Auteursrecht  

Rb. Amsterdam 2 november 2023, IEF 21758, IT 4418; ECLI:NL:RBAMS:2023:6923 (OM tegen verdachte). Aangeefster heeft op 29 september 2022 aangifte gedaan tegen de verdachte nadat bekend was geworden dat van haar een zogeheten deepfake pornovideo op het internet staat. Vervolgens hebben cyberonderzoekers, op verzoek van aangeefster, achterhaald wat het IP-adres van verdachte is. Verdachte heeft bij de politie bekend dat hij de deepfake video op het internet heeft geplaatst. Er dient gekeken te worden of het openbaar maken van een zogeheten deepfake pornovideo onder het bereik van artikel 139h van het Wetboek van Strafrecht (hierna: Sr) valt.

Artikel geschreven door Dirk Visser, Paul Kreijger en Iris Toepoel over Belgische vragen aan het HvJ EU over cessio legis en het recht op een billijke vergoeding. Is een Belgische regeling waarbij de rechten van uitvoerende kunstenaars bij wettelijk voorschrift tegen een vaste lump sum worden overgedragen aan hun werkgever in strijd met recht op een ‘passende en evenredige vergoeding’? En geldt dat ook als die regeling vóór 7 juni 2021 is ingevoerd en dus al voor die datum overdracht bewerkstelligd heeft? Dat is de kern van de eerste vragen van uitleg aan het HvJ EU over het recht op een billijke vergoeding vastgelegd in de DSM-richtlijn.

Rb. Den Haag 30 augustus 2023, IEF 21738; ECLI:NL:RBDHA:2023:12743 (Stichting BREIN tegen gedaagde). In het tussenvonnis van 3 mei 2023 heeft de rechtbank BREIN een aantal bevelen opgelegd ter zake de wettelijk voorgeschreven mededelingen zoals opgenomen in artikel 1018f Rv. De groep personen wiens belangen BREIN behartigt (de rechthebbenden op de entertainmentcontent van de IPTV-pakketten die via de domeinen iptv-4k.co en uw8k.cc of de winkel van gedaagde beschikbaar zijn gemaakt), is in de gelegenheid gesteld om op uiterlijk 3 juli 2023 een opt-out verklaring uit te brengen. De advocaat van gedaagde heeft zich op 15 februari 2023 onttrokken. Er heeft zich geen nieuwe advocaat gesteld. Daarin ziet de rechtbank aanleiding om deze zaak schriftelijk af te doen en dus geen mondelinge behandeling te bevelen.

Rb. Rotterdam 4 oktober 2023, IEF 21728; ECLI:NL:RBROT:2023:9285 (NVS tegen IMC) NVS Maritime Consultancy (hierna: NVS) is een onderneming die zich bezighoudt met advisering in het kader van het ontwerpen van schepen. IMC Corporate Licensing (hierna: IMC) is een onderneming die zich bezighoudt met het ontwikkelen van maritieme technologie. In 2018 hebben partijen een overeenkomst gesloten over de verkoop van intellectuele eigendomsrechten op een sleepboot. IMC werkte aan het ontwerp van een 24 meter lange sleepboot met QR-systeem (2409-model) en later aan een groter model met een lier (2410-model). NVS was in de veronderstelling dat zij ook de rechten op het 2410-model had gekregen die IMC verder aan het ontwikkelen was, niet alleen het 2409-model. NVS vordert een verklaring voor recht dat zij de intellectuele eigendomsrechten overgedragen heeft gekregen van de 2410 en de 2409 in de overeenkomst van 2018. IMC stelt dat NVS niet-ontvankelijk is in haar vorderingen. In reconventie vordert IMC te verklaren dat alleen de auteursrechten van het 2409-model zijn overgedragen. Daarnaast vordert IMC te verklaren dat NVS te kort is geschoten in de nakoming van de overeenkomst. Ook voert IMC in reconventie aan dat de gesloten overeenkomst niet de auteursrechten dekt, zodat zij eigenaar blijft van het auteursrecht op het 2409-model. 

