Auteursrecht  

Rechtbank Rotterdam 18 augustus 2021, IEF 20150; ECLI:NL:RBROT:2021:8684 (Slagwerk tegen O-Products) Slagwerk verkoopt zwepen en spankingsinstrumenten die in de BDSM-wereld worden gebruikt. O-Products is een groothandel in erotische artikelen. Het geschil van partijen gaat onder meer over het handvat van de zwepen en in het bijzonder om de vraag of (1) het handvat van de zwepen van Slagwerk een werk is in de zin van de Auteurswet en zo ja, (2) wie als maker moet worden beschouwd. Geconcludeerd wordt dat het handvat van Slagwerk een eigen oorspronkelijk karakter heeft en het persoonlijk stempel van de maker draagt en dus een werk is waaraan auteursrechtelijke bescherming toekomt. Slagwerk is de maker, omdat zij de producten al ontworpen had voor partijen met elkaar in contact kwamen.

Vzr. Rechtbank Rotterdam 31 mei 2021, IEF 20147, IT 3632; ECLI:NL:RBROT:2021:7869 (Dmarcian Europe tegen A) Kort geding. Verzet. De kern van het geschil tussen partijen is gelegen in de vraag wie de rechthebbende is van de intellectuele eigendomsrechten op de door gedaagde in het verzet ontwikkelde software. Met betrekking tot de samenwerking tussen partijen en ter zake van de intellectuele eigendomsrechten op ontwikkelde en te ontwikkelen software en de reikwijdte van de in verband daarmee verleende/te verlenen licenties zijn geen eenduidig vastgelegde afspraken voorhanden. Wat de juridische situatie is met betrekking tot het eigendom van het intellectueel eigendomsrechten op de huidige versie van de software is gelet op het voorgaande onduidelijk. Op voorhand kan evenwel niet worden uitgesloten dat er sprake is van een gezamenlijk auteursrecht. De onderhavige zaak leent onderhavige zich bij uitstek tot het treffen van een ordemaatregel. Eiser in verzet moet daarom binnen 24 uur de blokkade van (de medewerkers van) gedaagde in verzet tot de voor de uitoefening van haar bedrijfsactiviteiten vereiste (computer)systemen opheffen en opgeheven te houden totdat het onderzoek van de Ondernemingskamer is afgerond, of tot dat een gerechtelijk bodemvonnis is gewezen en in kracht van gewijsde is gegaan. De voorzieningenrechter verbindt hieraan de voorwaarde dat gedaagde in verzet in ruil hiervoor vanaf heden een vergoeding van 20% van de inkomsten uit de verkoop van de software aan eiser in verzet dient af te dragen.

HR Conclusie P-G 6 juli 2021, IEF 20139, IT 3621; ECLI:NL:PHR:2021:690 (Stichting Brein tegen NSE)  Het gaat in deze zaak om de vraag of de gestelde prejudiciële vragen al beantwoord zijn in het YouTube/Cyando-arrest [IEF 20039]. News-Service Europe (NSE) is, net als Cyando, een deelplatform voor (onder meer) bestanden waarop gebruikers op illegale wijze beschermde content beschikbaar konden stellen aan het publiek. Ook hier is de vraag of er sprake is van een mededeling aan het publiek in de zin van artikel 3 lid 1 van de Auteursrichtlijn. Dit is volgens het Hof van Justitie alleen het geval, wanneer de exploitant ertoe bijdraagt dat het publiek toegang tot die content in strijd met het auteursrecht wordt gegeven. De P-G is van mening dat de prejudiciële vragen kunnen worden ingetrokken, omdat deze inderdaad reeds beantwoord zijn in het YouTube/Cyando-arrest. Volgens de P-G blijkt uit die beantwoording onder andere, dat artikel 14 lid 1 van de Richtlijn inzake elektronische handel onverlet laat dat de nationale rechter de exploitant van een deelplatform voor bestanden kan verbieden om een auteursrechtinbreuk voort te zetten, dan wel hem kan bevelen om die inbreuk te staken en gestaakt te houden.

