RvS 28 maart 2025, IEF 22665, IT&R 4839; ECLI:NL:RVS:2025:1325 (Verzoeker tegen staatsraden). Wraking. Procesrecht. Op 28 februari 2025 heeft [verzoeker] voor de derde keer een wrakingsverzoek ingediend tegen staatsraden den Ouden, den Heyer en Drop, als leden van de meervoudige kamer belast met de behandeling van zijn beroepszaak. Hij stelt dat de staatsraden partijdig zijn en dat hij onvoldoende gelegenheid heeft gehad zijn standpunten te bespreken. Zo was er maar één uur voor de zitting uitgetrokken, te kort voor de complexiteit van zijn zaak. Hij heeft zijn beroepsgronden onvoldoende kunnen bespreken, niet kunnen reageren op onjuiste beweringen van het college van burgemeester en wethouders van Haarlem, en de voorzitter stelde suggestieve vragen zonder het college kritisch te bevragen. Ook verwijt hij de voorzitter vooringenomenheid vanwege het weigeren van getuigen, terwijl hij in zijn slotwoord argumenten wilde aandragen die daartoe aanleiding konden geven.

Hof Arnhem-Leeuwarden 22 april 2025, IEF 22663, IT 4841 (Tracpartz tegen Snel Parts). Beide partijen zijn actief op de onderdelen markt voor mini-tractoren en verkopen hun goederen online via een webwinkel. Tracpartz trachtte het haar concurrent ervan te weerhouden zogenaamde technische compatibiliteitsinformatie over onderdelen van minitractoren te gebruiken. Tracpartz stelde dat zij exclusieve rechten had op deze gegevens, omdat ze naar eigen zeggen aanzienlijke investeringen had gedaan om ze te verzamelen. Ze noemde deze gegevens haar "bijzondere productinformatie" en was van mening dat dit databankrechtelijke bescherming geniet. Volgens Snel Parts draaide het hier niet om een beschermde databank, maar simpelweg om informatie die vrij beschikbaar is en waar elke concurrent gebruik van mag maken om klanten beter te bedienen. Het hof gaf Snel Parts gelijk. Belangrijk is de constatering dat databankbescherming alleen geldt als de investering specifiek gericht is op het creëren van een databank—dus op de opslag, controle en verwerking van gegevens—en niet op commerciële activiteiten zoals het verzamelen van productkennis voor verkoopdoeleinden. Het feit dat Tracpartz veel tijd en moeite besteedde aan het verkrijgen van technische informatie betekende nog niet dat zij een juridisch beschermde databank had. Daarnaast benadrukte het hof dat het overnemen van vrij beschikbare, feitelijke informatie door concurrenten in beginsel geoorloofd is, tenzij er sprake is van bijzondere omstandigheden zoals het omzeilen van technische beveiligingen, iets wat hier niet aan de orde was. De rechtbank had dit in eerste aanleg al helder vastgesteld en het hof bevestigde deze uitspraak [zie IEF 21882].

De rechtbank Amsterdam heeft op 16 april 2025 een aanvullend tussentijds vonnis gewezen in de zaak tussen Pictoright en Meta, het moederbedrijf van Facebook en Instagram. In deze zaak oordeelde de rechtbank eerder al dat Meta per juni 2021 een passende vergoeding zal moeten betalen aan de beeldmakers die Pictoright vertegenwoordigt.

In het nieuwe tussenvonnis bevestigt de rechtbank het belangrijkste uitgangspunt van het vorige vonnis: op Meta rust een voortdurende verplichting om zich in te spannen om een licentie te krijgen van Pictoright. De wijze waarop de aan deze licentie gekoppelde vergoeding dient te worden vastgesteld moet volgens de rechtbank betrouwbaar en voldoende controleerbaar zijn. Of de door Meta voorgestelde ‘data discovery’ aan die eisen voldoet, zal nu moeten worden beoordeeld door een team van deskundigen op het gebied van waardebepaling van (auteurs)rechten. In het nieuwe vonnis is dit team nu definitief aangewezen. Zij hebben acht maanden om een definitief rapport aan te leveren, aan de hand waarvan Meta en Pictoright naar verwachting weer met elkaar om tafel kunnen.

