Procesrecht  

IEF 5920

Freedom niet omgekat tot Frodo

frodofreedom.gifRechtbank Middelburg, 25 maart 2008, KG ZA 08-41, V.D.V. Meubelen B.V. tegen Karel Mintjens N.V. (met dank aan Luuk Jonker, Holla Poelman Van Leeuwen Advocaten).

Executiegeschil. Niet naleving stakingsgebod. Volledige proceskostenveroordeling. De executie is te beschouwen als een verlengstuk van deze handhaving.

Het Gerechtshof ’s-Gravenhage heeft bij arrest van 21 juni 2007 (zie IEF 4291) geoordeeld dat VDV met haar ‘Freedom’-dressoir inbreuk maakt op het auteursrecht van Mintjens op het dressoir ‘Frodo’. Uiterlijk op 10 juli 2007 diende VDV iedere inbreuk op de auteursrechten van Mintjens te staken en gestaakt te houden, op straffe van een dwangsom. Mintjens heeft op 8 februari executoriaal derdenbeslag gelegd ten laste van VDV. VDV vordert in het onderhavige kort geding opheffing van het beslag en staking van de executie totdat over de verschuldigdheid van de dwangsom in de bodemprocedure zal zijn beslist.

Het beslag is volgens VDV jegens haar onrechtmatig, omdat Mintjens zich ten onrechte op het standpunt stelt dat VDV het gebod heeft overtreden. Het zou feitelijk onmogelijk zijn dat VDV, nadat het gebod is ingegaan, nog een ‘Freedom’-dressoir verkocht heeft dat inbreuk maakt op het ‘Frodo’-dressoir van Mintjens wegens een interne instructie. Het ‘Freedom’-dressoir nieuwe stijl zou na aankoop door Mintjens zijn omgekat tot het inbreukmakende ‘Freedom’-dressoir.

Mintjens heeft een (Belgisch) proces-verbaal van constatering overgelegd, waaruit zou blijken dat VDV na 10 juli 2007 nog een ‘Freedom’-dressoir verkocht heeft dat identiek is aan het ‘Freedom’-dressoir van VDV dat het hof te Den Haag als inbreukmakend op het ‘Frodo’-dressoir heeft aangemerkt.

De voorzieningenrechter oordeelt dat uit het proces-verbaal en de daarvan uitmakende bescheiden en foto’s genoegzaam blijkt dat in augustus 2007 een inbreukmakend ‘Freedom’-dressoir is besteld en uitgeleverd. De stelling dat het ‘Freedom’-dressoir nieuwe stijl onderweg moet zijn omgekat in het inbreukmakende ‘Freedom’-dressoir oude stijl wordt gepasseerd omdat VDV hiervoor geen bewijs heeft aangedragen. Bovendien valt naar aanleiding van twee verklaringen (nota bene door VDV zelf in het geding gebracht)  van werknemers werkzaam bij een aan VDV gerelateerd bedrijf over het moment waarop zij de instructie zouden hebben gekregen tot modelwijziging over te gaan, niet uit te sluiten dat er begin september 2007 toch nog een inbreukmakend dressoir de poort van VDV heeft verlaten. Het is volgens de rechter voldoende aannemelijk dat VDV in strijd met het gebod heeft gehandeld. De vorderingen van VDV worden afgewezen.

“Voorshands dienen ook de proceskosten gerezen in verband met de executie van een vonnis als voorwerp dat als voorwerp heeft de handhaving van rechten van intellectuele eigendom conform artikel 14 Handhavingsrichtlijn/artikel 1019h juncto 1019 Rv te worden vastgesteld, nu de executie is te beschouwen als een verlengstuk van deze handhaving.” Mintjens heeft dan ook recht op een volledige proceskostenveroordeling. Omdat VDV, zoals ter zitting is gebleken, echter geen kennis heeft kunnen nemen van de door Mintjens in dat kader opgevoerde kosten (€ 3.662,--), zal de zaak voor wat betreft de definitieve kostenveroordeling worden aangehouden, met het verzoek aan VDV zich over het declaratieadvies van Mintjens uit te laten.

Lees het vonnis hier.  

IEF 5904

Eerst even voor jezelf lezen

Rechtbank Middelburg, 25 maart 2008, KG ZA 08-41, V.D.V. Meubelen B.V. tegen Karel Mintjens N.V.(met dank aan Luuk Jonker, Holla Poelman Van Leeuwen Advocaten). 

