Merkenrecht  

Hof Den Haag 24 september 2024, IEF 22298 (Techtlantic c.s. tegen Volkswagen) Volkswagen (hierna: VW) heeft beslag gelegd op voor de Chinese markt bestemde Volkswagens in Rotterdam. Dit model en type auto wordt door VW niet in Europa op de markt gebracht. Door ze aan te bieden en te verkopen in de EU zou Techlantic c.s. inbreuk hebben gemaakt op de merkrechten van VW. In kort geding heeft Techlantic c.s. opheffing gevorderd. Zij stelde dat met het aanbieden en verkopen van de auto’s geen inbreuk is gemaakt op het merkrecht van VW [zie ook: IEF 21785]. De voorzieningenrechter heeft het gevorderde afgewezen. Techlantic c.s. heeft hiertegen zeven grieven aangevoerd in hoger beroep.

Benelux Gerechtshof 15 oktober 2025, IEF 22302 (Baidu Europe tegen Baidu Online Network Technology). Het Benelux Gerechtshof heeft zich op 15 oktober uitgesproken in vier zaken in een langlopend geschil tussen de Chinese techgigant Baidu en de Gleissner-vennootschap Baidu Europe [zie onder meer IEF 12978, IEF 15440, IEF 21289 en IEF 21379). Het Chinese Baidu verzet zich al jaren tegen tal van merkregistraties door Baidu Europe, een onderneming van de bekende trademark trol Michael Gleissner [zie Michael Gleissner: The “infamous troll” who upended the trademark industry - World Trademark Review]. De arresten van het Benelux Gerechtshof draaien om de vorderingen tot vervallenverklaring van vier merken van Baidu Europe, die Baidu op 16 juni 2021 instelde bij het Benelux Bureau voor de Intellectuele Eigendom. Het BBIE oordeelde in deze zaken dat Baidu Europe er niet in slaagde aan te tonen dat zij haar merken normaal gebruikt [zie IEF 21289]. Later werd ook een vijfde Baidu-registratie van Baidu Europe vervallen verklaard omdat deze te kwader trouw verricht is [zie IEF 21379].

Rechtbank Den Haag 18 september 2024, IEF 22291; ECLI:NL:RBDHA:2024:14748 (Puma en Calvin Klein tegen gedaagden) Puma en Calvin Klein (CK) tegen zeven vennootschappen, zes natuurlijke personen en een curator in het faillissement van een vennootschap. De gedaagden handelen in sokken en boxershorts waarmee inbreuk wordt gemaakt op de Unie- en Beneluxmerkenrechten van Puma en CK. Puma en CK vorderen dat de vennootschappen en natuurlijke personen hun merkinbreuk, auteursrechtinbreuk en/of onrechtmatig handelen staken. Zowel Puma als CK stellen afzonderlijk een vordering tot schadevergoeding in voor de geleden schade. Tot slot stellen Puma en CK verschillende inzagevorderingen in. 

Rechtbank Den Haag 9 september 2024, IEF 22287, ECLI:NL:RBDHA:2024:14738 (Antargaz tegen Gedaagden c.s.) Antargaz, verkoper van brandstoffen, voorziet haar flessen van het woordmerk ANTARGAZ als kwaliteitsgarantie. Gedaagden c.s. kocht gevulde gasflessen in bij Antargaz en verkocht deze gasflessen door. In 2021 ontdekte Antargaz dat er verschillende partijen waren die Antargaz flessen op de markt brachten, die waren voorzien van een zegel dat vrijwel niet te onderscheiden is van haar eigen originele zegel, maar dat niet door Antargaz of met haar toestemming is aangebracht. Uit overgelegde administratie van de producent van de vervalste zegels is gebleken dat Gedaagde sub 1 vervalste zegels heeft besteld. Antargaz vordert een inbreukverbod, winstafdracht en schadevergoeding. De rechtbank oordeelt dat Gedaagde sub 1 zich schuldig heeft gemaakt aan inbreuk op de Antragaz merken door gasflessen voorzien van het woordmerk ANTARGAZ na te vullen met zijn eigen gas en deze flessen te verhandelen. Het is aannemelijk geworden dat Gedaagde sub 3 deze inbreuk heeft bevorderd. Het gevorderde inbreukverbod wordt toegewezen ten aanzien van Gedaagde sub 1 en Gedaagde sub 3. De rechtbank heeft onvoldoende informatie om te komen tot een nauwkeurige bepaling van het aantal door Gedaagden c.s. gebruikte en niet-gebruikte vervalste zegels waardoor begroting van de volledige door Antargaz als gevolg van de merkinbreuk geleden schade niet mogelijk is. De rechtbank komt wel tot veroordeling van winstafdracht met betrekking tot het door Gedaagden c.s. aantal gebruikte zegels. Gedaagde sub 1 en Gedaagde sub 3 moeten € 75.408,80 betalen aan Antargaz.

