Foto / beeld  

Rechtbank Utrecht, 23 juli 2008, KG ZA 08-634, Leo de Deugd tegen Sapph Intimates B.V. c.s. (met dank aan eiser / FNV Kiem). 

Auteursrecht, persoonlijkheidsrechten fotograaf. Geschil over gebruikslicentie.

“4.20 Vaststaat tussen partijen dat op de overeenkomst de algemene voorwaarden van toepassing zijn. Ingevolge artikel 15 van de algemene voorwaarden wordt gebruik van een  foto dat niet is overeengekomen, beschouwd als een inbreuk op de auteursrechten van fotograaf. In de overeenkomst is terzake van de licentie bepaald dat De Deugd aan Sapph Intimates een gebruikslicentie verstrekt voor Nederland voor de duur van het kalenderjaar 2007. Voorts is in de overeenkomst aangegeven dat De Deugd nog in de gebruikslicentie zou omschrijven wat het doel en tijdsduur van de licentie zouden zijn en waar de foto's wel en niet voor zouden mogen worden gebruikt. Niet gesteld of gebleken is dat deze nadere invulling van de gebruikslicentie heeft plaatsgevonden. De omvang van de licentie is dan ook niet geheel duidelijk uit de overeenkomst af te leiden. Op dit punt zal derhalve in bodemprocedure hoogstwaarschijnlijk nadere bewijslevering moeten plaatsvinden. In kader van dit kon geding kan dan ook slechts op de navolgende punten met voldoende zekerheid worden aangenomen dat sprake is van schending van de auteursrechten van De Deugd:

- ter zitting is gebleken dat zich op intenet nog immer pagina's van Sapph Intimates bevinden die foto's van De Deugd bevatten, terwijl Sapph Intimates onvoldoende aannemelijk heeft gemankt dat zij het niet in haar macht heeft hieraan een einde te maken,, Tussen partijen is niet in geschil dat dit een schending van de licentie en van het auteursrecht van De Deugd oplevert, nu de licentie beperkt is tot het kalenderjaar 2007;

- uit de overeenkomst in combinatie met artikel 16 van de algemene voorwaarden volgt bij publicatie van foto's naamsvermelding van de fotopaf verplicht is. Sapph Intimates heefi erkend dat zij dat één keer heeft verzuimd, namelijk ter gelegenheid van de zogenaamde Scheveningen Beach Party:

-tenslotte heeft Sapph Intimates erkend dat zij op grond ten de overeenkomst de foto’s van De Deugd niet mocht wijzigen door daarin te snijden, en dat zij daarmee in strijd heeft gehandeld in het geval van het billboard bij de Van Brienenoordbrug.

4.21. Sapph Intimates stelt zich op het standpunt dat deze schendingen onvoldoende zijn om het gevorderde verbod te rechtvaardigen. De voorzieningenrechter volgt Sapph niet in dit standpunt. Vaststaat dat De Deugd Sapph Intimates herhaaldelijk heeft gewezen op het feit dat zijn foto’s zich nog op de website van Sapph Intimates bevonden. Sapph Intimates had naar aanleiding van deze meldingen op een deugdelijke wijze nader onderzoek moeten doen en alles in het werk moeten stellen om de foto’s van haar website te verwijderen. Terzake van de aanwezigheid van de foto’s op haar website kan Sapph Intimates wel degelijk een verwijt worden gemaakt dat – in combinatie  met de overige vaststaande schendingen – voldoende ernstig is om toewijzing van het gevorderde verbod te rechtvaardigen. Het gevorderde verbod wordt dan ook toegewezen. De dwangsom zal worden beperkt en aan een maximum worden gebonden.”

Lees het vonnis hier.

Persbericht FNV Kiem (Wie het vonnis heeft mag het mailen): “Sapph met de billen bloot. FNV KIEM heeft voor fotograaf Leo de Deugd een kort geding aangespannen en gewonnen tegen lingerie merk Sapph Intimates BV. Het lingeriemerk heeft in het afgelopen jaar verzaakt de fotograaf  voor zijn meerwerk en licentievergoeding te betalen en gebruikte de foto’s van De Deugd zonder toestemming. Ook is aan de fotograaf een schadevergoeding toegekend omdat Sapph het auteursrecht herhaaldelijk heeft geschonden.

