Auteursrecht  

Rechtbank Midden-Nederland 9 januari 2019, IEF 18380; ECLI:NL:RBMNE:2019:23 (Mangohouten tafelblad) Auteursrecht. Eiseres heeft twee types tafels ontworpen. Beide types tafels zijn verkrijgbaar in verschillende afmetingen. Gedaagde weerspreekt dat aan de tafels auteursrechtelijke bescherming toekomt: de vormgeving is dermate banaal dat er geen sprake kan zijn van een originele oorspronkelijke creatie met het persoonlijk stempel van de maker. De rechtbank is van oordeel dat bij het ontwerp van de tafels creatieve keuzes zijn gemaakt en dat die keuzes samen hebben geleid tot een persoonlijk stempel van de maker op het ontwerp. Doorslaggevend voor het oordeel over een van de tafels is dat het een blad heeft van mangohout, dat hobbelig is gelaten en bewerkt om de indruk van oud hout te geven. Daarnaast wijkt de vormgeving van de hairpin-poten voldoende af van wat al in de markt bestond.

Ktr. Rechtbank Den Haag 13 februari 2019, IEF 18377; ECLI:NL:RBDHA:2019:1044 (ANP tegen Stichting Bevordering Politieke Betrokkenheid). Auteursrecht. Gedaagde, Stichting Bevordering Politieke Betrokkenheid, heeft foto’s op haar website afgebeeld zonder naamsvermelding van de fotograaf of ANP en zonder toestemming van ANP. Daarmee heeft de stichting het auteursrecht van ANP geschonden. Op grond van artikel 27 Auteurswet is ANP bevoegd om een vordering tot schadevergoeding in te stellen. Dat heeft ANP ook gedaan. ANP heeft aangevoerd dat zij inkomsten kan genereren met het verlenen van haar toestemming voor het gebruik van de werken waarvan zij de auteursrechten bezit. Door gebruik zonder licentie derft zij dus een licentievergoeding. Zij behoeft daarbij geen genoegen te nemen met wat een inbreukmaker kan of bereid is te betalen. Het gaat erom wat zij naar redelijkheid had kunnen bedingen indien wel vooraf toestemming zou zijn gevraagd.

Hof 's-Hertogenbosch 2 april 2019, IEF 18376; ECLI:NL:GHSHE:2019:1220 (Het Feestduo). Auteursrechtinbreuk. Eiser, aangesloten geweest bij Buma/Stemra, heeft een vertaling gemaakt van een Duitstalig nummer. Universal en de Duitse auteurs van het lied zijn aangesloten bij de Duitse auteursrechtenorganisatie GEMA, een zusterorganisatie van de Buma/Stemra. In 2009 is het Nederlandse nummer via YouTube openbaar gemaakt. Hierna heeft 'het feestduo' een opname vervaardigd van het Nederlandse nummer, zonder hierbij de naam van eiser op enige wijze te vermelden. Echter, door het sluiten van exploitatiecontracten met Buma/Stemra heeft eiser zijn auteurs- en exploitatierechten overgedragen. Daarnaast heeft Universal bij de toestemming om een vertaling van het lied te maken, bedongen dat eiser geen aandeel in het auteursrecht en de inkomsten zou verkrijgen. De aanmelding van het lied van eiser heeft niet geleid tot een rechtsgeldige inschrijving bij Buma/Stemra. Omdat eiser aan zijn persoonlijkheidsrechten geen specifieke vordering verbindt, wordt dit in eerste aanleg [IEF 17289] onbesproken gelaten. Het hof gelast een inlichtingen- en schikkingscomparitie. De grieven stellen kwesties aan de orde waarover het hof, bij gebreke van voldoende informatie, nog geen eindoordeel kan geven. Er is behoefte aan nadere inlichtingen. Daarnaast wenst het hof te onderzoeken of partijen tot een minnelijke regeling kunnen komen.

Rechtbank Amsterdam 22 maart 2019, IEF 18375; ECLI:NL:RBAMS:2019:2123 (foto Morbier-kaas). Auteursrecht. Gedaagde heeft een foto van eiser (van een Franse Morbier-kaas) op haar website geplaatst. Volgens gedaagde heeft zij de site, waarvan zij dacht dat die toen leeg was, in 2008 overgenomen. Volgens eiser is gedaagde als eigenaar van de site verantwoordelijk voor hetgeen daarop is geplaatst, ook al stond de foto op de site voordat gedaagde eigenaar was. De gedaagde heeft onrechtmatig gehandeld en is schadeplichtig. Voor de begroting van haar schade heeft eiseres verwezen naar de tarieven van de Stichting Foto Anoniem 2015, waarvan zij een kopie in het geding heeft gebracht. Bij deze door eiseres overgelegde tarievenlijst lijkt echter informatie weggelaten, wat een schending van artikel 21 Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering kan zijn. Eiseres wordt daarom in de gelegenheid gesteld zich voorafgaand aan een beslissing op dit punt uit te laten. De zaak zal hiervoor naar de rol verwezen worden.

HR 5 april 2019, IEF 18372; IEFbe 2861; IT 2737;  ECLI:NL:HR:2019:503 (Stichting BREIN tegen News-Service Europe) Auteursrecht. NTD. Hof Amsterdam [IEF 16425] bepaalde dat Usenetprovider effectieve NTD-procedure moet invoeren als ze activiteiten hervat. De vragen van uitleg van Unierecht waarvan de Hoge Raad beantwoording door het HvJEU nodig acht voor zijn beslissing op het cassatieberoep, zijn de volgende:

1. Verricht een exploitant van een platform voor Usenetdiensten (zoals NSE is geweest), onder de omstandigheden zoals hiervoor in 3.1 en 4.2.3 beschreven, een mededeling aan het publiek in de zin van art. 3 lid 1 [Auteursrechtrichtlijn]?

