Alle rechtspraak  

Rechtbank Noord-Nederland 22 juli 2019, IEF 18624, ECLI:NL:RBNNE:2019:3211 (Verf webshop) Eiser heeft samen met zijn partner een vof waarmee zij verf van het Noorse merk Jotun verkopen via internet. In de loop van 2018 ontstond een conflict tussen eiser en zijn partner. Eiser heeft de website offline gezet, en is zelf met een andere website verdergegaan (eveneens met de verkoop van Jotun verf). Hierna heeft eiser alle vorige klanten aangeschreven met de boodschap dat de activiteiten van de vof werden voortgezet onder de nieuwe naam. Gedaagden hebben hier een bericht achteraan gestuurd dat de verf nog steeds bij hen te koop werd aangeboden. Eiser stelt dat dit handelen onrechtmatig is, en dat gebruik van de teksten op de website en flyer een inbreuk vormen op zijn auteursrechten. Het handelen van gedaagden wordt onrechtmatig geacht nu de er auteursrecht rust op de website- en flyerteksten van eiser, en de totaalindrukken van beide teksten (hoewel niet geheel identiek, wel grotendeels identiek) te zeer overeenstemmen om niet te concluderen dat er sprake van overeenstemming is. De vorderingen worden toegewezen voor zover deze toewijsbaar zijn.

Ktr. Rechtbank Rotterdam 16 mei 2019, IEF 18508; ECLI:NL:RBROT:2019:4259 (Visions tegen X) Auteursrecht. Inbreuk. Foto anoniem tarief niet toegepast. Visions beheert en exploiteert auteursrechten van fotografen. X heeft op zijn website een foto geplaatst waarvan de auteursrechten bij Visions berusten. Permission Machine heeft geconstateerd dat X een foto van Visions zonder toestemming op zijn website had staan, en hierop gelegenheid geboden alsnog een licentie te kopen. X is hier niet op ingegaan, maar heeft wel de foto verwijderd. Hierop vordert Visions voor de rechter een bedrag aan gederfde licentievergoeding, gebaseerd op de foto anoniem tarieven. X betwist niet de inbreuk, maar enkel de prijs van de licentievergoeding. Het door Permission Machine op 7 juni 2017 gedane voorstel aan X tot betaling van een bedrag van € 175,- aan schadevergoeding doet naar het oordeel van de kantonrechter schattenderwijs afdoende recht aan de door Visions geleden schade. Er wordt niet uitgegaan van de tarieven van Stichting Foto Anoniem nu door Visions niet is weersproken dat foto’s tegen een lager tarief gekocht kunnen worden. Omdat er geen sprake was van toestemming, is het wel redelijk om een verhoging van 0,5 op de gederfde licentievergoeding te hanteren.

Rechtbank Den Haag 22 mei 2019, IEF 18490, IEFbe 2889; ECLI:NL:RBDHA:2019:5189 (Diesel tegen Calvin Klein) Merkenrecht. Auteursrecht. Vernietiging inschrijving. Inbreuk. Diesel is een onderneming die zich bezig houdt met casual kleding, waaronder jeans. In hun collecties zit standaard het 5-pocketmodel. Bij dit model wordt op de zogenoemde ‘coin pocket’ een label met woord-/beeldmerk van Diesel aangebracht (hierna: het positiemerk). Calvin Klein is eveneens een modeconcern dat jeans voorziet van een label op de coin pocket. Diesel stelt dat dit een inbreuk is op haar merk- en auteursrechten. In reconventie vordert Calvin Klein nietigverklaring van het positiemerk. Deze vordering slaagt nu het positiemerk van huis uit het vereiste onderscheidend vermogen mist, en ook inburgering niet overtuigend bewezen kan worden. Voor zover de plaatsing van het merk als een 'werk' in de zin van de auteurswet moet worden aangemerkt, zijn er te veel verschillen om te kunnen spreken van overeenstemmende totaalindrukken. De vorderingen van Diesel worden dus afgewezen. Het positiemerk wordt nietig verklaard, en Diesel wordt veroordeeld in de proceskosten.

