DOSSIERS
Alle dossiers

Muziek  

IEF 2761

Strafproza

rbz.bmpRechtbank Zutphen 10 oktober 2006, LJN: AY9805. Strafzaak.

Verdachte veroordeeld tot een gevangenisstraf van 12 maanden, waarvan 3 maanden voorwaardelijk, proeftijd 2 jaar voor belastingontduiking en overtreding van de Auteurswet.

Aan de verdachte is o.a. ten laste gelegd dat:  “Hij in of omstreeks de periode van 1 januari 2001 tot en met 30 november 2005 in de gemeente Groenlo en/of (elders) in Nederland meermalen, althans eenmaal, (telkens) opzettelijk één of meer voorwerpen, te weten om en nabij 15.000 muziekwerken, alhans een grote hoeveelheid muziekwerken, waarvan een gedeelte is vermeld op de aan de dagvaarding gehechte lijst, waarin met inbreuk op eens anders auteursrecht, immers het auteursrecht berustte niet bij verdachte, (een) werk(en), te weten muziekwerken met of zonder woorden, was/waren vervat, openlijk ter verspreiding heeft aangeboden en/of heeft doen aanbieden, en/of ter verveelvoudiging of ter verspreiding voorhanden heeft gehad, en/of voorhanden heeft doen hebben, en/of heeft ingevoerd en/of heeft doen invoeren, en/of heeft doorgevoerd en/of heeft doen doorvoeren, en/of heeft uitgevoerd en/of heeft doen uitvoeren, en/of heeft bewaard uit winstbejag en/of heeft doen bewaren uit winstbejag, terwijl hij, verdachte van het plegen van de misdrijven, zoals hierboven vermeld, zijn beroep heeft gemaakt en/of het plegen van deze misdrijven als bedrijf heeft uitgeoefend;  art 31b Auteurswet 1912

Naar het oordeel van de rechtbank is voor het overige wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte het (…) ten laste gelegde heeft begaan, te weten dat: “Hij in de periode van 1 januari 2001 tot en met 30 november 2005 in de gemeente Groenlo en/of elders in Nederland, meermalen, telkens opzettelijk voorwerpen, waarin met inbreuk op eens anders auteursrecht een werk was vervat, immers het auteursrecht berustte niet bij verdachte, te weten een grote hoeveelheid muziekwerken met of zonder woorden, openlijk ter verspreiding heeft aangeboden en ter verveelvoudiging of ter verspreiding voorhanden heeft gehad, en heeft bewaard uit winstbejag , terwijl hij, verdachte het plegen van deze misdrijven als bedrijf heeft uitgeoefend.

Het bewezene levert op de misdrijven: “Het als bedrijf uitoefenen van het plegen van de misdrijven, als bedoeld in artikel 31a, aanhef onder a, b en d van de Auteurswet 1912, meermalen gepleegd;”

(…)  Verder acht de rechtbank bewezen dat verdachte bedrijfsmatig gedurende een zeer groot aantal jaren de Auteurswet 1912 heeft overtreden door onder meer het stelselmatig ongeautoriseerd leveren van het [repertoire] aan horecaondernemingen.

De rechtbank rekent het verdachte met name zwaar aan dat hij, ondanks diverse door hem verloren civiele procedures, opgelegde en verbeurde dwangsommen en strafrechtelijke veroordelingen, onverdroten met zijn kwalijke praktijken doorgaat, te weten het ongeautoriseerde gebruik van [repertoire]. Verder getuigt zijn “non-coöperatieve” houding niet van enig respect in welke vorm dan ook voor de rechtshandhaving. Het behoeft geen betoog dat de handelwijze van verdachte niet alleen grote schade berokkent aan de auteursrechthebbenden - die immers geen enkele vergoeding ontvangen voor het gebruik van hun repertoire - maar tevens een ernstige verstoring van de markt teweegbrengt. Door niet de voor het gebruik van [repertoire] verschuldigde vergoeding te betalen, verkrijgt verdachte een voorsprong op zijn concurrenten, die wel over de vereiste toestemming beschikken en daarvoor een vergoeding betalen.

Met oplegging van een hogere onvoorwaardelijke gevangenisstraf dan door de officier van justitie geëist, wil de rechtbank enerzijds de ernst van het bewezen verklaarde tot uitdrukking brengen en anderzijds deze strafoplegging dienstbaar maken aan het voorkomen van nieuwe soortgelijke strafbare feiten.

