Auteursrecht  

IEF 2592

Eerst even voor jezelf lezen

Hoge Raad , 8 september 2006, C05/071HR, LJN: AV3384. Benetton Group Spa,
tegen G-Star International B.V.

Samenvatting Rechtspraak.nl: “Geschil  tussen Nederlandse (G-Star) en Italiaanse textielhandelsonderneming (Benetton) over de auteursrechtelijke en merkenrechtelijke bescherming van een met kenmerken van werk- en motorsportkleding alsmede met kniestukken vormgegeven spijkerbroek van G-Star (Elwood), verkoop Benetton-broek op Nederlandse markt via franchisenemers; internationale rechtsmacht Nederlandse rechter (art. 37 BMW); belang bij inbreukverbod; rechtsgeldigheid vormmerken, onderscheidend vermogen, beoordelingsmoment; teken bestaande uit vorm die een wezenlijke waarde aan de waar geeft, uitsluitingsgrond art. 1 lid 2 BMW/art. 3 lid 1 onder e Merkenrichtlijn, maatstaf; invloed van de wervingskracht die samenhangt met bekendheid van vorm als merk, prejudiciële vragen aan het HvJEG; samenloop tussen merk- en auteursrechtelijke bescherming, belangvereiste; verwatering auteursrecht; schadevergoeding, buitengerechtelijke incassokosten, kosten gemoeid met verweer tegen vordering (art. 6:96 lid 2, aanhef en onder b en c, BW).”

Lees het arrest hier.

Hoge Raad , 8 september 2006, C05/097HR, LJN: AX317. Eiser tegen Verweerster.

Samenvatting Rechtspraak.nl: “Geschil tussen een architect en een architectenbureau samen met een bouwbedrijf over auteursrecht op zijn bouwtekeningen voor recreatiewoningen; is ontwerp auteursrechtelijk werk?; van deskundigenbericht afwijkend oordeel, motiveringsgebrek.”

Lees het arrest hier.

Rechtbank Amsterdam, 7 september 2006,LJN: AY7784. Inter 2000 Sarl / Stichting Interclarion tegen Colmar Group (Spain) Sa .

Samenvatting Rechtspraak.nl: “De betrokkenheid van eiser sub 3 (Johan Cruijff) bij het project Mosa Trajectum in Spanje is beëindigd. (...)De naam van eiser sub 3 en het portret van eiser sub 3 mogen niet meer in verband worden gebracht met het project, waarin volgens de oorspronkelijke plannen een sportpark met de naam van eiser sub 3 Golf & Sports Resort zou komen. .”

Lees het vonnis hier

IEF 2590

Het hangende oortje

hngr.bmpMeestal is Dick Bruna de eiser in inbreukzaken, maar Boekblad bericht dat het nu uitgeverij Clavis is die overweegt actie te ondernemen tegen Mercis/Bruna.

"Afgelopen maandag tijdens Vers voor de Pers was Anthony Vavrinek, commercieel directeur van uitgeverij Clavis, onaangenaam verrast toen hij bij de stand van Mercis/Bruna een nieuwe uitgave zag liggen met de titel Hangoor. Het boekje gaat over Daan, een nieuw konijntje in de klas, dat vanwege zijn ene hangoor wordt gepest.

Meteen sprong in het oog dat het konijn met het hangende oortje een sterke gelijkenis vertoonde met Rikki, de hoofdpersoon uit de succesvolle serie boeken van Clavis-auteur Guido van Genechten. 'Toen de dame van Mercis/Bruna zag dat ik van Clavis was,' aldus Vavrinek, 'reageerde ze lichtelijk gegeneerd door te zeggen: “O, u bent van Clavis, ja, wij krijgen veel reacties in de trant van: hé, dat lijkt Rikki wel!”'

Lees hier meer (alleen abonnees).

IEF 2585

Zogenoemd

O.a. Trouw bericht dat  “De Avro wil dat de Publieke Omroep stopt met het zonder toestemming verspreiden van Avro-programma's. Aanleiding is hetzonder toestemming  doorgeven van programma's aan KPN voor de website uitzendinggemist.nl. De Avro vindt dat de Publieke Omroep hiermee inbreuk maakt op de zogenoemde intellectuele eigendomsrechten.”

Lees hier iets meer.

IEF 2584

Laarsgympen

lgmp2.JPGVoorzieningenrechter Rechtbank Den Haag, 7 september 2006, KG ZA 06-813, Converse Inc. en Kesbo Sport B.V. tegen Tom Tailor GmbH en Footwear International B.V.

