Vormgeving  

Rechtbank Amsterdam 21 december 2016, IEF 16471 (Ferm Living tegen Lifestyle) Kort: Auteursrechtinbreuk. De Wire Basket is wel een werk, er zijn creatieve keuzes gemaakt voor een metalen mand met symmetrische vormen en vlakverdeling in acht ruitvormen en gespiegelde asymmetrische zandlopervormen. De rechtbank beveelt Lifestyle staking van verhandeling van de Burly Basket Round, inclusief verspreiding van enig (al dan niet elektronisch) materiaal en beveelt opgave te doen.

Rechtbank Noord-Holland 21 december 2016, IEF 16466 (Reinarz architectuur tegen Sjaalman Media) Geen auteursrecht. In het St. Jobsveen, een voormalig pakhuis in Rotterdam zijn loftappartementen casco opgeleverd. Door Sjaalman is een boek gemaakt met een selectie van 24 interieurs van deze appartementen. Reinarz stelt auteursrechthebbende te zijn op de indeling van de woning (eigendom van Collé jr.) Het geclaimde auteursrecht op de "indeling van de woning" betreft feitelijk slechts het keukenblok en de ronde wand; voor het overige heeft Reinarz immers geen concrete zaken genoemd. De vorm van de wand was noodzakelijk voor een technisch effect en wordt functioneel bepaald, zodat het niet als auteursrechtelijk beschermd werk wordt aangemerkt. De vorderingen worden afgewezen.

Vzr. Rechtbank Gelderland 16 december 2016, IEF 16462 (Etablissementen Joseph Soubry tegen Aheco) Auteursrecht. Soubry is gespecialiseerd in deegwaren zoals pasta en bloem. Aheco is een groothandel in Afrikaanse producten, waaronder meelproducten. In 2015 is de handelsrelatie geëindigd, in 2016 komt Aheco met eenzelfde 5kg-eenheid product met een gelijkende verpakking. De grafische afbeelding op de voorzijde van haar tarwegriesmeel komt auteursrechtelijke bescherming toe. Niet is gebleken dat de betreffende vormgeving is ontleend aan die van een ander werk. Dat de groene ruitvormige blokjes een gestileerde grafische weergave is van een tarweaar, is dit slechts een voorstelling, het betreffende patroon van blokjes roept niet de associatie op met een tarweaar. Aheco maakt inbreuk en dient deze te staken en opgave te doen.

Vzr. Rechtbank Noord-Holland 30 november 2016, IEF 16422; ECLI:NL:RBNHO:2016:9878 (D tegen De Vier Jaargetijden) Auteursrecht. Persoonlijkheidsrechten. Gedaagde is sinds 2015 eigenaar van monument, voormalig kantoorpand van het bestuurscentrum van het Hoogreemraadschap te Edam. Architect D heeft uitbreiding met kantoorbebouwing ontworpen en geleverd in 1978. In 2015 heeft gedaagde voorbereidingen getroffen om het kantoorpand tot appartementen te verbouwen, met gedeeltelijke sloop en vervanging. De wijzigingen in de Noordgevel zijn beperkt dat het basisidee van een geparcelleerd gebouw in tact blijft; vanwege de gewijzigde functie zijn de wijzigingen niet onredelijk. Voor de zuidgevel is er geen sprake van een totale vernietiging, nu ook na de sloop de kenmerkende elementen gehandhaafd en zichtbaar zijn, maar er is wel sprake van een andere aantasting ex 25 lid 1 onder d Aw. Echter die aantasting brengt geen nadeel aan de eer of naam van D als maker van het kantoorpand. Het ex parte bevel wordt opgeheven en vorderingen in conventie worden afgewezen.

Hof Den Haag 29 november 2016, IEF 16414 (Spinlight tegen Biglight) Auteursrecht. De rechtbank oordeelde dat A inbreuk maakt op de auteursrechten van Biglight betreffende lampenkappen en hun grafische weergaven. Het betoog dat als de lampenkappen geen auteursrechtelijke bescherming verdienen, dat ook moet gelden voor de grafische weergave, de renderings, wordt verworpen. In dit hoger beroep houdt alleen een auteursrechtinbreuk door de renderings stand. Dat heeft een minder grote impact op de bedrijfsvoering van Spinlight dan de in eerste aanleg opgelegde veroordeling die ook gold voor de lampenkappen, zal het hof een lagere dwangsom(maximum) verbinden.

Rechtbank Den Haag 23 november 2016, IEF 16401; IEFbe 2005; ECLI:NL:RBDHA:2016:13933 (MVSA Shoebaloo tegen Invert) Bevoegdheidsincident. Auteursrecht winkelinterieur. MVSA heeft voor Shoebaloo het Amsterdamse winkelinterieur ontworpen. Invert heeft foto's van haar Antwerpse winkel via haar Instagram-account verspreid, dat beweerdelijk auteursrechtinbreuk is. Invert is een Gewone Commanditaire Vennootschap naar Belgisch recht en zij pleit voor de bevoegdheid van de Belgische rechter. Met enige werkend vennoot de in Nederland woonachtige A. Ex artikel 4 lid 2 EEX II-Vo en artikel 63 lid 1 sub b EEX II-Vo heeft ook Invert in Nederland woonplaats, het hoofdbestuur heeft woonplaats in Nederland, en is de Nederlandse rechter bevoegd op grond van 8 EEX II-Vo.

