Auteursrecht  

Vzr. Rechtbank Oost-Brabant 20 september 2017, IEF 17125; ECLI:NL:RBOBR:2017:4944 (De Organizing Agenda) Auteursrecht. Gedaagde geeft sinds 2006 de 'Homeplanner' uit. Eiseres heeft 'De Organizing Agenda' voor 2008 uitgebracht. In 2009 zijn partijen gaan samenwerken en ontwikkelden ze de Organizing Agenda 2011. Begin 2017 hebben partijen de samenwerking beëindigd. Beide partijen hebben een Organizing Agenda 2018 ontwikkeld. Over de vraag wie de auteursrechten heeft op de Organizing Agenda is een bodemprocedure aanhangig gemaakt. In afwachting daarvan oordeelt de voorzieningenrechter dat partijen over en weer inbreuk maken op elkaars auteursrechten. De Agenda uit 2011 vertoont gelijkenissen met de agenda uit 2008 en met de Homeplanner. Geen van beide partijen heeft voldoende aannemelijk gemaakt aan wiens zijde de auteursrechten op de huidige vormgeving van de Organizing Agenda rusten. De voorzieningenrechter acht het niet opportuun om de verboden toe te wijzen, aangezien er sprake geweest kan zijn van 'teamwork' en daarmee co-auteurschap en dus gezamenlijke auteursrechten. 

Vzr. Rechtbank Den Haag 22 september 2017, IEF 17123; IT 2351; ECLI:NL:RBDHA:2017:10789 (Stichting Brein tegen Ziggo en XS4ALL) Auteursrecht. Peer-to-peer. Stichting Brein vordert een blokkade van de website The PirateBay voor abonnees van Ziggo en XS4ALL. Op 14 juni 2017 [IEF 16859] heeft het HvJ EU geoordeeld dat het beschikbaar stellen en het beheer, op internet, van een platform voor de uitwisseling van bestanden dat, door een index van meta-informatie inzake beschermde werken en de verstrekking van een zoekmotor, die gebruikers van dit platform in staat stelt deze werken te vinden en deze te delen onder het begrip "mededeling aan het publiek" valt. Deze uitspraak laat een ander licht op de zaak schijnen en de rechtbank beschouwd de uitspraak van het Hof Den Haag [IEF 13467] als achterhaald. De handelwijze van The PirateBay kan aangemerkt worden als een mededeling aan het publiek. De proportionaliteitsafweging van het Hof is onjuist geweest: onvoldoende gewicht is aan de belangen van Brein gegeven. De voorzieningenrechter beveelt Ziggo en XS4ALL om binnen tien werkdagen de toegang tot de website The PirateBay te blokkeren totdat in de bodemzaak, aanhangig bij de Hoge Raad, is beslist.  

Performers Magazine 3, 2017; Erik Thijssen - Nog weinig verschil na twee jaar auteursrechtencontract. Twee jaar geleden werd na een lange lobby het Auteurscontractenrecht, een wettelijke bescherming van auteurs en artiesten tegen wurgcontracten, ingevoerd. Nederland liep ver achter bij de ons omringende landen. In Frankrijk, Duitsland en België werden de Auteurswet en de Wet op de naburige rechten al jaren eerder aangepast. De nieuwe wet, beloofde toenmalig staatssecretaris Fred Teeven, zou na vijf jaar geëvalueerd worden, met een tussenevaluatie na tweeënhalf jaar. Wat is, met de tussenevaluatie in aantocht, de tussenstand? Is de contractpraktijk werkelijk verbeterd? En zo niet, waarom niet?
 

Rechtbank Midden-Nederland 20 september 2017, IEF 17116; ECLI:NL:RBMNE:2017:4775 (Deejay tegen Spinnin Records) Eiser is een 21-jarige deejay en bracht de track Animals uit dat zorgde voor zijn grote doorbraak. De deejay stelt dat hij met betrekking tot deze en 22 andere tracks de fonogrammenproducent in de zin van de wet op naburige rechten is. De rechtbank oordeelt dat de deejay zelf als fonogrammenproducent is aan te merken, aangezien hij zelf de eerste vastlegging van zijn nummers verzorgd en de kosten daarvan heeft gedragen. Hij deed dat thuis op zijn eigen apparatuur en instrumenten. Met dit gehele opnameproces, de feitelijke vastlegging van het nummer, had Spinnin geen bemoeienis. De productieovereenkomsten 2012 en 2013 zijn vernietigd op grond van dwaling. De overeenkomsten zijn afgesloten op grond van de door Spinnin en MAS in 2012 gewekte indruk dat zij professioneel genoeg waren om op een goede wijze om te gaan met de belangen van de deejay, ook als er een belangenverstrengeling zou voordoen tussen MAS als manager van eiser en Spinnin als platenmaatschappij, deze indruk bleek onjuist.

