Octrooirecht  

Rb. Den Haag 7 september 2022, IEF 20981; ECLI:NL:RBDHA:2022:9193 (Orope tegen Nokia) Orope vordert vernietiging van de Nederlandse delen van EP 562 en EP 103 omdat de octrooien niet als uitvinding kunnen worden beschouwd, niet nieuw en inventief zijn en ongeoorloofde toegevoegde materie bevat. Nokia vordert in reconventie dat voor recht wordt verklaard dat Orope inbreuk maakt op de octrooien. De rechtbank is van oordeel dat de ordening van de rootsequenties een technisch resultaat oplevert omdat die ordening wordt gebruikt om een technisch probleem op te lossen. Verder is de rechtbank het met Nokia eens dat de octrooien wel nieuw en inventief zijn en er geen ongeoorloofde toegevoegde materie is toegevoegd. De vordering in conventie wordt afgewezen. Tot slot oordeelt de rechtbank dat Orope een aan de octrooihouder Nokia voorbehouden handeling verricht. Door middel van een campagne promoot Orope inbreukmakende producten met daarbij een knop die tot een webshop leidt. De rechtbank oordeelt dat zij hiermee de inbreukmakende toestellen aanbiedt en wijst de eis in reconventie toe.

Hof Den Haag 20 september 2022, IEF 20978, ECLI:NL:GHDHA:2022:18021 (Tinnus Enterprises en Zuru tegen Koopman International) Tinnus is houder van het octrooi EP 948 getiteld “Apparatus, system and method for filling containers with fluids” en heeft voor de toepassing daarvan een licentie verstrekt aan Zuru. Tinnus stelt dat Koopman inbreuk maakt op EP 948 en dat voor zover het product van Koopman niet aan alle kenmerken van de conclusies zou beantwoorden, sprake is van equivalente inbreuk. Koopman vordert in reconventie vernietiging van het Nederlandse deel van het octrooi, omdat het niet nieuw is, niet inventief en subsidiair niet nawerkbaar is en heeft de inbreuk betwist. De rechtbank Den Haag oordeelde eerder dat EP 948, ook in aangepaste vorm, niet in stand kan blijven wegens een gebrek aan inventiviteit en wees de inbreukvorderingen van Tinnus c.s. af, zie [IEF 19647]. 

Rb. Den Haag 7 september 2022, IEF 20963, LS&R 2108; C/09/59 1882 / HA ZA 20-410 (WLS c.s. tegen FFM) In dit geding heeft WLS c.s. gevorderd dat het Nederlandse deel van het Europese octrooi van FFM wordt vernietigd. Dit octrooi ziet op de behandeling of preventie van tekorten aan vitamines en mineralen. FFM heeft vervolgens aangekondigd de geldigheid van het Nederlandse deel van het octrooi niet langer te zullen verdedigen. Vanwege deze aankondiging zal het Nederlandse deel door de rechtbank worden vernietigd. FFM wordt veroordeeld in de proceskosten. De rechtbank zet met ingang van 25 januari 2022 een knip in de kosten van WLS c.s.. Dit is namelijk de datum dat FFM heeft aangegeven de geldigheid van het octrooi niet langer te zullen verdedigen waardoor het enige geschilpunt nog de proceskosten betreft. De procedure is hierdoor naar het liquidatietarief overgegaan. Het betoog van FFM dat het zou gaan om een eenvoudige zaak, wordt niet gevolgd door de rechtbank. De kosten voor de advocaat tot 25 januari 2022 worden op €55.000,- begroot. De gemaakte kosten van na 25 januari 2022 worden, met toepassing van het liquidatietarief begroot op €281,50. Met de kosten van de dagvaarding en de kosten aan griffierecht daar bovenop, wordt FFM veroordeeld tot betaling van een bedrag van €56.020,88.