Rechtbank Noord-Holland 23 november 2016, IEF 16397 (Diwar tegen 4Udesigned) Geen auteursrechtinbreuk. Geen slaafse nabootsing. Diwar ontwerpt en produceert zakelijk zitmeubilair, waaronder stoel "Jim". Via haar website bood 4Udesigned een vergelijkbare stoel onder de naam Carlito Wood. Diwar constateert dat via een (oud) Facebookbericht de stoel nog werd aangeboden en de dwangsommen uit de ex parte zijn verbeurd. Diwar is de auteursrechthebbende ex 8 Aw, zij wordt ook steeds door zusteronderneming Acta als maker aangeduid. Beide stoelen hebben een kunststof kuip, waarvan stoel en armleuningen uit één geheel zijn gemaakt, met een draaiing in de laatste. Echter het zitgedeelte van de Carlito Wood is minder diep en vlakker,  het frame is van hout en bestaat uit twee delen ten opzichte van één metalen frame van de Jim. Vorderingen worden afgewezen.

HvJ EU 20 oktober 2016, IEF 16327; IEFbe 1976; C-169/15; ECLI:EU:C:2016:790 (Montis tegen Goossens) Auteursrecht en naburige rechten – Beschermingstermijn – Verval en herleving van het auteursrecht Zie eerder: IEF 14819 en vgl. IEF 14714; Conclusie AG: IEF 15985. Ter beantwoording van de door de Hoge Raad gestelde vragen (ECLI:NL:HR:2013:1881), heeft het Benelux-Gerechtshof zelf vragen aan het HvJ EU gesteld nu zij van mening was dat de beslechting van het geding afhangt van de uitlegging van richtlijn 93/98/EEG aangaande de beschermingstermijn van het auteursrecht en bepaalde naburige rechten. HvJ EU:

Artikel 10, lid 2, van [Harmonisatierichtlijn 93/98/EEG] gelezen in samenhang met artikel 13, lid 1 moet aldus worden uitgelegd dat de bij deze richtlijn vastgestelde beschermingstermijnen niet van toepassing zijn op auteursrechten die aanvankelijk door een nationale wetgeving werden beschermd, maar vóór 1 juli 1995 zijn vervallen.

Rechtbank Amsterdam 21 september 2016, IEF 16264; ECLI:NL:RBAMS:2016:5983 (auteursrechtinbreuk performancekunstenaars) Auteursrecht. Gemeenschappelijk auteursrecht. Twee performancekunstenaars hebben jarenlang, van 1976 tot 1988, gezamenlijke werken gemaakt. In 1999 hebben zij een overeenkomst gesloten over de uitoefening van het gemeenschappelijke auteursrecht. Op grond van de overeenkomst is aan gedaagde het recht verstrekt de gezamenlijke werken te exploiteren, met de verplichting aan eiser een vergoeding te betalen. Over de uitleg van de overeenkomst is een geschil ontstaan. De rechtbank legt de overeenkomst uit aan de hand van de Haviltex-maatstaf, waarbij ook gekeken is naar de wijze waarop partijen in de praktijk aan de overeenkomst uitvoering hebben gegeven. De heruitvoering van een gemeenschappelijk werk in gewijzigde vorm is onder de overeenkomst niet toegestaan, er is daardoor sprake van auteursrechtinbreuk door gedaagde. De handhaving van een gemeenschappelijk auteursrecht door een deelgenoot jegens de andere deelgenoot is mogelijk. De overeenkomst beperkt het wettelijk toegestaan gebruik van gezamenlijk werk waarbij geen toestemming van de andere deelgenoot nodig is (zoals tentoonstellen en citeren) niet. Publieke uitlatingen van beide kunstenaars over elkaar zijn niet onrechtmatig.

Vzr. Rechtbank Noord-Holland 31 augustus 2016, IEF 16221; ECLI:NL:RBNHO:2016:7375 (Klous + Brandjes tegen Bot Bouw) Auteursrecht Contractenrecht. Het afbouwen van een appartementencomplex na overname van het contract van de failliete aannemer met de woningbouwcorporatie levert inbreuk op auteursrecht van architect van het ontwerp. De aan de (thans) failliete aannemer door de architect verstrekte licentie is naar haar aard niet voor overdracht aan een derde vatbaar. Uit de bijzondere deskundigheid en reputatie van deze aannemer volgt dat onderhavige prestatie verband houdt met persoonlijke eigenschappen van de licentienemer.