Diversen  

- K.J. Koelman, The Public Domain Commodified: Technological Measures and Productive Information Usage (L.M.C.R Guibault, P.B. Hugenholtz, eds,  The Future Of The Public Domain., pp. 105-119, Kluwer, pages 105-119, 2006) 

According to some, information is increasingly being treated as a “commodity.” That is to say, instead of a valuable input to the development of (democratic) society and an important factor for the growth of the individual, it is viewed as a mass-produced good of trade that is “consumed” rather than learned or enjoyed.

This paper addresses the questions whether technological measures and their protection contribute to the process of the so-called “commodification” of information and how they may affect the size of the “public domain.”  The article concludes that there may be credible arguments for the legislature to intervene and to ensure that productive usage of non-copyrightable material cannot be hindered by applying a combination of technological measures and contracts.

- K.J. Koelman, noot bij Rb. Haarlem 22 maart 2006 (Mom/VNU), AMI, pages 136-139, 2006. 

Indien publicatie op internet wordt beschouwd naar analogie met de papieren wereld, is dit een alleszins acceptabel resultaat. Het staat immers buiten kijf dat publicatie in een ander blaadje van dezelfde uitgever een aparte openbaarmaking is. Op internet kunnen de zaken echter gecompliceerder liggen. De reden hiervoor is dat de hyperlink zich moeilijk laat wringen in het adagium ‘wat offline geldt, moet ook online gelden’.

Ofschoon de Hoge Raad zich daarover nog niet heeft uitgesproken en niet alle uitspraken eenduidig één kant opwijzen, lijkt de tendens te zijn dat het aanbrengen van hyperlinks naar werken die zich elders op een server bevinden op zichzelf niet als ‘openbaar maken’ dient te worden gekwalificeerd.

De laatste tijd leggen rechters, als ze een schadevergoeding toekennen wegens auteursrechtinbreuk, regelmatig een soort punitive damages op, zoals we die uit de Verenigde Staten kennen. (…) Naar Nederlands recht kan de opzet weliswaar een rol spelen bij de vraag of een schadevergoedingsvordering überhaupt kan worden gehonoreerd, d.w.z. bij de vraag of de daad de gedaagde kan worden toegerekend. Maar, al is opzettelijk gehandeld, in civielrechtelijke zaken bestaat voor strafboetes geen wettelijke basis.

Lees beide artikelen hier.

Aandacht voor Hema-Blokker, Red Bull (‘staat elk kwartaal ten minste wel één keer voor de Nederlandse rechter’), Dirk Visser (‘'Zeker bij een kwestie van slaafse nabootsing is Nederland notoir ruimhartig in zijn opvattingen.’) Bas Kist  ('Voorheen werden zulke conflicten achter de schermen uitgevochten.’)  Menno Heerma van Voss ('De wetgever heeft gelukkig meer oog gekregen voor deze rechten.’) Slaafse nabootsing 'Zeker bij een kwestie van slaafse nabootsing is Nederland notoir ruimhartig in zijn opvattingen. Pepsi-Ipsei (‘De ruimhartige merkbescherming in Nederland leidt er regelmatig toe dat buitenlandse partijen hun conflict eerst aan een Nederlandse rechter voorleggen.’) en Adidas ('Wij dachten: dit is het dan', zegt bedrijfsjurist Aline Olie van Adidas. In een soortgelijke zaak tegen Nike bepaalde een andere Nederlandse rechter echter precies het tegenovergestelde.’)

Lees hier meer (alleen voor abonnees).

Deze zaak kwam voort uit de lobby die was opgestart door de groep bestsellerauteurs die zich rond Geert Mak had verzameld. Net als de Groep Mak wilde Duinker-Joustra meer geld van De Toorts. In het kort geding dat daarop volgde, gaf de rechter haar gelijk. De advocaat van Duinker-Joustra had als argument gebruikt dat de relatie tussen auteur en uitgeverij 'sleets' geworden was.

Hoewel de Postma-uitspraak dus geen unicum is, kan hij grote gevolgen hebben voor de praktijk. Janne Rijkers van de VvL vindt de uitspraak uitzonderlijk en hoopgevend voor auteurs. 'Als auteur moet je je thuis voelen bij een uitgever, dat komt de auteur, de uitgever en de kwaliteit van het boek ten goede. Een samenwerking moet constructief zijn en het is niet zinvol om een auteur te willen blijven binden als de redelijkheid onder de contracten is “uitgevallen”. Ik ben wel teleurgesteld dat de vordering om de boeken te laten nakijken is afgewezen.'
 
Pieriks vroegere mentor, Wim Hazeu, was echt verbaasd over de uitspraak. (…) stel: Appie Baantjer zegt dat hij een conflict heeft met De Fontein en weggaat: dan is meteen het hele bedrijf failliet. Je zou in elk contract dus een bepaling moeten laten opnemen hoe lang je de boeken mag verkopen voor het geval dat iemand opzegt. Onbegrijpelijk. Ik vind dat het NUV hier snel een uitspraak over moet doen. Het Kamerreces wordt voor minder onderbroken.' 

Lees hier meer (Alleen voor abonnees).

Pierik vergelijkt de zaak met het Bosman-arrest (zie artikelsuggestie eerder bericht - IEF), dat voetballers in staat stelt om na afloop van hun contract zonder vergoeding van club te wisselen. 'Als een verstoorde verhouding genoeg is om de deur uit te kunnen wandelen, vraag ik mij af wat de waarde van zo'n contract nog is.'
 
Aspekt mag de huidige voorraad van Postma's boeken nog tot 31 december van dit jaar verkopen. Daarna staat op elke overtreding een dwangsom van 1000 euro per boek. De rechten van haar boeken zijn per direct teruggegeven aan de auteur. Het is volgens Kemper slechts één keer eerder voorgekomen dat een auteur zijn backlist meekreeg na een rechtszaak.” 

Lees hier meer (alleen abonnees Boekblad)

Allereerst omdat de collectieve beheersorganisaties beschikken over een wettelijk monopolie. Voorts omdat bij eigen-recht-organisaties (de collectieve beheersorganisaties, uitgezonderd Buma) aan rechthebbenden bij wet de mogelijkheid is ontnomen om hun rechten zelfstandig uit te oefenen. Ten slotte is van belang dat collectieve beheersorganisaties belangrijke maatschappelijke en economische taken vervullen, waarmee tevens grote financiële belangen gemoeid zijn.

Sinds het College met zijn werkzaamheden van start is gegaan, worden steeds vaker klachten voorgelegd over collectieve beheersorganisaties. Deze klachten worden met name door individuele betalingsplichtigen onder de aandacht van het College gebracht, en hebben regelmatig een zeer casuïstisch karakter

Het College is belast met het toezicht op de inning en de verdeling van vergoedingen door collectieve beheersorganisaties: de Buma, de Stichting Reprorecht, Stichting De Thuiskopie, de Stichting ter exploitatie van naburige rechten (Sena) en de Stichting Leenrecht

In 2005 was het College als volgt samengesteld: H.F. Dijkstal (voorzitter), mr. Th.R. Bremer (lid) en C.J. Regoort RA (lid).

.Lees het jaarverslag hier.