Belmoca maakt geen inbreuk op octrooi Douwe Egberts

Gerechtshof Den Haag 25 juli 2023, IEF 21633; ECLI:NL:GHDHA:2023:1641 (Douwe Egberts/Belmoca) In deze zaak stelt Douwe Egberts dat Belmoca met haar Belmio koffiecups inbreuk maakt op twee van haar octrooien die zijn aangevraagd voor drankproductiesystemen. Waar haar vordering tot staking van de inbreuk eerst op één octrooi was gebaseerd, heeft zij in hoger beroep nog een octrooi aan haar vordering ten grondslag gesteld. Belmoca stelt op haar beurt dat zij geen inbreuk maakt, dat de octrooien nietig zijn en dat het toevoegen van het tweede octrooi in strijd met de goede procesorde is.

In eerste aanleg (zie IEF 20110) zag de rechtbank een verschil tussen de twee capsules, omdat de capsule van Belmoca niet overeenkomt met de conclusies van het octrooi van Douwe Egberts. De vorderingen van Douwe Egberts werden dan ook afgewezen. Het hof bekrachtigt dit oordeel van de rechtbank. Hoewel Douwe Egberts stelt dat er sprake is van indirecte inbreuk, nu de deelelementen van Belmoca’s cups overeenkomen met haar octrooiconclusies. Het hof gaat hier niet in mee, omdat Douwe Egberts deze stelling niet voldoende onderbouwd heeft. Het was aan Douwe Egberts om te bewijzen dat de zijwanden van de capsules van Belmoca bij gebruik blijvend vervormt raken door trekspanningen in meridionale richting. Dit heeft zij niet gedaan. Het toevoegen van het tweede octrooi wordt ook geacht in strijd te zijn met de goede procesorde, omdat met de toevoeging van dit octrooi een geheel nieuw debat wordt geopend waar Belmoca zich pas tijdens de mondelinge behandeling over uit kon laten. Daardoor wordt zij onredelijk in haar verdediging geschaad. Het hof komt niet toe aan de nietigheidsvordering van Belmoca, nu het toevoegen van het tweede octrooi niet toelaatbaar wordt geacht. De vorderingen van Douwe Egberts worden afgewezen en het vonnis van de rechtbank wordt bekrachtigd.

6.26 Uit deze rapporten blijkt weliswaar ook dat er bij gebruik van de Belmio Capsules (in elk geval bij Belmio Capsule 1) enige meridionale trekspanningen optreden, maar Belmoca heeft, onder verwijzing naar de grafieken in het rapport en de verklaring van Verleysen, overtuigend aangevoerd dat deze te gering zijn om te leiden tot een blijvende vervorming van het aluminium van de zijwand van de Belmio Capsules (zie punt 46 en 47 pleitnota in hoger beroep). Het hof heeft hiertegenover in de stellingen van KDE onvoldoende grond gevonden om aan te nemen dat bij het gebruik van de Belmio Capsules voldoende meridionale trekspanningen optreden om te kunnen concluderen dat sprake is van “plastisch trekken over”.