Executiegeschil naar aanleiding van een eerdere uitspraak van het Gerechtshof ’s-Gravenhage van 21 juli 2007 (IEF 4291). Niet naleving stakingsgebod. De interne instructie bleek – volgens een aantal verklaringen van die medewerkers – pas veel later dan vereist te zijn verstrekt. Voldoende aannemelijk dat gedaagde in strijd met het gebod heeft gehandeld. Volledige proceskostenveroordeling, executie is verlengstuk van de handhaving.

Lees het vonnis hier.

Rechtbank Utrecht, 26 maart 2008, LJN: BC7661,  Nederlandse Vereniging Van Journalisten tegen PCM Interactieve Media B.V., voorheen genaamd Media Resultant B.V. & PCM Uitgevers N.V.

Bepaling vergoeding voor freelance journalisten wegens auteursrechtinbreuk door opname van hun werk zonder hun toestemming in de Nederlands Pers Databank.

Lees het vonnis hier.  

IEF 5899

Eerst even voor jezelf lezen

lcot.gifGerechtshof ’s-Gravenhage, 20 maart  2008, Vitra Collection AG c.s. tegen Classic Design International SRL(met dank aan Benjamin van Kessel, Baker & McKenzie).

Hoger beroep in stoelenzaak, auteursrecht, merkenrecht, BTMW modellenrecht.

“9. (…) Het Lexington-arrest is gewezen onder vigeur van de Merkenwet 1 893 en lang voordat het internet bestond. Reeds daarom is het criterium uit het Lexington-arrest niet zonder meer toepasselijk voor de beoordeling of het aanbieden van artikelen op internet als onrechtmatig in een bepaald land moet worden aangemerkt. Het hof acht bij zijn beoordeling mede van belang HW 18 februari 2005, NJ 2005, 404; daarin speelde de vraag of een in het Verenigd Koninkrijk gevestigde kansspelaanbieder door het (zonder vergunning) aanbieden van deelname aan kansspelen via internet door middel van een mede op Nederland gerichte website handelde in strijd met artikel 1 sub a van de Wet op de Kansspelen (…) 

Gelet op een en ander is het hof van oordeel dat Classic Design c.s. eerst dan onrechtmatig handelen in de Benelux dan wel in Nederland indien zij via internet door middel van blijkens hun inrichting mede op de Benelux dan wel Nederland gerichte websites inbreukmakende stoelen aanbieden. Of daarvan sprake is hangt af van de omstandigheden, zoals het top-level domain van de internetadressen (een organisatorisch of een geografisch domein), de taal waarin de websites zijn gesteld dan wel de taalkeuzemogelijkheden die de websites bieden en (andere) verwijzingen op de websites naar (een) bepaald(e) land(en). Aan de hand van voormeld criterium zal hel hof beoordelen of Classic Design c.s. in de Benelux dan wel in Nederland onrechtmatig handelen.”

Lees het arrest hier.

Rechtbank ’s-Gravenhage, 26 maart 2008, KG ZA 08-95, Auto Motoren Centrum Van Veldhuisen B.V. tegen Carbonell.

Executiegeschil (zie IEF 5791), handelsnaamrecht,  procesrecht. “4.6. Het recht op het gebruik van een handelsnaam is een vermogensrecht. Zonder meer is niet in te zien waarom voor de overdracht van dit recht niet zou moeten gelden dat dit geleverd dient te worden door een daartoe bestemde akte. Van Veldhuijsen heeft terecht opgemerkt dat het recht op een handelsnaam zonder veel formaliteiten ontstaat, maar dit is geen aanleiding te veronderstellen dat de geldige levering daarvan ook zonder formaliteit kan geschieden. Een overdracht met terzijdestelling van het aktevereiste volgt, anders dan Van Veldhuisen c.s. stelt, ook niet uit de systematiek van artikel 2 Hnw. Uit genoemde artikel volgt immers dat de handelsnaam vatbaar is voor overdracht, doch slechts in verbinding met de onderneming. Overdracht van een onderneming geschiedt juist door levering van de activa waaronder eventueel ook rechten zoals het recht op de handelsnaam. Van een klaarblijkelijke juridische misslag is dan ook geen sprake.”