Rechtbank Noord-Holland 29 november 2017, IEF 18436; ECLI:NL:RBNHO:2017:9948 (Zense tegen Leskracht) Auteursrecht. Inbreuk. Eindvonnis na een eerder tussenvonnis. Tussenvonnis gaf aan wie welk auteursrecht toekwam, en gaf tevens opdracht tot overleg over een redelijke vergoeding. Op basis van de uitgangspunten van partijen kan een berekeningswijze voor de billijke vergoeding niet worden vastgesteld. Daarom wordt de zaak op een andere wijze afgedaan. Bij die afdoening is uitgangspunt dat gedaagde geen producent is en aldus in beginsel de toestemming van eiser nodig heeft om de werken te gebruiken. Door die toestemming niet te verlenen kan eiser verder gebruik van de betrokken werken verhinderen. Eiser kan aldus afdwingen dat over de omvang van de vergoeding tussen partijen op basis van redelijke uitgangspunten wordt onderhandeld.

Rechtbank Oost-Brabant 24 april 2019, IEF 18426, ITR 2760; ECLI:NL:RBOBR:2019:2310 (Planit tegen GTA) Auteursrecht. Software 45j Aw. Inbreuk. Verveelvoudiging. Planit ontwikkelt, produceert en exploiteert software, geschikt voor onder andere modellering en het aansturen van freesmachines. G.T.A. houdt zich bezig met draai- en freeswerk. Planit is auteursrechthebbende op verschillende software. G.T.A. beschikt over een licentie voor een deel van deze software. G.T.A. heeft de software verveelvoudigd op een manier waarvoor Planit geen toestemming (licentie) heeft gegeven. Planit vordert voor de rechtbank een bevel iedere inbreuk te staken en gestaakt te houden, kopieën te verwijderen, en schadevergoeding te betalen. Niet in geschil is dat er auteursrecht rust op de software, en dat de auteursrechten Planit toekomen. Beroep op art. 45j Aw faalt omdat niet wordt aangetoond dat G.T.A. rechtmatig verkrijger was van de software die zij heeft verveelvoudigd. Bij berekening van de schadevergoeding wordt aangeknoopt bij de gederfde licentievergoeding.

Rechtbank Midden-Nederland 10 april 2019, IEF 18425, ITR 2759; ECLI:NL:RBMNE:2019:1478 (Rainbow Solutions tegen X) Auteursrecht op software. Centraal staat artikel 45j Auteurswet, waarin is opgeschreven welke handelingen geen inbreuk op het auteursrecht opleveren. Tussenvonnis want te weinig informatie om te beoordelen of gepleegde werkzaamheden aan software zijn toegestaan. De werkzaamheden zijn toegestaan wanneer deze noodzakelijk worden geacht voor het beoogde gebruik. De vraag hierbij is wat wel en niet mag. Rainbow Solutions, een ict-dienstverlener, wil graag duidelijkheid omdat zij vaker tegen deze situaties aanloopt. Zie eerder over een andere, soortgelijke, zaak van Rainbow Solutions: IEF 16519. De schadevergoeding zal pas berekend worden wanneer het causale verband vaststaat.

Rechtbank Midden-Nederland 3 april 2019, IEF18411; ECLI:NL:RBMNE:2019:1504 (Culinaire foto) Auteursrecht. Licentie. Inbreuk. Eiseres exploiteert een onderneming die online foto’s aanbiedt. Gedaagde is culinair publicist, en heeft een foto van eiseres op zijn website geplaatst. Permission Machine BVBA heeft namens eiser gedaagde erop gewezen dat de foto auteursrechtelijk beschermd is en dat het gebruik van de foto zonder toestemming van de rechthebbende een auteursrechtinbreuk oplevert. Eiseres heeft onvoldoende feiten en omstandigheden aangevoerd op grond waarvan kan worden aangenomen dat zij schade heeft geleden. Eiseres heeft de foto niet zelf genomen, maar is een niet-exclusief licentiehouder. Uit niets blijkt dat gedaagde indien gevraagd zelf geen licentie had kunnen krijgen van de auteursrechthebbende. Ook blijkt uit niets dat gedaagde als hij wel vooraf een licentie had gekocht dat hij die dan van eiseres zou hebben afgenomen.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 18 april 2019, IEF18416; ECLI:NL:RBAMS:2019:2694 (Eredivisie Media en Marketing tegen X) Auteursrecht. Immateriële openbaarmaking. Inbreuk. Eredivisie Media en Marketing (EMM) houdt zich bezig met de exploitatierechten van auteursrechten op live uitzendingen van wedstrijden in de eredivisie. Eiseressen hanteren voor de wedstrijdbeelden een gesloten exploitatiesysteem via de televisiezender FOX Sports. Gedaagde exploiteert een café en heeft een zakelijke licentie afgesloten voor het uitzenden van voetbalwedstrijden. Deze licentie is ingetrokken vanwege een betalingsachterstand. Hierna heeft gedaagde toch nog een voetbalwedstrijd uitgezonden. Nadat zij hierop is aangesproken heeft zij een regeling getroffen om de betalingsachterstand te voldoen, maar niet om wedstrijden uit te zenden. Gedaagde heeft echter opnieuw toch eredivisiewedstrijden uitgezonden. Dat zij niet op de hoogte was van het feit dat dit een inbreuk oplevert, doet niet ter zake. De vorderingen van EMM worden toegewezen.

