Diversen  

Erwin Angad-Gaur, 'Tijd voor een schrijversstaking', Muziekwereld 2012-2.

Deze bijdrage van Erwin Angad-Gaur, Platform Makers, secretaris/directeur van de Ntb, verschijnt 14 juni in het Ntb-magazine Muziekwereld (nr. 2, 2012).

Gedurende de afgelopen jaren was er meer en gedetailleerder politieke en maatschappelijke aandacht voor het auteursrecht dan ooit te voren. Een parlementaire werkgroep, bestaande uit vier kamerleden van SP, VVD, CDA en PvdA kwam in juni 2009 met een rapport over de toekomst van het auteursrecht. Daarna volgde een ‘Speerpuntenbrief’ van staatssecretaris Fred Teeven en diverse Kamerdebatten.

Opvallend hierbij was vooral de grote focus op het collectief beheer (rechtenorganisaties als Buma/Stemra, Sena, NORMA en Stichting de Thuiskopie). De individuele auteur en de individuele uitvoerend kunstenaar kregen aanzienlijk minder aandacht.

Dit is vreemd te noemen, aangezien het auteursrecht (het woord zegt het al) toch in eerste aanleg geschreven is ten behoeve van auteurs. Het is hun relatie met hun publiek en hun exploitanten die bij discussies over het auteursrecht centraal zou moeten staan. Zeker omdat ook uit diverse rechtsvergelijkende onderzoeken bleek, dat de Nederlandse wetgeving juist wat betreft de bescherming van auteurs en uitvoerenden ver achterloopt bij de wetgeving in de landen om ons heen.

NMa

Zo is een schrijversstaking zoals die inmiddels bijna vier jaar geleden in Amerika plaatsvond in Nederland niet mogelijk. Niet omdat de noodzaak tot dergelijke acties in Nederland ontbreekt, maar omdat de NMa (de Nederlandse Mededingingsautoriteit) vermoedelijk al direct na de oproep tot een dergelijke staking bij de initiatiefnemers voor de deur zou staan. Collectief onderhandelen door kleine zelfstandigen wordt in Nederland beschouwd als ‘kartelvorming’ en is in strijd met de mededingingswet. Dit terwijl hetzelfde mededingingsrecht in de landen om ons heen niet op de culturele sector wordt toegepast. In Duitsland werd zelfs een wettelijke uitzondering voor de culturele sector gemaakt.

Hier is uiteraard alle reden toe. Door toegenomen mediaconcentratie, door het ontstaan van steeds grotere omroep-, uitgevers- en mediaconglomeraten is de onderhandelingspositie van individuele auteurs en uitvoerend kunstenaars steeds verder verslechterd. De mededingingswetten, ooit geschreven om de consument te beschermen tegen grote bedrijven als Phillips en Microsoft, is nooit bedoeld geweest om de publieke of de commerciële omroepen te beschermen tegen scenaristen, musici en acteurs, maar wordt door de NMa nu wel op die wijze toegepast.

Extra pijnlijk is daarom dat de NMa onlangs een klacht, mede namens de Ntb ingediend door Platform Makers (het samenwerkingsverband van alle belangenorganisaties van auteurs en artiesten) geen prioriteit gaf. De publieke omroep dwingt componisten en tekstschrijvers van omroepmuziek niet alleen tot het tekenen van een uitgavecontract (waardoor 1/3 van Buma/Stemra-opbrengsten terugvloeien naar de omroep), maar sluit daarnaast steeds vaker ook zogenaamde ‘kickback contracten’ af, waarbij de auteur verplicht wordt ook een groot aandeel van het ‘auteursdeel’ (de overgebleven 2/3 van de vergoedingen) aan de omroep terug te betalen.

Een belangrijk deel van de argumentatie van de NMa is dat de mededingingsautoriteit onvoldoende reden ziet te veronderstellen dat de gedragingen van de omroep in het nadeel van de consument uitpakken (in kwaliteit of prijs van het aan de consument gebodene). Goed beschouwd is dat een bizar standpunt: het belang bij opdrachtmuziek creëert een prikkel bij de omroep om financiële afwegingen in de programmering voorrang te verlenen boven andere, legitieme overwegingen en leidt tot verschraling en kwaliteitsverlaging van het muziekaanbod op de (publieke) omroep. Maar vooral is treurig vast te stellen dat de NMa wel actief beroepsorganisaties en vakbonden verbiedt prijsafspraken te maken met opdrachtgevers of zelfs maar adviestarieven te publiceren, maar de auteurs zelf geen bescherming biedt.

