Auteursrecht  

Hof Amsterdam 15 september 2020, IEF 19472; ECLI:NL:GHAMS:2020:2583 (ABMD c.s. tegen Buma/Stemra) Tussenarrest. Mededingingsrecht. ABMD betaalt per afnemer van achtergrondmuziek voor zakelijk gebruik een licentievergoeding volgens het Buma/Stemra bepaalde tarief. Streamingsdiensten zoals Spotify bieden abonnementen aan die alleen een licentie geven voor persoonlijk gebruik, maar die feitelijk regelmatig gebruikt worden in bedrijfsruimten. Deze abonnementen zijn veel goedkoper dan de producten van de ABMD-leden. Buma/Stemra brengt de ABMD-leden een hogere vergoeding voor het distribueren van muziek in rekening, dan de vergoeding die zij in rekening brengt aan streamingsdiensten voor consumenten, die worden gebruikt voor het afspelen van muziek in bedrijfsruimten, [IEF 18202]. Hebben Buma, Stemra en Sabam een gezamenlijke machtspositie? Verzwaarde motiveringsplicht verweer Buma/Stemra. Er wordt een comparitie van partijen bepaald. Inbrengen van gegevens omtrent gehanteerde licentievoorwaarden, marktpositie, onderlinge samenwerking en handhavingspraktijk.

Hof Amsterdam 11 februari 2020, IEF 19461; ECLI:NL:GHAMS:2020:373 (Auteursrechten kunstenaar) Auteursrecht. Vervolg op tussenarrest, zie [IEF 16312], [IEF 14738]. In hoger beroep is alleen nog aan de orde aan wie de auteursrechten op de werken van geïntimeerde toebehoren: aan appellanten (door erfopvolging), dan wel aan de vennootschap (door inbreng van de kunstenaar bij leven). In het tussenarrest heeft het hof geoordeeld dat in het feitenmateriaal dusdanig sterke aanwijzingen zijn gelegen dat de akte van inbreng er mede toe strekte de auteursrechten op de kunstwerken aan de vennootschap over te dragen, zodat de auteursrechten krachtens artikel 2 Aw aan geïntimeerde toebehoren. Appellanten zijn in de gelegenheid gesteld om te bewijzen dat de uitleg van deze akte niet de juiste is. In dit tegenbewijs zijn appellanten niet geslaagd: zij hebben niet bewezen dat de auteursrechten deel uitmaken van de nalatenschap van de kunstenaar (en niet in de bv zijn ingebracht). Het hof bekrachtigt het vonnis.

HR 2 oktober 2020, IEF 19456; ECLI:NL:HR:2020:1548 (Lira tegen Ziggo) Stichting Lira is een collectieve beheersorganisatie voor auteurs van werken van tekstuele aard. Ziggo c.s. zijn distributeurs van tv-programma’s via de kabel. Deze zaak vormt het vervolg op het arrest Norma/NLKabel [IEF 13696], zie ook de conclusie van de P-G [IEF 19135]. De Hoge Raad oordeelt:
- dat overdracht bij voorbaat aan een derde (bijvoorbeeld in het aansluitcontract Lira) voorafgaand aan het moment waarop de maker met de filmproducent overeenkomt een bijdrage aan de film te  leveren, geen rechtsgevolg heeft indien de maker niet schriftelijk met de producent een afwijking van art. 45d (oud) Aw is overeengekomen;
- dat hij niet terugkomt op zijn eerdere oordeel over heruitzending in NLKabel/Norma.

Vzr. Rechtbank Den Haag 16 september 2020, IEF 19452, IT 3264; ECLI:NL:RBDHA:2020:9568 (Scientia tegen Eveoh) Auteursrecht. Kort geding. Scientia is een wereldwijde leverancier van roostersoftware voor onderwijsinstellingen, waaronder de Syllabus Plus en de Exam Schedular. Scientia maakt voor haar software gebruik van twee databases (ESDB en RDB) die bestaan uit tabellen die door ‘views’ worden weergegeven. Eveoh ontwikkelt ook software ten behoeve van onderwijsinstellingen, waaronder de MyTimetable software. Bij klanten van Eveoh die de roostersoftware van Scientia afnemen, leest de MyTimetable de data van de databases uit. Scientia meent dat Eveoh daarmee inbreuk maakt op haar auteursrechten. Op Scientia’s vordering met betrekking tot de RDB wordt niet inhoudelijk beslist, wegens een gesteld gebrek aan spoedeisend belang. Ten aanzien van de ESDB heeft Scientia onvoldoende onderbouwd dat en waarom het gebruiken van de bij een afnemer opgedane kennis over de tabellen/views auteursrechtinbreuk oplevert. De vorderingen worden afgewezen.

