HvJ EU 2 december 2021, IEF 20421, IT 3757, IEFbe 3343; ECLI:EU:C:2021:975 (Vodafone tegen Bundesverband) Sinds de omzetting van richtlijn 2015/2366 in Duits recht per 13 januari 2018 maakt Vodafone onderscheid tussen dienstverleningsovereenkomsten die voor die datum zijn gesloten en dienstverleningsovereenkomsten die op of na die datum zijn gesloten. Op de eerste categorie overeenkomsten past deze marktdeelnemer op grond van een algemene contractuele clausule (forfaitair tarief voor zelfbetalers) van 2,50 EUR per betalingstransactie toe voor klanten die hem geen machtiging tot automatische afschrijving verlenen maar zelf hun facturen betalen door middel van een SEPA-overboeking. Die clausule komt  niet meer voor in de overeenkomstige prijslijst voor de tweede categorie overeenkomsten. Het Bundesverband voert aan dat het in § 270a BGB neergelegde verbod om vanaf 13 januari 2018 een toeslag in rekening te brengen ook geldt voor betalingstransacties die na die datum worden geïnitieerd ter uitvoering van voor die datum gesloten overeenkomsten.

Rechtbank Midden-Nederland 22 december 2021, IEF 20423, IT 3756; ECLI:NL:RBMNE:2021:6183 (VVZBI tegen KVK) Het handelsregister is een ‘databank’, maar de Kamer van Koophandel (KVK) draagt geen risico voor investeringen daarin en kwalificeert daarom niet als ‘producent’. De KVK voert een wettelijke taak uit en de daarmee gemoeide kosten (die niet uit verkoopopbrengsten kunnen worden voldaan) worden op basis van de wet gedekt door de rijksoverheid. Prejudiciële vragen aan het Hof van Justitie vindt de rechtbank niet nodig: aan de KVK komt geen databankrechtelijke bescherming op het Handelsregister toe. De KVK mag zich jegens aanbieders van bedrijfsinformatiediensten derhalve niet beroepen op het exclusieve privaatrechtelijke verbodsrecht; daarop gebaseerde voorwaarden niet toepassen; en aan eindgebruikers van commerciële bedrijfsinformatiediensten geen aanwijzingen geven over het al dan toegestaan zijn van die diensten (vanwege een beweerdelijke databankrechtelijke inbreuk). De rechtbank veroordeelt de KVK ex art. 1019h Rv in de proceskosten, incl. deskundigenkosten, van € 67.678,30.

Rechtbank Den Haag 22 december 2021, IEF 20422; ECLI:NL:RBDHA:2021:14937 (Audi tegen gedaagde) Audi is een Duitse fabrikant van auto's en houdster van verschillende Uniemerken en internationale merkregistratie met gelding in de Benelux. Gedaagde heeft via verschillende advertenties op Marktplaats dvd’s met navigatiesoftware aangeboden, met daarop tekens gelijk aan de Audi-merken. Daarmee heeft hij handelingen verricht die in beginsel inbreuk maken op de merkrechten van Audi op grond van artikel 9 lid 2 onder a UMVo (voor de Uniemerken) en artikel 2.20 lid 2 onder a BVIE (voor het Benelux-merk). Hij wordt veroordeeld zich te onthouden van iedere inbreuk, in de Europese Unie, op de Uniemerken en in de Benelux op het Beneluxmerk, waaronder begrepen zich te onthouden van het (doen) produceren, inkopen, invoeren, exporteren, in voorraad houden, te koop aanbieden, verkopen en/of anderszins verhandelen van de dvd’s met navigatiesoftware en/of verpakkingen daarvan met daarop tekens die identiek zijn aan of overeenstemmen met de Audi-merken.

Rechtbank Amsterdam 19 november 2021, IEF 20419; ECLI:NL:RBAMS:2021:6721 (Foto Markthal Rotterdam) Fotograaf is rechthebbende op de foto “Markthal Rotterdam”. Gedaagde heeft een eenmanszaak met als activiteiten reisorganisatie en informatieverstrekking op het gebied van toerisme. Ten behoeve van de excursie “private South Holland” heeft de gedaagde op haar website de foto “Markthal Rotterdam” geplaatst. Eiser vordert veroordeling van gedaagde tot betaling van € 525,00 aan schadevergoeding, vermeerderd met de wettelijke rente hierover. Gedaagde bestrijdt de hoogte van de schade. De rechtbank overweegt dat de stelplicht en de bewijslast ten aanzien van de omvang van de schade bij de eiser ligt. Eiser heeft nagelaten afdoende overtuigende stukken in het geding te brengen waaruit valt op te maken dat hij deze foto voor de door hem gehanteerde tarieven ten behoeve van een website die vergelijkbaar is aan die van gedaagde, heeft geleverd. De verwijzing naar eerdere uitspraken, dan wel de tarievenlijst Stichting Beeld Anoniem geeft evenmin voldoende duidelijkheid over de in dit geval door eiser geleden schade. Deze tarievenlijst is anders dan eiser meent niet bedoeld om als onderbouwing van de schade in het individuele geval dienst te doen. De uitspraken bieden onvoldoende duidelijkheid nu er uitspraken zijn overgelegd die het standpunt van eiser onderbouwen maar er ook uitspraken zijn die een andere lijn volgen. Dat leidt ertoe dat de schade wordt geschat op € 50,00.