Hof Amsterdam 6 juni 2017, IEF 17112; ECLI:NL:GHAMS:2017:2132 (MC&F Broadcasting Production tegen ITV Global Entertainment Limited). Vonnis voorzieningenrechter hier. Auteursrecht op format onderdeel TV-spel. Het format van de televisiespelshow 'The Alphabet Game' is door ITV in diverse landen in licentie gegeven aan verschillende productiemaatschappijen. MC&F stelde de auteursrechten op het 'Eindspel' te hebben. De Spaanse rechter oordeelde dat het Eindspel is afgeleid van het originele format van The Alphabet Game en dat de rechten daarop toekomen aan ITV. Het Hof volgt deze uitspraak niet. Dat de bodemrechter in de door MC&F tegen ITV gevoerde procedure tot de conclusie zal komen dat het eindspel een bewerking is van The Alphabet Game of daarvan is afgeleid blijkt onvoldoende aannemelijk te zijn. Het enkele feit dat in beide formats het alfabet een belangrijke rol speelt rechtvaardigt niet een dergelijke gevolgtrekking. 
 

Vzr. Rechtbank Den Haag 15 september 2017, IEF 17111; ECLI:NL:RBDHA:2017:10588 (Toi-Toys tegen Tinnus Enterprises) Van het assortiment van Toi-Toys maakt het product 'Water Bombs' deel uit. Tinnus is houdster van Gemeenschapsmodellen 0001-0010 betreffende een 'Fluid distribution equipment', en heeft het product 'Bunch O Balloons' ontwikkeld. Toi-Toys vordert dat Tinnus zich onmiddellijk onthoudt van iedere mededeling aan derden dat de Water Bombs inbreuk maken op de intellectuele eigendomsrechten van Tinnus. De voorzieningenrechter acht de vormgeving van de waterballonnen en de rietjes en het gebruik van de elastiekjes technisch bepaald. Model 0001 wordt nietig verklaard. De technische bepaaldheid wordt onderstreept door de ingediende octrooiaanvraag met een grotendeels op dezelfde wijze vormgegeven voortbrengsel. Met betrekking tot het auteursrecht geldt eveneens de techniekrestrictie: op de Bunch O Balloons rust daarom geen auteursrecht. Nu alle elementen van de Bunch O Balloons technisch bepaald zijn, is het Toi-Toys toegestaan deze in haar Water Bombs over te nemen: van slaafse nabootsing is daarom geen sprake. Toi-Toys maakt geen inbreuk op de gestelde model- en auteursrechten van Tinnus.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 15 september 2017, IEF 17110; ECLI:NL:RBAMS:2017:10630 (Toi-Toys tegen Tinnus Enterprises) Verwijzingsvonnis. Van het assortiment van Toi-Toys maakt het product 'Water Bombs' deel uit. Tinnus is houdster van Gemeenschapsmodellen betreffende een 'Fluid distribution equipment', en heeft het product 'Bunch O Balloons' ontwikkeld. Toi-Toys vordert in de hoofdzaak dat Tinnus zich onmiddellijk onthoudt van iedere mededeling aan derden dat de Water Bombs inbreuk maken op de intellectuele eigendomsrechten van Tinnus. Uit art. 3 Uitvoeringswet volgt dat alle vorderingen in kort geding ingevolge art. 81 GModVo tot de exclusieve bevoegdheid van de Haagse voorzieningenrechter behoren, zowel EU wijd als nationaal. De voorzieningenrechter stelt een wapperverbod op één lijn met een vordering als bedoel in art. 81b GModVo en art. 3 Uitvoeringswet. De voorzieningenrechter verklaart zich onbevoegd en verwijst de zaak naar de voorzieningenrechter van de rechtbank Den Haag. 

