Knowhow bescherming  

Rechtbank ’s-Gravenhage 21 augustus 2007, KG 07/827, Longbranch Corporation tegen Benga B.V.

Beëindiging licentieovereenkomst. Inbreuk op IE-rechten. Langhout en Benga hebben een licentieovereenkomst gesloten ter zake van onder meer het klantenbestand, de intellectuele eigendomsrechten, de software, kennis en gegevens omtrent productiemethoden en knowhow met betrekking tot en verbandhoudende met de ‘Peter Langhout’ naam en de daarmee te voeren reisondernemingen.

Langhout heeft de licentieovereenkomst opgezegd, wegens het niet op tijd voldoen van de
royalty’s en de negatieve publiciteit die de naam “Peter Langhout Reizen” door Benga heeft gekregen. Langhout heeft de intellectuele eigendomsrechten verkocht aan Longbranch. Benga is namens Longbranch onder meer gesommeerd om het gebruik van de onderhavige intellectuele eigendomsrechten te staken.

Longbranch vordert thans een inbreukverbod en afgifte van het klantenbestand, de software, knowhow en overige gegevens die in het kader van de licentieovereenkomst aan Benga ter beschikking zijn gesteld, met nevenvorderingen. De voorzieningenrechter oordeelt dat de publicaties voldoende ernstige grond voor ontbinding, althans onmiddellijke opzegging om dringende reden, opleveren.

Sector kanton Rechtbank Haarlem, 4 juli 2007, LJN: BA9686. Wika Trade International B.V. tegen Gedaagde.

Geen schending geheimhoudingsplicht door het verzenden van bedrijfsinformatie naar een privé e-mailadres van gedaagde, omdat niet is gebleken dat gedaagde daarmee reeds waarneembaar gebruik maakt van die bedrijfsinformatie en/of de informatie heeft geopenbaard..

Eiseres Wika beroept zich bij de kantonrechter op de geheimhoudingsplicht die voor gedaagde zou gelden op grond van de arbeidsovereenkomst tussen Wika en gedaagde. Partijen verschillen van mening over de redenen waarom gedaagde bestanden van de bedrijfscomputer van Wika naar zijn privé e-mailadres heeft gezonden. Maar de kantonrechter oordeelt:

“Wat daar verder ook van zij, in ieder [geval?- IEF] kan de aan de vordering van Wika ten grondslag gelegde schending van de geheimhoudingsplicht niet tot toewijzing van de vordering leiden. Gesteld noch gebleken is immers dat [gedaagde] informatie die hij aldus naar zijn privé emailadres heeft gestuurd aan derden heeft doorgegeven en/of geopenbaard. Wika erkent dit overigens zelf ook, nu zij heeft gesteld dat [gedaagde] tot dusver nog geen voor Wika waarneembaar gebruik heeft gemaakt/laten maken van de vertrouwelijke bedrijfsinformatie van Wika. Zolang dat niet is gebeurd kan naar het oordeel van de kantonrechter geen sprake zijn van schending van de geheimhoudingsplicht.”

Lees het vonnis hier.

1- Sector kanton Rechtbank Haarlem, 4 juli 2007, LJN: BA9697. Kees en Kim Horeca Exploitatie B.V. h.o.d.n. Bistro Tante Pietje tegen de vennootschap onder firma V.O.F. Tante Pietje.

“Handelsnaamwet. Verzoekster is gebruikster van de Handelsnaam "Bistro Tante Pietje". Van latere datum is de handelsnaam "V.o.f. Tante Pietje" die verweerster voert. Beide partijen drijven een horeca-onderneming, met name een restaurant, verzoekster in 's-Hertogenbosch en verweerster in Beverwijk. Beide partijen streven naar landelijke bekendheid. Verweerster was op de hoogte van de handelsnaam van verzoekster en was door de Kamer van Koophandel gewaarschuwd voor verwarring. De kantonrechter is van oordeel dat sprake is van een slechts geringe afwijking, zodat verwarring te duchten valt ondanks de geografische afstand tussen de beide ondernemingen en beveelt verweerster haar naam te wijzigen.“

Lees het vonnis hier.