Ktr Rechtbank Midden-Nederland 10 april 2019, IEF 18412; ECLI:NL:RBMNE:2019:1499 (Hollandse Hoogte tegen X) Auteursrecht. Inbreuk. Foto anoniem tarieven. Hollandse Hoogte beheert en exploiteert auteursrechten van fotografen. Een van de foto’s uit de beeldbank van Hollandse Hoogte is door gedaagde zonder licentie of vermelding op zijn website geplaatst. Gedaagde is er door Hollandse Hoogte en Permission Machine BVBA op gewezen dat de foto auteursrechtelijke bescherming geniet. Hierna heeft gedaagde de foto verwijderd, maar niets betaald. Hollandse Hoogte vordert schadevergoeding en veroordeling in de proceskosten. Er is sprake van een inbreuk. Het feit dat gedaagde hiervan niet op de hoogte was doet hier niet aan af. Onbewust schenden van auteursrechten komt voor rekening en risico van gedaagde. Gedaagde moet schadevergoeding betalen aan de hand van de foto anoniem tarieven, met een 25% opslag omdat de naam van de auteur niet is vermeld. Als grotendeels in het ongelijk gestelde partij moet gedaagde de proceskosten vergoeden.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 21 maart 2019, IEF 18384; ECLI:NL:RBAMS:2019:2198 (AMC tegen X) Auteursrecht. Co-auteur. Gedaagde heeft voor het AMC gewerkt en deed in deze hoedanigheid onderzoek naar het eiwit-enzym Creatine Kinase. Naar aanleiding van verschillende onderzoeken zijn verschillende publicaties verschenen, waarvan gedaagde claimt co-auteur te zijn. Het AMC is van mening dat gedaagde geen recht heeft op vermelding als co-auteur. Het AMC heeft het promotieonderzoek gefaciliteerd en gefinancierd, al daarom heeft het een voldoende belang bij zijn vorderingen. In de kern gaat het om de vraag of gedaagde als co-auteur van verschillende publicaties moet worden erkend. Wetenschappelijk onderzoek moet hier namelijk vaak in teamverband worden verricht vanwege de hoge mate van complexiteit, waarbij vanuit verschillende invalshoeken en vakgebieden een bijdrage wordt geleverd, en vanwege de vaak omvangrijke onderzoeksopzet die nodig is voor de representativiteit van de verzamelde gegevens. De Auteurswet regelt deze kwestie niet uitdrukkelijk. Daarom heeft de medische professie hier zelf regulerend opgetreden, door zelf een norm te ontwikkelen die inhoudt dat het auteursrecht toekomt aan diegenen die een wezenlijke intellectuele bijdrage hebben geleverd aan de opzet van het onderzoek of aan de vergaring, analyse en interpretatie van de data die bij het onderzoek worden gebruikt. Bovendien moeten degenen die auteursrecht claimen, hebben bijgedragen aan het schrijven of redigeren van de publicatie, de definitieve tekst hebben goedgekeurd en zich ervan hebben verzekerd dat alle vragen met betrekking tot de juistheid en integriteit van het werk, voldoende zijn onderzocht en opgelost. De norm vertoont enige gelijkenis met het juridische maatschapsbegrip, maar stelt meer specifieke eisen aan de kwaliteit van de inbreng. Deze norm is, als soft law, ook in rechte van belang.  Het moet gaan om een bijdrage van wezenlijk belang voor de kwaliteit van de publicatie.