 Lees het vonnis hier.   

IEF 5864

Hoge druk

hoge_druk_cleaner_doos.gifRechtbank ‘s-Gravenhage, 19 maart 2008, KG RK 08/0489, Scrwefix Direct Ltd tegen BAX ICT (met dank aan Klos Morel Vos & Schaap).

Ex Parte beschikking in zaak over hoge druk reinigers. Verzoek toegewezen, pan-Europees verbod op inbreukmakende handelingen m.b.t. Gemeenschapsmerken ERBAUER en SCREWFIX.

De hoge druk reinigers zijn geproduceerd door voormalig producent van eiser Scrwefix, maar zonder toestemming van Screwfix op de markt gebracht. Onduidelijkheid over identiteit eigenaar inbreukmakende producten: veelheid van gedaagden, omdat betrokkenheid aannemelijk is.

Spoedeisend belang o.a. omdat “zelfs een kort geding procedure in het algemeen al te lang duurt om dit soort –als piraterij aan te merken- inbreuk effectief te bestrijden; het risico blijft daarbij bestaan dat de inbreukmakende producten, hetzij zullen verdwijnen, hetzij alsnog verder in het economisch verkeer worden verspreid.”

Lees de beschikking hier.

IEF 5854

Wieldoppen

Rechtbank ’s-Gravenhage, 18 maart 20088, KG-RK 2008 / 467, Ford Motor Company tegen Service Best Automateriaal B.V.

Ex Parte beschikking. Merkenrecht. Wieldoppen (afbeeldingen in vonnis) gedaagde maken inbreuk op Gemeenschapsmerkrecht van eiser Ford. Pan-Europees verbod toegewezen.

Lees de beschikking hier.

IEF 5853

Hobbyvoertuigen

bggy.gifRechtbank ’s-Gravenhage, 11 maart, 2008, KG RK 08/0428 & 0429. MFB Diffusion tegen Asian Gear B.V.

Ex Parte beschikkingen. Modellenrecht, auteursrecht en merkenrecht. Verzoek toegestaan op grond van Gemeenschapsmodelrecht. Paneuropees verbod en conservatoir bewijsbeslag op hobbyvoertuigen (buggy’s), zodat deze voor eventuele nadere bewijslevering beschikbaar blijven en op kopieën van diverse documenten (waaronder e-mails)

Spoedeisend belang omdat de inbreuk voortduurt en er gegronde vrees bestaat dat er binnenkort (meer) inbreukmakende buggy’s zullen worden ingevoerd en uitgeleverd.

Lees de beschikkingen hier en  hier. (Bij KG RK 08/0429 staat als datum 11 februari, maar gezien de inhoud zal ook hier 11 maart bedoeld zijn).

IEF 5820

Niet bewezen export

Rechtbank Amsterdam, 28 februari , KG ZA 08-113 OdC/LW, Vonk tegen Stichting De Thuiskopie (met dank aan Hanneke Holthuis, Höcker).

Thuiskopiezaak. Handhaving beslagen. Import- en export blanco gegevensdragers. Relatie tussen gedaagden maakt betrokkenheid aannemelijk.

E-profits (eenmanszaak van eiser Vonk) levert via internet populaire consumentengoederen. De Energiebron (gedaagde 2) handelt (o.a.) in opslagmedia en geheugenproducten.

Direkt Supplies, een in België gevestigde onderneming, heeft een zestal facturen aan E-profits gestuurd voor blanco informatiedragers. E-profits heeft 40.640 blanco informatiedragers van Direkt Supplies afgenomen. De Energiebron heeft de dragers opgeslagen in haar bedrijfsruimte. Vonk heeft de heffing (ter waarde van EUR 31.976,00) niet aan Stichting de Thuiskopie betaald. Hierop heeft de Thuiskopie conservatoir beslag gelegd ten laste van Vonk. De door Vonk cs gevorderde opheffing van de beslagen wordt afgewezen.