Toepasselijke wettelijke voorschriften

Deze strafoplegging is gegrond op:

Wetboek van Strafrecht      artt. 1, 10, 14a, 14b, 14c, 57, 63, 91
Algemene wet inzake rijksbelastingen    artt. 68, 69
Auteurswet 1912      artt. 31a, 31b, 33

De rechtbank v eroordeelt verdachte tot een gevangenisstraf voor de duur van 12 (twaalf) maanden.  Bepaalt, dat een gedeelte van deze gevangenisstraf, groot 3 (drie) maanden niet zal worden ten uitvoer gelegd, tenzij de rechter later anders mocht gelasten, op grond dat veroordeelde zich vóór het einde van een proeftijd van twee jaren aan een strafbaar feit heeft schuldig gemaakt.

Lees het vonnis hier.

Bericht in de Tubantia hier.

 

IEF 2753

Voor alle leeftijden

In het kader van het Benelux-Auteursrecht: Rechtbank Antwerpen, 5 oktober 2006, ARK nr. 06/3006/A. I.F.P.I. Belgium, CVBA SABAM tegen Seniorennet Vrienden (met dank aan Olivier Sasserath van Marx Van Ranst Vermeersch & Partners).

Seniorennet mag geen muziekbestanden ter beschikking stellen voor de leden van de mailgroep zonder toestemming van de rechthebbenden. Seniorennet spant zich volgens de rechter niet voldoende in om inbreuk op haar mailgroepen tegen te gaan.

Seniorennet beheert een website met toegang tot verschillende mailgroepen. Een van de mailgroepen is Muziek Carousel. In deze groep kan een lid aan andere leden van de groep boodschappen met bijlagen versturen. Seniorennet slaat deze boodschappen op. De eventuele bijlagen echter tijdelijk. I.F.P.I. en Sabam hebben vastgesteld dat de mailberichten die via de Muziek Carousel worden uitgewisseld muziek opnamen bevatten die behoren tot het repertoire van de producenten van de geluidsdragers die door hun vertegenwoordigd worden. Zij hebben daarop seniorennet gesommeerd dit inbreukmakend handelen te staken. Als reactie hierop heeft Seniorennet bevestigd dat zij de MP3 bestanden van haar mailgroep zal verwijderen.

Na deze briefwisseling blijkt Seniorennet zich te verschuilen achter haar algemene voorwaarden en de onmogelijkheid van controle. Vrijwilligers maken de dienst uit. Dit is aanleiding voor de rechtbank om aan te nemen dat Seniorennet de mogelijkheid heeft de MP3 bestanden te verwijderen.

Het verweer van Seniorennet dat zij enkel een doorgeefluik is, gaat volgens de rechter niet op.Seniorennet geeft instructies aan haar administrator betreffende wat volgens haar kan en niet kan qua muziekbijlagen. “Via een archief houdt verwerende partij de mailberichten, met eventuele bijlagen muziekbestanden, ter beschikking van de leden van de mailgroep.” Ook het feit dat de bijlagen tijdelijk wordt opgeslagen, brengt hierin geen verandering. Volgens de rechter toont dit juist aan dat Seniorennet wel actief kan ingrijpen om de eventuele inbreuken op de rechten van de I.F.P.I. en Sabam ongedaan te maken.

Ook stelt de rechter vast dat ook al zou er alleen sprake zijn van een doorgeefluik dan nog kan op haar de verantwoordelijkheid rusten om inbreuk op rechten te stoppen. “Eenieder heeft de verplichting binnen zekere grenzen het handelend op te treden om het ontstaan of voortbestaan van schade van derden te voorkomen.” Volgens de rechter kan Seniorennet in deze omstandigheden niet volstaan met een loutere verwijzing naar haar algemene voorwaarden en de regels tot de toetreding van de mailgroep. De rechter wijst de vordering toe.

 De rechter wijst de eis in reconventie af. De rechter is van mening dat de vraagstelling duidelijk is. Dit blijkt onder meer uit de door de partijen gevoerde correspondentie. Van onrechtmatig verkregen bewijs is volgens de rechter geen sprake.

Lees de uitspraak hier. Eerder bericht hier.