 2- Rechtbank Zwolle, 31 januari 2007, LJN: BA9760. TTW-Witlof B.V. c.s. tegen  Gedaagde.

“4.2  (…) Het recht tot gebruik van het TTW-Systeem, waarvan voorshands aannemelijk is dat daarop geheel of gedeeltelijk auteursrechten rusten, is voorbehouden aan TTW en aan haar klanten met wie zij een licentieovereenkomst heeft afgesloten. Het staat gedaagde vanzelfsprekend dan ook niet vrij om zonder toestemming van TTW het TTW-Systeem te gebruiken, of om dat systeem of delen daarvan (voor zover die delen niet voor iedereen gratis via het publieke domein zoals internet toegankelijk zijn) aan derden ter beschikking te stellen. Dat zou in de gegeven omstandigheden onrechtmatige concurrentie opleveren jegens TTW.”

Lees het vonnis hier. 

3- Sector kanton Rechtbank Haarlem, 4 juli 2007, LJN: BA9686. Wika Trade International B.V. tegen Gedaagde.

“Wat daar verder ook van zij, in ieder kan de aan de vordering van Wika ten grondslag gelegde schending van de geheimhoudingsplicht niet tot toewijzing van de vordering leiden. Gesteld noch gebleken is immers dat [gedaagde] informatie die hij aldus naar zijn privé emailadres heeft gestuurd aan derden heeft doorgegeven en/of geopenbaard. Wika erkent dit overigens zelf ook, nu zij heeft gesteld dat [gedaagde] tot dusver nog geen voor Wika waarneembaar gebruik heeft gemaakt/laten maken van de vertrouwelijke bedrijfsinformatie van Wika. Zolang dat niet is gebeurd kan naar het oordeel van de kantonrechter geen sprake zijn van schending van de geheimhoudingsplicht.”

Lees het vonnis hier.

Gerechtshof Arnhem, 24 april 2007, LJN: BA5452. Global Factories B.V. tegen geïntimeerden.

Geheimhoudingsovereenkomsten en vertrouwelijke informatie. Eén van die rechtsgebieden die aanschurken tegen het IE-recht en daarom soms de moeite van het (kort) samenvatten waard zijn.

In het kader van deze procedure is alleen van belang of geïntimeerden vertrouwelijke informatie van Global Factories hebben ontvangen en daarmee als ontvangende partij in de zin van de voormelde Samenwerkingsovereenkomst / Geheimhoudingsovereenkomst kunnen worden aangemerkt. Naar het oordeel van het hof is dat in een bepaald opzicht het geval.

(…) Uit deze brieven blijkt dat Global Factories aan geïntimeerden met name informatie heeft gegeven over de eisen waaraan de te bouwen pillenschouwmachine heeft te voldoen. Ten aanzien van deze brieven is verder niet gebleken dat zij door middel van een geschrift als niet-vertrouwelijk zijn aangeduid, zodat er voorshands van moet worden uitgegaan dat Global Factories aan geïntimeerden over de te bouwen pillenschouwmachine te dezer zake vertrouwelijke informatie heeft verstrekt en dat laatstgenoemde op dit punt derhalve als ontvangende partij als bedoeld in art 2 van de Samenwerkingsovereenkomst /Geheimhoudingsovereenkomst moet worden beschouwd. (…) Global Factories maakt (terecht) aanspraak op bescherming van de door haar verstrekte vertrouwelijke informatie.

Lees het vonnis hier.

Court The Hague, 6 June 2005, KG 05/435, Stikker.com versus Nokia. Case about protection of Ideas and Knowledge and Non-Disclosure Agreements. 
 
