Licht mousserend
Rechtbank Haarlem, 7 september 2007, KG ZA 07-350, Pernod Ricard Italia S.p.A en Pernod Ricard Nederland B.V. tegen Peter Herres Wein- und Sektkellerei GmbH en Sankt Richard GmbH (met dank aan Marjolein Siegenthaler en Arnout Groen, De Brauw Blackstone Westbroek).
Merkenrecht. Merk, etiket en wijnfles Canei maken geen inbreuk op de Galilei-merken van Pernod. Ook indien er geen gebruik, in de zin van 2:20 BVIE, in Nederland wordt gemaakt, kan er toch sprake zijn van een onrechtmatige daad. €20.000 proceskosten.
Pernod brengt sinds de jaren 70 een lichtmousserende witte wijn op de markt onder de naam Canei en is merkhouder van een van een vijftal woord- en/of beeld- en/of vormmerken. Herres produceert onder de naam Galilei ook zo'n soort wijn, die sinds december 2006 op de Nederlandse markt is.
Pernod stelt dat sprake is van merkinbreuk ex artikel 2.20 lid 1 sub a, b, en c BVIE en oneerlijke mededinging. Vast is komen te staan dat Herres in Duitsland produceert ten behoeve van Nederland, onder meer omdat de flessen zijn voorzien van een Nederlands etiket. De Voorzieningenrechter stelt dat het daarom niet uitmaakt of er gebruik is in de zin van 2:20 BVIE, omdat er onder die omstandigheden - bij merkinbreuk - in Nederland sprake zou zijn van een onrechtmatige daad door Herres.
“4.4. De voorzieningenrechter overweegt als volgt. Herres heeft erkend te weten dat Aldi de waar in Nederland op de markt brengt. De waar is door Herres ook voorzien van een Nederlandstalig etiket. Ook als de hiervoor beschreven gang van zaken juist is en geen gebruik van Herres van de waar in Nederland zou opleveren, kan dat niet zonder meer tot afwijzing van de vorderingen van Pernod leiden. Als het product van Herres inbreuk zou maken op de merkrechten van Pernod, maar er ten gevolge van de wijze waarop het op de markt wordt gebracht geen sprake zou zijn van gebruik door Herres in Nederland, dan zou het op deze wijze inbreuk maken op de merkrechten van Pernod als onrechtmatig handelen van Herres moeten worden beschouwd, hetgeen ook tot toewijzing van één of meer van de vorderingen van Pernod zou kunnen leiden.”
Van merkinbreuk is echter geen sprake. Twee van de vijf ingeroepen merken staan door niet-gebruik bloot aan verval, zodat Pernod zich hier niet met succes op kan beroepen. Ten aanzien van het woordmerk is er geen overeenstemming, mede gezien de begripmatige lading van het woord Galilei (‘hetgeen wordt versterkt door de wereldkaart en zijn portret op het etiket’), waardoor de lettergreep -ei ook anders wordt uitgesproken dan bij Canei. Ten aanzien van het etiket en de flesvorm oordeelt de rechter dat vanwege de vele verschillen tussen merken en tekens geen sprake is van inbreuk. Tot slot oordeelt de rechter dat ook van oneerlijke mededinging geen sprake is.
Pernod wordt als de in het ongelijk gestelde partij veroordeeld in de kosten van het geding aan de zijde van Herres ad. €20.000.