EUIPO 19 september 2024, IEF 22274 (Studio Ghibli tegen Ghibli S.R.L.) Studio Ghibli, een Japanse animatiestudio die voornamelijk bekend is door films zoals ‘Spirited Away’ en ‘My Neighbor Totoro’, heeft in 2020 een Gemeenschapsmerk aangevraagd voor de producten die ze onder de naam ‘GHIBLI’ verkopen. Echter heeft Ghibli S.R.L., een Italiaans tassenmerk, hier bezwaar op gemaakt. Ghibli S.R.L. heeft een Gemeenschapsmerk sinds 2018 en heeft in haar bezwaar betoogd dat sommige van de goederen vergelijkbaar zijn. Waardoor er gevaar voor verwarring bestaat wanneer Studio Ghibli en Ghibli S.R.L. in hetzelfde marktgebied hun goederen verkopen. Het Bureau voor intellectuele eigendom van de Europese Unie (EUIPO) heeft in haar uitspraak van 19 september 2024 besloten dat er inderdaad sprake is van verwarringsgevaar. Zelfs als de consument zeer oplettend is, bestaat er de mogelijkheid dat Gibli S.R.L. gezien wordt als een onderdeel van, of een oud logo van, Studio Ghibli. Dit komt door de grote rol die de merknaam ‘GHIBLI’ in beide merken speelt. Het feit dat Studio Ghibli het woord ‘STUDIO’ voor de naam plaatst, vermindert volgens de EUIPO niet het gevaar op verwarring of associatie. Hierdoor oordeelt EUIPO dat het Gemeenschapsmerk van Studio Ghibli afgewezen moet worden voor de goederen die vergelijkbaar zijn met die van Ghibli S.R.L.

Rb Den Haag 11 september 2024, IEF 22268; ECLI:NL:RBDHA:2024:14398 (Puma tegen Sporttrading). Deze zaak betreft een geschil tussen Puma en Sporttrading. Puma, een wereldwijd merk in sportartikelen, heeft verschillende merken, waaronder de bovenstaande Puma-merken, die het gebruikt op producten zoals boxershorts. Stichd, een dochteronderneming van Puma, heeft een licentie om boxershorts onder de Puma-merken te produceren en te distribueren. In de zomer van 2021 ontdekte Puma dat het Noorse bedrijf Europris boxershorts met Puma-tekens verkocht. Europris verklaarde vervolgens dat ze de boxershorts van Sporttrading had gekocht. Volgens Puma gaat het om namaakproducten. In het tussenvonnis van 15 november 2023 [zie IEF 21908] heeft de rechtbank geoordeeld dat er geen sprake is van uitputting, waardoor Sporttrading inbreuk maakt op de merkenrechten van Puma. Hierna is Puma in de gelegenheid gesteld om een proceskostenoverzicht in het geding te brengen. Sporttrading is het niet eens met alle gevorderde verschotten. 

Gerecht EU 4 september 2024, IEF 22265, IEFbe 3797; ECLI:EU:T:2024:585 (EUIPO tegen verzoekster). Op 3 januari 2022 heeft Erzeugergemeinschaft Winzersekt bij het EUIPO een aanvraag ingediend tot nietigverklaring van het Uniewoordmerk Hinterland, dat was ingeschreven in 2019. Het Merk is ingeschreven voor klasse 33, oftewel voor drank anders dan bier. Het verzoek tot nietigverklaring is ingewilligd. De kamer van beroep heeft de vordering tot nietigverklaring afgewezen. Zij is van mening dat de term ‘Hinterland’ geen specifieke betekenis had met betrekking tot de waren waarop dit merk betrekking heeft en daarmee geen onderscheidend vermogen. In de tweede plaats vormt de term geen geografische aanduiding en wordt er ook geen kenmerk dat inherent is aan het product beschreven. Tot slot zou ‘Hinterland’ het publiek niet misleiden aangezien dit woord geen concrete betekenis heeft. Verzoekster verzoekt bij het Gerecht om het bestreden besluit nietig te verklaren en de beslissing van de nietigheidsafdeling te bevestigen. Het EUIPO verzoekt dat de vorderingen worden afgewezen.