Het argument van Vonk dat 40.387 van deze informatiedragers naar Duitsland zijn geëxporteerd, waardoor zij niet langer de heffing zou hoeven betalen, wordt niet gevolgd:

"Immers, niet is gebleken dat het bij de export naar de Duitse ondernemer gaat om de uit België geïmporteerde dragers. Ook uit de door Vonk c.s. overgelegde accountantsverklaring kan dit niet worden afgeleid (...). Hierbij dient te worden opgemerkt dat Vonk de informatiedragers, naar eigen zeggen, voor ruim EUR 20.000,00 heeft afgenomen van Direckt Supplies, terwijl zij voor de 40.387 dragers slechts EUR 10.000,00 heeft gefactureerd aan Heiner Lange. Het is onwaarschijnlijk dat zij genoegen heeft genomen met een verlies van ruim EUR 10.000,00. Bovendien is het niet wel verklaarbaar en daarom onnaannemelijk dat Vonk de van 2005 tot en met 2007 geïmporteerde goederen eerst in november 2007 heeft geëxporteerd, gelet op de technische ontwikkelingen met betrekking tot opslagmedia en de snelheid waarmee goederen verouderen." (ov 4.3)

Ook het verweer van de Energiebron dat de dragers slechts in de bedrijfsruimte van de Energiebron zijn opgeslagen, en dat zij verder niet betrokken zijn geweest bij de import, wordt niet gevolgd. De Energiebron handelt immers via internet op grote schaal in informatiedragers. Zij biedt exact dezelfde merken geluidsdragers aan als degene die Vonk heeft geïmporteerd. Daarbij komt dat Evenhuis de levenspartner van Vonk is en dat hij via Overzet indirect bestuurder is van de Energiebron.(4.4.)

Lees het vonnis hier.

IEF 5745

Winstpakker

Rechtbank Amsterdam, 13 december 2007, KG ZA 07-2202 P/PvV, Metro Cash & Carry Nederland B.V. tegen Levi strauss & Co c.s.

Wel gemeld, nog niet samengevat. Kort geding naar aanleiding van een ex parte bevel. Uitputting. Levi heeft niet gemotiveerd betwist dat de betreffende spijkerbroeken van haar afkomstig zijn.

Levi Strauss is producent en distributeur van spijkerbroeken en maakt daartoe gebruik van een selectief distributiesysteem waartoe groothandel Makro niet behoort. Op 11 oktober 2007 is naar aanleiding van een reclamefolder “Winstpakker” van Makro een ex parte bevel door de rechtbank tegen Makro uitgesproken. Op 8 november 2007 is accountantsverklaring opgesteld over de herkomt van door Makro verkochte Levi Strauss spijkerbroeken.

Makro vordert in conventie het staken en gestaakt houden van executie van het bevel, subsidiair het via een bankgarantie zekerheid verschaffen en bij gebreke daarvan de executie onmiddellijk te staken. Levi Strauss vordert in reconventie afgifte van spijkerbroeken die Makro onder zich houdt naar aanleiding van het bevel en informatie te verstrekken over onder meer de herkomt van de spijkerbroeken en subsidiair een verbod.De rechtbank acht onvoldoende aannemelijk dat Makro met het verkopen van de spijkerbroeken een merkrecht van Levi Strauss schendt (r.o. 5.2).

Levi Strauss heeft niet gemotiveerd betwist dat de betreffende spijkerbroeken van haar afkomstig zijn. De stelling dat zij niet uitsluit dat het hier om namaak gaat is onvoldoende. Het had dan op haar weg gelegen dit te onderzoeken, waartoe zij aan Makro geen verzoek heeft gedaan. Voorshands is onvoldoende gesteld om aannemelijk te achten dat de in geschil zijnde spijkerbroeken namaak zijn (r.o. 5.3).

Makro slaagt volgens de rechtbank in het bewijs dat sprake zou zijn van uitputting, waaraan in kort geding geen al te hoge eisen kunnen worden gesteld (r.o. 5.5).

Makro verwijs naar de accountantsverklaring als bewijs van toestemming van Levi Strauss. Daarin wordt verklaard dat op grond van de aan de accountant overgelegde facturen de door de Makro te koop aangeboden spijkerbroeken zijn te herleiden tot op de website van Levi Strauss als “Office Locations” aangeduide ondernemingen binnen de EER. Daarnaast zou in een Belgische procedure voor een deel van de broeken bekend zijn gemaakt aan Levi Strauss van welke tussenpersoon en distributeur van Levi Strauss deze broeken afkomstig zijn. Als gevolg daarvan zouden door deze distributeur thans geen broeken meer aan Makro, dan wel aan haar tussenpersoon, geleverd worden. In verband daarmee zou Marambi B.V., de tussenpersoon van Makro in de onderhavige procedure, niet bereid zijn om bekend te maken van wie zij de in geding zijnde spijkerbroeken heeft afgenomen, ander dan via een accountant die de namen van de leveranciers van Marambi N.V. niet vrij mag geven (r.o. 5.6).