2. Indien het antwoord op vraag 1 bevestigend luidt (en dus sprake is van een mededeling aan het publiek):
Staat de vaststelling dat de exploitant van een platform voor Usenetdiensten een mededeling aan het publiek verricht
in de zin van art. 3 lid 1 Auteursrechtrichtlijn in de weg aan toepassing van art. 14 lid 1 [Richtlijn inzake elektronische handel]?

Rechtbank Den Haag 3 april 2019, IEF 18371 ECLI:NL:RBDHA:2019:3276 (Tribu tegen Borek). Tribu en Borek zijn bedrijven die zich toeleggen op exclusief en hoogwaardig tuinmeubilair en via dealers hun producten verkopen. Tribu heeft de auteursrechten op het ontwerp van de 'Natal Alu-stoel'. Borek maakt met haar 'Collin-stoel' in Nederland inbreuk op het auteursrecht van Tribu op de Natal Alu-stoel. De verschillen tussen beide stoelen vallen weg vanwege het domineren van het strakke lijnenspel van frame en zitschelp. Er kan niet gesproken worden van een andere totaalindruk. Borek heeft met het ontwerp van de Collin-stoel onvoldoende afstand genomen van de door het auteursrecht beschermde combinatie van vrije en creatieve keuzes die zijn terug te vinden in het ontwerp van de Natal Alu-stoel.

Ktr. Rechtbank Utrecht 19 mei 2004, IEF 1863; ECLI:NL:RBUTR:2004:1844 (X tegen Vereniging van eigenaren). Verzoeker wil een schuifpui aanbrengen, de vereniging van eigenaren stemt niet in. De vve heeft er belang bij om inbreuken op het architectonische uiterlijk van het gebouw te voorkomen, terwijl de door verzoekers gewenste verandering zonder meer als een dergelijke inbreuk moet worden beschouwd. Aan het gebouw zijn niet eerder voorzieningen aangebracht waarvoor hetzelfde geldt. Verzoeker kan zich daarom niet op precedentwerking of het beginsel van gelijke behandeling  beroepen. Er is niet voorzien in een oordeel van een architect die andere inzichten kon brengen. Het verzoek van eiser wordt afgewezen.

Rechtbank Amsterdam 18 november 2018, IEF18361; ECLI:NL:RBAMS:2018:8424 (Esterel tegen X en Cobeco)  Auteursrecht. Gedaagde verkoopt producten van Esterel als groothandel. Cobeco produceert producten als 'private label', ook voor gedaagde. De auteursrechten op de verpakkingen komen toe aan Esterel. Deze zijn niet overgegaan op gedaagde omdat gedaagde een moederbedrijf is dat het bedrijf dat de verpakking zou hebben ontworpen heeft overgenomen. Er is geen daartoe bestemde akte voor auteursrechtoverdracht. Esterel heeft stukken overgelegd waaruit volgt dat bepaalde producten door derden zijn ontworpen en de auteursrechten aan haar zijn overgedragen. De overige producten zijn door eigen ontwerpers ontworpen en op grond van het werkgeversauteursrecht is Esterel is rechthebbende. Omdat de totaalindrukken van de verpakkingen met die van de Cobeco-producten overeenkomen, is er sprake van auteursrechtinbreuk . De rechtbank is onbevoegd voor wat betreft de inbreuk op de Uniemerken.

HR 29 maart 2019, IEF 18353; ECLI:NL:HR:2019:451 (Architect tegen De 4 jaargetijden) Auteursrecht. Eiser is architect. Verweerder is De 4 Jaargetijden, projectontwikkelaar en sinds 2015 eigenaar van een kantoorpand. Het pand heeft voor de aankoop een aantal jaren leeg gestaan en maakt deel uit van een complex, dat sinds de 18e eeuw heeft gediend als bestuurscentrum van de Noord-Hollandse waterschappen. Eiser heeft in 1978 het complex uitgebreid met kantoorbebouwing. De 4 Jaargetijden heeft voorbereidingen getroffen voor de verbouwing van het kantoorpand tot een achttal appartementen. De rechtbank wijst het beroep van de architect op zijn persoonlijkheidsrechten af [IEF 16422], het hof bekrachtig dit vonnis [IEF 17232]. Het oordeel van het hof dat de eiser geen reputatieschade kan leiden door aantasting van de (zuid)gevel is niet onbegrijpelijk, en voldoende gemotiveerd. Ook het oordeel van het hof - dat de omstandigheid dat eiser zich heeft opengesteld voor overleg en alternatieven heeft aangedragen, niet met zich meebrengt dat zijn verzet redelijk is - is ook zonder nadere motivering voldoende begrijpelijk. De cassatie wordt afgewezen.

Rechtbank Midden-Nederland 29 maart 2019 (Kraan tegen BAM). Eiser is Kraan Bouwcomputing, een bedrijf gespecialiseerd in bouwsoftware. Verweerder is BAM, een bouwbedrijf. Partijen hebben een raamovereenkomst gesloten genaamd Total Service Overeenkomst (TSO), op grond waarvan aan BAM het gebruiksrecht is verleend op door Kraan ontwikkelde software, inclusief onderhoud en ondersteuning. In de bijlage bij de TSO zijn de diverse softwaremodules en het aantal licenties geregeld. Er ontstaat een geschil over de uitleg van een licentieovereenkomst, waarbij Kraan stelt dat de opzegregeling uit de TSO ook van toepassing is bij het opzeggen van een aantal licenties. De opzegregeling van de TSO is niet eveneens van toepassing is op het op- en afschalen van de diverse, onderliggende licentieovereenkomsten. De vorderingen worden afgewezen.