IEF 2710

Jeugd van tegenwoordig

De Standaard Online bericht dat het Belgische  “SeniorenNet geen muziekbestanden meer ter beschikking mag stellen van zijn gebruikers, omdat het anders in overtreding is met de wet op de auteursrechten. Dat heeft de Antwerpse kortgedingrechter beslist. SeniorenNet krijgt tien dagen de tijd om alle muziekbestanden te verwijderen die auteursrechtelijk beschermd zijn.

(…) De auteursrechtenvereniging Sabam en de Belgische federatie voor muziekproducten IFPI hadden echter gemerkt dat er ook muziekbestanden werden uitgewisseld, onder meer via de mailgroep 'Muziekcarrousel'. De bijlagen met muziek werden door SeniorenNet bovendien een tijdlang opgeslagen in een elektronisch archief.”

Lees hier en hier meer.

IEF 2706

Rood

De Telegraaf bericht dat Marco Borsato niet wil dat de PvdA zijn hit  “Rood” nog langer gebruikt op partijcongressen en bijeenkomsten. “Wij beseffen dat de kleur van de PvdA rood is, maar Marco wil zich bewust niet aan welke partij dan ook binden. Hij staat voor Warchild, maar dat is het enige politieke statement dat hij wil maken”, stelt de platenmaatschappijvan de zanger. De PvdA respecteert de wens van Borsato. 

IEF 2531

Op enorme schaal ter beschikking stellen

ddsb.bmpVoorzieningenrechter Rechtbank Amsterdam 24 augustus 2006, KG 06-1112 AB. De Stichting BREIN tegen UPC Nederland B.V.

UPC moet NAW-gegevens afstaan, de voorzieningrechter brengt nuance aan ten aanzien van kleinschalig uploaden, in dit geval wordt echter grootschalig uploaden vastgesteld.

In de periode van 1 april 2005 tot 9 februari 2006 zijn via het zogenoemde Bit Torrent netwerk "Dikke Donder" (gedeelten van) speelfilms, televisieseries, muziek, software en computerspellen aangeboden, zonder dat daarvoor toestemming is gevraagd aan de rechthebbenden. Brein heeft op 9 februari 2006 de computerserver van de Dikke Donder website in beslag genomen. De site is daarop uit de lucht gehaald door de eigenaar.

Op de site van Dikke Donder was te zien welke titels via Dikke Donder zijn aangeboden, op welk tijdstip en door wie. Op de site werd tevens een Top 250 bijgehouden van de grootste uploaders. Brein heeft op 12 juni 2006 UPC verzocht de NAW-gegevens te verstrekken behorende bij drie e-mailadressen die zich in de bovenste regionen van de Top 250 bevonden, (dit na een eerdere vergeefse sommatie via deze e-mailadressen). UPC zou in eerste instantie hebben toegezegd de NAW-gegevens van deze drie e-mailadressen aan Brein te overhandigen, maar sprak dit later tegen. Wel heeft UPC van twee van de drie e-mailadressen de gevorderde NAW-gegevens aan Brein overhandigd, door deze NAW-gegevens in de producties op te nemen. Brein heeft haar vordering met betrekking tot deze twee NAW-gegevens dan ook laten vallen.

De voorzieningenrecht oordeelt als volgt:

"Voldoende aannemelijk is geworden dat de personen die de bestanden ter beschikking hebben gesteld ("geupload") via Dikke Donder onder de gebruiksnamen lex 1a, muzan en bws, dat zonder toestemming hebben gedaan van de rechthebbenden en dat zij inbreuk hebben gemaakt op hun auteurs- (en of naburige) rechten. Het is niet waarschijnlijk dat sprake is geweest van het slechts incidenteel of in kleine gedeeltes uploaden van bestanden (vergelijkbaar met het maken van een kopietje voor privé-gebruik), in welk geval mogelijk van een inbreuk geen sprake zou zijn geweest, dan wel het aanpakken van de inbreukmakers buitenproportioneel zou zijn. De bestanden die zijn aangetroffen in de server van Brein duiden immers op het op enorme schaal ter beschikking stellen van tal van (beschermde) werken."