 Over niet-ingeschreven Gemeenschapsmodellen, auteursrechtelijke landen van oorsprong en proceskostenveroordelingen.

Converse brengt in de Benelux een laarsgymp op de markt onder de naam All Star Chuck Taylor en met typenaam Detachable X-Hi. De gymp ziet eruit als een hoge basketballgymp met daarop een gebreide bovenkant. Tom Tailor en Footwear brengen ook een laarsgymp op de markt in Europa, resp. de Benelux, met een gebreide bovenkant. Converse vordert een verbod tot inbreuk op haar (niet-ingeschreven) Gemeenschapsmodelrechten in de EG en op haar auteursrechten in Nederland op de X-Hi, en daarnaast een verbod tot onrechtmatig handelen.

Tom Tailor voert gemotiveerd verweer en wijst op verschillen tussen de beide laarsgympen.

De voorzieningenrechter oordeelt met betrekking tot het niet-ingeschreven Gemeenschapsmodel dat "de laars van TomTailor naar voorlopig oordeel geen andere algemene indruk wekt bij de geïnformeerde gebruiker dan de X-Hi". "Weliswaar zijn er zeker ook verschillen aan te wijzen tussen beide modellen, maar die maken niet dat de algemene indruk van beide laarzen werkelijk een andere wordt."

Met betrekking tot het auteursrecht:

Tom Tailor stelt dat de Converse laarsgymp voor het eerst in de V.S. openbaar is gemaakt. Dit zou dan op basis van artikel 2 lid 7 Berner Conventie betekenen dat Converse geen bescherming krachtens auteursrecht toekomt, omdat in de V.S. geen auteursrecht zou toekomen aan voorwerpen met een gebruiksfunctie. Dit verweer wordt verworpen omdat Converse volgens de voorzieningenrechter voldoende aannemelijk heeft gemaakt dat niet de V.S., maar Nederland dan wel België als land van oorsprong aan te merken is.

De X-Hi komt voor auteursrechtelijke bescherming in aanmerking, aldus de voorzieningenrechter. De totaalindrukken van de X-Hi en het model van Tom Tailor verschillen, gelet op de auteursrechtelijk beschermde trekken, in zo geringe mate, dat de Tom Tailor laars niet als een zelfstandig werk kan worden aangemerkt en van ontlening sprake is.

De vorderingen van Converse worden toegewezen en Tom Tailor en Footwear worden veroordeeld in de proceskosten ad EUR 8.633,15. Daarbij neemt de voorzieningenrechter in aanmerking, dat "Tom Tailor en Footwear hun eigen procureurssalaris in totaal hadden geraamd op ongeveer EUR 35.000, derhalve (aanzienlijk) hoger dan het bedrag dat Converse terzake heeft gevorderd".

Lees het vonnis hier.

IEF 2571

Pretty Lady

nailcr.bmpGerechtshof ’s-Gravenhage, 31 augustus 2006, 01/1322. Impag Toys Europe B.V. tegen  Otto Simon.

Auteursrecht- en slaafse nabootsingszaak over schoonheidssalons voor kinderen.

Arrest is voornamelijk feitelijk van aard; het Hof vergelijkt uitvoerig de schoonheidssalons van Impag en Otto Simon en komt, net als de rechtbank, tot de conclusie dat er geen sprake is van auteursrechtinbreuk of slaafse nabootsing.
 
Impag heeft een kunststof schoonheidssalon voor kinderen ontworpen, bestaande uit een nagelstudio, een haarvlechtstandaard en een make-up doos, allen geplaatst op kunststof cirkels (zie arrest voor afbeelding). Otto Simon brengt eveneens een schoonheidssalon op de markt, bestaande uit dezelfde onderdelen. Otto Simon betwist dat haar salon een auteursrechtelijk verboden verveelvoudiging is van Impag's salon, onder meer door aan te voeren dat er meerdere van dergelijke salons bekend waren en dat zij de auteursrechtelijke trekken van Impag's salon niet heeft overgenomen.

 

Het Hof kan zich hierin vinden: "Vast staat voorts dat losse make-up- en haarstudio’s (naar het hof begrijpt inclusief de vlechtstandaard) reeds bekend waren. Het idee om de studio’s samen te brengen tot één geheel is op zichzelf niet auteursrechtelijk beschermd; het gaat om de wijze waarop dit is vormgegeven. Dat de haarstudio aan de linkerzijde en de make-up studio aan de rechterzijde is geplaatst, is grotendeels functioneel bepaald en evenmin auteursrechtelijk beschermd. Als auteursrechtelijk beschermde trek beschouwt het hof dan ook slechts de vorm waarin de nagel-, haar- en make-upstudio zijn samengebracht tot één geheel, te weten in drie aan elkaar verbonden cirkels van verschillende grootte, waarvan de assen op één lijn liggen en waarvan de middelste cirkel groter is dan de cirkels aan weerszijden, die even groot zijn.

