Diversen  

O.a. de NRC bericht: “Wat is de beste Nederlandse slagzin aller tijden? Deze week wordt de uitslag van een publieksverkiezing bekend. In totaal zijn er nu zo’n 3000 slagzinnen geregistreerd. Maar lang niet alles wordt nu nog gebruikt. Het vooroorlogse „Sport, de sigaret der kampioenen” zou tegenwoordig niet eens meer kunnen:. (…) Maar welke is de beste aller tijden? Een voornamelijk uit reclamemakers bestaande commissie heeft een lijstje met twintig klassieke slagzinnen samengesteld waaruit het publiek de favoriet kon kiezen. De uitslag wordt woensdagavond tijdens een GvR-bijeenkomst in de nieuwe Openbare Bibliotheek in Amsterdam bekendgemaakt door acteur Peer Mascini, die zelf als Melkunie-woordvoerder („nog zó gezegd: geen bommetje!”) al eens is uitgeroepen tot Reclameheld van de Eeuw. De afgelopen weken is op allerlei reclamesites echter al danig gekrakeeld over de voorselectie.”

Lees hier meer.

De Telegraaf bericht: Tonnen kwijt aan afkopen kunstenaars. Nederlandse gemeenten zijn naar schatting jaarlijks vele honderdduizenden euro's kwijt aan het afkopen van kunstenaars. Ze moeten fors betalen als ze af willen van een lelijk beeld of omdat het bouwplannen dwarsboomt.

Hoewel gemeenten met gemeenschapsgeld kunstwerken aankopen ter versiering van de 'openbare ruimte', houden de makers ervan een dikke vinger in de pap. Zo verbiedt de Auteurswet het zonder meer verwijderen of verplaatsen van openbare kunst zonder toestemming van de maker.  (…)Volgens de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) kunnen gemeenten weinig doen aan de situatie. Desondanks klagen leden niet of nauwelijks over het probleem. "Dat kan komen omdat ze zich moeten houden aan de Auteurswet. Het kan echter wel een aanzienlijke aanslag zijn op het budget" , waarschuwt de VNG-woordvoerder. Hij adviseert gemeenten bij bouwplannen een post op te nemen voor het afkopen van kunstenaars.

Lees hier meer.

De Stentor bericht: ‘Sketch op pilaar inzet rechtszaak. (…) de pilaar op het voorplein van Hogeschool Windesheim van de hand van beeldhouwer André Volten (1925-2002). Jarenlang stak het op het voorplein twaalf meter de lucht in.  De Zwolse kunstenaar Henk Heideveld kreeg in 1997 toestemming van Volten om de pilaar in een performance te gebruiken. Hij liet zich in een stoeltje op de pilaar vastgespen en las daarbij in een boekje. Toen het beeld jaren later vanwege nieuwbouw van de hogeschool werd verplaatst naar beeldentuin Anningahof, voerde een acteur een act op waarbij hij plaatsnam in een stoeltje op de pilaar en uit een boekje begon voor te lezen. Plagiaat, vindt Heideveld.

Lees hier en hier meer. 

De Endstra tapes: een werk of niet? VvA Ledenvergadering 26 oktober 2007, KNAW, Trippenhuis, Kloveniersburgwal 29, Amsterdam

De Vereniging voor Auteursrecht wijdt haar vergadering op 26 oktober a.s. aan De Endstra Tapes. Zowel de voorzieningenrechter van de rechtbank Amsterdam bij vonnis van 11 mei 2006 als, in navolging daarop, het Gerechtshof Amsterdam bij arrest van 8 februari 2007 hebben bepaald dat er geen auteursrecht rust op de zogenoemde achterbankgesprekken van Willem Endstra met de Criminele Inlichtingen Eenheid. De erven Endstra zijn van dit oordeel in cassatie gegaan. Binnenkort zal er voor de Hoge Raad worden gepleit. Het eindoordeel is dan ook nog niet geveld.

Artikel in de PZC: “Schrijvers vinden film soms diefstal. Bij boekverfilmingen moeten betere afspraken worden gemaakt tussen auteurs en producenten. Dat kan veel onvrede en conflicten voorkomen. Nu komt het zelfs voor dat wordt 'vergeten' auteursrechten te betalen. Boekverfilmingen zijn soms explosief materiaal, zo bleek gistermiddag weer eens bij een 'high tea' tijdens Film by the Sea, waar veel auteurs, uitgevers en producenten aanschoven.

