechthebbenden, maar bij de platforms waar die content wordt geüpload door gebruikers. In het gevecht om deze waarde staan de groepen lijnrecht tegenover elkaar. Aan de ene kant de makers en rechthebbenden die proberen – soms met enige moeite – één lijn te vormen, vertegenwoordigt door hun CBO. Aan de andere kant de tech-bedrijven die, in sommige gevallen een revolutionaire dienst hebben opgezet, maar vooral ook een lucratieve business zijn begonnen (wat hun goed recht is, natuurlijk..)  

Afgelopen woensdag deed de Europese Commissie een voorstel over hervormingen in het auteursrecht. Wat betreft de Transfer of Value lijkt zij zich, hetzij heel voorzichtig, aan de kant van de maker te plaatsen. Uit het voorstel: “Over the last years, the functioning of the online content marketplace has gained in complexity. Online services providing access to copyright protected content uploaded by their users without the involvement of right holders have flourished and have become main sources of access to content online. This affects rightholders' possibilities to determine whether, and under which conditions, their work and other subject-matter are used as well as their possibilities to get an appropriate remuneration for it.” (COM(2016)593/F1 – EN, pag 20) 

Er wordt erkend dat bij het ontstaan en groeien van nieuwe online-diensten, de rechthebbenden niet betrokken zijn geweest. Even verderop in het voorstel suggereert de Commissie bovendien dat samenwerking tussen de platforms en rechthebbenden noodzakelijk is om technologieën goed te laten werken. Al gaat dit specifiek over content-herkenning, het zegt wel iets over de afgelopen decennia: de muziekindustrie heeft moeite met de snelle veranderingen die haar markt heeft moeten ondergaan. Daardoor heeft ze in bepaalde gevallen de boot gemist. Als een aantal platenmaatschappijen in de eerste jaren van deze eeuw de handen ineen had geslagen en een dienst als Spotify had opgezet, had ze zelf kunnen bepalen onder welke voorwaarden. 

“In order to ensure the functioning of any licensing agreement, information society service providers storing and providing access to the public to large amounts of copyright protected works [..] uploaded by their users should take appropriate and proportionate measures to ensure protection of works or other subject-matter, such as implementing effective technologies.” (COM(2016)593/F1 – EN, pag 20). Content-ID dus. YouTube beschikt hier al over, maar heeft enkel een ‘Take Down Policy’, helaas geen – zoals ik het graag zou zien – ‘Stay Down Policy’. Dit betekent dat een rechthebbende die zijn/haar muziek verwijderd wil zien van YouTube dit telkens opnieuw moet melden als een nieuw filmpje met diezelfde muziek verschijnt. Er wordt 300 uur film per minuut op YouTube geüpload, dus in het geval van populaire muziek zou dit wel eens een dagtaak kunnen betekenen. Goed nieuws dus, dat de Commissie dit aansnijdt. Maar volgens de Financial Times zou deze mogelijke maatregel rampzalig kunnen zijn voor kleinere technologie bedrijven. Zij beschikken niet over dit soort herkenningssoftware en volgens YouTube kost het 60 miljoen dollar om dit te ontwikkelen. (Wel handig, dat YouTube/Google deze techniek al heeft ontwikkeld en er meteen een prijskaartje aan heeft gehangen.)

De kans dat dit voorstel door het Europees Parlement en de Raad zal komen is echter klein. De bewoordingen in het voorstel van de Commissie zijn erg algemeen en te vrijblijvend. Bovendien zullen de komende jaren lobbyisten van beide kanten flink aan de slag gaan en hun handen vuil maken, the stakes are high. Best spannend eigenlijk. Daar kunnen we vast wel een mooie soundtrack bij maken. 

[1] https://www.ft.com/content/7dec4252-7a85-11e6-ae24-f193b105145e#axzz4KHCJGaou