Het hof is van oordeel dat deze auteursrechtelijk beschermde trek niet is terug te vinden in de schoonheidssalon van Otto Simon, die immers bestaat uit een cirkel met aan weerszijden twee gelijkzijdige driehoeken."

Wat de verpakking betreft oordeelt het Hof deze geen eigen oorspronkelijk karakter bezit.

Ook is er volgens het Hof geen sprake van slaafse nabootsing: "Otto Simon stelt onbetwist (conclusie van antwoord onder 26) dat zij reeds een gecombineerde haar- en make-upset aanbood. In het licht hiervan onderscheidt naar het oordeel van het hof de schoonheidssalon van Impag zich slechts van andere producten in de wijze waarop de drie onderdelen zijn samengevoegd, te weten in de vorm van drie cirkels, waarvan de assen op één lijn liggen. Deze wijze van samenvoegen is in de schoonheidssalon van Otto Simon niet overgenomen. Van verwarringsgevaar kan dan ook geen sprake zijn. Reeds om die reden kan de vordering voor zover gebaseerd op art. 6:162 BW niet slagen."

 

Lees het arrest hier (vonnis eerste aanleg niet gepubliceerd).

IEF 2570

De rugleuning boven de zijleuningen

corb2.bmpGerechtshof ’s-Gravenhage, 24 augustus 2006, 05/716. Cassina S.P.A. tegen Seats and Sofa’s B.V.

In 1928 heeft de beroemde architect Le Corbusier (samen met anderen) de zitmeubelen LC2 en LC3 ontworpen. In deze procedure is aan de orde of het model Harvard inbreuk maakt op het auteursrecht op de LC2 en de LC3.

Evenals de voorzieningenrechter is het hof van oordeel dat de Harvard stoel onvoldoende overeenstemming toont met de auteursrechtelijk beschermde trekken van de LC2 en LC3. Doorslaggevend is de wijze waarop de rugleuning  boven de zijleuningen uitsteekt met las gevolg dat de Harvard als geheel niet de indruk geeft van een blokvorm zoals wel het geval is bij de LC2 en LC3.

Voorts had Cassina nog geklaagd over het feit dat Seats & Sofa’s naar aanleiding van het vonnis van de Dordrechtse voorzieningenrechter een bericht hadden doen uitgana met de tekst: “Seats & Sofa’s wint wereldwijde rechtzaak!”. Aangezien Seats & Sofa’s hebben toegezegd zulke mededelingen niet meer te doen, alsmede het tijdsverloop acht het Hof een redtificatie niet in de rede liggend.

Lees het arrest hier.

IEF 2569

Als het kantelt

Nog een artikel in het nieuwe NJB (nr. 30, 1 september 2006): Als het recht kantelt. Hendrik Gommer (promovendus RUG (en als partij betrokken in de besproken Leguaanzaak).

"Bij het lezen over twee auteursrechtelijke zaken in de Kronieken van hoogleraar Visser, herkende ik zo'n situatie, waarbij je zou kunnen zeggen dat het recht kantelt en weer recht gezet wordt." (Rechtbank. Leeuwarden 19 april 2005, LJN AT4169,  Leguaanwoningen  en Rechtbank Rotterdam 3 januari 2006, LJN AU9212, Afbeelding huis in advertentie).


 

“De kantonrechter herstelde indirect een weeffout in de rechtspraak. Kunstenaars waarvoor artikel 18 Aw niet meer toereikend is, kunnen voortaan artikel 6:162 BW aanvoeren. (…) Daarom hoop ik maar dat meer rechters het voorbeeld van de kantonrechter in Rotterdam zullen volgen, want zelfs al is het bedrijfsleven de motor van onze economie, privacy en eigendom zijn elementen die óók het welzijn van de burger bepalen. Dan is het mooi meegenomen als een rechter zich inleeft in de consequenties van zijn uitspraak.

In ons systeem van 'checks and balances' is het gewenst, zo niet noodzakelijk, dat rechters elkaar op zijn minst impliciet durven aanspreken op uitspraken.”