Brinkhof organiseert ook dit jaar weer de Internet Scriptieprijs voor de beste juridische masterscriptie op het gebied van internet en recht. De winnende scriptie wordt beloond met een geldbedrag van € 2.000,- en online gepubliceerd.

Meedoen? Stuur je scriptie uiterlijk 31 december 2021 in via www.internetscriptieprijs.nl, vergezeld van een kopie van het cijferbriefje. De prijsuitreiking vindt in het voorjaar van 2022 plaats op een nader aan te kondigen juridisch symposium op het kantoor van Brinkhof in Amsterdam. Op dat symposium lichten de finalisten hun scriptie kort toe, waarna de jury een winnaar kiest.

Rechtbank Amsterdam 24 november 2021, IEF 20417; ECLI:NL:RBAMS:2021:6728 (Izipizi tegen Looplabb c.s.) Izipizi produceert en verkoopt lees- en zonnebrillen. Looplabb c.s. ontwerpt en verkoopt lees- en zonnebrillen. Izipizi is houdster van het Uniemerk, een 3D-vormmerk, met de naam “IZIPIZI READING Reading glasses Lunettes de lecture”. Izipizi stelt o.a. dat Looplabb c.s. met haar verpakking inbreuk maakt op de rechten van Izipizi aangezien zij houdster is van het Izipizi-Uniemerk. Ten aanzien van de witte Looplabb-verpakking overweegt de rechtbank dat in een oogopslag te zien is dat het Izipizi-Uniemerk en de Looplabb-verpakking sterke gelijkenis met elkaar vertonen. Anders dan Looplabb aanvoert, kan deze verwarring niet worden weggenomen door het op een andere plek plaatsen van de merknaam.

Tijdens de Leiden Law Lunch IE op 29 december a.s. (online van 12 tot 13 uur) verzorgt het (van de jaarlijkse NJB kroniek IE) bekende duo Dirk (Visser) & Simon (Dack) een IE jaaroverzicht in zestig minuten.  Alle nieuwe IE-wetgeving en rechtspraak van het HvJ EU en de Hoge Raad komt langs, alsmede wat belangrijk is te melden op het gebied van het octrooirecht.

Annotatie van Corstiaan Kan bij Rechtbank Noord-Holland, 1 november 2021, ECLI:NL:RBNHO:2021:96431 [IEF 20292].
Begin november 2021 zou hij overal verkrijgbaar zijn; de vooralsnog enige, maar (volgens Herman Koch en Michiel Romeyn) ‘niet echte’ Jiskefet-encyclopedie. De Jiskefet-encyclopedie is een naslagwerk van journalist Rutger Vahl en auteur Richard Groothuizen. De auteurs bekeken voor het boek nog nauwelijks afspeelbare videobanden, vonden bij fans verloren gewaande afleveringen en doken in het omroeparchief om elke Jiskefet-minuut te kunnen boekstaven.
Lees verder >>

Ktr. Rechtbank Limburg 24 november 2021, IEF 20413, IT 3753; ECLI:NL:RBLIM:2021:8896 (Vita Natura tegen Ex-werkneemster) Kort geding. Ex-werkneemster is in dienst van Vita Natura geweest. Zij heeft zakelijke e-mailberichten doorgestuurd naar haar privé e-mailaccount en zonder toestemming diverse door Vita Natura verhandelde potten van het natuurgeneesmiddel Glucolin van werk meegenomen. Bij beschikking van 27 mei 2021 heeft de voorzieningenrechter van deze rechtbank aan Vita Natura verlof verleend tot het leggen van conservatoir bewijs beslag ten aanzien van documenten, accounts en banktransacties van de oud-medewerkster. Bij e-mail heeft gerechtsdeurwaarder aan de ex-werkneemster gevraagd om wachtwoorden te verstrekken van de in beslag genomen accounts. De ex-werkneemster heeft op deze e-mail niet gereageerd. Vita Natura vordert o.a. dat de ex-werkneemster wordt bevolen om te gehengen en gedogen dat Vita Natura inzage neemt in en kopie en/of uittreksel ontvangt van de ten processe bedoelde in beslag genomen documenten, deel uitmakende van de administratie van de ex-medewerkster.

Rechtbank Amsterdam 15 december 2021, IEF 20412, RB 3582; C/13/687259 / HA ZA 20-7049 (Digital Revolution tegen HP) HP is onderdeel van een wereldwijd technologiebedrijf dat onder meer inktcartridges fabriceert. HP brengt deze inktcartridges onder eigen naam op de markt. Digital Revolution exploiteert een webwinkel 123inkt.nl. Via deze webwinkel verkoopt zij HP-cartridges en huismerkcartridges. Beide partijen hebben teksten op hun website geplaatst die volgens de andere partij onder meer misleidend zijn. De rechter concludeert in conventie dat HP zich niet schuldig heeft gemaakt aan misleidende (vergelijkende) reclame en oneerlijke handelspraktijk. In reconventie wordt geoordeeld dat de mededelingen die Digital Revolution openbaar heeft gemaakt op onderdelen ongeoorloofd vergelijkend zijn en daarmee onrechtmatig tegenover HP. Aannemelijk is dat HP als gevolg van dit onrechtmatig handelen van Digital Revolution schade heeft geleden. Digital Revolution wordt veroordeeld die schade aan HP te vergoeden. Zie ook [IEF 20404] betreffende misleidende reclame van tonercartridges.