Merkenrecht  

Rb. Noord-Holland 9 oktober 2024, IEF 22323; ECLI:NL:RBNHO:2024:10341 (Brand Masters tegen PK Trading). In deze zaak zijn Brand Masters en PK Trading in een juridisch conflict verwikkeld over de rechten op de kokosdrank Coconut Grove en verschillende merken, zoals het "Groene Hart" en "Coconut Grove". Brand Masters claimt dat een licentieovereenkomst tussen haar en PK Trading, die per 1 januari 2024 zou zijn geëindigd, PK Trading in het verleden het recht gaf om deze merken te gebruiken. PK Trading stelt echter dat er geen formele licentieovereenkomst bestaat en betoogt dat zij samen met Andale Management en [betrokkene] de merkenrechten op Coconut Grove delen. PK Trading ontkent enige inbreuk en benadrukt dat zij het "Groene Hart" en "Blauwe Hart" merk sinds 1 januari 2024 niet meer gebruikt en het recht heeft om Coconut Grove en het bijbehorende logo onafhankelijk te exploiteren. Brand Masters eist inzicht in de bedrijfsgegevens van PK Trading (op grond van art. 843a Rv) en verzoekt om de voortzetting van de licentieovereenkomst (op grond van art. 223 Rv).

BBIE 13 augustus 2024, IEF 22321 (Verzoeker tegen BATTOLYSER B.V.) De verzoeker, een voormalig promovendus van de TU Delft, vordert nietigverklaring en vervallenverklaring van het woordmerk BATTOLYSER tegen de huidige merkhouder, Battolyser Holding BV. Verzoeker heeft in een afstudeerproject bij de TU Delft een waterstof producerende batterij ontwikkeld dat de Battolyser is genoemd, een samenstelling van de woorden ‘batterij’ en ‘elektrolyse’. De verzoeker claimt dat het merk elk onderscheidend vermogen mist, beschrijvend is, is verworden tot soortnaam en niet normaal is gebruikt. De verweerder, die de rechten op het merk van de TU Delft heeft overgenomen, betwist deze claims en stelt dat BATTOLYSER een fantasienaam is voor een nieuw product en dat hij het merk normaal heeft gebruikt.

Hof Den Haag 24 september 2024, IEF 222301 (Autocavy c.s. tegen Volkswagen). Autocavy, een Nederlands onderneming die nieuwe auto’s import- en exporteert, heeft Volkswagens bestemd voor de Chinese markt te koop aangeboden en verkocht in de EU. Autocavy heeft hierin samengewerkt met Techlantic c.s. [zie ook: IEF 22298]. Volkswagen (hierna VW) stelt dat Autocavy hierdoor inbreuk heeft gemaakt op haar merkrechten. Zij vorderde in kort geding een verbod op inbreuk op haar merkenrechten, inzage in het in beslaggenomen bewijs, een bevel van opgave van diverse gegevens en een bevel om de auto’s die Autocavy in haar controle heeft af te geven voor bewaring. Dit is grotendeels toegewezen door de voorzieningenrechter. Hierbij is de Eiser, bestuurder en enig aandeelhouder van Autocavy, persoonlijk een ernstig verwijt gemaakt en zijn alle maatregelen ook jegens hem toewijsbaar geacht. De Eiser en Autocavy (hierna Autocavy c.s.) zijn hiertegen in hoger beroep gegaan.

Hof Den Haag 24 september 2024, IEF 22298 (Techtlantic c.s. tegen Volkswagen) Volkswagen (hierna: VW) heeft beslag gelegd op voor de Chinese markt bestemde Volkswagens in Rotterdam. Dit model en type auto wordt door VW niet in Europa op de markt gebracht. Door ze aan te bieden en te verkopen in de EU zou Techlantic c.s. inbreuk hebben gemaakt op de merkrechten van VW. In kort geding heeft Techlantic c.s. opheffing gevorderd. Zij stelde dat met het aanbieden en verkopen van de auto’s geen inbreuk is gemaakt op het merkrecht van VW [zie ook: IEF 21785]. De voorzieningenrechter heeft het gevorderde afgewezen. Techlantic c.s. heeft hiertegen zeven grieven aangevoerd in hoger beroep.