(..) In één geval betaalden de filmmakers geen auteursrechten. Desondanks verleende het Filmfonds wel subsidie, tot Brokkens verbazing. ,,Ik vind dat je als overheidsinstantie niet moet meewerken aan dit soort praktijken. Diefstal subsidieer je niet."  (…) Marijke Nagtegaal, 'rechtenmanager' bij Amstel Uitgevers, zei in de praktijk te merken dat auteurs moeite hebben 'om hun boek los te laten'. Juist daarom zouden in contracten betere afspraken moeten worden gemaakt over hoe en wanneer de schrijver bij het filmproces wordt betrokken. (…) Volgens Katharina Werdnik van de Frankfurter Buchmesse is het contact tussen uitgevers en producenten nog vaak problematisch en valt er nog een wereld te winnen. ,,Het is soms net of de een Chinees spreekt en de ander Swahili. Zij zouden veel beter kunnen samenwerken."

Lees hier meer.

De Nieuwe Reporter bericht: “Medewerkers of studenten van de Universiteit van Amsterdam (UvA) die tussen vorige week donderdag en maandag via het universiteitsnetwerk op GeenStijl.nl probeerden te komen, hadden pech. Ze werden doorgestuurd naar de site Kutuva.nl met daarop de mededeling dat UvA-studenten en -medewerkers niet langer welkom waren. De aanleiding: onderzoekers van de UvA indexeerden de berichten op GeenStijl en de reacties van bezoekers van de aan GeenStijl gelieerde nieuwssite NieuwNieuws.

(…) Dominique Weesie, directeur van GeenStijl, zegt dat vooral de openbaarmaking van de lezersreacties op De Rijke's site Zookma in verkeerde aarde viel. "Het copyright van die reacties ligt in principe bij de mensen die commentaar geven. Er bestaat wel citaatrecht, maar niet als je alles volledig overneemt. Bovendien stond er op hun website dat ze de verzamelde informatie aan derden ter beschikking wilden stellen. Daar waren we het ook niet mee eens.”

Lees hier meer.

Portretrecht. "Ellie Speet, secretaris van de Nederlandse Vereniging van Fotojournalisten, zet haar vraagtekens bij de inbeslagname van foto’s van een 112Drenthe.com medewerkster Jeanet S. uit Assen.  (…) ”Even los van de vraag of je de ’112’ers’ journalisten kunt noemen, moet de politie wel hele goede redenen hebben om foto’s in beslag te nemen. Zeker als je niet eens weet wat er precies opstaat. De fotokaart had verzegeld moeten worden en bij een notaris neer moeten worden gelegd. De rechter beslist dan, of hier het portretrecht in het geding is of dat de foto’s gepubliceerd kunnen worden.

(…) Politiewoordvoerder Bert Peters meldt echter, dat de genomen foto’s in strijd zijn met het portretrecht van de agenten. ”Op die foto’s staan agenten individueel afgebeeld. Kijk, bij een politieoptreden bestaat natuurlijk altijd de kans dat er een persfoto van de algemene situatie wordt gepubliceerd. Dat is ook geen probleem. Maar nu gaat het puur om de agenten zelf, die eventueel op een nieuwssite kunnen worden getoond. We hebben overigens van het openbaar ministerie begrepen dat we op een goede manier hebben gehandeld. Maar het is uiteindelijk de rechter die beslist of we terecht of onterecht hebben gehandeld.”

Lees hier meer (Dagblad van het Noorden).

Gaspedaal. "Wegener dreigt Gaspedaal.nl met kort geding.  Wegener Multimedia, eigenaar van occasionsite AutoTrack.nl, eist dat GasPedaal.nl niet langer autoadvertenties van AutoTrack overneemt en publiceert. 

“Gezien de jurisprudentie die er ligt, zien wij geen enkele reden om wijzigingen in onze dienst door te voeren," zegt directeur Jan-Willem Tusveld van Innoweb, de exploitant van Gaspedaal. "Wat wij doen valt naar onze mening volledig binnen de gerechtelijke kaders die zijn gesteld in eerdere vergelijkbare zaken, zoals die van Jaap.nl."

Lees hier meer (Emerce).