Hof Den Haag 9 maart 2021, IEF 20134; ECLI:NL:GHDHA:2021:1344 (Diesel tegen Calvin Klein) Diesel is houdster van het hierboven weergegeven Beneluxmerk. Deze inschrijving heeft betrekking op de coin pocket met Diesel label. Calvin Klein (CK) verhandelt jeans met soortgelijke coin pockets met haar eigen label. Diesel is van mening dat CK hiermee inbreuk maakt op haar merken- en auteursrechten. In eerste aanleg [IEF 18490] is bepaald dat het Benluxmerk van Diesel onderscheidend vermogen mist. Hierdoor zijn de vorderingen van Diesel destijds afgewezen en is het merk nietig verklaard. Het hof komt allereerst, anders dan de rechtbank, tot de conclusie dat het merk wel onderscheidend vermogen heeft en dat het merk dus ten onrechte nietig is verklaard. Daarentegen oordeelt het hof dat er geen sprake is van een merkinbreuk of auteursrechtinbreuk. Het CK-label is anders geplaatst waardoor slechts in geringe mate sprake is van visuele overeenstemming. Dit is niet voldoende om te kunnen spreken van verwarringsgevaar bij het relevante publiek met een hoger aandachtsniveau. 

Hof Den Haag 6 april 2021, IEF 20113; ECLI:NL:GHDHA:2021:1371 (Philips tegen Lidl) Philips is houdster van de Philips-merken waaronder de Philips Shavers worden verkocht. Lidl heeft in 2016 een scheerapparaat op de markt gebracht onder de naam Silvercrest. Philips is van mening dat met dit scheerapparaat inbreuk wordt gemaakt op haar auteursrechten. Het hof gaat allereerst na of de ST3D zich in voldoende mate onderscheidt van eerdere apparaten van Philips en komt tot de conclusie dat dit niet het geval is. De ST3D lijkt volgens het hof te veel op de Arcitec om als zelfstandig ontwerp aangemerkt te kunnen worden. Ook oordeelt het hof dat Lidl met haar scheerapparaat geen inbreuk maakt op de auteursrechten van Philips, omdat beide apparaten geen overeenstemmende totaalindruk wekken. Philips wordt in het ongelijk gesteld. 

Vzr. Rechtbank Amsterdam 20 juli 2021, IEF 20106; ECLI:NL:RBAMS:2021:3773 (Search tegen BPD en Stijlgroep) Kort geding. Gemeenschappelijk auteursrecht in de zin van art. 26 Aw. Search Architecten en haar directeur zeggen (mede-)auteursrechthebbende te zijn op het ontwerp van het woongebied Vlietvoorde waarvan de Gemeente de bouwrechten heeft verstrekt aan projectontwikkelaar BPD (gedaagde). Intervenient aan de kant van de gedaagde projectontwikkelaar is Stijlgroep, een stedenbouwkundig- en landschapsarchitect, die stelt dat zij het Masterplan Vlietvoorde heeft ontwikkeld en dat zij uit dien hoofde over de daarop rustende auteursrechten beschikt. De voorzieningenrechter oordeelt dat de elementen die volgens eiseressen haar creatieve invulling van het ontwerpplan behelzen, reeds bestonden in het eerste ontwerp van Stijlgroep. Hoewel Search mogelijk invulling heeft gegeven aan het definitieve ontwerp, is in dit kort geding niet voldoende gebleken van feiten die de conclusie kunnen rechtvaardigen dat (de invulling van) die elementen hebben geleid tot een gemeenschappelijk werk en dat beoordeling daarvan alleen kan geschieden in een bodemzaak, waar ruimte is voor nadere bewijslevering.

