Vormgeving  

Vzr. Rechtbank Noord-Holland 28 april 2016, IEF 15915; ECLI:NL:RBNHO:2016:3280 (Mokesys tegen VDH)
Auteursrecht. Slaafse nabootsing. Mokesys cs vorderen staking van auteursrechtinbreuk, slaafse nabootsing, en meer subsidiair verbod onrechtmatige concurrentie op gebruik van vuurvaste tegels voor de verwerking in industriële ovens. Gedaagde heeft know how opgedaan tijdens de samenwerking, zo stellen eisers. De sleuf is noodzakelijk voor het ophangen van tegels en de bolling van de tegels is zowel technisch als functioneel. De tegels zijn een optimaal compromis: dik genoeg om pijpen te beschermen en dun genoeg om warmte door te laten. De voorzieningenrechter is van oordeel dat geen van de vorderingen van eisers toewijsbaar zijn.

Vzr. Rechtbank Noord-Nederland 20 april 2016, IEF 15899; ECLI:NL:RBNNE:2016:1862 (St. Noord-Friesche Lokaal Spoorwegmij tegen Gemeente Leeuwarderadeel)
Auteursrecht. Gestelde inbreuk op auteursrecht op het plan tot hergebruik van het oude spoortracé Leeuwarden-Anjumen en brochure is niet aannemelijk. Eiser stelt dat de brochure van de gemeente inbreuk maakt op de auteursrechten van NFLS, omdat het plan voor het gebruik van het spoortracé door eiser is bedacht en uitgewerkt. Zoals de gemeente terecht heeft aangevoerd, is het idee om een oude spoorlijn die nog steeds deels in het landschap aanwezig is en die onder meer voert langs diverse (her- of verbouwde) oude stations, historische monumenten en natuurgebieden nieuw leven in te blazen door deze te herontwikkelen tot en toeristische trekpleister door het mogelijk te maken over dit traject te (spoor)fietsen of te wandelen, een beproefd concept dat al vele malen eerder is bedacht en uitgevoerd op diverse plekken in Nederland en daarbuiten.

Vzr. Recthbank Gelderland 24 maart 2016, IEF 15863; ECLI:NL:RBGEL:2016:2023 (ONX Architecten tegen Husselerveld)
O.N.X. Architecten heeft een concept bedacht en uitgewerkt in bestektekeningen die voor meerdere projecten kunnen worden gebruikt waarmee het mogelijk is om op korte termijn betaalbare nieuwbouwwoningen te realiseren. Zij vordert staking inbreuk auteursrechten van architect jegens onderaannemer. Aannemer heeft de aan de architect verschuldigde exploitatievergoeding onbetaald gelaten en is inmiddels gefailleerd. Onderaannemer heeft ook niet betaald voor gebruik tekeningen. Aangenomen dat sprake is van een werk in de zin van de Auteurswet en dat onderaannemer inbreuk maakt omdat zij zonder toestemming gebruik maakt van de tekeningen bij de bouw van woningen. Een belangenafweging stopzetting van bouw en de belangen van woningkopers legitimeert inbreuk niet.

Noot bij Vzr. Rechtbank Den Haag 17 maart 2016, IEF 15803; ECLI:NL:RBDHA:2016:2825 (Pmp furnishing tegen Easysofa). Nu over stoelen. Met twee knopen. Kan weer kort. Stoel is banaal. Kijk naar vormgevingserfgoed. Knopen maken dat niet anders. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan: “What is worth copying is prima facie worth protecting”. (Petersen J. in University of London Press Limited v University Tutorial Press Ltd (1916) 2 Ch. 601).

Sven, kom d’r maar in. (Sinds wanneer kunnen twee knopen niet auteursrechtelijk beschermd zijn!?).
Fijne paasdagen!
Dirk Johan Gerard Visser

Vzr. Rechtbank Den Haag 17 maart 2016, IEF 15803; ECLI:NL:RBDHA:2016:2825 (Pmp furnishing tegen Easysofa)
Auteursrechtinbreuk. Gezien de beperkte beschermingsomvang wekt de Beto met vier knopen een andere totaalindruk wekt dan de Janis. Dit geldt in nog sterkere mate voor de Beto met één knoop. De Beto in de tweeknoopsvariant maakt naar voorlopig oordeel inbreuk op de auteursrechten met betrekking tot de Janis.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 21 maart 2016, IEF 15797; ECLI:NL:RBAMS:2016:1577 (eiser tegen CRI Residence Amstelveen)
Auteursrecht. Persoonlijkheidsrecht. De architect zich niet kan verzetten tegen de door de eigenaar voorgenomen gedeeltelijke sloop en transformatie van het gebouw De Bovenlanden, het voormalig hoofdkantoor van KPMG in Amstelveen. Eiser beroept zich op zijn persoonlijkheidsrechten op het ontwerp en stelt dat zijn reputatie wordt aangetast door de voorgenomen wijzigingen in het ontwerp. Eiser heeft alleen de gevel ontworpen, en alle voor het ontwerp van eiser karakteristieke delen worden gesloopt en vervangen of weggewerkt. Al met al doet de impressie van het nieuwe gebouw in niets denken aan het ontwerp van eiser. Er is dan ook sprake van totale vernietiging van de gevel, waartegen eiser zich niet met een beroep op zijn persoonlijkheidsrechten kan verzetten. De eigenaar van het gebouw heeft een zwaarwegend belang bij de transformatie daarvan en er is daarbij dan ook geen sprake van misbruik van recht.