Auteurscontractenrecht

Tot slot wees onderzoek door het Instituut voor Informatierecht (IViR) in opdracht van het ministerie van Justitie in 2004 al uit dat de Nederlandse wet ook op andere gebieden achterloopt in de bescherming van auteurs en uitvoerenden. Invoering van het zgn. ‘auteurscontractenrecht’ werd door de Nederlandse regering echter telkenmale uitgesteld.

Het kabinet Balkenende IV gaf een sterk conceptwetsvoorstel in consultatie, maar staatssecretaris Teeven kondigde in 2011 aan de scherpe kantjes van het voorstel te zullen verwijderen. Hoewel het wetsvoorstel al geruime tijd klaar ligt voor verzending aan de Kamer is bij het ter perse gaan van deze Muziekwereld nog altijd niet duidelijk of en wanneer dat ook werkelijk zal gebeuren.

De prioriteit, zo lijkt de discussie van de afgelopen jaren uit te wijzen, ligt helaas vooral op het inkaderen van die gebieden waarop namens muzikanten, schrijvers, acteurs en fotografen de afgelopen jaren wel collectief onderhandeld mocht worden. De Thuiskopieheffing moest worden afgeschaft; rechtenorganisaties moeten onder strenger toezicht worden geplaatst. Dit alles vooral om de institutionele gebruikers van beschermde werken (zoals Horeca Nederland, VNO/NCW en de omroep) tegen in rechtenorganisaties verenigde rechthebbenden te beschermen.

Voor de helderheid: er is op zichzelf niets mis met onafhankelijk toezicht op en grotere transparantie bij rechtenorganisaties. De aanscherping van de Wet Toezicht op Collectief Beheersorganisaties, die dit jaar door de Kamer werd aangenomen, juichen wij op veel punten toe. De Ntb beschouwt collectief beheer en vergoedingsstructuren als de oplossing voor het reguleren van rechtengebruik op onder meer het internet: daar hoort grote transparantie en een goed toezicht bij.

Het wordt echter tijd dat de politiek zowel in Nederland als in Europa zich werkelijk in gaat spannen voor het faciliteren van het toekomstige auteursrecht; een auteursrecht dat er in eerste instantie moet zijn voor auteurs. Niet alleen voor de auteurs zelf, maar ook voor het maatschappelijke draagvlak voor het auteursrecht is van belang er voor te zorgen dat het grootste deel van auteursrechtelijke vergoedingen daadwerkelijk bij de auteur (en de artiest) terecht komt. Door rechtenoverdrachten en een slechte onderhandelingspositie gebeurt dat in praktijk te weinig.

Invoering van een sterk auteurscontractenrecht, dat auteurs en artiesten een eerlijke vergoeding voor hun werk garandeert, zou een belangrijke eerste stap zijn.

Erwin Angad-Gaur

Kantonrechter Rechtbank Arnhem 4 juni 2012, LJN BW7967 (eiser tegen TH&P)

Auteursrecht. Persoonlijkheidsrechten. Rectificatie.

TH&P heeft een door een onafhankelijk journalist geschreven artikel in een eigen blad voor haar relaties opgenomen. Dit artikel is door TH&P ook nog inhoudelijk gewijzigd zodat het een gunstiger effect had voor het bedrijf. Afgezien van de inbreuk op auteursrechten is hierdoor schade berokkend aan de onafhankelijke opstelling van deze journaliste. Zij heeft haar schade begroot op een door de Nederlandse Vereniging van Journalistiek voorgestane wijze. De vordering tot rectificatie wordt toegewezen.

In citaten:

4.3.  Naar het oordeel van de kantonrechter heeft [gedaagde partij] door aldus te handelen het werk van [eisende partij] aangetast en heeft zij (daardoor) schade aangebracht aan de eer en de naam van [eisende partij] als auteur als bedoeld in artikel 25, eerste lid, aanhef en onder d, van de Auteurswet. De aantasting bestaat uit het navolgende, in onderlinge samenhang bezien. [gedaagde partij] heeft zonder toestemming van [eisende partij] (a) een groot aantal gedeelten uit het artikel overgenomen, deze gedeelten heeft [gedaagde partij] (b) gewijzigd en verbonden en aangevuld met teksten van eigen hand, terwijl [gedaagde partij] (c) het geheel de vorm van een nieuw werk heeft gegeven. Door de bronvermelding onder het artikel heeft [gedaagde partij] de inhoud van het artikel vervolgens (d) ten onrechte aan [eisende partij] toegeschreven.