"De enkele omstandigheid dat de gevorderde maatregel onherstelbaar nadeel kan toebrengen aan een abonnee, leidt echter niet tot het oordeel dat Brein niet in haar vordering kan worden ontvangen, of dat deze reeds om die reden zou moeten worden afgewezen. De onomkeerbaarheid van de gevolgen is een omstandigheid die wordt meegewogen bij het oordeel of de gevraagde voorziening toewijsbaar is."

De vordering van Brein wordt toegewezen, de NAW-gegevens van de derde UPC abonnee moeten aan Brein overhandigd worden.

Lees het vonnis hier.

IEF 2510

Hitmuziek

slm.bmp°In vervolg op dit vonnis van 21 juli 2005 (waarin werd geredeneerd dat 'Nu geenszins is gebleken dat verzoekster houder van de auteursrechten op de originele muziekstukken waarvan de Slam!FM radio-edits worden vervaardigd is, kan het daarvan ten gehore brengen op de radio niet als het uitbrengen van versies die geen hitnotering hebben (gehad).. worden beschouwd.'), bericht VPRO 3 voor12 dat de kou nog niet uit de lucht lijkt te zijn:

 

“Ik kan me goed voorstellen dat er bij 538 met argusogen wordt gekeken naar een zender als Slam!FM. Zij betalen veel meer voor hun frequentie, dus is het hun goed recht om aan de bel te trekken als iemand hun format lijkt te kopiëren. Als je voor een dubbeltje op de eerste rang wil zitten, kun je verwachten dat je in de gaten wordt gehouden."

 

(…) Florent Luyckx, zendercoördinator van 3FM, beaamt dat er bij Slam!FM slim wordt gedacht over wat nu precies een hit is: "Dat moet wel juridisch getoetst zijn, dat een andere versie van een hit geen hit is. Als je op die manier top-40 muziek mag uitzenden van de rechter, dan heb ik veel bewondering voor de inventiviteit." Mocht dat niet het geval zijn, dan is Slam!FM volgens Luyckx bezig met concurrentievervalsing."

 

Lees hier meer. Eerder bericht hier.

IEF 2459

Thuiskopiëren

Voorzieningenrechter Rechtbank Den Haag, 11 augustus 2006, KG ZA 06-811. Stichting de Thuiskopie tegen Crios c.s

Stichting de Thuiskopie, belast met de inning en verdeling van de thuiskopiegelden, bezoekt de Beverwijkse Bazaar en treft daar in de door Crios gehuurde stand spindels aan van 50 blanco DVD-R's die worden aangeboden voor 10 Euro.

De thuiskopievergoeding die over een dergelijke spindel afgedragen dient te worden bedraagt 30 Euro. Aan de hand van een telling door de deurwaarder heeft de Stichting aan Crios een factuur van 22.881,39 Euro verzonden die Crios niet heeft voldaan. Hierop heeft de Stichting met verlof van de vzngr Rb. Haarlem conservatoir beslag gelegd. Op 18 mei 2006 is de Stichting een bodemprocedure gestart. Bij de vzngr. verzoekt de Stichting Crios te verbieden blanco informatiedragers te importeren of te verhandelen waarover de thuiskopie vergoeding niet is afgedragen.

De rechter oordeelt dat de vorderingen van de Stichting in dit kort geding gelijk zijn aan de vorderingen in de bodemprocedure.  De vorderingen van de Stichting worden afgewezen omdat zij "geen feiten of omstandigheid gesteld waaruit een belang -laat staan een spoedeisend belang- aan haar zijde volgt om die vorderingen thans, vooruitlopend op de uitslag van de bodemprocedure, in kort geding bij wege van voorlopige voorziening toegewezen te krijgen. Dergelijke feiten of omstandigheden zijn ook niet anderszins gebleken. Het tegendeel is veeleer het geval, nu Crios c.s. onweersproken hebben gesteld dat hun handel in blanco informatiedragers als gevolg van de inbeslagname door de Stichting van de handelsvoorraad geheel stil is komen te liggen. Crios c.s. hebben er bovendien terecht op gewezen dat alle in de dagvaarding in kort geding genoemde constateringen van verkoop van informatiedragers dateren van vóór de datum van het uitbrengen van de dagvaarding in de bodemprocedure."