Pictoright is tevreden met het tussenvonnis en hoopt dat er met de hulp van de deskundigen een volgende stap gezet kan worden in deze zaak. Pictoright kijkt ernaar uit aan de hand van het deskundigenrapport met Meta toe te werken naar een voor beide partijen bevredigende licentieovereenkomst.

De volledige uitspraak is hier te vinden.

Rb. Den Haag 23 april 2025, IEF 22664; ECLI:NL:RBDHA:2025:6245 (Philips tegen Boombrush). Philips brengt sinds 2011 (doorontwikkelde) varianten van de Sonicare DiamondClean (hierna: DiamondClean) op de markt. Zij is houdster van verschillende modelregistraties (hierna: de DiamondClean-modellen). Het geschil tussen Philips en Boombrush is ontstaan nadat Boombrush in 2019 ook een sonische elektrische tandenborstel op de markt bracht. In 2020 verzocht Philips Boombrush de vermeende auteursrechtinbreuk te staken. Boombrush betwist echter dat sprake is van inbreuk. Ook de sommatie van 2023, die zag op inbreuk op model- en auteursrechten, leidde niet tot een oplossing, waarna deze procedure is gestart. Philips vordert onder andere een verklaring voor recht dat inbreuk wordt gemaakt op de DiamondClean-modellen en op het auteursrecht op de DiamondClean.

In een ontbijtsessie van een uur neemt Peter Teunissen (Radboud Universiteit) ons mee in het leerstuk van fictief makerschap na het ONB-arrest. Op 6 maart 2025, heeft het Hof van Justitie antwoord gegeven op de prejudiciële vragen die gesteld werden in een zaak van drie musici tegen het Orchestre national de Belgique (ONB). Het Hof verklaarde de verplichte overdracht van rechten op grond van een wettelijke regeling (in dit geval een Koninklijk Besluit) onverenigbaar met het Unierecht. Dit arrest heeft verstrekkende implicaties voor de bescherming van uitvoerende kunstenaars en de manier waarop nationale rechtsstelsels invulling geven aan de allocatie van auteurs- en naburige rechten in arbeidsverhoudingen en andere gevallen.

Wat betekent dit voor uw praktijk? En hoe verhoudt dit arrest zich tot de fictieve makersregeling in Nederland en België? Dat behandelen we tijdens deze eerste online update.

Hof Den Haag 8 april 2025, IEF 22662; ECLI:NL:GHDHA:2025:498 (Corrosion tegen geïntimeerde). Corrosion & Water-Control Shared Services B.V. vordert in hoger beroep dat geïntimeerde wordt veroordeeld wegens het gebruiken en openbaar maken van bedrijfsgeheimen, het schenden van een geheimhoudingsbeding en het plegen van onrechtmatige concurrentie. Geïntimeerde was eerder als opdrachtnemer werkzaam voor Corrosion Offshore Wind Europe B.V. (COWE), een dochtermaatschappij van Corrosion. Na beëindiging van zijn opdracht zou hij betrokken zijn geraakt bij OES, een onderneming die zich richt op vergelijkbare offshore-projecten. Volgens Corrosion heeft hij daarbij vertrouwelijke informatie en knowhow van COWE gebruikt om klanten over te nemen of te benaderen. In eerste aanleg heeft Corrosion onder meer staking van de verweten handelingen, schadevergoeding en vernietiging van gegevens gevorderd. De rechtbank heeft die vorderingen afgewezen, waarna Corrosion in hoger beroep is gegaan. 

Rechtbank Midden-Nederland 17 april 2025, IEF 22660; ECLI:NL:RBMNE:2025:1778 (Rutgers tegen Civitas). Sinds 2012 zijn basisscholen en scholen voor voortgezet onderwijs verplicht om relationele en seksuele voorlichting te geven maar mogen zij zelf bepalen hoe zij dit invullen. Kenniscentrum Rutgers produceert een van de drie door het RIVM goedgekeurde en wetenschappelijk onderbouwde lesmethodes, “Kriebels in je Buik”. De conservatieve katholieke stichting Civitas verspreidt sinds maart 2025 als reactie op deze lesmethode het Zwartboek Lentekriebels (hierna: het Zwartboek). Hierin wordt Rutgers beschuldigd van het ontvankelijk maken van kinderen voor pedofilie, het normaliseren van pedofilie en het seksualiseren van kinderen. Civitas verspreidt het Zwartboek op grote schaal door dit naar politici en ministeries te sturen en het aan te bieden op haar website. Rutgers acht deze uitlatingen onrechtmatig en vordert een verbod op verdere verspreiding, alsmede een rectificatie. Civitas beroept zich op vrijheid van meningsuiting en godsdienst en stelt de tegenvordering jegens Rutgers om onrechtmatige uitlatingen over Civitas te staken.