4.4.  Met de aantasting van het auteursrechtelijk werk heeft [gedaagde partij] onrechtmatig jegens [eisende partij] gehandeld. [gedaagde partij] is dan ook gehouden tot vergoeding van de daardoor door [eisende partij] geleden schade.

4.5.  [eisende partij] heeft aangevoerd dat haar schade met name is gelegen in de aantasting van haar persoon, althans haar professionele opstelling. Ze staat bekend als een onafhankelijk en kritisch journalist. Dat is ook, aldus [eisende partij], wat haar opdrachtgevers van haar verlangen. Door deze publicatie is de suggestie gewekt dat zij zich niet (te allen tijde) onafhankelijk en kritisch opstelt. Voor haar is het van zwaarwegend belang dat die suggestie wordt vermeden.

4.6.  [eisende partij] heeft haar schade begroot op een door de Nederlandse Vereniging van Journalistiek voorgestane wijze. [gedaagde partij] heeft daartegenover aangevoerd dat de schade volgens haar nooit meer kan bedragen dan € 250,00, het reeds door haar betaalde bedrag. Dit is een onvoldoende betwisting van de door [eisende partij] geleden schade.

De kantonrechter begroot de schade dan ook op de voet van artikel 6:97 BW op - in totaal - € 562,50, zodat door [gedaagde partij] nog een schadebedrag van € 262,50 aan [eisende partij] verschuldigd is. Nu daartegen geen afzonderlijk verweer is gevoerd, zal de gevorderde wettelijke rente eveneens worden toegewezen en wel vanaf 15 december 2011.

Wijziging mediawet, Kamerstukken I, 2011-2012, 33 019 nr. c.

Mogelijke strijdigheid met Europees recht:

De leden van de CDA-fractie vernemen graag de opvatting van de regering over de gevolgen van de recente uitspraak van het Europese Hof in de Dataco-zaak [red. IEF 10977] voor de regeling voor het vrijgeven van de programmagegevens, zoals die bij amendement in het wetsvoorstel is opgenomen. Zij zijn van mening dat het vragen van een vergoeding voor het gebruik van programmagegevens ingevolge deze uitspraak in strijd is met het Europese recht, in het bijzonder de Databankenrichtlijn. Op grond hiervan zou naar hun mening de wet aangepast moeten worden c.q. de bepalingen over de vergoeding buiten toepassing moeten blijven.

De regering deelt de opvatting van de leden van de CDA-fractie niet. Het gaat om twee verschillende zaken die uiteraard wel verband met elkaar hebben: de geschriftenbescherming van de Auteurswet en de verplichte beschikbaarstelling van de programmagegevens op grond van de Mediawet 2008. Het amendement regelt in het wetsvoorstel dat de programmagegevens tegen een marktconforme prijs verplicht beschikbaar worden gesteld. De hoogte van die prijs wordt door het Commissariaat voor de Media (hierna: Commissariaat) vastgesteld. Tevens regelt het amendement de wijze en voorwaarden van beschikbaarstelling. De uitspraak van het Hof gaat over de vraag of wedstrijdschema’s onder het beschermingsregime van de Databankrichtlijn vallen. Indien dit niet zo is, dan zou geen aanvullende auteursrechtelijke bescherming in nationale wetgeving zijn toegestaan. De Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie bestudeert nog de vraag of en zo ja welke consequenties deze uitspraak heeft voor de regeling van de geschriftenbescherming in de Auteurswet. De commissie Auteursrecht zal hierover advies gevraagd worden.

 

De programmagegevens worden inderdaad beschermd door de geschriftenbescherming. Mocht deze komen te vervallen, dan kunnen programmagegevens zonder vergoeding worden overgenomen indien zij door vrije nieuwsgaring zijn verkregen. Tenzij de programmagegevens, anders dan wedstrijdschema’s, wel in aanmerking komen voor databankbescherming. Hoe dit ook zij, het vervallen van de geschriftenbescherming verplicht de omroepen nog niet om de gegevens actief beschikbaar te stellen. De regeling van de verplichte en tijdige beschikbaarstelling in het wetsvoorstel heeft dus een zelfstandige functie, los van het al dan niet bestaan van de geschriftenbescherming. Mocht de geschriftenbescherming komen te vervallen, dan kan dat van invloed zijn op de hoogte van de marktconforme prijs van met name de programmagegevens die voor gedrukte gidsen worden gebruikt. Het Commissariaat kan hiermee rekening houden bij zijn periodieke herberekening van de markconforme waarde.

