Contracten  

HvJ EU 12 december 2018, IEF 18151; LS&R 1683; IEFbe 2801; ECLI:EU:T:2018:910 (Biogaran tegen Europese Commissie) Octrooirecht. Contractrecht. Via persbericht.De Servier-groep ontwikkelde perindopril, een geneesmiddel dat tot de klasse van angiotensine-converterende enzymremmers ('ACE') behoort, gebruikt in de cardiovasculaire geneeskunde en voornamelijk bedoeld voor de behandeling van hypertensie en hartfalen. Het perindopril samengestelde octrooi, ingediend bij het EPO in 1981, verliep in de loop van de jaren 2000 in verschillende EU-lidstaten. Het actieve farmaceutische bestanddeel van perindopril, dat wil zeggen de biologisch actieve chemische stof die de gewenste therapeutische effecten produceert, neemt de vorm aan van een zout, erbumine. Een nieuw octrooi met betrekking tot erbumine en zijn productieprocessen werd door Servier in 2001 bij het EPO ingediend en in 2004 verleend (het 947-octrooi). Naar aanleiding van geschillen waarbij de geldigheid van dat octrooi werd aangevochten, heeft Servier verschillende schikkingsovereenkomsten gesloten met een aantal generieke bedrijven, waarmee elk van deze ondernemingen moest afzien van toetreding tot de markt of het betwisten van dat octrooi. Het Gerecht vernietigt ten dele het besluit van de Europese Commissie tot vaststelling van het bestaan ​​van beperkende overeenkomsten en misbruik van een machtspositie op de markt voor perindopril. Het Gerecht bevestigt echter dat bepaalde overeenkomsten inzake octrooiering concurrentiebeperkend kunnen zijn. Lees verder. 

Prejudicieel gestelde vragen aan HvJ EU 16 oktober 2018, IEF 18145; IT 2689; IEFbe 2799; C-666/18 (Free Mobile tegen IT Development) Via Minbuza. Free Mobile is een aanbieder van mobiele telefonie op de Franse markt. Bij overeenkomst van 25.08.2010 heeft IT Development aan Free Mobile een licentie verleend en een onderhoudscontract met haar afgesloten voor het softwarepakket ClickOnSite. IT Development heeft aangevoerd dat er in strijd met de licentieovereenkomst wijzigingen zijn aangebracht in de software en heeft op 22.05.2015 inbeslagneming wegens inbreuk laten verrichten ten kantore van de onderneming Coraso, een subcontractant van Free Mobile. Volgens Free Mobile zijn de verzoeken op grond van inbreuk niet ontvankelijk. Daarnaast stelt Free Mobile dat de originaliteit van de software niet is bewezen en dat de handelingen voor beslag inzake inbreuk nietig zijn. Ook stelt Free Mobile dat de aangebrachte wijzigingen alleen betrekking hebben op de eigen database van de licentiehouders en dat de clausule waarin is bepaald dat het softwarepakket niet mag worden gewijzigd in strijd is met de bepalingen van het wetboek van intellectuele eigendom. Deze bepalingen moeten worden geacht niet te zijn geschreven. De rechter in eerste aanleg heeft de vorderingen van IT Development niet-ontvankelijk verklaard. IT Development heeft hiertegen hoger beroep ingesteld en de rechter in tweede aanleg verzocht om een prejudiciële vraag te stellen aan het Hof. In eerste aanleg waren de verzoeken van IT Development uitsluitend gebaseerd op inbreuk. In hoger beroep zijn zij subsidiair tevens gebaseerd op de contractuele aansprakelijkheid.

Rechtbank Midden-Nederland 7 november 2018, IEF 18108; ECLI:NL:RBMNE:2018:5468 (Nonaf tegen Prorail) Octrooirecht. Contractrecht. Partijen hebben een overeenkomst gesloten, inhoudende indien bij een test blijkt dat een door Nonaf ontwikkeld technisch hulpmiddel ervoor zorgt dat op bruggen het voor treinen benodigde minimale elektromagnetische veld kan worden gecreëerd, Prorail het octrooi van Nonaf zal kopen of een licentie krijgt. Omdat het technisch haalbaar is om met het technische hulpmiddel het benodigde elektromagnetische veld te creëren, moet Prorail de overeenkomst nakomen. Vorderingen toegewezen.