Benelux Gerechtshof 15 oktober 2025, IEF 22302 (Baidu Europe tegen Baidu Online Network Technology). Het Benelux Gerechtshof heeft zich op 15 oktober uitgesproken in vier zaken in een langlopend geschil tussen de Chinese techgigant Baidu en de Gleissner-vennootschap Baidu Europe [zie onder meer IEF 12978, IEF 15440, IEF 21289 en IEF 21379). Het Chinese Baidu verzet zich al jaren tegen tal van merkregistraties door Baidu Europe, een onderneming van de bekende trademark trol Michael Gleissner [zie Michael Gleissner: The “infamous troll” who upended the trademark industry - World Trademark Review]. De arresten van het Benelux Gerechtshof draaien om de vorderingen tot vervallenverklaring van vier merken van Baidu Europe, die Baidu op 16 juni 2021 instelde bij het Benelux Bureau voor de Intellectuele Eigendom. Het BBIE oordeelde in deze zaken dat Baidu Europe er niet in slaagde aan te tonen dat zij haar merken normaal gebruikt [zie IEF 21289]. Later werd ook een vijfde Baidu-registratie van Baidu Europe vervallen verklaard omdat deze te kwader trouw verricht is [zie IEF 21379].

Rechtbank Den Haag 18 september 2024, IEF 22291; ECLI:NL:RBDHA:2024:14748 (Puma en Calvin Klein tegen gedaagden) Puma en Calvin Klein (CK) tegen zeven vennootschappen, zes natuurlijke personen en een curator in het faillissement van een vennootschap. De gedaagden handelen in sokken en boxershorts waarmee inbreuk wordt gemaakt op de Unie- en Beneluxmerkenrechten van Puma en CK. Puma en CK vorderen dat de vennootschappen en natuurlijke personen hun merkinbreuk, auteursrechtinbreuk en/of onrechtmatig handelen staken. Zowel Puma als CK stellen afzonderlijk een vordering tot schadevergoeding in voor de geleden schade. Tot slot stellen Puma en CK verschillende inzagevorderingen in. 

Rechtbank Den Haag 9 september 2024, IEF 22287, ECLI:NL:RBDHA:2024:14738 (Antargaz tegen Gedaagden c.s.) Antargaz, verkoper van brandstoffen, voorziet haar flessen van het woordmerk ANTARGAZ als kwaliteitsgarantie. Gedaagden c.s. kocht gevulde gasflessen in bij Antargaz en verkocht deze gasflessen door. In 2021 ontdekte Antargaz dat er verschillende partijen waren die Antargaz flessen op de markt brachten, die waren voorzien van een zegel dat vrijwel niet te onderscheiden is van haar eigen originele zegel, maar dat niet door Antargaz of met haar toestemming is aangebracht. Uit overgelegde administratie van de producent van de vervalste zegels is gebleken dat Gedaagde sub 1 vervalste zegels heeft besteld. Antargaz vordert een inbreukverbod, winstafdracht en schadevergoeding. De rechtbank oordeelt dat Gedaagde sub 1 zich schuldig heeft gemaakt aan inbreuk op de Antragaz merken door gasflessen voorzien van het woordmerk ANTARGAZ na te vullen met zijn eigen gas en deze flessen te verhandelen. Het is aannemelijk geworden dat Gedaagde sub 3 deze inbreuk heeft bevorderd. Het gevorderde inbreukverbod wordt toegewezen ten aanzien van Gedaagde sub 1 en Gedaagde sub 3. De rechtbank heeft onvoldoende informatie om te komen tot een nauwkeurige bepaling van het aantal door Gedaagden c.s. gebruikte en niet-gebruikte vervalste zegels waardoor begroting van de volledige door Antargaz als gevolg van de merkinbreuk geleden schade niet mogelijk is. De rechtbank komt wel tot veroordeling van winstafdracht met betrekking tot het door Gedaagden c.s. aantal gebruikte zegels. Gedaagde sub 1 en Gedaagde sub 3 moeten € 75.408,80 betalen aan Antargaz.