 

De regering ziet dus geen reden om de wet aan te passen of om de bepalingen over de vergoeding buiten toepassing te laten. De voorgestelde mediawettelijke regeling heeft, met of zonder geschriftenbescherming in de Auteurswet, zelfstandige waarde.

S.F. Musungu, R.A. Ghosh, C.A. Jasserand & P.B. Hugenholtz, Part I, II and III of a study commissioned by WIPO on Using Copyright to Promote Access to Information and Creative Content, WIPO.int 25 maart 2012. - in .doc-bestand.

The Annex to this document contains a Study on Using the Copyright Framework to Promote Access to Information and Creative Content prepared under the project on Intellectual Property, Information and Communication Technologies (ICTs), the Digital Divide and Access to Knowledge (CDIP/4/5/REV).  The part one of this Study addressing the Education and Research, has been prepared by Mr. Sisule F. Musungu, President, IQsensato, Geneva, the second part on Software Development Practices has been prepared by Mr. Rishab Aiyer Ghosh, Senior Researcher, Maastricht University, UNU-Merit, Maastricht, The Netherlands, and the third part on Public sector information has been prepared by Ms. Catherine Jasserand, LL.M, Researcher, and Professor Bernt Hugenholtz, Director, Institute for Information Law (IViR), University of Amsterdam, The Netherlands.

Part I: Using the Copyright Framework to Promote Access to Information and Creative Content for E&R Resources – Case Studies
Part II: IPR regimes for software:  Copyright, Open Source and Limitations and Exceptions
Part III: Public Sector Information

Recommendations Part I, p. 22 - 23:

(...) In addition to its role as a discussion/negotiations forum, WIPO invests significantly and is an important source of E&R resources on IP and related subjects.  The relevant E&R resources range from course and training materials through to studies, such as this one, through to a journal and other publications.  Taking into account the work that has already began under the Development Agenda Project on IP, ICTs, the Digital Divide and Access to Knowledge, WIPO could, within its mandate, play a more significant role with respect to OA for E&R resources.

To start with, as a significant provider of E&R resources on IP and related subjects, a first question that needs to be asked is what WIPO’s copyright management model for these E&R resources is.  To the extent that OA approaches can enhance access to E&R information and content WIPO could, as an institution adopt or, at least, pilot this approach to its E&R resources.  As noted in section 2.5 above, WIPO has already begun a process to consider the potential for OA with respect to its own materials and possible open licensing models for international organizations.  By adopting or piloting this approach at the institutional level, WIPO could achieve several objectives.  In addition to enhancing the availability of the said E&R information and content, the WIPO Secretariat could learn valuable lessons and gain experience that could be used in providing advice or assistance to those developing countries that are interested in using OA approaches.  Overtime, WIPO could also develop replicable best practices and generate useful information for assessing sustainability and effectiveness of these approaches.

There is also a clear role for awareness and education in this area.  While there is has been a significant rise in the uptake of OA as a copyright management model or practice for E&R resources, OA is still not well understood even by those who may associate with its principles.  Leveraging its mandate as a forum for discussion on copyright and related matters, WIPO should ideally continue to provide a space, in the CDIP or elsewhere, for raising awareness regarding this model and what it can and cannot do.  In the same context, WIPO provides an ideal forum and space to examine best practices in this area from different countries.

The greater interest and investment by governments and institutions in OA as a model for managing copyright in E&R resources is an important development.  As the uptake of this approach grows, it will be critical that better evidence is made available to policymakers, especially in developing countries, on the sustainability and effectiveness of this model. Taking advantage of WIPO’s increased investments in research and evidence gathering coupled with the broader interest in evidence-based IP policies and strategies, another role for WIPO in future could be evidence gathering and dissemination.  As this Study reveals, there remains limited data and evidence regarding sustainability and longer-term effectiveness of this model.  The body of evidence, particularly in developing countries, could be significantly enriched by WIPO.

 

Recommendations Part II, p. 64-65:

Recommendations are listed below with a primary focus on WIPO initiatives, and a secondary focus on member states activities:

1.    Avoid aggravating policy lag;  increase awareness of open source as a source of innovation in software.  WIPO, like many member states, has in the past not paid much positive attention to open source, although this has changed in the past few years.  The world's software industry is now, with few exceptions, run on open source software.  The global economy – the New York and London Stock Exchanges and NASDAQ – run on open source software (Linux) .  Mobile computing, the fastest growing way for ICT distribution in developing countries, is also dominated by open source software such as Linux and Google's Android .  It is important for policy makers at all levels to recognise that open source licensing is an innovation and licensing model that has been widely accepted by industry and provides a legitimate way for broadening ICT access.