Sapph heeft behalve het niet nakomen van het contract als het gaat om het betalen van meerwerk en de licentievergoeding, foto’s van de fotograaf op hun internetsite gezet en gehouden zonder toestemming of vergoeding. Sapph is met reclamecampagnes en dus de foto’s van De Deugd groot geworden en dat is ten koste van De Deugd gegaan. Ook heeft het lingeriemerk in de foto’s gesneden, de foto’s voor andere doeleinden dan afgesproken gebruikt en de foto’s zonder toestemming in het buitenland gebruikt. De rechter heeft SAPPH dan ook veroordeeld tot het betalen van een bedrag van € 26.000,-.”

Lees hier meer.

Rechtbank Arnhem 15 augustus 2008, KG ZA 08-373. Otto Simon B.V. tegen Nedac Sorbo B.V. (Met dank aan Karianne Thomas en Remco van Leeuwen, Van Doorne)

Merkenrecht, auteursrecht. Cryptospraak, depot te kwader trouw.

"Als verweer beroept Nedac Sorbo zich voorts op de nietigheid van merk IV ex artikel 2.4 onder f jo artikel 2.28 lid 3 onder b BVIE, als ook op grond van artikel 31 lid 1 onder b Gemeenschapsverordening, wegens deponering te kwader trouw. Nedac Sorbo stelt daartoe dat haar logo ouder is dan het merk. Zij voert daarvoor aan dat zij het logo vanaf februari 2008 op speelgoedbeurzen presenteert en dat sinds maart 2008 speelgoed met het logo in ongeveer 900 Nederlandse en 300 Belgische supermarkten ligt. Nedac Sorbo heeft ter illustratie afleverbonnen aan supermarkten met leverdata in maart 2008 overgelegd. Otto Simon betwist niet dat speelgoed met het logo vóór deponering van merk IV in de supermarkten lag, maar stelt dat zij al in 2007 werkte aan de ontwikkeling van dat merk. Volgens haar is er sprake geweest van bedrijfsspionage."

Lees het vonnis hier.

“De Nederlandse auteursrechtenorganisatie Pictoright heeft onlangs bij oud-seksbaas Theo Heuft tientallen vervalste schilderijen van grote schilders zoals Picasso, Chagall en Miró in beslag genomen. Het vermoeden bestaat dat een deel van de werken geschilderd is door 'meestervervalser' Geert Jan Jansen.

(…) Theo Heuft opende drie jaar geleden samen met 'meestervervalser' Geert Jan Jansen zijn chique galerie in hartje Amsterdam, pal onder de rook van het Van Gogh en het Rijksmuseum. De beroemde vervalser Jansen, begin jaren negentig in Frankrijk in de boeien geslagen wegens het zeer succesvol namaken van onder meer Picasso's, meldde dat hij zijn leven had gebeterd. De vervalser zou alleen nog maar schilderen 'in de stijl van' beroemde kunstenaars. Theo Heuft stelde gisteren in de rechtbank niet op de hoogte te zijn geweest van enige overtreding van de auteurswet door de verkoop van de beroemde schilderijen. "Toen ik begreep wat er aan de hand was, ben ik er direct mee gestopt", aldus de grijzende Amsterdammer.”

Lees hier meer (De Telegraaf).

Rechtbank ’s-Gravenhage, 31 juli 2008, KG ZA 08-685, Vlaar Ergonomie c.s. tegen Markant Nederland c.s.

Auteursrecht, modellenrecht. Foto van Laptopstandaard.        

“4.4. Voorshands is niet in te zien dat onder ‘een voortbrengsel waarin het model is verwerkt of waarop het is toegepast’ ook moet worden begrepen een foto van dit voortbrengsel. Bovendien wekt een tweedimensionale afbeelding van een voortbrengsel, waarin het Gemeenschapsmodel is verwerkt, per definitie een andere algemene indruk dan het driedimensionale Gemeenschapsmodel. Het vorenstaande brengt met mee dat eisers zich niet op grond van het modelrecht kunnen verzetten tegen het gebruik door een derde van een foto van de laptopstandaard.