IEF 2568

Stoffelijken versus de onstoffelijken

Artikel in het nieuwe NJB (nr. 30, 1 september 2006): Over rode brandweerauto’s en de verkrijging van de eigendom van elektronische bestanden over internet. Reactie van M.N. Groeneveld (bedrijfsjurist) op NJB 2006, nr. 10 E. Neppelenbroek (eerder bericht hier). Met naschrift Neppelenbroek.

“De schrijver meent, als Ik het goed begrijp, dat bij het downloaden van elektronische bestonden door B van de computer van A via internet ‘iets stoffelijks van A naar 13 gaat’ en dat B ‘eigendom verkrijgt’ en wel  ‘door natrekking van de bestanden op zijn computer’, dat terwijl het originele bestand nog steeds op de computer van A staat. Het komt mij voor dat deze voorstelling van zaken op tenminste vijf gronden als onjuist kan worden beschouwd.”

“Conclusie: Een overdracht van gegevens, mondeling dan wel via ‘internet, kan niet worden beschouwd als een overdracht van iets stoffelijks. En door de onstoffelijkheid van gegevens  kan voorts niet worden gesproken: van een eigendomsoverdracht door natrekking. De gegevens die B ontvangt zijn geheel nieuwe gegevens, identiek aan de gegevens die destijds zijn gebruikt door A Als gevolg van de Overdracht beschikt B over een kopie van de originele vastlegging. “

“Naschrift:.”(…) Er zijn verschillende kampen. Eén waarbinnen wordt verdedigd dat gegevens natuurlijk stoffelijk zijn, dat je gegevens gewoon kunt stelen, kopen en in  eigendom overdragen, ook als dat gaat via computernetwerken. Het andere kamp waarbij Groeneveld kennelijk hoort, draagt al geruime tijd de opvatting uit dat gegevens niet stoffelijk zijn, en dat gegevens dus niet gestolen, gekocht of in eigendom overgedragen kunnen worden[de stoffelijken en de onstoffelijken]  . (…) Ik bevind me dichter bij het kamp van Groeneveld c.s. dan men wellicht op het eerste gezicht zou denken. De gevolgen van de conclusie dat iedereen eigenaar wordt van gedownloade gegevens heb ik op allerlei manieren gerelativeerd. Het lijkt erop dat de stoffelijke eigendom in de toekomst in de digitale omgeving slechts een aanvullende rol zal kunnen vervullen. De technische bescherming van gegevens, of de juridische via contract of Intellectuele eigendom, zal de boventoon voeren. (…) Het is daarom ook maar goed dat de wetgever de strafrechter niet opzadelt met uitsluitende toepasselijkheid van stoffelijke’ bepalingen als diefstal maar de nadruk legt op bescherming tegen onrechtmatige toegang tot gegevens en strafbaarstelling van schending, van intellectuele eigendomsrechten. Daar gaat het in hoofdzaak om en daarover zijn Groeneveld en ik het, zit het via een andere aanvliegroute, denk ik wel eens.

Lees hier meer.

IEF 2567

Eerst even voor jezelf lezen

Gerechtshof ’s-Gravenhage, 31 augustus 2006, 01/1322. Impag Toys Europe B.V. tegen  Otto Simon.

Het hof  zal aan de hand van de overgelegde foto’s en de gedeponeerde schoonheidssalons oordelen of de schoonheidssalon van Otto Simon inbreuk maakt op het auteursrecht op de schoonheidssalon van Impag.

Lees het arrest hier.

Gerechtshof ’s-Gravenhage, 24 augustus 2006, 05/716. Cassina S.P.A. tegen Seats and Sofa’s B.V.

In 1928 heeft de beroemde architect Le Corbusier (samen met anderen) de zitmeubelen LC2 en LC3 ontworpen. In deze procedure is in de eerste plaats aan de orde of het model Harvard inbreuk maakt op het auteursrecht op de LC2 en de LC3.

Lees het arrest hier.

IEF 2565

Licentiestrijd

In aansluiting op o.a dit of dit eerdere bericht (Nederlandse uitspraken) meldt nu.nl: “Duitse autoriteiten hebben tijdens elektronicabeurs IFA mp3-spelers van SanDisk in beslag genomen (...)De licentiestrijd tussen mp3-fabrikanten woedt al geruime tijd. Bedrijven moeten betalen voor licenties die vereist zijn op mp3's te kunnen afspelen. Volgens het Italiaanse bedrijf Sisvel, dat opkomt voor de belangen van licentiehouders, weigert SanDisk te betalen.”

Lees hier meer.