Rb. Zeeland-West-Brabant 11 oktober 2023, IEF 21727; ECLI:NL:RBZWB:2023:7105 (Buma/Sena tegen gedaagde). Buma is een belangenbehartigingsorganisatie voor muziek-auteursrecht. Sena is belast met de inning en verdeling van billijke vergoedingen voor de artiesten die hun auteursrechten hebben overgedragen aan Buma. Buma en Sena sluiten tevens licentiecontracten af met openbaarmakers van muziek. Gedaagde is een onderneming die een brasserie exploiteert. Gedaagde heeft muziek ten gehore gebracht die behoort tot het Buma-repertoire, waarvoor geen licentie met Buma en Sena is afgesloten. Bij vonnis in kort geding is aan gedaagde een verbod opgelegd om muziekwerken ten gehore te brengen behorende tot het repertoire van Buma op straffe van een dwangsom. Hierna zijn wederom overtredingen geconstateerd, waarvan de dwangsommen niet betaald zijn. Buma heeft later beslag gelegd bij gedaagde wegens de proces- en executiekosten van het vonnis in kort geding. Gedaagde heeft in 2022 via Buma en Sena muzieklicenties aangevraagd. Buma en Sena eisen schadevergoeding wegens inbreukmakend handelen van gedaagde van 2019 tot 2021. Gedaagde voert aan dat door het beslag deze vergoeding al is voldaan voor de jaren 2020 en 2021. Daarnaast is volgens gedaagde geen sprake van het openbaar maken van muziek op bepaalde momenten, omdat toen alleen medewerkers van de brasserie aanwezig waren.

Vzr. Rb. Zeeland-West-Brabant 27 september 2023, IT 4402; ECLI:NL:RBZWB:2023:6767 (Eiseres tegen gedaagden). Eiseres en gedaagde 2 zijn in 2009 gehuwd en hebben tijdens hun huwelijk een box en een online platform ontwikkeld met een zindelijkheidstraining. Deze training wordt aangeboden via gedaagde 1 BV waarvan gedaagde 2 enig aandeelhouder en bestuurder is. De marketing vindt vooral plaats via de website en sociale media. Hiervoor worden foto’s van eiser en gedaagde samen gebruikt of van eiseres alleen. In 2022 zijn eiseres en gedaagde 2 gescheiden en hebben de huwelijksgoederengemeenschap verdeeld.

Het Zweedse octrooi- en markthof van beroep heeft naar het Hof verwezen in een zaak tussen Zweeds meubelbedrijf Asplund (eiser) en de Zweedse winkelketen voor meubels en wooninrichting MIO. Zowel eiser als verweerder verkochten eettafels. In 2020 begon verweerder met de verkoop van tafels die grote gelijkenis vertoonden met de tafel van eiser. Hierop volgde een inbreukprocedure, waarbij verweerder stelde dat de tafel niet auteursrechtelijk beschermd is wegens gebrek aan originaliteit. Het ontwerp was namelijk grotendeels toe te schrijven aan de functionaliteit van de tafel. De Zweedse octrooi- en marktrechtbank heeft in eerste aanleg geoordeeld dat de tafel auteursrechtelijk beschermd is, omdat de tafel het resultaat is van de eigen intellectuele schepping van de maker. Hierdoor kende de rechtbank het verbod aan verweerder toe. Verweerder is vervolgens tegen deze beslissing in beroep gegaan bij het Zweedse Hof, welke heeft besloten de procedure te schorsen in afwachting van de beantwoording van prejudiciële vragen aan het Hof. De Zweedse uitspraak is hier te lezen, de vertalingen ervan moeten nog verschijnen.