ABRvS 30 september 2020, IEF 19451, LS&R 1864; ECLI:NL:RVS:2020:2302 (Medice tegen College ter beoordeling van geneesmiddelen) Auteursrecht. Databankenrecht. Medice heeft een handelsvergunning voor het geneesmiddel Amfexa. Een derde heeft het College ter beoordeling van geneesmiddelen middels een Wob-verzoek verzocht om openbaarmaking van het registratiedossier dat is gebruikt bij het nemen van het besluit tot registratie van dit geneesmiddel. Het dossier bevat ook de aanvraag voor de handelsvergunning van Medice. Medice heeft registratiedossier geformeerd en verzet zich tegen openbaarmaking van haar aanvraag. Medice meent dat de verzameling van door haar geselecteerde wetenschappelijke gegevens, die deel uitmaakt van haar aanvraag voor de handelsvergunning, een auteursrechtelijk beschermd werk, dan wel een beschermde databank is. Objectieve wetenschappelijke gegevens komen niet voor auteursrechtelijke bescherming in aanmerking. De vraag of de verzameling van de wetenschappelijke gegevens kan worden aangemerkt als een auteursrechtelijk beschermd werk wordt daargelaten, omdat het nadeel voor Medice bij openbaarmaking van die selectie gering is in het kader van art. 10 lid 2 aanhef en onder g Wob. Daarnaast kan de verzameling niet als een beschermde (spin-off) databank worden aangemerkt. Het hoger beroep van Medice is ongegrond en de aangevallen uitspraak wordt bevestigd.

Ktr. Rechtbank Midden-Nederland 5 augustus 2020, IEF 19448; ECLI:NL:RBMNE:2020:3849 (Fotograaf tegen exploitant website) Eiser is werkzaam als fotograaf en publiceert zijn foto’s op diverse websites. Op een van deze sites staat een foto, die eiser heeft gemaakt van de opening van Castellum Hoge Woerd in Utrecht. Gedaagde exploiteert en beheert onder andere een website waarop lokale bedrijven gratis hun vacatures plaatsen om zo bedrijven en inwoners van Leidsche Rijn, een wijk in Utrecht, bij elkaar te brengen. Gedaagde heeft de foto in bewerkte vorm op meerdere plaatsen op de website en op de bijbehorende Facebookpagina geplaatst, waarbij de naam van eiser is verwijderd en het logo van het vacatureplatform Leidsche Rijn Werkt over de foto is geplaatst. Eiser heeft voor dit gebruik geen toestemming gegeven en geen vergoeding ontvangen. Gedaagde heeft daarmee inbreuk gemaakt op auteurs- en persoonlijkheidsrechten van eiser. Dat hij de afbeelding zonder naamsvermelding op Google vond en niet wist dat deze niet vrijblijvend gebruikt mocht worden, maakt het oordeel niet anders. Ook het onbewust schenden van auteursrechten komt voor rekening en risico van de inbreukmaker. De website van gedaagde valt in de tarievenlijst van Stichting Foto Anoniem onder de categorie 'bedrijven en instellingen'. Het gevorderde bedrag van € 360,00 per jaar wordt toegewezen.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 4 september 2020, IEF 19445, IT 3261; ECLI:NL:RBAMS:2020:4378 (Software-ontwikkelaar tegen startup) Kort geding. Overdracht auteursrechten. Eiser heeft ten behoeve van gedaagde software ontwikkeld. Gedaagde is een bv gericht op de (online) verbetering van levensstijl. Partijen zijn een samenwerkingsovereenkomst aangegaan. In de bijlage van die overeenkomst is een akte gevoegd waarin de IE-rechten van eiser op gedaagde worden overgedragen. Volgens eiser heeft de overdracht nooit plaatsgevonden, omdat de IE-rechten niet voldoende nauwkeurig zijn omschreven. Eiser vordert onder meer gedaagde te verbieden gebruik te maken van haar IE-rechten. Buiten kijf staat dat het de intentie van partijen was om de IE-rechten op de software over te dragen aan gedaagde. Op grond van art. 2 Aw is voor de overdracht van een auteursrecht een akte vereist. Het te leveren goed moet ex art. 3:84 lid 1 BW voldoende bepaalbaar omschreven zijn. Gelet op de inhoud van de akte, kan er redelijkerwijs geen onduidelijkheid bestaan over de over te dragen IE-rechten. De IE-rechten hoeven niet in detail te zijn omschreven en eiser ontving een reëel bedrag voor de IE-rechten. De IE-rechten zijn rechtsgeldig overgedragen. De vorderingen worden afgewezen. Wel voegt de voorzieningenrechter een interessante overweging ten overvloede toe aan de uitspraak.