Rechtbank Limburg 30 juni 2021, IEF 20103; HA ZA 20-208 (Eiser tegen Vitaal Succes)  Eiser geeft trainingen op het gebied van lifestyle en gezondheid. Vitaal Succes houdt zich bezig met het doen van gezondheidsmetingen. Eiser is door Vitaal Succes benaderd voor het maken van een presentatie voor een Code95-cursus en een eventuele samenwerking. Nadat geen overeenstemming over een samenwerking was bereikt, heeft Vitaal Succes zelf de cursus en presentatie ontwikkeld. Eiser is van mening dat hierbij sprake is geweest van een inbreuk op zijn auteursrechten. Volgens de rechtbank heeft eiser te weinig gedaan om aan te tonen dat de inhoud van de cursus een oorspronkelijk karakter heeft. Ook is er ten aanzien van de presentatie geen sprake van slaafse nabootsing, nu de presentaties van eiser en Vitaal Succes niet een-op-een vergelijkbaar zijn. De vorderingen van eiser tot onder meer staking van de inbreuk worden afgewezen. 

Rechtbank Amsterdam 14 juli 2021, IEF 20100; ECLI:NL:RBAMS:2021:3619 (Prosadis tegen De Efteling) Deze zaak gaat over het gebruik van het nummer ‘Monsieur Cannibale’ voor de gelijknamige attractie in de Efteling. Volgens de Franse muziekuitgever Prosadis maakt de Efteling hiermee al jaren inbreuk op de rechten op het nummer. Volgens de Efteling is van een auteursrechtinbreuk geen sprake, omdat zij over een licentie van beschikt. De rechtbank oordeelt dat de Efteling voldoende heeft onderbouwd dat zij over een licentie beschikt en dat de manier waarop het nummer door haar wordt gebruikt de reikwijdte van de licentie niet overschrijdt. Daarnaast is er geen sprake van zogenaamde synchronisatie, omdat de combinatie van de attractie met de daarbij afgespeelde muziek niet kan worden aangemerkt als een eerste vastlegging.

Rechtbank Amsterdam 7 juli 2021, IEF 20094; HA ZA 19-1205 (Eiseres tegen Cobra Art) Eiseres is fotografe en is de auteursrechthebbende van verschillende foto's. Zij heeft in 2016 een licentie verstrekt aan kunstgalerie Cobra Art voor twee afdrukken per werk. De kunstgalerie heeft vervolgens foto’s zonder toestemming samengevoegd door van drie foto's één werk te maken. Daarnaast is de licentie overschreden, omdat de foto's meerdere keren bijgedrukt zijn en met een vals certificaat van echtheid zijn verkocht. De rechtbank oordeelt dat de bestuurder van Cobra Art zodanig onzorgvuldig heeft gehandeld, dat hij hier hoofdelijk verantwoordelijk voor wordt gehouden. Doordat eiseres de exclusieve waarde van haar werken niet meer kan garanderen door het bestaan van de valse echtheidscertificaten heeft zij schade geleden. Cobra Art wordt door de rechtbank veroordeeld tot het vergoeden van deze schade. 

Hof Arnhem-Leeuwarden 13 juli 2021, IEF 20088; ECLI:NL:GHARL:2021:6712 (Beckx tegen Rubik) Rubik heeft in 1974 de beroemde Rubiks kubus ontworpen. Rubik heeft in 1975 in Hongarije een octrooi verkregen voor de kubus. Centraal in hoger beroep staat de vraag of de door Rubik ontworpen kubus, zonder en met de specifieke kleurvlakken auteursrechtelijk beschermd is en zo ja, of speelgoedhandelaar Beckx c.s. met de verhandeling van de Magic Cube en de Keychain Magic Cube in Nederland inbreuk maken op deze auteursrechten van Rubik. Het hof is het eens met de rechtbank dat de kubus een eigen, oorspronkelijk karakter heeft en dat de kubussen van Beckx dezelfde totaalindruk wekken. Zodoende maakt Beckx volgens het hof inbreuk op het auteursrecht van Rubik.