Hof Amsterdam 23 augustus 2022, IEF 20938, LS&R 2102; ECLI:NL:GHAMS:2022:2417 (Synthon c.s. tegen Teva c.s) Tussenuitspraak. Synthon c.s. hebben op onrechtmatige daad en ongerechtvaardigde verrijking gestoelde vorderingen ingesteld tegen Teva c.s.. Zij leggen daaraan ten grondslag dat Teva c.s. hebben geprobeerd te bewerkstelligen dat Synthon c.s. en hun klant Alvolgen de generieke versie van een bepaald geneesmiddel niet of zo laat mogelijk op de markt zouden kunnen brengen door (betrokkenheid bij) het ten onrechte handhaven van octrooien met betrekking tot dat geneesmiddel. Dit arrest gaat over de vraag of de Nederlandse rechter bevoegd is kennis te nemen van de vorderingen tegen Teva Ltd. en over de vraag of de procedure moet worden aangehouden in verband met lopend onderzoek van de Europese Commissie naar mogelijk concurrentieverstorend gedrag van Teva c.s. met betrekking tot Copaxone (de merknaam waaronder Teva c.s. het bedoelde geneesmiddel vermarkt). De zaak wordt aangehouden in afwachting van de beschikking van de Europese Commissie naar aanleiding van onderzoek naar mogelijk concurrentieverstorend gedrag.

Rb. Den Haag 12 juli 2022, IEF 20932; ECLI:NL:RBDHA:2022:6786 (SEaB tegen TWT) SEaB ontwikkelt duurzame verbeteringsoplossingen voor organisch afval. TWT is een onderneming gespecialiseerd in het op duurzame wijze verwerken van afval. SEaB is houdster van verschillende octrooien. SEaB vordert dat de voorzieningenrechter TWT gebiedt inzage te verschaffen in verschillende bescheiden. Zij voert aan dat ze deze bescheiden nodig heeft om aan te kunnen tonen dat in de verplaatsbare installaties (Waste Transformers) verdere pasteurisatie c.q. thermofiele anaerobe vertering plaatsvindt in kleinere tanks. Voor toewijzing van een vordering tot inzage dient aan verschillende vereisten te worden voldaan. Een van die vereisten is dat eiser partij is bij de rechtsbetrekking waarop het bewijsmateriaal ziet. Een verbintenis uit onrechtmatige daad wegens inbreuk op een recht van intellectuele eigendom geldt als een dergelijke rechtsbetrekking.

Rb. Rotterdam 17 augustus 2022, IEF 20931; ECLI:NL:RBROT:2022:7392 (eiser tegen gedaagden) Deze uitspraak gaat over een geschil met betrekking tot een vergoeding voor gebruik van een uitvinding. Eiser heeft in 2010 een nieuwe productie- en bewerkingsmethode uitgevonden voor een substraat op basis van de bast van kokosnoten. Dit substraat wordt Shakti Amla genoemd. Bij vonnis van 17 juni 2020 werden gedaagden onder meer veroordeeld om eiser verscheidene schriftelijke opgaves te verstrekken betreffende het gebruik van de uitvinding, zulks op straffe van een dwangsom. Gedaagden hebben dit gedaan, maar eiser was niet tevreden met de gedane opgave. Eiser vordert in deze zaak onder meer dat gedaagden worden veroordeeld tot betaling van de verbeurde dwangsommen en schriftelijke opgave van verschillende bescheiden. De rechtbank oordeelt dat gedaagden wel degelijk hebben voldaan aan de, op grond van het vonnis van 17 juni 2020, verplichte opgave.

Hof Den Haag 31 mei 2022, IEF 20921; C/09/607567/HA ZA 21-174 (Sonos tegen Google) Het arrest betreft een vervolg op een vonnis van 17 maart 2021 [IEF 19876]. In haar beslissing van 17 maart 2021 oordeelde de rechtbank Den Haag zich onbevoegd kennis te nemen van de procedure tussen Sonos en Google. Google had deze procedure bij de rechtbank Den Haag ingesteld op basis van het VRO. De rechtbank Den Haag verwees de zaak naar de rechtbank Midden-Nederland. Ondanks haar onbevoegdheid legde de rechtbank Den Haag het VRO op aan de rechtbank Midden-Nederland die dat regime niet kent. Sonos kwam in appel van deze beslissing.