Parket bij de HR 4 september 2020, IEF 19446; ECLI:NL:PHR:2020:779 (Professionele fotografen) Auteursrecht. Bewijsrecht. Zie eerder [IEF 18526]. Eiseres en verweerder zijn professionele fotografen. Verweerder spreekt eiseres aan in verband met beweerdelijk gebruik van culinaire foto’s op de website van eiseres. De kantonrechter wijst de vordering van verweerder af. Het hof wijst de vordering toe. In cassatie wordt geklaagd dat de raadsheer ten overstaan van wie het voorlopig getuigenverhoor heeft plaatsgevonden, op grond van art. 155 Rv het eindarrest had behoren mee te wijzen, dan wel dat het hof van een afwijken van deze regel en de oorzaak daarvan in het bestreden arrest melding had behoren te maken.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 22 september 2020, IEF 19443, IT 3257; ECLI:NL:RBAMS:2020:4717 (Jelurida tegen Apollo) Auteursrecht. Licentie. Kort geding. Jelurida is onderdeel van een groep die de ‘Nxt Software’ ontwikkelt en eigenaar van alle intellectuele eigendomsrechten van die groep. Apollo is aanbieder van de cryptomunt ‘Apollo Currency’. Jelurida heeft de Nxt Software beschikbaar gesteld aan derden onder voorwaarden geformuleerd in de ‘Jelurida Public License’ (‘JPL’). Apollo heeft een significant deel van de broncode van de Nxt Software gekopieerd in de broncode van haar eigen cryptomunt. Vervolgens heeft Apollo de broncode van haar cryptomunt openbaar gemaakt. Het is voorshands aannemelijk dat Apollo inbreuk heeft gemaakt op de auteursrechten van Jelurida op de Nxt Software. Apollo wordt bevolen een brief te sturen naar haar zakelijke afnemers waarin zij hen verzoekt om de Apollo Software opnieuw te installeren, waarbij zij de JPL actief moeten accepteren.

Vzr. Rechtbank Gelderland 27 juli 2020, IEF 19436, IT 3253, LS&R 1861; ECLI:NL:RBGEL:2020:4310 (Logic Chemie tegen TRENDX) Auteursrecht. Handelsnaamrecht. Kort geding. Logic Chemie verhandelt desinfectiemiddelen, waaronder het zogenaamde 'LogicSept'. TRENDX exploiteert een webshop. Partijen zijn een overeenkomst aangegaan op grond waarvan Logic Chemie 2000 liter LogicSept aan TRENDX zou verkopen en leveren en TRENDX de bevoegdheid kreeg de LogicSept onder die naam en met het ter beschikking gestelde etiket te verhandelen. Logic Chemie is haar verplichtingen uit de overeenkomst niet nagekomen, maar op dat moment had TRENDX al een grote hoeveelheid van het middel verkocht en het product op haar webshop geplaatst. Vervolgens heeft TRENDX zelf een desinfectiemiddel samengesteld met gebruikmaking van het etiket van Logic Chemie en alleen de naam veranderd naar ‘LogiScept2’. Logic Chemie vordert een verbod voor TRENDX om in strijd te handelen met haar auteursrecht en handelsnaamrecht. De vordering ten aanzien van het auteursrecht wordt toegewezen. Hoewel Logic Chemie haar verplichtingen uit de overeenkomst niet nakwam, stond het TRENDX niet vrij om een ander desinfectiemiddel met het etiket van LogicSept te leveren. TRENDX heeft daarmee inbreuk gemaakt op het auteursrecht van Logic Chemie. Het onderdeel van de vordering dat ziet op het handelsnaamrecht wordt afgewezen, omdat Logic Chemie niet actief is onder de handelsnaam LogicSept.