Hof Amsterdam 16 oktober 2018, IEF 18030; IT 2653; LS&R 1649 (Hallo Dokter/Stichting Effectief Medicijngebruik tegen MediSecureCards) Geheimhoudingscontract. Medisecurecards ontwikkelt een systeem/werkwijze voor de persoonlijke veiligheid van de zorgconsument en medische gegevens toegankelijk en beschikbaar te maken voor derde zorgverleners. De voorzieningenrechter [IEF 17385] oordeelt dat er in strijd met de overeengekomen geheimhoudingsverplichting is gehandeld. Het hof vernietigt het vonnis voor zover afgifte van een lijst van geanonimiseerde personen en instellingen is geweigerd en beveelt SEM om gebruik van de kaart waarmee toegang tot de online Persoonlijke Gezondheidsomgeving kan worden verkregen te staken en veroordeelt SEM om een volledig leesbaar afschrift te verstrekken van een lijst van geanonimiseerde personen en van instellingen met wie SEM sinds 13 augustus 2016 een overeenkomst is aangegaan aangaande de kaart en de data waarop de overeenkomst is aangegaan en het aantal gebruikers. Dit op straffe van een dwangsom van €500 voor iedere dag, tot maximum van €50.000,00.

Hof Arnhem-Leeuwarden 4 september 2018, IEF 17959; IT 2630 (Politie tegen Motiv It Masters) Contractenrecht. Hacking. Cryptobeveiliging. De politie en RSA hebben een overeenkomst gesloten over de afname van een digitaal beveiligingsproduct. Daarnaast heeft de politie een raamovereenkomst gesloten met Motiv. De Politie stelt dat na de digitale inbraak bij RSA de beveiligingstokens - geleverd door Motiv - niet meer voldeden aan wat zij daarvan mocht verwachten, namelijk gedurende drie of vier jaar zeer sterke cryptografische bescherming. De politie vordert een verklaring voor recht dat Motiv toerekenbaar tekort is geschoten in de nakoming van de Raamovereenkomst en een schadevergoeding van €1.166.235,85. De rechtbank [IT 2031] oordeelde dat de RSA-software niet onder de voorwaarden van de Raamovereenkomst valt en verwerpt de vorderingen. In hoger beroep vordert de politie dat Motiv tekort is geschoten in de nakoming. Het is van belang dat De Politie het bewuste beveiligingssysteem zelf, zonder bemoeienis of advies van Motiv, heeft uitgekozen en dat de tokens ten tijde van de levering in ieder geval wel aan de overeenkomst beantwoordden. Dat later een gebrek in de tokens is ontstaan, is toe te schrijven aan omstandigheden die zich geheel in de risicosfeer van RSA bevonden (te weten de hack en het feit dat er kennelijk steeds zijn bewaard, waardoor die konden worden gekopieerd) en die Motiv niet kon beïnvloeden of voorkomen. Daar komt dan nog bij dat ieder computersysteem uiteindelijk kan worden gehackt, zodat De Politie ook geen volledig hackfree systeem mocht verwachten. Motiv hoeft niet in te staan voor de gevolgen van het later opgetreden gebrek in de tokens. Het Hof bevestigt de uitspraak van de rechtbank.

Rechtbank Den Haag 8 augustus 2018, IEF 17910; ECLI:NL:RBDHA:2018:9601 (Esha tegen Kedtrade) Portretrecht. Contractenrecht. Esha is zangeres/model en is sinds 2011 internationaal gezicht van horlogemerk Kyboe, een merk van Kedtrade. Gedaagde komt de overeenkomst met eisers slechts gedeeltelijk na. Kedtrade stelt subsidiair dat eiseres heeft opgezegd. Kedtrade heeft geen afdoende verklaring gegeven voor haar betaling van een voorschot van € 23.800, welke voorschot niet valt te rijmen met een opzegging van de overeenkomst 13 dagen daarvóór en het jarenlang onafgebroken gebruik van de resultaten van de fotoshoot, het portretrecht, bij wereldwijde marketing- en reclamecampagnes. Vorderingen tot schadevergoeding (€246.000) en nakoming van punten 9 en 10 (boeken van Esha voor launch parties) toegewezen.