‘Stikker.com’, is an internet company aimed at maintaining on the internet a system devised by the company’s owners to return the lost and found to the rightful owner. At the end of 2003, Stikker initiated the development of a system which with the aid of internet facilities helps to distinguish between the originals and (infringing) copies. This product was discussed with Nokia and Stikker and Nokia signed a standard Nokia Non-Disclosure Agreement (NDA) early 2004.
 
Stikker subsequently presented the developed system to Nokia. Towards the end of 2004, Nokia issued a press release announcing a new program in fight against counterfeit Nokia batteries. Following that release, Stikker informed Nokia of Stikker’s wish to discuss the conditions for use of the Stikker program. When Nokia failed to respond to that invitation Stikker informed Nokia that Nokia was in breach of the agreement laid down in the NDA.
 

Bedrijfsgeheimen: “The legal protection of Trade Secrets” van IPR Helpdesk, een bespreking door Michael Gerrits en Nicole Makkes ( De Gier & Stam Advocaten).

In de steeds harder wordende rat-race om het dagelijkse sneetje corporate brood wordt voorsprong op de concurrent en het behouden van die voorsprong, alsmede het terugverdienen van investeringen steeds belangrijker. Dat betekent: geheimhouden dat recept voor de zuurverdiende voorsprong. De IPR Helpdesk heeft hierop ingespeeld en een handleiding over “The legal protection of Trade Secrets” op haar website gepubliceerd.

Rechtbank Amsterdam, 2 augustus 2006, HA ZA 05-3320. Güppertz tegen LOI (Met dank aan Remco van Leeuwen, Van Doorne)

Interessant vonnis over bescherming van ideeën en de uitleg van een geheimhoudingsovereenkomst.

Güppertz heeft in 2002 een productidee bedacht met betrekking tot het op een specifieke wijze onderrichten van een vreemde taal (hierna: 'Taal') en draagt dit idee voor bij de LOI, nadat hiertoe een door Güppert opgestelde geheimhoudingsovereenkomst door de manager new bussiness Verheul is ondertekend.

Het idee van Güppertz houdt onder meer het volgende in: "Met behulp van een auditieve lesmethode op een CD en/of Mini Disk, kunnen reizigers en allochtonen vreemde woorden en zinnen van buiten leren, en hun betekenis inprenten, zodat men iets van wat er gezegd wordt in een vreemde taal kan verstaan en men zelf in deze taal iets onder woorden kan brengen. Aan het schrijven en/of lezen van deze woorden wordt geen aandacht besteed. (...)".

De LOI geeft te kennen niet op het voorstel tot exploitatie van Taal in te gaan. In het voorjaar van 2005 brengt de LOI de cursus "Taal onderweg" op de markt.

Gerechtshof Amsterdam, 3 maart 2006, LJN: AV30942. Peugeot Nederland N.V Tegen  PCA Specialistenvereniging.

In Kort geding werd Peugeot verplicht om aan onafhankelijke reparateurs dezelfde technische informatie te verschaffen als aan de door haar erkende dealers en reparateurs op grond van de Europese Groepsvrijstellingsverordening. “Onafhankelijke marktdeelnemers dient op niet-discriminerende, vlotte en evenredige wijze toegang te worden verleend en de informatie moet in bruikbare vorm worden verstrekt. Indien op het relevante item een intellectuele-eigendomsrecht rust of indien het knowhow omvat, mag de toegang ertoe niet worden geweigerd op een wijze die op misbruik neerkomt.”

Maar in hoger beroep heeft Peugeot Nederland ter nadere toelichting van haar verweer een stuk overgelegd – in de Nederlandse vertaling - “Technische argumentatie voor de nieuwe Europese verordening”. Daarin wordt onder meer uiteengezet dat het in de bestaande electronische structuur niet mogelijk is om de gevoelige gegevens (veiligheid, diefstalbeveiliging) te scheiden van de overige gegevens. Onder het kopje “Veiligheidsrisico” wordt uiteengezet dat door een onjuiste programmering de werking verstoord kan worden, waardoor de auto minder veilig wordt.