Het verzoek van Crios om opheffing van het beslag wordt eveneens afgewezen. Naar het oordeel van de rehcter heeft Crios haar stelling dat zij de verschuldigde thuiskopievergoeding wel had betaald niet waar  - of zelfs maar aannemelijk - heeft kunnen maken. Crios heeft even min een aannemelijke verklaring kunnen geven voor de omstandigheid dat de desbetreffende informatiedragers door Crios  werden verkocht voor een prijs die nog lager was dan de over die dragers te betalen thuiskopievergoeding.

Lees het vonnis hier.

IEF 2338

53 Eisers

Gerechtshof Amsterdam, 13 juli 2006, LJN: AY3854. Stichting Brein c.s. tegen  Internet Service Providers.

Het gaat in dit geding om de vraag of de ISPs gehouden zijn om aan de raadsman van Brein schriftelijk opgave te doen van de namen en adressen (hierna: de NAW gegevens) van de abonnees aan wie ieder van hen de IP-adressen heeft toegekend op data en tijden als vermeld in de door Brein verstrekte, aan de inleidende dagvaarding gehechte lijst.

De Rechtbank Utrecht wees de vordering van Brein af, omdat voor toewijzing van zo'n vordering pas plaats is indien buiten redelijke twijfel is dat de IP-adressen betrekking hebben op gebruikers die daadwerkelijk illegaal muziek- of andere bestanden aanbieden op hun computer.

Brein wijst in dit verband nu op de minder zware toets die dit hof in de Lycos-Pessers zaak heeft aangelegd/ Het hof overwoog in dat arrest dat indien voldoende aannemelijk is dat de gepubliceerde informatie jegens de derde wel onrechtmatig zou kunnen zijn en dat deze daardoor schade kan lijden, het maatschappelijk bezien ongewenst zou zijn indien die derde geen enkele reële mogelijkheid heeft de websitehouder daarop – zonodig in rechte – aan te spreken.

In het onderhavige geval gaat het evenwel niet om de onrechtmatigheid van de gepubliceerde informatie, maar om de vraag of de door Brein verzamelde IP-adressen betrekking hebben op abonnees die daadwerkelijk inbreuk hebben gemaakt op de auteursrechten van de bij Brein aangesloten, respectievelijk de door haar vertegenwoordigde, organisaties en personen, alsmede om de vraag of, indien dat het geval is, de IP-adressen van de desbetreffende abonnees rechtmatig zijn verkregen.

Dit zijn andere vragen en de voorzieningenrechter heeft voor beantwoording hiervan terecht een zwaarder criterium aangelegd. Noodzakelijk is allereerst dat niet in redelijkheid kan worden betwijfeld dat de IP-adressen betrekking hebben op abonnees die illegaal muziekbestanden aanbieden in ‘shared folders’ vanaf hun computer.

Zoekmethode. Met betrekking tot de nauwkeurigheid van de door Brein gevolgde zoekmethode naar de gebruikers van de desbetreffende IP-adressen, kan voorshands niet goed worden beoordeeld of het onderzoek van Brein met voldoende nauwkeurigheid en zorgvuldigheid is uitgevoerd om te kunnen dienen als basis voor toewijzing van de gevorderde voorzieningen.

Hier komt bij dat door de ISPs niet bestreden is gesteld dat de muziekindustrie naast juridische middelen ook technische middelen gebruikt om het ongeautoriseerde aanbieden van muziekbestanden te bestrijden, te weten het gebruik van zogenoemde ‘decoy-files’ en ‘spoofed content’, bestanden die op muziekbestanden lijken maar het in werkelijkheid niet zijn. Op dit moment zou 50% van het gehele Kazaa netwerk uit spoofed content bestaan, terwijl van sommige files 90% is vervuild.

Zelfs indien derhalve de gebruiker van het IP-adres op het door MediaSentry vastgestelde moment bezig was bestanden vanaf zijn computer op het internet aan te bieden, staat daar-mee nog niet vast dat daardoor inbreuk werd gemaakt op enig aan betrokkenen toekomend auteursrecht of naburig recht.