Het College van Toezicht Collectieve Beheersorganisaties Auteurs- en naburige rechten (CvTA) heeft een positief jaarrapport gepubliceerd over de 21 collectieve beheersorganisaties (cbo's) die in 2022 onder hun toezicht vielen. Ze informeerden rechthebbenden tijdig en de meeste cbo's keerden ruim binnen de gestelde termijnen uit. Het aantal klachten bleef zeer beperkt. De CvTA-voorzitter kondigt aan dat het tijd is voor een herijking van het toezichtsbeleid in overleg met stakeholders. De herijking zal zich richten op verlicht en meer risicogericht toezicht, met de resultaten van de verwachte wettelijke evaluatie in 2023 als leidraad. Hoewel er altijd ruimte is voor verbetering, zijn de huidige verbeterpunten voornamelijk details en interpretatiekwesties van de wet. Lees het volledige rapport hier.

Rb. Amsterdam 11 oktober 2023, IEF 21718; ECLI:NL:RBAMS:2023:6332 (Dyslexiefont tegen Gottmer). Eiser heeft een dyslexie font bedacht en gemaakt (hierna: het dyslexie font). Daarna heeft eiser Dyslexiefont B.V. opgericht (hierna samen te noemen: Dyslexie Font c.s.) en licenties daaraan verleend, zodat online via Dyslexiefont B.V. licenties kunnen worden afgenomen om het dyslexie font te gebruiken. Gottmer geeft kinderboeken uit zoals het boek ‘Blitz’. Dyslexie Font c.s. stelt dat Gottmer voor het uitgeven van het kinderboek Blitz gebruikmaakt van het dyslexie font zonder een daartoe strekkende licentie. Gottmer heeft aangegeven geen gebruik te maken van het dyslexiefont, maar van een vrij toegankelijk lettertype dat te krijgen is op het internet. Dyslexie Font c.s. vordert een inbreukverbod tegen Gottmer op grond van haar auteursrechten op het font. Zij stelt dat Gottmer van alle acht onderscheidende kenmerken van het dyslexie font gebruikmaakt. Gottmer voert verweer dat het dyslexie font geen auteursrechten toekomt, ofwel dat de beschermingsomvang zo gering is dat Dyslexie Font c.s. zich alleen kan verzetten tegen identieke kopieën. In dat geval verschilt het lettertype dat Gottmer heeft gebruikt dusdanig van het dyslexie font dat geen sprake is van een auteursrechtinbreuk.

Vzr. Rb. Overijssel 9 oktober 2023, IEF 21710; ECLI:NL:RBOVE:2023:3942 (X tegen Y). X houdt zich in met het beheer van een verscheidenheid aan intellectuele eigendomsrechten ten aanzien van ontwikkelde zelfsluitende vloeddeuren en is houdster van een Uniemerk. Y is in 2014 opgericht en houdt zich bezig met waterkeringen onder een merknaam. In 2018 hebben partijen een licentieovereenkomst gesloten, waardoor het Y is toegestaan om tegen betaling de zelfsluitende vloeddeuren verder te ontwikkelen. Y heeft op haar beurt sublicenties verschaft aan buitenlandse partijen. In 2022 heeft X per brief medegedeeld de overeenkomst te beëindigen. X geeft als reden voor beëindiging dat Y heeft nagelaten bepaalde informatie over de verkoop met betrekking tot het merk te verstrekken. X heeft na beëindiging van de overeenkomst alle aandelen verkocht aan een bedrijf die sublicentienemer is van Y. X vordert dat hij stopt met de productie en exploitatie van zelfsluitende vloeddeuren die onderwerp waren van de licentieovereenkomst. X legt onder andere ten grondslag aan haar vordering dat Y zich schuldig maakt aan merkinbreuk. Y betwist daarentegen dat X rechtsgeldig de licentieovereenkomst heeft opgezegd. Daarnaast voert Y aan dat X geen redelijke opzegtermijn in acht heeft genomen. Y vordert in reconventie inzage in de koopovereenkomst van de aandelen in X.