2.    WIPO should include open source licensing and IPR issues in technical training.  Unlike many sectors of IPR, broadening access to software does not necessarily depend on exceptions and limitations;  open source software relies on copyright law within the boundaries set by TRIPS.  National PTOs and copyright offices often lack awareness of the IPR issues involved with open source software;  as it is an important policy option, WIPO should ensure the provision of technical training to increase knowledge and awareness among member states.  Several resources for this purpose have been created by member states themselves (especially within the EU's OSOR project)

3.    WIPO should specifically address open source in discussions on standards and IPR, specifically Standards Policy and Patent Policy, where open source software may be penalised.  Recent publications and policy statements in the EU (specifically, European Commission) are highly relevant for an appropriate approach

4.    Encourage the study of fiscal policies, such as equitable tax treatment for open source creators:  open source software contributions should be treated as charitable donations for tax purposes.  Where this is already possible, spread awareness among firms, contributors and authorities.  (Primarily an issue for member states, although perhaps also for WIPO – the ToR for this study specifically called for a discussion of fiscal issues)

5.    Avoid penalising open source in innovation and R&D incentives, public R&D funding and public software procurement that is currently often anti-competitive and favours specific proprietary brands to a far greater extent than most other sectors of procurement (member states)

6.    Avoid lifelong vendor lock-in in educational systems by teaching students skills, not specific applications;  encourage participation in open source-like communities (member states)

 

Recommendations Part III, p. 94:

1.    For any model of promoting access to and re-use of government information, having rigorous freedom of information laws in place is a sine qua non.  There are still numerous countries in the world that have yet to adopt such laws.   In those countries that already have such laws in place, public awareness thereof needs to be raised or increased.

2.    Governments should be encouraged to clear the copyright status of public sector information and other intellectual property rights that might prevent the public from accessing and re-using public sector information.  Governments might consider implementing one of three models:  (1) placing all public sector information in the public domain;  (2) excluding only official acts from copyright protection and allowing re-use of other types of public sector information under permissive (open) licenses, or (3) protecting all public sector information but allowing re-use through copyright waivers or permissive (open) licenses.  WIPO could play a dual role here by (a) drafting model laws, and (b) educating lawmakers in member states and/or providing technical assistance.  Alternatively, Governments might combine the different models to set up their own.  WIPO could also guide countries in finding the suitable model matching national copyright law and policy with public sector availability and funding options.

3.    Governments should be encouraged to set up their own national portals to facilitate the accessibility, dissemination and re-use of public sector information.  However, the decision to set up and maintain a governmental portal should be taken following an assessment of the financial sustainability of the model.

4.    In those countries where public sector information is (fully or partially) protected by copyright, this should be released under an open license, either by way of a (standard) license (such as Creative Commons) or a tailor-made license.  Here again, WIPO could possibly play a role, either by publishing best practices or by developing suitable standard license models.  Alternatively, countries might consider setting legal standards by regulatory means, such as laws or guidelines, permitting reutilization of public sector information under generous conditions.

Samenvatting toespraak directievoorzitter Hein van der Ree tijdens de ALV (Algemene Ledenvergadering) Buma/Stemra 16 mei 2012

We kijken terug op een roerig jaar, met bijzondere hoogte- en dieptepunten. Voor ons én voor onze 200 medewerkers, die zich dagelijks volop inzetten voor muziekauteurs en uitgevers. Maar voordat we naar de bijzondere resultaten van het afgelopen jaar gaan, wil ik jullie eerst kort meenemen langs de financiële resultaten.

Dit keerden we uit: Aan Nederlandse leden en deelnemers keerde Buma vorig jaar 70,3 miljoen euro uit en Stemra 24,4 miljoen euro. Zo keerden we uit: Waar we wel één-op-één kunnen uitkeren, doen we dat. Uitkering aan SoCu: Vorig jaar ging 9,6 miljoen euro naar het Fonds voor Sociale en Culturele doeleinden (SoCu).

Aantal leden: Een toename dus van 1.133 leden. Ook de database met werken groeit:het totaal komt nu op zo’n 6,8 miljoen werken. Onze positie in Europa: Net als voorgaande jaren zitten we in 2011 weer in de Europese top 3 van Collectieve Beheersorganisaties (CBO’s) met de laagste exploitatiekosten.

De tevredenheid van onze leden: Onze leden wilden graag verbeteringen op het gebied van:
•    Betere en snellere opvolging van klachten
•    Meer transparantie en duidelijkheid
•    Makkelijker opgeven van nieuwe liedjes
•    Meer rekening houden met de online werkelijkheid
•    De kerntaken – het innen en verdelen – beter uitvoeren

Verbeterpunt: klachtenafhandeling: we zetten volop in op klant- en servicegerichter werken én in het werken conform ‘case ownership’. Dat betekent dat er nog maar één persoon verantwoordelijk is voor de gehele behandeling van de klacht.

Verbeterpunt: transparantie en communicatie
•    Deze zomer wordt de portal grotendeels vernieuwd met onder meer een overzichtelijk dashboard waar alle relevante informatie in één oogopslag is te zien.
•    Vorig jaar oktober lanceerden we onze nieuwe website.
•    Begin dit jaar introduceerden we de Songtracker-app, waarmee auteurs het gebruik van hun muziek op landelijke radiozenders kunnen volgen.
•    Een van onze andere innovatieve toepassingen is de nieuwe website Airplayclaim.nl, bedoeld om muziek waarvan de auteur of uitgever niet bekend is, te claimen.

Nieuw in 2011: Buma Jr.
Ons nieuwe initiatief Buma Jr. is bedoeld om componisten en tekstschrijvers tot 26 jaar te adviseren over hun auteursrechten.

Voor de muziekgebruikers
Als klanten dit willen, dan krijgen ze van Buma, Sena en Videma nog maar één factuur. Via Mijnlicentie.nl gaan jaarlijks zo’n 130.000 facturen naar muziekgebruikers.

Politiek en tariefdifferentiatie: De politiek pleit voor tarieven op maat, gedifferentieerd naar de mate van en soort muziekgebruik.
En verder: onze omgeving, Downloadverbod, Veranderingen in de organisatie

In een citaatselectie

Woordelijk verslag Tweede Kamer, Raad voor Concurrentievermogen
tijdens de 88e vergadering, 29 mei 2012. Start verslag vanaf de woorden van PVV-lid Van Bemmel: "In een land met open internet is ACTA niet welkom"

Kamer verwerpt ACTA, nu.nl.
Een Kamermeerderheid heeft dinsdag gestemd voor het verwerpen van ACTA. Het antipiraterijverdrag moet volgens diverse partijen niet geratificeerd worden.

Bits of Freedom, bof.nl:
Op initiatief van D66, VVD en PVV breidt een overgrote Kamermeerderheid vandaag de horizon van internetvrijheid in Nederland uit. Dat doen ze met de volgende drie moties:

Met motie 21 501-30, nr. 286 (pdf) verzoekt PVV (Van Bemmel en Elissen) de regering ACTA definitief niet meer te ondertekenen.
Met motie 21 501-30, nr. 287 (pdf) verzoeken D66 (Verhoeven) en VVD (Schaart), de regering ACTA definitief niet te laten ratificeren omdat de tekst van het verdrag in zijn huidige vorm te veel ruimte laat voor brede interpretaties “met negatieve gevolgen voor privacy en internetvrijheid van burgers en innovatie van bedrijven”.
Met motie 21 501-30, nr. 288 (pdf) verzoekt D66 (Verhoeven) de regering verder tegen nieuwe vergelijkbare verdragen te stemmen en “het auteursrechtbeleid toe te spitsen op de economische groeimogelijkheden die het internet biedt via onder meer nieuwe verdienmodellen voor legaal aanbod”.

Alledrie de moties werden met een ruime Kamermeerderheid aangenomen. Voor de liefhebbers: De regering moet een verdrag eerst ondertekenen, en pas dan kan de regering het verdrag sturen naar het parlement voor ratificatie. Nu zijn dus allebei die opties geblokkeerd.

D66.nl: D66-Kamerlid Kees Verhoeven is blij dat Nederland hoe dan ook tegen het internationale anti-piraterij verdrag ACTA stemt. Een Kamermeerderheid steunt het voorstel van de sociaal-liberaal en ziet in dat het verdrag de internetvrijheid en privacy van burgers en bedrijven in gevaar brengt.

Webwereld, Bom onder ACTA: Tweede Kamer tegen - update:
Daarmee zou Nederland definitief en na lang soebatten afscheid nemen van de Anti-Counterfeiting Trade Agreement (ACTA). Dat internationale verdrag is bedoeld om het verhandelen van nagemaakte of onder copyright vallende goederen tegen te gaan. Dit omvat ook aangeboden muziek, film- en softwaredownloads die onder copyrightbescherming vallen.

Motie-indiener Kees Verhoeven wil niet afwachten tot het Europees Parlement gaat stemmen over ACTA. Dat zal gebeuren in juli. "Het ACTA-verdrag verdwijnt hoe dan ook van tafel, ongeacht of het Europees Parlement voor of tegen stemt", stelt Verhoeven in een verklaring. Als de motie wordt aangenomen, lijkt het niet voor de hand liggen dat het kabinet ACTA nog ter ratificatie zal aanbieden aan de Tweede Kamer.

Tweedekamer.nl: Stemmingsuitslagen
Stemmingen over: moties ingediend bij het VAO Raad voor  Concurrentievermogen
Aangenomen: 21 501-30, nr. 286 -de motie–Van Bemmel/Elissen over definitief niet meer ondertekenen van het Aangenomen: ACTA-verdrag 21 501-30, nr. 287 -de motie–Verhoeven/Schaart over definitief afzien van ratificering van het ACTA-verdrag in Nederland
Aangenomen: 21 501-30, nr. 288 -de motie–Verhoeven over het auteursrechtbeleid.

RT.Com: Dead on arrival? Dutch Parliament kills ACTA before EU vote.

Netzpolitik.org: Niederländisches Parlament stimmt gegen ACTA.

Slashdot.org: The Netherlands Rejects ACTA, and Does One Better

Ex parte beschikking Vzr. Rechtbank 's-Gravenhage 25 mei 2012, KG RK 12-1126 (Stichting BREIN tegen UP, KPN, T-Mobile, Tele2)
De providers moeten een aanvullend IP-adres van The Pirate Bay blokkeren.

In twee zaken op tegenspraak, waaronder een kort geding tegen dezelfde partijen (IEF 11287 & IEF 10763), is al geoordeeld dat acces providers op grond van 26d Aw en 15e Wet Naburige Rechten een bevel kan woren opgelegd om de toegang van hun abonnees tot The Pirate Bay te blokkeren en dat een dergelijk bevel een juist evenwicht creëert tussen de rechten van de bij BREIN aangesloten partijen, de providers en derden. Voorshands uitgaande van de juistheid van dat oordeel komt het in deze zaak verzochte bevel voor toewijzing in aanmerking, aangezien BREIN voorshands voldoende aannemelijk heeft gemaakt dat The Pirate Bay op dit moment  ook via het in het verzoekschrift genoemde IP-adres opereert.

De grijsmakingsbrief van KPN kan naar voorlopig oordeel niet leiden tot een andere conclusie.

J.G. Reus, Handhaving en inperking van de auteursrechtelijke thuiskopie-exceptie: balans verstoord of logische vervolgstap in de strijd tegen file sharing en het handhaven van auteursrecht op internet? Universiteit Utrecht 2012.

Bijdrage ingezonden door Jurre Reus.

Auteursrecht. Thuiskopieheffing. Filesharing. Downloadverbod. Illegale file sharing ondermijnt al jaren de legitimiteit van het auteursrecht op internet. Reeds in 2009 werd voorgesteld het thans nog op grond van de thuiskopie-exceptie toegestane downloaden uit evident illegale bron onrechtmatig te verklaren. Het maken van kopieën van ongeautoriseerd openbaargemaakte werken zou hiermee tot een einde moeten komen, terwijl handhaving bij gebruikers onwenselijk wordt geacht. De huidige (inmiddels demissionaire) regering hecht vooral waarde aan een downloadverbod om de file-sharing-faciliterende tussenpersonen beter te kunnen aanpakken.

De realiteit is echter dat dit reeds in het huidig wettelijk kader goed mogelijk is, omdat het belangrijkste aspect van file sharing (het openbaar maken/verspreiden) van auteursrechtelijk materiaal al onrechtmatig is. Ook het ‘uploaden’ met bijvoorbeeld BitTorrent is om die reden niet toegestaan, maar dit heeft gebruikers allerminst doen terugschrikken. De vraag roept zich op in hoeverre repressieve maatregelen de legitimiteit van het auteursrecht op internet kunnen herstellen.

Het afschaffen van de aan de thuiskopie-exceptie gerelateerde thuiskopieheffing (zoals vorig jaar voorgesteld) lijkt daarom op dit moment evenmin verstandig. De heffing is zeker niet ideaal, maar zorgt voor enige inkomsten.

De discussie rondom file sharing zou zich bij voorkeur niet in de eerste plaats moeten richten op het aanpakken van individuele gebruikers, maar meer gericht moeten zijn op het compenseren van auteurs/makers, het ontwikkelen van serieuze, laagdrempelige digitale alternatieven en het effectief bestrijden van illegaal aanbod. Dat dit laatste van belang is, is evident.

Lees de masterscriptie van J.G. Reus (Universiteit Utrecht), hier.

Inbreng schriftelijk verslag van een schriftelijk overleg over de actualisering van de bibliotheekwetgeving, niet-dossierstuk 2011/12, documentnr 2012D21172.

Leenrecht en e-books. De leden van de VVD vragen aandacht voor relatie uitgever en bibliotheken.

De voornoemde leden zijn van mening dat provincies geen rol meer hebben in het bibliotheekstelsel. Voorts vragen zij aan de staatssecretaris een reactie te geven op de brief van de Stichting Auteursrechtbelangen, zoals gedaan in hun brief aan de commissie voor Onderwijs, Cultuur en Wetenschap d.d. 11 mei 20122, met betrekking tot de ontwikkelingen van het e-book in relatie tot het leenrecht. De voornoemde leden vragen de staatssecretaris om met name in te gaan op het verzoek van de Stichting Auteursrechtbelangen om er voor te waken om nieuwe exploitatiemodellen in de kiem te smoren en eerst de ervaringen af te wachten van de in de brief genoemde gezamenlijke initiatieven.

In de situatie rond het leenrecht binnen de digitale structuur is nog veel onduidelijkheid. In de hoofdlijnenbrief zegt de staatssecretaris dat auteurs- en leenrecht van het e-book buiten het bestek van het wetsvoorstel vallen. Deze leden vragen of dit mogelijk is, aangezien keuzes hieromtrent direct van invloed zijn op het verdienmodel van de bibliotheekbranche en derhalve op de meest gewenste wijze van structurering. Auteursrecht heeft betrekking op de relatie tussen uitgever en auteur; leenrecht heeft in de visie van voornoemde leden betrekking op de relatie tussen uitgever en bibliotheek en is derhalve essentieel bij de uitwerking van de herstructurering.

De voornoemde leden vragen of de staatssecretaris deze mening deelt. Zo ja: wat zou dat betekenen voor het definitief maken van het wetsvoorstel? Daarnaast vragen deze leden of de staatssecretaris met betrekking tot bovengenoemd leenrecht in dialoog is met de sector: zo ja: met welke partijen, zo nee, waarom niet?

Vva Ledenvergadering vrijdag 25 mei 2012, programma wetenschappelijk gedeelte: Filmauteursrecht (Art. 45a e.v. Auteurswet)
EYE Filminstituut, IJpromenade 1, 1031 KT Amsterdam

Morgen, vrijdag 25 mei 2012 vindt de Ledenvergadering van de Vereniging voor Auteursrecht plaats. Het wetenschappelijke deel van de vergadering is gewijd aan het Filmauteursrecht ( Art. 45a e.v. Auteurswet).

De middag staat onder leiding van Prof. mr. A.A. Quaedvlieg ( Radboud Universiteit Nijmegen, Klos Morel Vos & Schaap) en van Prof.dr. M.R. F. Senftleben ( Vrije Universiteit Amsterdam, Bird & Bird LLP).

Sprekers & Onderwerpen

• ‘De bijzondere regeling van het Filmauteursrecht in art. 45a Aw e.v.’ door Prof. mr. J.J.C. Kabel ( IvIR, DLA Piper)
• ‘Exploitatie van audiovisueel werk: primair of secundair, individueel of collectief?’ door Prof. mr. D.J.G. Visser ( Universiteit Leiden, Klos Morel Vos & Schaap)
• 'The Diplomatic Conference on the Protection of Audiovisual Performances, June 20 to 26, 2012' door Paolo Lanteri (Assistant Legal Officer Copyright Law Division World Intellectual Property Organization)

Paneldiscussie met onder meer Erwin Angad Gaur (Platform Makers) , Jochem Donker (CEDAR) , Alfredo dos Santos Gil (NPO) en Roland Wigman ( Versteeg, Wigman, Sprey advocaten)

Het huishoudelijk gedeelte begint om 13.30 uur.
Het wetenschappelijk gedeelte begint om 14.00 uur.

Let op: De vergadering wordt dit keer gehouden in het EYE Filminstituut, IJpromenade 1 te Amsterdam.