Vzr. Rb. Amsterdam 17 april 2025, IEF 22659, IT 4838; ECLI:NL:RBAMS:2025:2543 (SZ tegen RTL Nieuws). RTL Nieuws bericht op 1 maart 2025 in een uitzending en een artikel over een Utrechts uitzendbureau. Kern van de berichtgeving is dat het bureau 60 zzp’ers zou hebben laten werken in de zorg die niet beschikten over het juiste diploma, dan wel beschikten over een vervalst diploma. Tegen 15 van hen is aangifte gedaan. RTL Nieuws baseert zich op een onderzoek van onder andere de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd ("IGJ"), samenwerkingspartners en diverse anonieme bronnen die bij de redactie wel bekend zijn. Volgens het uitzendbureau is de berichtgeving onrechtmatig op basis van artikel 6:162 BW omdat de uitingen schadelijk zijn voor haar reputatie. De rechtbank oordeelt dat RTL Nieuws over het bureau mag berichten nu de geschetste situatie een serieus onderwerp van maatschappelijk belang is. Op grond van de uitingsvrijheid voor RTL Nieuws moet er dus veel ruimte zijn om dit onderwerp aan de orde te stellen. Ook oordeelt de rechtbank dat RTL Nieuws voldoende gelegenheid tot wederhoor heeft geboden en haar berichtgeving voldoende steun vindt in het feitenmateriaal. De vorderingen worden afgewezen.

Rb. Den Haag 16 april 2025, IEF 22661; ECLI:NL:RBDHA:2025:6146 (Eiser tegen gedaagde). Eiser, sinds 1995 actief in de handel van gezondheidsproducten, ontwierp rond 2000 de Biosensor: een energetisch meetinstrument waarmee gebruikers (onbewuste) emoties kunnen waarnemen en leren met die emoties om te gaan. Gedaagde is een spiritueel opleidingsinstituut dat onder meer de workshop ‘biotensor’ verzorgt, waarbij deelnemers een biotensor kunnen aanschaffen. Tot 2022 verkocht gedaagde uitsluitend de Biosensor van eiser. Daarna ontwikkelde zij haar eigen model (de Biotensor I) en bracht deze op de markt. Eiser verzocht gedaagde de verkoop van de Biotensor I te staken. Eerst weigerde gedaagde dit, omdat zij deze is gaan ontwikkelen met ander materiaal en aangepaste uitvoering wegens klachten op de Biosensor van eiser. Nadat eiser aankondigde een kort geding te starten, ondertekende gedaagde een onthoudingsverklaring waarin zij bevestigde de verkoop van de Biotensor I te staken op straffe van een boete. Een jaar later bracht gedaagde een nieuwe versie uit: de Biotensor II. Gedaagde betwist dat daarmee sprake is van auteursrechtinbreuken of slaafse nabootsing, en dat zij daardoor geen boete is verschuldigd op grond van de onthoudingsverklaring.

Rb. Den Haag 16 april 2025, IEF 22657; ECLI:NL:RBDHA:2025:6145 (Coty tegen Easycosmetic). Coty is exclusief licentiehouder van diverse Uniemerken van Hugo Boss, waaronder ‘HUGO BOSS’ en ‘BOSS BOTTLED’, en hanteert een selectief distributiesysteem binnen de EU. Easycosmetic is een groothandel in parfums en cosmetica en verkocht een 200 ml fles ‘Bottled Night’ parfum van Hugo Boss (voorzien van de Uniemerken) aan een derde partij in Nederland. In deze procedure stelt Coty dat deze specifieke parfumfles oorspronkelijk bestemd was voor Zuid-Afrika en buiten de EER in de handel is gebracht. Cory vordert een verklaring voor recht dat Easycosmetic inbreuk heeft gemaakt op haar intellectuele eigendomsrechten en deze inbreuk te staken. Als verweer voert Easycosmetic aan dat het merkenrecht is uitgeput.