Grote passages. "Historicus Arianne Baggerman beschuldigt in Hollands Maandblad schrijver Atte Jongstra ervan dat hij zonder bronvermelding 'grote passages' overneemt uit negentiende-eeuwse egodocumenten, in zijn roman Henry II Fix. Jongstra is niet onder de indruk en komt met een repliek.

Volgens Jongstra heeft Baggerman er niets van begrepen: 'Ik had al eerder onvrede bespeurd in het kamp van de droogstoppeligen. (…) De suggestie van plagiaat werpt Jongstra verre van zich: 'Als je kiest voor de vorm die ik gebruikt heb, dan kun je niet overal een bronvermelding bij zetten. Ik kon niet anders, dan alles aan het personage Fix toeschrijven.'  (…) 'Dat staat ook gewoon achter in het boek,' zegt Jongstra, 'met de mededeling dat ik me vrijelijk heb bediend uit de gebruikte bronnen. Ik ben daar dus heel open in geweest."

Lees hier meer (alleen abonneesBoekblad.nl).

Bloemlezing. "Er is enige ophef ontstaan over de nieuwe bloemlezing van Gerrit Komrij, De Nederlandse kinderpoëzie in 1000 en enige gedichten (Prometheus).  Dichter Ted van Lieshout (…)  vermoedt dat de bundel al gedrukt was voordat de dichters toestemming hadden gegeven voor opname in de bloemlezing. Ook is hij niet erg te spreken over het honorarium dat uitgeverij Prometheus voorstelde, vijf euro per opgenomen gedicht. ‘Ik ben bang dat dichters straks moeten gaan betalen voor opname in een bloemlezing.

Job Lisman, hoofdredacteur bij uitgeverij Prometheus/Bert Bakker, erkent dat de uitgeverij wat aan de late kant is geweest met het vragen van toestemming. (…) Die vijf euro is hetzelfde bedrag dat Prometheus drie jaar geleden bood bij de laatste Dikke Komrij, De Nederlandse poëzie van de 19de tot en met de 21ste eeuw in 2000 en enige gedichten. ‘Wij hebben destijds geen enkele klacht ontvangen over dit bedrag."

Lees hier meer (alleen abonnees Boekblad.nl). 

Reactie van het kantoor van Eddy & Danny Van Passel op eerdere commentaren van Margriet Koedooder en Joris Deene op het arrest van het Hof van Beroep Brussel, 4 september 2007, nr. 2003/AR/163, Van Passel tegen Zombar Record Holding Holland B.V. & R. Kelly. (Lees het arrest hier, eerdere berichten en commentaren vanaf hier).

“Geachte Redactie,  Dit is een reactie van het kantoor van Eddy & Danny Van Passel op verschenen publicaties op Uw site. Zij verzoeken hun aanmerkingen te publiceren.

Wij hebben er geen probleem mee dat onze werken worden geanalyseerd. De verschenen publicaties van bewuste advocaten zijn echter technisch volstrekt onjuist. Logisch gevolg is dat de juridische bespreking eveneens niet correct is.

Het arrest van Het Hof Van Beroep te Brussel bevestigt dat het volledige thema gebruikt in "YOU ARE NOT ALONE" terug te vinden is onze de 2 jaar oudere c. 1993 compositie "IF WE CAN START ALL OVER". (p. 13). Ook bevestigt voornoemd arrest van 4 September 2007 (p. 14) dat de gelijkluidende passages 80% van de partituur van "YOU ARE NOT ALONE" beslaan. Eveneens wordt in het vonnis bevestigt (p. 16) dat de maker van het inbreukmakende werk zijn werk componeerde in Juni 1995. De opname met de vertolker vond echter plaats in Januari en Februari 1995, zij het ruim 4 maanden voordien.

Wij wensen alle auteurs veel succes toe. Dat ze bij geschillen volhouden en dat ze zich laten omringen door advocaten die de materie machtig zijn. Naast het juridische ook de technische kant ter zake. Een goede raadsman moet bestaande arresten "nauwgezet" kunnen analyseren.

Wij beschouwen alle publicaties die ons werk verminken als lasterlijk. Wij houden onverkort aan de auteurswet, de Conventie van Bern en andere Internationale verdragen inzake de bescherming van Intellectuele eigendom. Wij zullen 'onverwijld' de stappen zetten die zich opdringen tegen auteurs van geschriften die de inhoud van ons werk vervalsen.