Rechtbank Den Haag 10 augustus 2022, IEF 20880; ECLI:NL:RBDHA:2022:8015 (Floration tegen RFH) Octrooizaak over opslag bloemen. Bodemprocedure na kort geding uitspraak [IEF 19894]. Floration is een bedrijf dat zich bezighoudt met de lease van niet-financiële activa en het exploiteren van een octrooi. Zij is tevens houdster van octrooi EP 036, een octrooi voor een werkwijze voor lange-termijn opslag of transport van rozen of chrysanten. Kwekerij-coöperatie RFH is gaan experimenteren met vervoer van rozen vanuit Kenia in zeecontainers en zou hierbij volgens Floration inbreuk hebben gemaakt op haar octrooi EP 036. De partijen verschillen onder meer van mening over de term 'ethyleenregulerend'. Naar het oordeel van de rechtbank gaat Floration uit van een te ruime uitleg van dit begrip en daarmee van een te ruime beschermingsomvang. RFH moet worden gevolgd in haar stelling dat een verpakking met openingen die ethyleen doorlaten, zonder dat nadere op de regulatie van ethyleen gerichte maatregelen zijn getroffen, niet als ethyleenregulerend in de zin van het octrooi kan worden aangemerkt. De vorderingen van Floriation worden afgewezen.

Rb. Amsterdam 20 juli 2022, IEF 20874, LS&R 2092; ECLI:NL:RBAMS:2022:4047 (VUmc tegen gedaagden) Het VUmc houdt zich onder andere bezig met het verrichten van medisch wetenschappelijk onderzoek. Gedaagden zijn onderzoekers. Gedaagden hebben tussen 2008 en 2010 een methode ontwikkeld om tumoren te kunnen opsporen. De aanspraak op octrooirechten komt toe aan het VUmc. Het VUmc verleende in 2012 een exclusieve licentie op de octrooien aan de vennootschap die is opgericht door gedaagden. In 2013 hebben gedaagden en het VUmc afspraken rondom de exit fee vastgelegd in een profit sharing agreement (PSA). Vervolgens is er tussen partijen discussie ontstaan over de uitleg van gemaakte afspraken. Het VUmc vordert onder meer dat de rechtbank voor recht verklaart dat het VUmc niet verplicht is om aan gedaagden een gedeelte te betalen van wat het VUmc zelf ontvangt onder de PSA. Het standpunt van gedaagden dat zij gedwaald zouden hebben ten aanzien van de invulling van het progressieve tarief in de PSA wordt niet gevolgd door de rechtbank. De gevorderde verklaring voor recht dat het VUmc niet verplicht is gedaagden een gedeelte te betalen van wat het zelf ontvangt onder de PSA en dat gedaagden geen recht hebben op een dergelijke betaling, wordt toegewezen.

Hof Den Haag 16 mei 2022, IEF 20873, LS&R 2091; ECLI:NL:GHDHA:2022:1129 (Novartis tegen Mylan) De Novartis-groep produceert en verhandelt geneesmiddelen, waaronder het geneesmiddel met de merknaam Gilenya. De Mylan-groep houdt zich onder meer bezig met de ontwikkeling, productie en verhandeling van generieke geneesmiddelen. Novartis had een Europese octrooiaanvraag (aanvraag EP 894) ingediend. De voorzieningenrechter oordeelde in zijn vonnis van 22 maart 2022 [IEF 20617] onder meer dat Mylan niet onrechtmatig handelde door na 22 maart 2022 (het einde van de marktexclusiviteit van Gilenya voor Novartis) op de markt te komen met fingolimod Mylan tot het moment dat het octrooi wordt verleend op basis van aanvraag EP 894. De primaire verbodsvordering van Novartis wordt daarom afgewezen.