Uit het rapport blijkt niet dat alle individuele broeken via de door de accountant genoemde transactie bij Makro terecht zijn gekomen, maar Levi Strauss heeft zelf aangevoerd dat er geen enkele manier is om dat vast te stellen omdat de barcodes in de broeken daarvoor geen indicatie geven en de broeken ook niet op andere wijze zijn de identificeren. Derhalve moet volgens de Rechtbank de stelling dat bij transacties als deze het slechts over partijen broeken gaat en niet over individuele broeken als juist worden aanvaard. Het is dan ook voldoende indien uit het rapport blijkt dat de partijen broeken die Makro te koop aanbiedt afkomstig is van een binnen de EER gevestigde distributeur van Levi Strauss (r.o. 5.8).

Er moet onderscheid worden gemaakt tussen de vraag of Makro voldoende aannemelijk heeft gemaakt dat sprake is van uitputting, en de voor Levi Strauss van belang zijnde vraag welke distributeur zijn verplichtingen jegens haar schendt. Het standpunt van Levi Strauss dat Makro slechts in dat bewijs kan slagen, indien zij in dit kort geding de naam van de betreffende distributeur kan noemen, wordt dan ook niet gevolgd. Dit geldt temeer nu voorshands niet kan worden uitgesloten dat Makro, mocht haar in een bodemprocedure dienaangaande bewijs worden opgedragen, daarin zal slagen.

Wel is Makro gehouden haar eigen leverancier te noemen, hetgeen zij ook heeft gedaan, en voorts aannemelijk te maken dat deze leverancier de partij broeken heeft gekocht, al dan niet via derden, van een distributeur van Levi Strauss. Met voormeld accountantsrapport heeft Makro voorshands voldoende aannemelijk gemaakt dat de spijkerbroeken met toestemming van Levi Strauss in de EER in het verkeer zijn gebracht en dat daarmee de merkrechten van Levi Strauss zijn uitgeput. Nu Makro bovendien alle adresgegevens van haar leverancier heeft genoemd, staat niets Levi Strauss in de weg om zelf de naam van de betreffende distributeur te achterhalen. Daarvoor is een bevel aan Makro op grond van artikel 1019e Rv niet de aangewezen weg. Ook de omstandigheid dat Makro mogelijk profiteert van een wanprestatie jegens Levi Strauss rechtvaardigt niet het geven van dat bevel (r.o. 5.9).

De Rechtbank herziet in conventie de beschikking van de voorzieningenrechter en weigert alsnog het daarin verzochte bevel en weigert in reconventie de gevraagde voorzieningen.

Lees het vonnis hier.

IEF 5744

Levenshamer (executie)

Rechtbank Arnhem, 20 februari 2008, KG ZA 08-54, Smeba Brandbeveiliging B.V. tegen Life Safety Products B.V.

Executiegeschil in Arnhemse lifehammer-zaak. Verhoging van het maximum van de dwangsommen.

De voorzieningenrechter heeft op 23 november 2007 een kop-staart vonnis gewezen (zie IEF 5217), waarbij Smeba aan de bekende IE-verbodseisen moest voldoen (verbod, opgave met controle registeraccountant, brief afnemers). Op 6 december 2007 worden de gronden van het vonnis bekend. Smeba vindt dat daarin een juridische misslag staat en dat dit haar ontslaat van haar plicht aan het betekende vonnis te voldoen. Partijen twisten ook over de aanvangsdatum van de dwangsommen. Life Safety Products wenst (voorwaardelijk) verhoging van het maximum van de dwangsommen.

De voorzieningenrechter loopt de diverse punten van het dictum af en beoordeelt punt voor punt of er aan is voldaan. De conclusie luidt de Smeba verschillende punten niet of niet tijdig is nagekomen.  De vorderingen van Smeba worden afgewezen en LSP krijgt haar zin mbt de verhoging.

Of dat überhaupt kan in een executiekort geding beantwoordt de rechter met een verwijzing naar een arrest van het gerechtshof Amsterdam (21 november 1985, KG 1986, 11). Met inachtneming van dit arrest ziet de voorzieningenrechter in de onderhavige zaak ook aanleiding het maximumbedrag aan dwangsommen te verhogen. Gebleken is immers dat Smeba de opgelegde geboden op verschillende punten niet, dan wel niet tijdig is nagekomen.

Uit het vonnis blijkt niet of er volledige proceskosten zijn gevorderd.

Lees het vonnis hier.

IEF 5741

Faits Divers

SIDN opheffen. “ De SP wil de uitgave van internetadressen, nu nog geregeld door een stichting, per direct in overheidshanden brengen. Ook moet de numerieke landrush ongeldig worden verklaard. De Socialistische Partij windt zich op over de controversieel verlopen landrush-procedure van numerieke domeinnamen eind vorige week. Kamerlid Arda Gerkens vindt de gang van zaken rondom de introductie 'belachelijk' en eist dat de procedure opnieuw en anders wordt gedaan.”

Lees hier meer (Webwereld).

Jackpagne. “Jack Poels van Rowwen Hèze heeft mot met whiskymerk Jack Daniel's: de champagne van de Limburger met de naam Jackpagne lijkt teveel op JackPayne, een mixdrankje van de fabrikant. "Dat moet ik nog maar eens zien. Jack Daniel's heeft deze naam nooit laten registreren, of er verder iets officieels mee gedaan", zegt Jack Poels. "Wij daarentegen hebben Jackpagne geregistreerd voor de hele Benelux. En tot nu toe heeft niemand officieel bezwaar daar tegen aangetekend. Ik snap ook niet waar ze zich zo druk over maken. 'Jackpayne' is inderdaad in de volksmond de naam van een mixdrankje in Amerika. Het is niet zo op zichzelf te koop, zover ik weet. Vergelijk het met Bacardi-cola of zoiets." 
Lees hier meer (Telegraaf).

Niet lezen. “Hans kan niet lezen! IE-Advocaat Hans Bousie reageert in zijn column op de site van vakblad Entertainment Business op een voorstel van BREIN ten aanzien van een 'graduated response systeem'. Dat voorstel van BREIN heeft hij niet goed gelezen en de wet ook niet. Hans roept er daarom dingen over in zijn columns die niet kloppen. Dat draagt niet bij tot het ‘slimme publieke debat’ dat hij naar eigen zeggen voor staat. De feiten Hans, die zijn belangrijk. Dat zou een jurist toch moeten weten. ‘Roept u maar’, roept Hans. Maar Hans zelf lijkt zomaar wat te roepen.”

Lees hier meer (Tim Kuik, Stichting BREIN).

Beeldrecht. “Eigen doelpunt van Marco van Basten", kopte de Gazzetta dello Sport vanochtend. De ex-speler van AC Milan moet 7,2 miljoen euro betalen aan de Italiaanse fiscus. (…) Volgens de Corriere della Sera betreft het inkomsten uit beeldrecht die Van Basten in de periode 1996-1997 zou hebben ontvangen. Dit geld ontving hij op buitenlandse rekeningen. Van Basten voetbalde toen niet meer, maar woonde nog in Italië en had daar dus belasting over moeten betalen.

Lees hier meer (NRC). 

Pleezer. “Bacardi verwijt het politiekorps Zuid-Holland-Zuid inbreuk op haar merkrecht. De drankfabrikant vindt dat de blikjes alcoholvrije frisdrank ‘Pleezer’ die het politiekorps uitreikt, te veel doen denken aan haar alcoholmixdrankje Breezer. In de regio Dordrecht deelt de politie al geruime tijd blikjes Pleezer uit in het kader van een alcohol-preventieproject gericht op jongeren.”

Lees hier meer (Distrifood). 

Lingerie. “Zakenvrouw van het jaar Marlies Dekkers krabbelt terug in de vete met concurrent Sapph. Het ulltimatum waarmee winkeliers deze week werden geconfronteerd - of Sapph er uit, of wij er uit - is voorlopig van de baan.  Omdat Sapph ondergoed zou maken dat te veel lijkt op dat van Dekkers, begon die laatste begin deze week een merkwaardig offensief. Winkeliers die beide merken verkopen kregen een telefoontje van Dekkers' medewerkers: "Dit is onze politiek, je kunt kiezen: óf je stopt onmiddellijk de samenwerking met Sapph, óf wij stoppen onmiddellijk de levering."

Lees hier meer (Sprout).

Downloaden. De voorlichting van Digibewust, een samenwerking van overheid en bedrijfsleven, over veilig internetten is in strijd met de wet. Ook stimuleert het angst voor ruilprogramma's, terwijl die juist als de toekomst van het internet worden gezien.

’Onthoud dat het downloaden van muziek en films vanaf het internet meestal illegaal is’. Het Gezinsboekje bedwing het web! dat Digibewust sinds kort verspreidt om kinderen te leren veilig te surfen, laat er geen misverstand over bestaan. Volgens Digibewust zijn ’de meeste muziek en films op internet illegale kopieën’ en ’wemelt het op de websites waar mensen muziek en films delen meestal van de virussen en spyware’. De visie van Digibewust, dat deels door de overheid wordt gefinancierd, strookt niet met de wet.”

Lees hier meer (Trouw).

Kaas. “Westland Kaas heeft onder andere in Bunschoten beslag laten leggen op diverse namaak kazen van het merk Old Amsterdam. Er komt een onderzoek naar de herkomst van de partij en Westland zal zowel tegen makers, tussenhandel als verkopers een aanklacht indienen, zo meldt Charles Gielen van advocatenkantoor NautaDutilh.”

Lees hier meer (Gooi- en Eemlander).

Aantal. “Het verwijt klinkt steeds vaker: Nederland innoveert onvoldoende, waardoor het niet tegen de globalisering is opgewassen. Nu blijkt het aantal patentaanvragen vanuit ons land flink gedaald te zijn. Terwijl in 2007 wereldwijd een recordaantal van 156.100 patenten is aangevraagd - een stijging van 4,7 procent - daalde het Nederlandse aandeel met 7,6 procent. Dat maakt de World Intellectual Property Organization (WIPO) bekend.”

Lees hier meer (Nu.nl).

Onderzoek. “Het consortium P2P-Next, een samenwerking van diverse Europese bedrijven en instellingen, kan onderzoek gaan doen naar de internet-televisie van de toekomst. De Europese Unie stopt negentien miljoen euro in een vier jaar durend onderzoek. (…) Het onderzoek gaat vier jaar duren, en zal zich niet alleen richten op de technische aspecten. Ook zaken als auteursrecht en problemen rond beveiliging en commerciële belangen zullen worden onderzocht.”

Lees hier meer (Planet).

Portretrecht. “Radio 538 moet Edwin de Roy van Zuydewijn een schadevergoeding van 25 duizend euro betalen. Een rechter oordeelde dat het radiostation in een advertentie onrechtmatig gebruik heeft gemaakt van een foto. (…) Zenderdirecteur Jan Willem Brüggenwirth is woedend over de uitspraak van de rechter. "De Roy van Zuydewijn doet dit alleen maar om geld binnen te harken", brieste hij woensdag in RTL Boulevard. "Terecht spreekt hij ons aan op de inbreuk in zijn portretrecht, maar hij doet het alleen om zijn schulden mee te betalen."

Lees hier meer (Trouw). 

In beroep. “Openbareverkopen.nl maakte dit weekend bekend in hoger beroep met spoedappel te gaan bij het Gerechtshof in Arnhem. Op 11 februari verloor Openbareverkopen.nl voor de rechter in Almelo een zaak die was aangespannen door concurrent Veilingnotaris.nl. Die site beschuldigde Openbareverkopen.nl ervan zonder toestemming gegevens te kopiëren over veilingen van huizen.”

Lees hier meer (Emerce.nl).

Politielogo. “Zijn T-shirts met daarop parodieën op het politielogo beledigend voor agenten? Die vraag is kennelijk zo lastig, dat de Rotterdamse politierechter hem niet durft te beantwoorden.  Hij verwees de strafzaak tegen ondernemer Marco Tomassen, die vorig jaar dat soort T-shirts te koop aanbood, door naar de meervoudige kamer. Daar zullen drie rechters zich over de zaak buigen.”

Lees hier meer (AD).