Persoonsgegevens. Na bij memorie van grieven anders te hebben gesteld heeft Brein ter zitting in hoger beroep erkend dat IP-adressen ‘in beginsel’ kunnen worden aangemerkt als persoonsgegevens. Tus-sen partijen is voorts niet langer in geschil dat de civiele rechter bevoegd is de ISPs op te dragen de gevraagde NAW gegevens te verstrekken. Ingevolge art. 8 aanhef en sub f Wbp mogen de ISPs persoonsgegevens verstrekken aan Brein indien zulks noodzakelijk is voor de behartiging van het gerechtvaardigde belang van Brein, tenzij het belang of de fundamentele rechten en vrijheden van de desbetreffende abonnees, in het bijzonder het recht op bescherming van hun persoonlijke levenssfeer, prevaleert.

Brein voert aan dat de ‘shared folder’ dat gedeelte van de privé bestanden van een abonnee is dat deze abonnee in de ‘publiek ruimte’ van het internet voor een ieder bereikbaar en beschikbaar heeft neergezet, zodat het de abonnee is die beslist of hij zijn ‘shared folder’ openstelt voor andere gebruikers van P2P-programma’s zoals KaZaa en er derhalve geen inbreuk wordt gemaakt op zijn recht op privacy. Brein spreekt in dit verband van een public place of snuffelmarkt.

Het hof acht deze redenering niet concludent. Een gebruiker van een IP-adres stelt zijn computer open voor een specifiek doel, het uitwisselen van bestanden met andere P2P gebruikers van het netwerk, waarbij hij er niet op bedacht behoeft te zijn dat een organisatie als het door Brein ingeschakelde MediaSentry zijn ‘shared folder’ bekijkt op mogelijke inbreuken op auteursrecht. Hierbij komt dat deze gegevensverwerking voor de betrokkene onopgemerkt blijft.

Naar het voorlopig oordeel van het hof kan een ingrijpende beslissing als hier gevraagd, met grote maatschappelijke implicaties, niet afhankelijk worden gesteld van de uitkomst van het processueel debat tussen partijen over de vraag naar de rechtmatigheid van de wijze waarop Brein IP-adressen verzamelt en verwerkt. Mede gelet op hetgeen hiervoor is overwogen, acht het hof nader deskundig oordeel gewenst.

Daarmee lijkt deze uitspraak een tussenvonnis. Dat is het echter niet, het hof vervolgt met ongegrond verklaring van alle grieven wegens onvoldoende aantonen van spoedeisend belang. Brein moet de bodemprocedure afwachten. Het kg vonnis in eerste aanleg wordt dus in zijn geheel bekrachtigd.

Lees het arrest hier. Eerder bericht + vonnis Rechtbank Utrecht hier.

IEF 2295

Tergend en roekeloos geding

Het belang van Limburg bericht dat “Zanger Plastic Bertrand wel degelijk de uitvoerende artiest is van de mythische hit "Ca plane pour moi". Dat heeft het Brusselse hof van beroep bevestigd.

Producent en componist Lou De Prijck eiste dat hij ook als uitvoerend artiest erkend zou worden, maar hij kon hiervan geen bewijs leveren en werd veroordeeld tot een geldboete van 10.000 euro wegens tergend en roekeloos geding.”

 

Lees hier meer.

IEF 2235

Fama Volat

Jan Libbenga bericht op de veelgelezen Engelstalige website The Register: "Dutch MP3 ruling hit by conflict of interest claims. Judges linked to rights holders.

The impartiality of two of the judges who ruled that Dutch website Mp3search.nl broke the law by posting links to copyrighted files has been called into question. (…) However, reader comments on the Dutch news site Webwereld, which reported on the case, pointed out that two of the three judges involved in the decision are members of organisations that support professional musicians or (music) rights holders.

One of the judges is a member of Comité Executif de l'Association Littéraire et Artistique, whose Dutch subsidiary includes the managing director the Dutch Association of Phonogram and Videogram Producers (NVPI), who is behind anti-piracy organisation BREIN. BREIN took the website to court. The vice president of the court is a member of a Dutch fund which also supports professional musicians.

Dutch lawyer Christiaan A Alberdingk Thijm, who defended Mp3search.nl against BREIN two years ago, said the impartiality of the court was not his biggest concern. "What bothers me more is that this case wasn't defended at all," he told The Register. "The ruling is inherently contradictory. While the court decided not to rule on the issue of copyright infringement by Mp3search.nl, it applied a statement of the WIPO copyright treaty to conclude that the site acted unlawful."

Lees hier meer. Eerder bericht hier. Lees de zinnige en minder zinnige commentaren op Webwereld.nl hier.