(…) 4.10. Bij de beantwoording van de vraag of 3D Tradelink inbreuk maakt op het auteursrecht op de fotografische afbeelding van de laptopstandaard met laptop komt het erop aan of sprake is van ontlening. De voorzieningenrechter stelt vast dat in de advertentie van 3D Tradelink een afbeelding van de laptopstandaard met laptop is opgenomen, die identiek is aan het auteursrechtelijk beschermde werk, hetgeen door gedaagden ook is erkend. Inbreuk op het auteursrecht van eisers is daarmee gegeven. Dat de foto is opgenomen in een meeromvattend werk, de advertentie, doet daar niet aan af. Voor wat betreft de toestemming voor het gebruik van de fotografische afbeelding door eisers aan 3D Tradelink (oud) geldt, zoals hiervoor is overwogen, dat 3D Tradelink zich in beginsel niet op die aan een andere rechtspersoon gegeven toestemming kan beroepen.”

Lees het vonnis hier.

Rechtbank ’s-Gravenhage, sector bestuursrecht, 30 juli 2008, AWB 07/3547 OCT95, E.L. du Pont de Nemours and Company tegen Octrooicentrum Nederland (met dank aan Martijn de Lange,  Octrooicentrum Nederland).

“5. Verweerder heeft het ABC beperkt tot de samenstelling van werkzame stoffen, genoemd in de handelsvergunning. Eiseres meent daarentegen dat aansluiting moet worden gezocht bij het basisoctrooi.

6. Ter beoordeling staat derhalve wat in dit geval als prooduct in de zin van de Verordening moet worden beschouwd. 7. Ingevolge artikel 1, onder 8, en artikel 8, eerste lid, aanhef en onder b van de Verordening, in onderlinge samenhang bezien, is de omschrijving van de werkzame stof of van de samenstelling van werkzame stoffen van het gewasbeschermingsmiddel in de handelsvergunning bepalend voor het antwoord op deze vraag.

8. In de handelsvergunning van 26 juli 2002 is in paragraaf IV de samenstelling van het gewasbeschermingsmiddel vermeld. Daarbij zijn als werkzame stoffen aangeduid: cymoxanil en famoxadone. Hieruit blijkt dat de combinatie van deze twee werkzame stoffen als het in de handelsvergunning geïdentificeerde product moet worden beschouwd.

9. Niet in geschil is dat de handelsvergunning is verleend voor de combinatie van vorengenoemde twee werkzame stoffen. Voor dit product heeft verweerder aan eiseres een ABC verleend. Voor een andere productomschrijving, zoals bijvoorbeeld famoxadone is geen handelsvergunning gevraagd of verkregen.

10. Het betoog van eiseres dat het product niet op basis van de handelsvergunning maar aan de hand van de -ruimere- omschrijving in het octrooi moet worden gedefinieerd. gaat voorbij aan artikel 3 van de Verordening.”

Lees het vonnis hier.

Vzr. Rechtbank Amsterdam, 17 juli 2008, KG ZA 08-1120 WT/MV, De Jong tegen Supportersvereniging Ajax (met dank aan Kitty van Boven, Heitmann von Meding).

Gedeeltelijke opheffing conservatoir beslag op foto's waarvan het auteursrecht wordt betwist.

In 1998 heeft fotograaf De Jong bij overeenkomst met de supportersvereniging Ajax (SVA) ‘al het kleurendiamateriaal [van spelers]  hetgeen hij heeft gemaakt over een periode van ongeveer 25 jaar in rechten (copyright) overgedragen aan de SVA’. In het in 2003 uitgegeven boek ‘Johan Cruijff De Ajacied uit 2003’  zijn door De Jong aangeleverde (zwart/wit) foto’s opgenomen waarvan de SVA stelt dat het auteursrecht bij haar rust. Het Hof Amsterdam heeft bij (tussen)arrest bepaald dat ‘ongeveer 25 jaar’ de periode 1963 -1998 betreft en heeft de zaak verwezen naar de  rolzitting van 10 juli 2008.

Het onderhavige kort geding betreft de opheffing van een door SVA gelegd conservatoir beslag tot afgifte, gerechtelijke bewaring en tot conservatoir bewijsbeslag m.b.t. de kleurendia’s van De Jong. De voorzieningenrechter concludeert met eiser tot opheffing van het beslag, maar alleen waar het foto’s van masseurs en trainers betreft. Het bewijsbeslag o.g.v. 1019b Rv wordt opgeheven. Gerechtelijke bewaring is een voldoende waarborg, monsterneming is nu het 1982 verschillende foto’s betreft niet aan de orde en door het maken van kopieën zou de beslaglegger feitelijk in bezit komen van de foto’s  en dat is niet de bedoeling van 1019b Rv.

