Merkenrecht  

IEF 3735

Een dergelijk gebrek aan wetenschap

smerken.gifRechtbank Zutphen, 27 maart 2007, KG ZA 07-4. Reclame Sukses tegen The Satisfactorie (met dank aan Ubel van der Werff, JPR Advocaten).

Merkenrecht. Ongeregistreerd voorgebruik in dezelfde regio leidt tot vernietiging wegens kwade trouw van later depot. “Een dergelijk gebrek aan wetenschap” komt voor rekening van de latere deposant. BTW valt niet onder de richtlijnconforme proceskostenveroordeling.

Reclame Sukses (RS) en The Satifactorie (TSFO) houden zich beide bezig met reclame, zijn beide gevestigd in dezelfde regio en bedienen zich beide van een logo met afbeelding van de letter S. Reklame Sukses beroept zich op haar merkinschrijving uit 2005 (boven), maar de The Satisfactorie, die haar S in januari van 2007  heeft gedeponeerd, maar gebruikt sinds 2001 (onder), stelt dat het eerdere depot van Reclame Sukses als een depot te kwader trouw moet worden aangemerkt. De Rechtbank Zutphen is het daar mee eens.

“Nu er aldus sprake is van gelijksoortige bedrijven die in elkaars nabijheid gevestigd zijn, in een gebied waar niet meer dan 30 andere reclamebureaus zitten, een zoekopdracht via internet naar reclamebureaus in de vestigingsplaats van RS voldoende is om TSFO te vinden, TSFO aantoonbaar in de regio adverteert en TSFO onderwerp is van een artikel en een foto in een krant die aantoonhaar bekend is aan RS en waarbij de “S” is afgebeeld, is het aannemelijk dat - indien en voor zover er vanuit moet worden gegaan dat RS niet wist dat TSFO de “S” in haar logo gebruikte - de bodemrechter zal oordelen dat een dergelijk gebrek aan wetenschap voor rekening van RS dient te blijven.

Gelet op het voorgaande wordt dan ook niet aannemelijk geacht dat de bodemrechter, indien een dergelijke vordering aan hem wordt voorgelegd, TSFO zal verbieden de afbeelding met de “S” te gebruiken nu TSFO erin is geslaagd aannemelijk te maken dat de bodemrechter, indien een dergelijke vordering door TSFO wordt ingesteld, het depot van RS van haar merk zal vernietigen op grond van kwader trouw aan de zijde van RS.

De vordering zal dan ook reeds hierom worden afgewezen zodat de verdere stellingen en weren geen bespreking meer behoeven . RS zal als de in het ongelijk gestelde partij worden veroordeeld in de kosten van TSFO.” (4.11 - 4.13).

Wat betreft de richtlijnconforme proceskosten oordeelt de rechter:

“RS heeft zich niet verweerd tegen toewijzing van dergelijke kosten doch heeft de juistheid van de door TSFO overgelegde specificatie in twijfel getrokken. RS heeft hierbij echter volstaan de specificatie in algemeen gestelde bewoordingen te betwisten zonder dat zij nader heeft aangegeven welke posten in de specificatie niet juist zijn. Aan deze betwisting zal dan ook voorbij worden gegaan. De door TSFO opgevoerde BTW zal evenwel worden niet worden toegewezen aangezien TSFO deze kosten kan verrekenen.”(4.15)

Lees het vonnis hier.

IEF 3730

Singapore ratificeert Singapore

WIPO meldt dat Singapore als eerste het Singapore Treaty on the Law of Trademarks heeft geratificeerd. 50 andere landen hebben het verdrag reeds ondertekend, waarmee zij de intentie te kennen hebben gegeven het Verdrag te ratificeren. Het Singapore Treaty, dat het Trademark Law Treaty moderniseert, zal in werking treden als het is geratificeerd door 10 landen of gekwalificeerde organisaties.


Lees het persbericht hier. Eerder bericht: IEF 1843 (28 maart 2006).

IEF 3706

Mag niet

maglite.bmpRechtbank Amsterdam 21 februari 2007, HA ZA 02-552, LJN: BA1277. Mag Instrument Inc tegen Edco Eindhoven en PP Impex.

Interessant vonnis over vormmerken. Inbreuk op de vormmerken van de Maglite-zaklampen. De rechtbank komt hiermee expliciet tot een ander oordeel ten aanzien van dezelfde Mag-vormmerken dan het HvJ EG.

Mag heeft twee vormmerken geregistreerd voor de door haar ontworpen en geproduceerde zaklampen (de Vormmerken). In 2000 heeft Mag, om namaak te voorkomen, een settlement agreement met o.a. Edco gesloten naar aanleiding van een gerezen geschil over door Edco op de markt gebrachte zaklampen die gelijkenis vertoonden met de Vormmerken.