Rechtbank Rotterdam 31 augustus 2017, IEF 17101; IT&R 2348 (Stichting Brein tegen grootschalige usenet uploader) Auteursrechtinbreuk. Stichting BREIN heeft een ex parte-beschikking ex art. 1019e Rv behaald tegen een uploader van filmwerken. De uploader gebruikte op grote schaal auteurs- en natuurrechtelijk bescherme werken - populaire (bioscoop)films en tv-series - en heeft deze onder een alias openbaar gemaakt en ter beschikking gestelt aan het publiek via BitTorrent en usenet. De uploader vervulde een sleutelrol in het 'Libra Release Team', een team dat zich erop richt om film en tv-series gratis voor het publiek beschikbaar te stallen zonder dat de rechthebbenden daarvoor toestemming hebben gegeven of een vergoeding ontvangen. De voorzieningenrechter gebiedt de inbreuk op auteursrechten te staken en gestaakt te houden onder last van een dwangsom van €2.000,- per dag.

Rechtbank Noord-Nederland 13 september 2017, IEF 17100; ECLI:NL:RBNNE:2017:3480 (Yoghurt Barn tegen EcoToko) Inbreuk auteursrecht, woordmerk en handelsnaam. Yoghurt Barn verkoopt (biologische) yoghurt en heeft de term 'LOEI LEKKER' gedeponeerd als Benelux woordmerk en de afbeelding als Benelux beeldmerk. EcoToko opent een horecabedrijf onder de handelsnaam Yoghurt Farm. Op de website van Yoghurt Barn staat bij de omschrijving van de high tea, brunch en picknick de foto. Dezelfde foto wordt door EcoToko als profielfoto op Facebook en website gebruikt. De voorzieningenrechter oordeelt dat er geen sprake is van beeldmerkinbreuk. De woordbestanddelen Yoghurt Barn missen onderscheidend vermogen en zouden als woordmerk moeten zijn geweigerd. Wel is sprake van handelsnaamrechtinbreuk. Het toegevoegde woord 'Farm' lijkt visueel, auditief en begripsmatig sterk op het woord 'Barn'. Beide woorden roepen bij het publiek de associatie op met een gebouw dat onderdeel uitmaakt van een boerenbedrijf. Hierdoor is verwarringsgevaar te duchten. EcoToko heeft zonder toestemming de foto van de auteursrechthebbende Yoghurt Barn op haar Facebook en website geplaatst. Deze verveelvoudiging levert een auteursrechtinbreuk op. De totaalindrukken van de bedrukking van de etalageruiten van beide partijen stemmen sterk overeen. De bedrukking van EcoToko, waaronder het woord 'Loei lekker' wordt als een verveelvoudiging c.q. nabootsing aangemerkt en levert inbreuk op het auteursrecht van de Yoghurt Barn op. 

Twintig jaar geleden schreef mr. Binnert Snijder een bijdrage in IER, die hieronder met zijn toestemming integraal wordt weergegeven. 

Hoewel hij in zijn artikeltje ook op een ironische wijze verwees naar de toename (‘wildgroei’) van rechtenorganisaties indertijd, lijkt anno 2017 de door hem voorgestelde DIERA (Droit Intemational (of was het Intellectuel?) d'Exploitation et Repartition pour des Animaux) minder ver weg dan toen.

Dierenrechtenorganisatie PETA (People for the Ethical Treatment of Animals) trof recent een schikking met fotograaf David Slater die een kuifmakaak een selfie had laten maken. Slater betaalt 25% van de opbrengst van de foto aan een goed apen-doel. (Zie bijvoorbeeld: https://www.nrc.nl/nieuws/2017/09/12/schikking-getroffen-in-zaak-apenselfie-a1573117 )

Studenten auteursrecht in Leiden worden inmiddels aangespoord om een scriptie te schrijven over hoe een nieuw naburig recht voor dieren of hun verzorgers of fotografen vorm zou kunnen krijgen. Een apart recht zoals het recht op gevonden voorwerpen van artikel 45o Auteurswet? Of een nieuwe vergoedingsaanspraak ten aanzien van commercieel gebruik, vergelijkbaar met het commercieel portretrecht?