Een brug te ver (2)
HvJ EG, 29 maart 2007, conclusie A-G Sharpston in zaak C-234/06, il Ponte Finanziaria Spa.
Conclusie in oppositiezaak over o.a. de begrippen 'seriemerk' en 'defensief merk'. De A-G concludeert, net als het GvEA, dat een defensief merk niet bestaat in het systeem van de merkenrichtlijn en, wat betreft seriemerken, dat er weliswaar geen voorziening is om seriemerken te registeren, maar dat een gemeenschappelijke signatuur in een serie individuele merken door het publiek als een gemeenschappelijke herkomstaanduiding opgevat kan worden en dat gebruik door derden van die gemeenschappelijke signatuur tot verwarring kan leiden.
De onderhavige zaak betreft het een oppositie van een vermeend Italiaans seriemerk met het gemeenschappelijke element ‘bridge’ tegen de Gemeenschapsmerkaanvrage van het woord/beeldmerk Bainbridge. Omdat een aantal van de Italiaanse merken niet is gebruikt, is hier echter geen sprake zijn van een seriemerk. Het beroep faalt.
“There is no provision for registering a family of trade marks as such – for example, all marks including the element ‘bridge’ in relation to goods in classes 18 and 25. Only individual marks may be registered, and it is to the individual marks that protection is accorded – but for five years only, unless they are put to genuine use. That is why, when a new trade mark application is received, likelihood of confusion with an earlier mark which has been registered for less than five years but not yet used may be assessed in the abstract, by asking the question ‘what would the average consumer’s perception be if he were confronted with the two marks?’
With a series of marks containing a common ‘signature’, the situation is different. The series itself is not registered as such, and so cannot enjoy protection as such. However, the existence of such a series of marks may well, if they are in sufficiently widespread use, affect the average consumer’s perception to the extent that he will be likely to associate any mark containing the common element with the marks in the series (assuming that they cover similar goods or services), and thus to assume a common origin for the various products in question. By contrast, no consumer can be expected to detect a common element in a series of marks which has never been used on the market, or to associate with that series another trade mark containing the same element.
Likelihood of confusion within the meaning of Article 8(1)(b) of the Trade Mark Regulation may therefore be assessed having regard to the existence of a family of similar trade marks, but only if actual use can be established of a sufficient number of marks to be perceived by the average consumer as forming a series.
I am therefore of the view that the fifth ground of appeal, and consequently the appeal in its entirety, should be dismissed." (101 – 103)
Lees de conclusie hier (nog geen Nederlandse versie beschikbaar). Eerder bericht + arrest GvEA: IEF 1685 (24 februari 2006).