EUIPO 19 september 2024, IEF 22274 (Studio Ghibli tegen Ghibli S.R.L.) Studio Ghibli, een Japanse animatiestudio die voornamelijk bekend is door films zoals ‘Spirited Away’ en ‘My Neighbor Totoro’, heeft in 2020 een Gemeenschapsmerk aangevraagd voor de producten die ze onder de naam ‘GHIBLI’ verkopen. Echter heeft Ghibli S.R.L., een Italiaans tassenmerk, hier bezwaar op gemaakt. Ghibli S.R.L. heeft een Gemeenschapsmerk sinds 2018 en heeft in haar bezwaar betoogd dat sommige van de goederen vergelijkbaar zijn. Waardoor er gevaar voor verwarring bestaat wanneer Studio Ghibli en Ghibli S.R.L. in hetzelfde marktgebied hun goederen verkopen. Het Bureau voor intellectuele eigendom van de Europese Unie (EUIPO) heeft in haar uitspraak van 19 september 2024 besloten dat er inderdaad sprake is van verwarringsgevaar. Zelfs als de consument zeer oplettend is, bestaat er de mogelijkheid dat Gibli S.R.L. gezien wordt als een onderdeel van, of een oud logo van, Studio Ghibli. Dit komt door de grote rol die de merknaam ‘GHIBLI’ in beide merken speelt. Het feit dat Studio Ghibli het woord ‘STUDIO’ voor de naam plaatst, vermindert volgens de EUIPO niet het gevaar op verwarring of associatie. Hierdoor oordeelt EUIPO dat het Gemeenschapsmerk van Studio Ghibli afgewezen moet worden voor de goederen die vergelijkbaar zijn met die van Ghibli S.R.L.

Rb Den Haag 11 september 2024, IEF 22268; ECLI:NL:RBDHA:2024:14398 (Puma tegen Sporttrading). Deze zaak betreft een geschil tussen Puma en Sporttrading. Puma, een wereldwijd merk in sportartikelen, heeft verschillende merken, waaronder de bovenstaande Puma-merken, die het gebruikt op producten zoals boxershorts. Stichd, een dochteronderneming van Puma, heeft een licentie om boxershorts onder de Puma-merken te produceren en te distribueren. In de zomer van 2021 ontdekte Puma dat het Noorse bedrijf Europris boxershorts met Puma-tekens verkocht. Europris verklaarde vervolgens dat ze de boxershorts van Sporttrading had gekocht. Volgens Puma gaat het om namaakproducten. In het tussenvonnis van 15 november 2023 [zie IEF 21908] heeft de rechtbank geoordeeld dat er geen sprake is van uitputting, waardoor Sporttrading inbreuk maakt op de merkenrechten van Puma. Hierna is Puma in de gelegenheid gesteld om een proceskostenoverzicht in het geding te brengen. Sporttrading is het niet eens met alle gevorderde verschotten. 

Gerecht EU 4 september 2024, IEF 22265, IEFbe 3797; ECLI:EU:T:2024:585 (EUIPO tegen verzoekster). Op 3 januari 2022 heeft Erzeugergemeinschaft Winzersekt bij het EUIPO een aanvraag ingediend tot nietigverklaring van het Uniewoordmerk Hinterland, dat was ingeschreven in 2019. Het Merk is ingeschreven voor klasse 33, oftewel voor drank anders dan bier. Het verzoek tot nietigverklaring is ingewilligd. De kamer van beroep heeft de vordering tot nietigverklaring afgewezen. Zij is van mening dat de term ‘Hinterland’ geen specifieke betekenis had met betrekking tot de waren waarop dit merk betrekking heeft en daarmee geen onderscheidend vermogen. In de tweede plaats vormt de term geen geografische aanduiding en wordt er ook geen kenmerk dat inherent is aan het product beschreven. Tot slot zou ‘Hinterland’ het publiek niet misleiden aangezien dit woord geen concrete betekenis heeft. Verzoekster verzoekt bij het Gerecht om het bestreden besluit nietig te verklaren en de beslissing van de nietigheidsafdeling te bevestigen. Het EUIPO verzoekt dat de vorderingen worden afgewezen.