Rechtbank Rotterdam 16 maart 2016, IEF 15776 (Izuskan tegen B.Loved) + ex parte verzoekschrift
Auteursrecht. Izuskan is een op Ibiza gevestigde eenmanszaak en verkoop handgemaakte sjaals ook via Nederlandse winkels. B.Loved, gevestigd in Amsterdam biedt dezelfde soort sjaals aan. Na een eerdere ex parte oordeelt de rechtbank dat B.Loved door het aanbieden van de Izuskan-sjaals onder een andere naam auteursrechtinbreuk maakt. De inbreukmakende sjaals zijn voorzien van exact dezelfde essentiële elementen van de Izuskan, daar is alleen afgeweken daar waar dit tot goedkopere oplossingen heef geleid zoals de keuze voor het basismateriaal en grovere omranding van de applicaties (waardoor de randen en de rafeling van het materiaal te zien is), alsmede een lossere manier van stikken goedkopere kralen en schelpen. Daarnaast heeft B.Loved ook met het aanbieden en verhandelen van de roze-rode en blauwe sjaals inbreuk gemaakt op de aan Izuskan toekomende auteursrechten, omdat sprake is van ongeoorloofde verveelvoudiging.

Rechtbank van Koophandel Antwerpen 18 december 2015, IEF 15770; IEFbe 1727; A/15/607 (Rolex)
ND Watches is een juwelier en verkoper van tweedehands Rolex horloges. ND Watches maakt inbreuk op de auteursrechten van Rolex. Door diamanten in eenzelfde soort 'golfmotief' op de wijzerplaat aan te brengen, wordt een directe kopie van de horloges van Rolex tot stand gebracht. Daarnaast maakt ND Watches inbreuk op het merkenrecht van Rolex, door golfballen en presentatie-houders met het logo Rolex in zijn etalage te gebruiken. Niet-toegestane wijziging van het uurwerk met niet-originele elementen vormt ook een merkinbreuk. Staking van de inbreuk op de auteursrechten en op de merkenrechten van de vennootschap naar Zwitsers recht ROLEX SA en of de NV Rolex Benelux door horloges te wijzigen.

Hof Den Haag 23 februari 2016, IEF 15746 (Knuffelhond Boo)
N.B. Tijdens de zitting en met goedvinden van de voorzitter is een echte levende hond (waarop het auteursrechtelijk beschermde werk volgens de voorzieningenrechter te veel zou lijken) als “bewijs” aanwezig. De hond heeft nagenoeg de hele zitting bijgewoond en zich keurig gedragen. Auteursrecht. Het hof vernietigt het vonnis van de voorzieningenrechter [IEF 15340] die oordeelde dat Pluchen knuffelhond Boo niet in aanmerking voor auteursrechtelijke bescherming komt aangezien enerzijds het een natuurgetrouwe weergave van de bestaande hond Boo en anderzijds voor pluchen dieren gebruikelijke uitvoeringsvormen betreft. Er wordt een verbod op inbreuk in de Europese Unie toegewezen.

Vzr. Rechtbank Rotterdam 1 maart 2016, IEF 15739; ECLI:NL:RBROT:2016:1630 (World Freight Logistics tegen Philip Morris)
Merkenrecht. Auteursrecht. Transitgoederen. WFL oefent een expeditiebedrijf uit. Philip Morris produceert en verhandelt Marlboro-sigaretten. Philip Morris is houder van een aantal Gemeenschapsmerken en Internationale Beeldmerken en tevens auteursrechthebbende ten aanzien van ontwerpen van Marlboro sigarettenverpakkingen. Philip Morris verneemt van de douane dat een container met sigaretten geadresseerd aan WFL wordt vastgehouden op grond van een vermoeden van inbreuk op een intellectueel eigendomsrecht en verzoekt WFL om in te stemmen met vernietiging van de inbreukmakende sigaretten. De vordering van WFL tot opheffing van het door Philip Morris gelegde conservatoire beslag wordt afgewezen. Naar voorlopig oordeel dient Philip Morris in beginsel de mogelijkheid te worden geboden om in een bodemprocedure te bewijzen dat de sigaretten waren bestemd voor de Nederlandse markt en, zo zij hierbij in het gelijk mocht worden gesteld, de sigaretten te doen vernietigen.

4.4. Tussen partijen is wel in geding de vraag of de sigaretten, die afkomstig waren uit een derde land (buiten de EU), bestemd waren voor de Nederlandse markt, dan wel bestemd waren voor doorvoer naar een ander derde land (alsdan geheten: transitgoederen). Bij de beoordeling van deze standpunten van partijen is het volgende van belang.

4.14. Volgens WFL hebben de sigaretten als eindbestemming een (particuliere) handelaar in het land Syrië. Volgens Philip Morris kan dit niet juist zijn omdat een staatsbedrijf in Syrië het monopolie heeft op de invoer van sigaretten. De voorzieningenrechter zal niet treden in de juistheid van dit standpunt, bezien in het licht van de huidige omstandigheden in Syrië. Dit is verder ook niet nodig. Naar voorlopig oordeel dient Philip Morris in beginsel de mogelijkheid te worden geboden om in een bodemprocedure te bewijzen dat de sigaretten waren bestemd voor de Nederlandse markt en, zo zij hierbij in het gelijk mocht worden gesteld, de sigaretten te doen vernietigen. Gelet op het grote belang dat gediend is met bescherming van intellectuele eigendomsrechten, welk belang tot uitdrukking komt in de voor IE-rechthebbenden begunstigende bepalingen in de Richtlijn 2004/48 (de Handhavingsrichtlijn), dient grote terughoudendheid te worden betracht bij toewijzing van een vordering die ertoe strekt om reeds bij voorbaat aan een rechthebbende de mogelijkheid te ontnemen om handhavend op te treden in de vorm van het doen vernietigen van inbreukmakende goederen. In de omstandigheden van het geval bestaat geen aanleiding om deze terughoudendheid te laten varen.