Rb. Den Haag 12 september 2024, IEF 22261; ECLI:NL:RBDHA:2024:14527 (Makorian c.s. tegen Chesterfield c.s.). Makorian Holding en Chesterfield c.s. hebben een conflict over het gebruik van de domeinnaam www.thechesterfieldbrand.com. Chesterfield c.s. gebruikt deze domeinnaam sinds 2006 voor haar meubelactiviteiten, terwijl Makorian c.s. zich richt op de productie van leren tassen. In 2009 werd Beeldmerk B.V. opgericht door beide partijen, waarbij Chesterfield c.s. een aantal merkrechten heeft ingebracht in ruil voor een lening van Makorian. In 2012 sloten de partijen een licentieovereenkomst waarin Makorian c.s. beperkte gebruiksrechten kreeg op de Chesterfield-merken. Makorian c.s. vordert nu de overdracht van de domeinnaam en stelt dat Chesterfield c.s. inbreuk maakt op haar merk- en handelsnaamrechten. Chesterfield c.s. vordert in reconventie de rechtbank voor recht te verklaren dat zij gerechtigd is tot het gebruik van het beeldmerk en het woordmerk "The Chesterfield Brand". De rechtbank oordeelt dat de handelsnaamrechten ten aanzien van The Chesterfield Brand niet zijn ingebracht in Beeldmerk B.V. De licentieovereenkomst, die oorspronkelijk tussen Beeldmerk en Chesterfield c.s. was gesloten, is voortgezet tussen Makorian Holding en Chesterfield c.s., waarbij Chesterfield c.s. het recht heeft om de Chesterfieldmerken te blijven gebruiken voor woninginrichtingsproducten. De gestelde merkinbreuk door Chesterfield c.s. wordt afgewezen, omdat Chesterfield c.s. een ouder handelsnaamrecht heeft sinds 2006 dat prevaleert boven de merkrechten van Makorian. Om deze reden wijst de rechtbank ook de vorderingen van Makorian c.s. op basis van handelsnaaminbreuk af. Chesterfield c.s. kan de domeinnaam voor de huidige doeleinden blijven gebruiken.

KvB 2 september 2024, IEF 22254, IEFbe 3789; R 307/2024-1 (Drifa ehf. tegen GILMAR S.P.A.). Deze zaak draait om het ICE merk van GILMAR S.P.A. (hierna: Gilmar), dat als Uniemerk staat ingeschreven met betrekking tot de verkoop van tassen en kleding. In 2022 heeft Drifa ehf. (hierna: Drifa) het EUIPO verzocht om de registratie door te halen wegens niet-gebruik (non-usus), maar dit verzoek is afgewezen. Gilmar had namelijk 2000 pagina´s aan bewijs geleverd waaruit bleek dat zij haar merk in de afgelopen jaren voldoende had gebruikt. Drifa gaat in hoger beroep tegen deze beslissing. Zij voert aan dat het ICE merk niet is gebruikt, omdat Gilmar het merk alleen in combinatie met andere merken heeft gebruikt en ¨ice¨ in die gevallen niet los te onderscheiden was als merkaanduiding. Dat laatste zou daarnaast voortvloeien uit het feit dat het merk überhaupt maar weinig onderscheidend vermogen heeft. Bovendien stelt Drifa dat het gebruik door Gilmar in de gehele relevante periode maar zeer beperkt geweest.

OGH 27 augustus 2024, IEF 22246; IEFbe 3785; 4Ob97/24d (Eiser tegen gedaagden). De uitgever (hierna: eiser) van de kinderboekenserie Der Räuber Hotzenplotz heeft een politieke partij in rechte aangesproken voor merk- en auteursrechtinbreuk. Gedaagden hebben haar boekomslag verwerkt in een politieke campagne, waarmee kritiek werd geuit op het beleid van een Oostenrijkse burgemeester. Volgens eiser is de reproductie in strijd met haar merk- en auteursrecht. Gedurende de behandeling in hoger beroep stellen gedaagden een beroep in bij de hoogste Oostenrijkse rechter (hierna: het OGH) met het argument dat hun afbeelding een op zichzelf staand werk is, dan wel een parodie. Het OGH verklaart het beroep niet-ontvankelijk, maar geeft desondanks een interessante analyse.