Mag beroept zich in dit geschil op niet-nakoming van de overeenkomst en onrechtmatig handelen van Edco door het verhandelen van gelijkgevormde zaklampen, waardoor een gevaar voor verwarring ontstaat en inbreuk wordt gevormd op het Gemeenschapsmerk/vormmerk van Mag. De rechtbank acht zich ten aanzien van het Gemeenschapsmerk echter niet bevoegd (ondanks de verknochtheid van de vorderingen).

Eerst wordt ingegaan op het vormmerk. Partijen verschillen van mening of de Vormmerken onder de definitie van artikel 1 BMW vallen.Gelet op de door Mag genoemde kenmerken van de Vormmerken, wijken deze volgens de rechtbank op significante wijze af van de norm of van wat in de betrokken sector gangbaar is, en vervullen derhalve hun essentiële functie als herkomstaanduiding.

 

"De rechtbank komt hiermee tot een ander oordeel ten aanzien van de Vormmerken dan het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen in haar uitspraak van 7 oktober 2004 in de zaak van Mag tegen het Bureau voor de Harmonisatie in de Interne Markt (BHIM) ten aanzien van driedimensionale merken die Mag wilde inschrijven bij het BHIM (lees de uitspraak hier). De rechtbank merkt in dit verband op dat zij zelfstandig dient te oordelen over de aan haar voorgelegde vorderingen en dat de Vormmerken verschillen van de door het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen beoordeelde driedimensionale merken, hoewel twee van die merken betrekking hebben op de Maglite-zaklampen waar ook de Vormmerken op zien."

De Vormmerken zijn niet louter bepaald door de aard van de waar en de Vormmerken geven niet een wezenlijke waarde aan de waar. De Vormmerken zijn niet noodzakelijk om een technische uitkomst te verkrijgen. Derhalve kunnen de Vormmerken volgens de rechtbank als individuele merken worden beschouwd. Het beroep op artikel 13A onder b slaagt. De hoogte van de geleden schade uit gederfde winst en van de gevorderde winstafdracht moeten in een schadestaatprocedure worden bepaald.

Nu geoordeeld is dat Mag zekere intellectuele eigendomsrechten op de Vormmerken heeft, gaat het beroep van Edco op nietigheid of vernietigbaarheid van de settlement agreement niet op. Edco is gehouden haar verplichtingen uit de overeenkomst na te komen. De vordering tot vergoeding van buitengerechtelijke kosten wordt afgewezen.

Lees het vonnis hier (met plaatjes, met dank aan DLA Piper) of, zonder plaatjes, hier op rechtspraak.nl.

IEF 3703

46% meer nieuwe merkenzaken

curia.JPGEU persbericht nr. 27/07 Gerechtelijke statistieken 2006: Aanmerkelijke verkorting van de procesduur bij het Hof van Justitie. Belangrijke stijging van het aantal nieuwe zaken bij het Hof van Justitie en het Gerecht van Eerste Aanleg.

HvJ: De gemiddelde procesduur voor prejudiciële verwijzingen bedraagt thans 19,8 maanden. De gemiddelde duur voor de afhandeling van rechtstreekse beroepen en hogere voorzieningen bedroeg respectievelijk 20 en 17,8 maanden.

GvEA: Het aantal nieuwe merkenzaken is gestegen met 46 % (143 in 2006 tegenover 98 in 2005), terwijl het aantal zaken met betrekking tot andere materies dan intellectuele eigendom en ambtenarenrecht met 26 % is gestegen (244 tegenover 193).

Het aantal aanhangige zaken blijft dus stabiel ten opzichte van vorig jaar, te weten iets meer dan duizend. Dienaangaande kan worden opgemerkt dat op 1 januari 2007 de geschillen inzake intellectuele eigendom bijna 25 % van het totale aantal aanhangige zaken vormden. De gemiddelde procesduur is dit jaar licht gestegen.

Lees het persbericht hier.

IEF 3699

Eerst even voor jezelf lezen

- Gerechtshof Arnhem, 20 maart 2007, rolnummer 2006/964. UPC Nederland tegen Koninklijke KPN. (met dank aan Richard van Schaik, DLA Piper)

Over het gebruik van de slogan 'Geen KPN meer nodig' ( en varianten daarop).
Het hof bekracht het vonnis van de Rechtbank Arnhem..

Lees het arrest hier.

- GvEA, 22 maart 2007, zaak T-215/03, SIGLA tegen OHIM - Elleni Holding (VIPS)

Oppositieprocedure. Aanvraag van gemeenschapswoordmerk VIPS, ouder nationaal woordmerk VIPS. