DOSSIERS
Alle dossiers

Diversen  

IEF 2327

Succesvol acquisitie gepleegd

Persbericht: "Stichting VIDEMA, de private organisatie die bemiddelt tussen auteursrechthebbenden en vertoners van televisieprogramma’s, is tevreden over de resultaten in het boekjaar 2005. Dit staat in het jaarverslag 2005, dat vandaag is gepresenteerd. VIDEMA voorziet de komende jaren een toename van het belang van haar activiteiten, onder meer omdat steeds meer ondernemers het gebruik van televisiebeelden als vast onderdeel van hun bedrijfsvoering beschouwen.

De omzet, gevormd door de incasso van licentiegelden, steeg in 2005 tot € 4,7 miljoen, wat een groei van tien procent betekent ten opzichte van het jaar ervoor. Het bedrag dat beschikbaar is voor uitbetaling aan rechthebbenden komt uit op € 3,5 miljoen. Het aantal locaties met een licentie groeide in 2005 van 8.800 tot ruim 10.000, een toename van veertien procent.
Rochus Bakker, directeur van VIDEMA, kijkt tevreden terug op het jaar 2005. 'We hebben de geplande groei en omzet gerealiseerd en we hebben succesvol acquisitie gepleegd onder rechthebbenden'.

Activiteiten 2005

VIDEMA was in 2005 actief met campagnes ten behoeve van individuele regelingen voor tennisverenigingen, instellingen in het sociaal-cultureel werk, scholen, sauna’s en winkels. Tevens kwam een centrale overeenkomst tot stand met de Nederlandse Federatie van Universitair Medische Centra voor de academische ziekenhuizen. Nadat de onderhandelingen voor een brancheregeling voor cafébedrijven door Koninklijk Horeca Nederland werden afgebroken, maakte VIDEMA in november een aanvang met een op ruim 10.000 individuele caféondernemers gerichte campagne. Die campagne is in 2006 verder voortgezet en geïntensiveerd. Met de internationale producentenorganisatie Agicoa, de binnenlandse producentenorganisatie SEKAM en vergelijkbare organisaties in Engeland en Duitsland werden uitvoeringsovereenkomsten gesloten, evenals met Talpa na de start van deze zender in augustus.

Zorgen

Directeur Bakker maakt zich ondanks de goede resultaten wel zorgen over de blijvend kritische houding van ondernemersorganisaties als VNO-NCW en MKB Nederland. “Het mag niet zo zijn, dat ze in het kader van het bestrijden van administratieve lasten ook het auteursrecht beschouwen als een administratieve last”, zegt Bakker. “Het is gewoon een vergoeding in ruil voor een prestatie die een ander voor je levert, en waar je de toegevoegde waarde voor je eigen bedrijfsvoering van inziet”.

VIDEMA verwacht, dat de noodzaak voor haar activiteiten de komende jaren alleen maar evidenter wordt. Onder meer als gevolg van de komst van de grote plasmaschermen en andere projectiemethoden neemt het vertonen buiten de huiselijke kring namelijk toe en wordt dat bij een groeiend aantal ondernemers een vast onderdeel van hun bedrijfsformule.

Auteursrechtenorganisatie Stichting VIDEMA is sinds 1988 actief en streeft ernaar dat vertoners snel, simpel en tegen een redelijke vergoeding toegang krijgen tot een compleet tv-aanbod. De rechthebbenden zijn sinds 2000 verenigd in de Stichting Groeptelevisie (STG). Naast het zakelijk tv-gebruik regelt VIDEMA ook de auteursrechtelijke toestemming voor het vertonen van videofilms."

Lees hier iets meer. Jaarverslag hier.

IEF 2289

Heet van de naald (2)

Vonnis nog niet gezien, wie het heeft mag het mailen. De Telegraaf bericht dat “Kledingbedrijf 10Feet moet stoppen met het gebruik van een print op T-shirts, gebaseerd op een tatoeage van tatookunstenaar Henk Schiffmacher. Dat heeft voorzieningenrechter M. Poelmann donderdag bepaald.

De rechter “ beslist nu op alle fronten in zijn voordeel. Als 10Feet niet stopt, moet het voor iedere overtreding 500 euro overmaken met een maximum van 25.000 euro.” Lees het artikel hier. Eerder bericht hier.

Update: At5.nl bericht dat ansichtkaartenverspreider Boomerang, wel met toestemming, dezelfde shirts maken en verkopen. De opbrengst gaat naar Orange Babies, een organisatie waar Schiffmacher ambassadeur van is.

IEF 2275

Van alles

Afstand doen van auteursrecht toch mogelijk? Het Brabants Dagblad bericht dat: "Het Trappistenklooster Maria Toevlucht uit Zundert ervoor heeft gezorgd dat het boek ’Monnikenwerk’ van monnik Arnold Bomans (de broer van) voorlopig niet verschijnt. Het boek zou kwetsend zijn voor de familie en vol onwaarheden staan. (…) De Zundertse abt wist niet dat er een boek zou komen. Ook de familie was volgens hem niet op de hoogte.

„Dat kan toch niet? De auteursrechten liggen bovendien bij ons omdat broeder Jan bij ons was ingetreden.“ Bij een intrede doet men volgens de kloosterregels afstand van alles."

Lees hier meer.

IEF 2271

Verplichte vergoeding

Conclusie AG Sharpston, HvJ EG 29 juni 2006, zaak  C-36/05. Commissie tegen Spanje. (Nog geen Nederlandse vertaling beschikbaar).

Verhuur en uitleenrechten. AG Sharpston is of the view that the Court should rule that the Kingdom of Spain has failed to fulfil its obligations under Articles 1 and 5 of the Directive on rental and lending rights and on certain rights relating to copyright in the field of intellectual property.

“In my view, however, the obligation to remunerate authors imposed by the first sentence of Article 5(1) of the Directive would be meaningless if, pursuant to the second sentence, Member States could set that remuneration at nil. The second sentence of Article 5(1) permits Member States to modify the level of the remuneration required by the first sentence ‘taking account’ of their cultural promotion objectives. It does not, however, authorise them to set a ‘zero’ remuneration. The concept of remuneration implies that the payments received by authors must be adequate compensation for their creative efforts.

Similarly, if the Member States could fix nil remuneration for all categories of lending establishments, it would have been pointless to stipulate in Article 5(3) that they could exempt only ‘certain’ establishments from the obligation to pay remuneration. Although Article 5(3) leaves the Member States a broad margin of discretion, the discretion is to determine the categories of establishments to be exempted. As discussed above, those categories cannot comprise effectively all establishments that are potentially liable."

Lees de volledige conclusie hier.

IEF 2270

Novum

Planet.nl bericht dat “Het Nederlandse persbureau Novum zonder toestemming berichten overneemt van persbureau Belga. Dat heeft Belga vastgesteld op grond van een aantal berichten over Belgische kwesties die via Novum zijn verspreid.

(..) Sinds 12 juni 2006 hebben Novum en Het Laatste Nieuws een samenwerking om wederzijds berichten over te nemen. Nieuwsartikelen van Belga zijn daar in principe van uitgesloten.

Hoofredacteur van Loon van Het Laatste Nieuws vindt het "een storm in een glas water. Als Novum al iets van onze site zou hebben overgenomen dat van Belga afkomstig was, en dat moet ik nog zien, dan zouden ze dat toch hebben herschreven. Ik heb geen weet van verkeerd handelen door Novum.

Novum werd in november 2004 in kort geding veroordeeld wegens het pikken van berichten van het ANP op grond van harde bewijzen. In Hoger beroep (arrest hier) verwierp het gerechtshof dit vonnis. De bodemprocedure loopt nog.”

Lees hier meer.

IEF 2266

Geregeld in de auteurswet

Persbericht van o.a. de Vereniging van Openbare Bibliotheken: "Bibliotheken en uitgevers hebben op een akkoord bereikt over het uitlenen van multimediaproducten. Daarmee is een einde gekomen aan een jarenlange discussie hierover. Het akkoord gaat in op 1 september 2006 en wordt na twee jaar geëvalueerd.

Bibliotheken mogen zonder voorafgaande toestemming auteursrechtelijk beschermde werken zoals boeken, cd’s en dvd’s uitlenen. Dat is geregeld in de auteurswet. Die bepaalt ook dat rechthebbenden een billijke vergoeding krijgen. Computerprogramma’s vallen echter niet onder deze regeling, tenzij zij onderdeel uitmaken van een zogenaamde informatiedrager en alleen dienen om die gegevens toegankelijk te maken. In alle andere gevallen is voor het uitlenen expliciet de toestemming nodig van de rechthebbende. In de praktijk blijkt dit onderscheid niet altijd eenvoudig te maken en aanleiding tot discussie – en zelfs rechtszaken – te geven.

De uitgevers en de bibliotheken hebben daarom nu afgesproken dat alle multimediaproducten die als ‘game’ kwalificeren niet zonder expliciete toestemming uitgeleend mogen worden. Games zijn herkenbaar aan de zogenaamde PEGI-classificatie. Informatieve en educatieve software mag in beginsel wel worden uitgeleend, tenzij er in uitzonderingsgevalleen een expliciet verbod op rust.

Om te voorkomen dat bibliotheken steeds moeten verifiëren of een multimediaproduct wel of niet uitgeleend mag worden, is afgesproken dat NBD-Biblion een centrale rol vervult. NBD-Biblion, die de inkoop, omwerking en distributie voor bibliotheken verzorgt , zal alleen multimediaproducten aanbieden die uitgeleend mogen worden. Op die manier bestaat er voor bibliotheken nooit een risico dat ze beschikken over niet rechtmatig uitleenbare producten.

Uiteraard is voor alle uitleningen een leenvergoeding verschuldigd, die op de gebruikelijke wijze wordt vastgesteld en geïncasseerd. Alle producten die voor 1 september 2006 reeds zijn aangeschaft kunnen tijdens de duur van de overeenkomst worden uitgeleend mits de leenvergoeding wordt betaald.

De Vereniging van Openbare Bibliotheken (VOB) is tevreden met dit akkoord dat ervoor zorgt dat de bibliotheken hun multimediacollectie op peil kunnen houden. Het Nederlands Uitgeversverbond en de NVPI zijn blij dat voor hun leden een praktische regeling is getroffen die voldoende waarborgen biedt voor een verantwoorde exploitatie van multimediaproducten."

Lees het perbericht ook hier of hier. Lees de Uitleenregeling voor Multimedia hier.

IEF 2263

Het Parfumgeur-arrest van de Hoge Raad

Een commentaar van Herman Cohen Jehoram, emeritus hoogleraar recht van de intellectuele eigendom.

“(…) wanneer men de lijst van specifieke auteursrechtelijk beschermde werken in verdrag en wet nagaat, dan betreft het hier uitsluitend werken die vatbaar zijn om gezien of gehoord te worden. Het is ook wel onbestreden dat de ‘founding fathers’ van de Berner Conventie en ook van onze auteurswet alleen daaraan gedacht hebben en daarop hun teksten specifiek hebben ingericht. Allerlei onderdelen van het auteursrecht en ook van de beperkingen erop zijn niet toe te passen op een ‘geurwerk’ als nu in Nederland is erkend. In het Kecofa-Lancôme-geding tilden advocaat-generaal en Hoge Raad hier niet zwaar aan.”

Lees het volledige commentaar hier. Lees het arrest van de Hoge Raad in Lancôme - Kécofa hier.

IEF 2250

Alleen de Liefde overwint alles

Vzr. Rechtbank Zwolle-Lelystad, 23 juni 2006, KG ZA 06-186. D. Smits tegen W. Hooijer (Met dank aan Arjan Maes, Dommerholt Advocaten).

Liefdesgedichten moeten aangetekend worden verzonden.

In geschil is de vraag of Hooijer het recht heeft om de gedichten van Nel Benschop die hij in bezit heeft openbaar te maken en te verveelvoudigen door deze uit te geven op CD. Vast staat dat Nel Benschop de bewuste gedichten aan Hooijer heeft meegegeven en dat zij met betrekking tot die gedichten heeft geschreven: “t.b.v. een te maken cd”. De vraag is echter of dit voldoende is om daar de rechten aan te ontlenen die Hooijer stelt te hebben.

Op 31 januari 2005 is de dichteres Nel Benschop overleden aan de gevolgen van de ziekte vasculaire dementie. Erfgenaam van Benschop is Dick Smits. Benschop heeft behalve haar religieuze werk ook ongeveer 200 liefdesgedichten (volgens diverse media over 'haar relaties met getrouwde mannen') geschreven. Deze gedichten zijn nooit uitgegeven en — op één uitzondering na — ook nooit op andere wijze openbaar gemaakt. In de map waarin deze gedichten verzameld zijn, heeft zij geschreven: “Na mijn dood mag hier eventueel uit gepubliceerd worden. Dick moet hierover beslissen

Van Nel Benschop zijn verschillende (religieuze) dichtbundels verschenen. In totaal zijn er ook vier CD’s uitgegeven met gedichten van Nel Benschop op muziek gezet. Deze CD’s zijn door Hooijer geproduceerd.

In 1997 heeft Benschop in het tv-programma Villa Felderhof één liefdesgedicht voorgedragen. Zij heeft in datzelfde programma aangegeven dat zij niet wilde dat deze gedichten openbaar zouden worden gemaakt. Op 21 februari 2001 heeft Benschop aan Hooijer een aantal originele gedichten meegegeven met de begeleidende tekst: “Op 21 februari 2001 meegegeven aan Wim Hooijer t.b.v. een te maken CD. Nel Benschop” In april 2001 of 2002 is Benschop in de studio van Hooijer geweest, waar zij de aan Hooijer meegegeven gedichten heeft ingesproken. Op 21 juli 2001 verschijnt in de Groene Amsterdammer een interview met Benschop. In dit interview verklaart Benschop dat ze haar liefdesgedichten nooit heeft gepubliceerd, niet alleen omdat ze nogal persoonlijk zijn, maar vooral ook omdat ze zo droevig zijn.

De vraag is nu welke betekenis toegekend moet worden aan de zin: ‘t.b.v, een te maken C.D’. Enerzijds is hierbij van belang dat Hooijer Benschop nadien heeft opgehaald en dat Benschop vervolgens in de studio de gedichten ten behoeve van de opname heeft gedeclameerd. terwijl Benschop ook nog foto’s heeft meegegeven voor de CD-hoes. Anderzijds heeft Benschop aangegeven dat Smits moest beslissen of haar liefdesgedichten na haar dood zouden worden gepubliceerd Voorts heeft zij zowel in 1997 (in het Tv-programrna Villa Felderhof) als in 2001 (het interview in de Groene Amsterdammer) een duidelijke schroom getoond als het ging om de publicatie van haar liefdesgedichten.

Het komt de voorzieningenrechter in het licht van het bovenstaande dan ook onwaarschijnlijk voor dat de enkele medewerking van Nel Benschop aan het maken van een CD reeds impliceerde dat voor de publicatie van de CD na het overlijden van Benschop de medewerking van Smits niet nodig was. De door Hooijer verdedigde gedachte valt moeilijk te rijmen met de eerdere uitlatingen van Benschop, maar ook met haar verklaring in de Groene Amsterdammer, welke uit diezelfde periode stamt.

Voorts is ook opmerkelijk dat niets is vastgelegd over de omvang van de publicatie, over de financiering en over andere punten die normaal gesproken bij publicatie en uitgave van een CD geregeld worden, Daarnaast is het ook nog de vraag of Benschop in de betreffende periode nog in staat was om haar wil te bepalen en of Hooijer gerechtvaardigd op de verklaring van Benschop af mocht gaan.

Gelet op het feit dat Hooijer een professional is in de muziekindustrie en weet wat er bij productie en uitgave van een CD komt kijken en hoe zoiets geregeld hoort te worden, is zijn handelwijze bij de totstandkoming van de CD, nu er niets geregeld is, althans niet op papier, het om een hoogbejaarde vrouw gaat en alles buiten medeweten van de naasten van Benschop om heeft plaatsgevonden, onzorgvuldig te noemen. Temeer aangezien Hooijer, naar eigen zeggen, een goede relatie had met Benschop en haar eerdere wens om de gedichten niet te publiceren bij hem bekend mag worden verondersteld.

Op grond van het voorgaande acht de voorzieningenrechter de overige vorderingen van Smits toewijsbaar, met dien verstande dat het enkele maken van de bedoelde CD, gelet op het schrijven van Benschop, niet als onrechtmatig kan worden beschouwd, Om die reden zal Hooijer in deze procedure niet veroordeeld worden tot afgifte van de CD aan Smits.

De voorzieningenrechter veroordeelt Hooijer tot het binnen 24 uur na betekening van dit vonnis aan de raadsman van Smits aangetekend toezenden van al de originele (liefdes)gedichten welke hij van mevrouw Benschop onder zich heeft c.q. tot zijn beschikking heeft, veroordeelt Hooijer tot het, na betekening van dit vonnis, onmiddellijk staken en gestaakt houden van iedere inbreuk op de auteursrechten van Smits op de werken van mevrouw Benschop, meer in het bijzonder door deze gedichten c.q. werken, of één van hen, of delen van één van de werken, op welke wijze en in welke vorm ook, te verveelvoudigen en/of openbaar te maken.

Lees het vonnis hier. Mediaberichtgeving o.a. hier.

IEF 2246

Fama Volat (2)

Christiaan Alberdingk Thijm volgt de berichtgeving in de media over de vermeende belangenverstrengeling in de zaak Zoekmp3.nl met verbazing. Op solv.nl schrijft hij:

“Naar aanleiding van de uitspraak van het Hof Amsterdam van 15 juni 2006 in de ZoekMP3-zaak is discussie ontstaan over de integriteit van één van de rechters die de zaak heeft behandeld. Als advocaat die de zaak in eerste aanleg bij de rechtbank Haarlem voor ZoekMP3 heeft bepleit (in hoger beroep werd geen verweer gevoerd), heb ik die discussie met verbazing gevolgd.

Het verwijt zou zijn dat raadsvrouwe E.A. Mout-Bouwman in het bestuur zou zitten van de ALAI, de internationale vereniging voor auteursrecht. Een journalist van WebWereld heeft uitgezocht dat het secretariaat van de Nederlandse pendant van die vereniging op het adres van Buma/Stemra wordt gevoerd. Buma/Stemra is weer aangesloten bij Brein, de eiser in de ZoekMP3-zaak. Hoogst verdacht, zo impliceert de journalist. Guilty by association, noemen ze deze redenering in de VS.

Het kwalijke is dat het niet bij deze verdachtmakingen in WebWereld is gebleven, maar dat het nieuws ook het landelijke dagblad Het Parool heeft gehaald. Het op een dergelijke lichtvaardige manier in twijfel trekken van de integriteit van een rechter is buitengewoon kwalijk. Bestuurslid zijn van een vereniging voor auteursrecht impliceert geen enkele bevooroordeeldheid. Ik ben nota bene lid van die vereniging en met mij vele anderen die het van belang achten te discussieren over de reikwijdte van het auteursrecht. Er bestaat geen enkele aanleiding te twijfelen aan de integriteit van raadsvrouwe Mout-Bouwman.”

Lees het bericht ook hier. Eerdere berichten hier.

IEF 2236

Hefvermogen

'According to an internal European Commission document seen by the Financial Times, the EU is concerned that the national collecting societies,  which manage the levy, have extended it too far, applying it to devices such as portable music and DVD players. As a result, the amount of copyright levies raised in the EU has risen from €500mn in 2001 to €1.2bn last year.

Under the Commission proposal, the levy would be removed from devices that employ copy protection (DRM) technology and those, like mobile phones, which do not contribute to pervasive copying.'

Lees hier meer.