Tot slot: "Music expresses what cannot be said and what makes it impossible to be silent about." (French poet Victor Hugo) M.A.W. naar muziek moet je luisteren, het maakt een hele hoop publicaties & analyses "volstrekt overbodig"."

Boekblad.nl bericht over het vonnis in de zaak Bzztôh-Verba (Het Boek Met Alle Antwoorden, zie: IEF 4712, 20 september 2007), de zaak waarin de gevorderde schade €62.876,80 bedroeg, welk bedrag , na herberekening door de rechter, voor de verschenen inbreukmakende uitgever en de niet verschenen inbreukmakende auteur werd gematigd tot (hoofdelijk) €13.200,00, maar waarin de inbreukmakende auteur bij verstek ook nog werd veroordeeld tot (en nu niet hoofdelijke) betaling van het gevorderde restbedrag van (€62.876,80 - €13.200,00 =) €49.676,80. De feitelijke herberekening door de rechter ging in verstek dus niet op.

In Boekblad blijkt de verliezende uitgever wel gelukkig: “Frits Ruitenberg, directeur/eigenaar van uitgeverij Verba, is het ‘niet eens' met de uitspraak. ‘De boeken lijken een beetje op elkaar, maar Dit lost alles op is totaal anders: qua formaat, illustraties en beeld.' Omdat de schade op de auteur wordt verhaald - hij heeft immers de tekst geleverd - is Ruitenberg toch wel gelukkig met de uitspraak. Hij heeft geen antwoord op de vraag of de auteur in hoger beroep gaat. ‘Gerhardt Mulder zwerft ergens over de wereld rond en we kunnen hem niet bereiken.'”

Lees het bericht hier (alleen abonnees Boekblad).

Margriet Koedooder (De Vos & Partners): Reactie voor de fans van Eddy en Danny van Passel. Reactie naar aanleiding van reacties op dit eerdere bericht. Zie ook deze eerdere reactie  van Joris Deene.

"Ik ontving een aantal reacties van voornamelijk Belgische fans van de broers Eddy en Danny van Passel. Zij schreven mij dat de beide broers wel degelijk beroemd zijn, bijv. doordat zij in 1988 ‘een belangrijk festival wonnen voor Nederland met het prachtige lied ‘Lovers until the end’. Dit festival blijkt nota bene het Cesme Music Festival in Turkije geweest te zijn (maar ja, dat is wel al weer twintig jaar geleden). Mij is verder onder de neus gewreven dat de broers in 1993 nota bene op nummer 1 stonden in diverse landen in Zuid Oost Azië met het liedje ‘Dying Inside To Hold You’, welk liedje daarna vaak is gecovered. De broers hadden al in 1990 een ‘werelddeal’ gesloten met EMI Music Publishing. Hoezo onbekend? Ik ben vast ‘een riooljournaliste’ want zoveel onnozelheid …. etc.? Nu sluiten alle ‘major’ muziekuitgeverijen vrijwel altijd een ‘werelddeal’ met hun auteurs, dus van dit laatste argument was ik toch niet zo ondersteboven. Maar het is natuurlijk wél onvergeeflijk dat ik de hiervoor genoemde resultaten van de broers  - in vergelijking tot de muzikale staat van dienst van R. Kelly (zijn strafrechtelijke staat van dienst mag er óók zijn) of  Michael Jackson – slechts heb afgedaan met het woord ‘onbekend’. Ik verwijs een ieder naar de weblog van de broers: www.bloggen.be/vanpasselbrothersmusic. Daar aangekomen zal dan blijken dat de broers nog steeds actief zijn in songfestivalland en ook nog regelmatig muziek van hen te horen is op geluidsdragers van anderen. Bij deze!

Maar tot heden heeft niemand - ook de boze briefschrijvers niet – aangegeven op welke wijze R. Kelly feitelijk kennis heeft kúnnen krijgen van het oudere werk van de Van Passels. De broers – én de briefschrijvers - verwijzen op hun website louter naar de diverse, in het arrest genoemde geboortedata van de twee werken, waaruit wel móet blijken dat ‘R. Kelly ónze demo aan Michael Jackson voorstelde’. Maar het punt is: daar blijkt dat juist niét uit.