SVA dient verder een beschrijving af te geven van elke in beslag genomen foto (De Jong was niet thuis tijdens de beslaglegging), waaruit genoegzaam blijkt dat die foto voldoet aan de drie criteria ‘kleurendia’, ‘speler in ajaxshirt’ en genomen in de periode 1963-1998’.

Lees het vonnis hier.

Rechtbank ’s-Hertogenbosch, 2 juli 2008, HA ZA 07-1648, Hoes tegen Mondiart B.V. (met dank aan Kees Berendsen, Croon Davidovich).

Boedddha-bodem. Auteursrecht, ontlening.

“4.4. De rechtbank is van oordeel dat, hoewel de werken van Hoes het portret van de bekende Boeddha betreffen en Boeddha-afbeeldingen nu eenmaal bepaalde kenmerken hebben, er sprake is van een dusdanige bewerking van de beeltenis van Boeddha dat sprake is van een oorspronkelijk karakter van de werken van Hoes, welke het persoonlijk stempel van de maker dragen. (…) Gesteld noch gebleken is dat het gebruikelijk is dat een beeltenis van Boeddha op een dergelijke wijze wordt afgebeeld Evenmin is gesteld of gebleken dat Mondiart dan wel derden Boeddha reeds eerder op een vergelijkbare wijze hebben afgebeeld. Dat Hoes haar werkzaamheden begint met het maken van een foto van een Boeddhabeeld en deze foto vervolgens bewerkt, leidt niet tot een ander oordeel. Het resultaat van deze bewerking, zoals hiervoor omschreven, is naar het oordeel van de rechtbank als oorspronkelijk en voldoende afwijkend te beschouwen van het Boeddhabeeld waar de foto van zou zijn genomen.

4.11. In het onderhavige geval is echter gelet op de hiervoor vastgestelde
overeenstemming, als er al sprake is van een bepaalde stijl of trend zoals Mondiart kennelijk
bedoelt te stellen, onvoldoende af stand genomen van de kunstwerken van Hoes en is op
onvoldoende eigen wijze uiting gegeven aan de betreffende stijl of trend.Dat de afbeeldingen van het Boeddha gezicht op de Paramount-schilderijen veel weg heeft van het Boeddha gezicht van het hiervoor genoemde beeld op een houten standaard, neemt niet weg dat het maken van een schilderij (met bovendien de eerder omschreven bijzondere kenmerken) heel iets anders is dan het maken van een beeld. (…) Aan de heer Dritty is het Paramount schilderij van Mondiart getoond, welk schilderij, zoals hiervoor al is vastgesteld, zeer veel gelijkenis heft met de schilderijen van Hoes. Uit de verklaring volgt voorts dat Dritty de neus, ogen wenkbrauwen, mond en kin heeft aangepast. (…) De wijzigingen die A. Dritty heeft aangebracht leiden er niet toe dat er een geheel andere indruk van het gehele werk bestaat. Dat de ogen van de Gouden Boeddha halfopen zijn maakt dat niet anders. De rechtbank is derhalve van oordeel dat zowel de Paramount-schilderijen als de nieuwe schilderijen van Mondiart niet als nieuwe oorspronkelijke werken in de zin van de auteurswet kunnen worden aangemerkt. 

(…) 4.1 8. Naar het oordeel van de rechtbank heeft Hoes haar vorderingen onder 4 en 7 te ruim omschreven. Voor zover deze vorderingen zien op een verbod ten aanzien van het oude schilderij van Mondiart en de nieuwe schilderijen van Mondiart kunnen deze worden toegewezen. Niet goed valt echter in te zien op welke wijze Hoes gebaat zou zijn bij toewijzing zoals door haar gevorderd voor zover dat verbod zou zien op andere schilderijen dan die waar de onderhavige procedure betrekking op heeft. (…) De rechtbank zal de vorderingen van Haes onder 4 en 7 toewijzen onder weglating van de zinsnede '"schilderwerken identiek aan of in overwegende mate gelijkend op de schilderwerken van Hoes, in het bijzonder"'.”

Lees het vonnis hier. Zie voor kort geding: IEF 4151.