Ktr. Rechtbank Rotterdam 20 juli 2018, IEF 17898; ECLI:NL:RBROT:2018:5365 (eiser tegen VOF) Contractenrecht. Kantonrechter bespreekt een minnelijke regeling; afgesproken wordt dat VOF in de avond de video online zal plaatsen en eiser daarop mag reageren met aanpassingen of wijzigingen. Eiser voert aan dat de toegestuurde links melding 'deze video is door de gebruiker verwijderd' opleveren. Omdat YouTube het volgens VOF niet toelaat om twee dezelfde video’s online te hebben, is er geen sprake van oplevering volgens eiser. Eiser heeft op printscreens gewezen, maar in de internetbalk staan andere links dan VOF heeft gestuurd. De kantonrechter heeft vastgesteld dat beide video’s door gebruikmaking van de betreffende links online te bekijken zijn.  Eiser wordt niet nog eens toegelaten voorstellen van aanpassing te doen. De vordering in reconventie ziet op de restantbetaling van het overeengekomen basisbedrag en een bedrag ter zake van meerwerk voor 45 seconden extra.

Vzr. Rechtbank Den Haag 1 augustus 2018, IEF 17891; ECLI:NL:RBDHA:2018:9231 (architect tegen Stichting Naturalis) Mediarecht. Contractenrecht. Rechtspraak.nl: Partijen hebben in verband met een toenmalig geschil [IEF 16854] over de verbouwing van het Naturalisgebouw in maart 2017 een schikking getroffen. Daarbij hebben zij afgesproken dat zij een gezamenlijk persbericht naar buiten zouden brengen en zich verder niet meer zouden uitlaten over de inhoud van de schikking of over het geschil. Op 3 juli 2018 is in de Volkskrant een interview verschenen met de algemeen directeur van gedaagde. De voorzieningenrechter is van oordeel dat de algemeen directeur in dat interview, in strijd met de hiervoor genoemde afspraak, uitlatingen heeft gedaan over het geschil. Gedaagde dient een rectificatie te plaatsen, waarin nogmaals op het eerdere persbericht wordt gewezen. De vordering van eiser om een dwangsom aan het afgesproken uitlatingenverbod te verbinden, wordt afgewezen.

Hof Arnhem-Leeuwarden 17 juli 2018, IEF 17853 (Noviotech / Secmatix) Octrooirecht. Contractrecht. Secmatix stelt dat NovioTech in strijd met de CSA en termsheet PIC heeft laten produceren en voor welke toepassing(en) vertrouwelijke informatie aan Novioponics en Syncom heeft verstrekt met voor de productie van PIC’s. Ze vorderen nakoming van CSA en termsheet. De rechtbank heeft de vorderingen van Secmatix afgewezen. In hoger beroep vordert Secmatix dat NovioTech alsnog zal gelasten haar verplichting uit de CSA en termsheet na te komen. Het hof bekrachtigt het vonnis [IEF 16568] waarvan beroep.

4.10 De conclusie is dat de vorderingen van Secmatix, die zijn gericht op verstrekking van documenten als bedoeld in Exhibit C (zie rov. 4), niet toewijsbaar zijn: deels omdat Noviotech de informatie heeft verstrekt die zij diende te verstrekken, deels omdat de vordering in het kader van de verplichtingen op bais van de NBT/Exhibit C te buiten gaan. Volledigheidshalve merkt het hof nog op dat in de CSA geen basis kan worden gevonden voor de hiervoor besproken vorderingen, nu het hierbij niet gaat om de verstrekking van informatie over innovaties of ontwikkelingen bij de toepasssing van de techniek buiten het gebied van de Life Sciences, waarop CSA betrekking heeft.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 3 juli 2018, IEF 17823, ECLI:NL:RBAMS:2018:4665 (Eiser tegen IOS Press) Contractrecht. Uitgeverij IOS Press wordt gedagvaard door de hoofdredacteur van tijdschrift JIN. In augustus 2016 hebben ze een uitgeefovereenkomst gesloten waarbij is besloten dat de eiser hoofdredacteur zou blijven van JIN en IOS Press eindredactiewerkzaamheden zou gaan verrichten en JIN zou uitgeven. JIN wil de overeenkomst ontbinden omdat IOS Press niet voldeed aan verplichtingen, ongecorrigeerde artikelen publiceerde en geen toegang tot uiteindelijke gepubliceerde artikelen verschafte. De vraag is of de uitgeefovereenkomst ontbonden mag worden. Er is geoordeeld dat IOS Press in de nakoming van haar voormelde kernverplichtingen is tekortgeschoten en dat deze tekortkoming een zo groot gewicht heeft dat de uitgeefovereenkomst ontbonden kan worden.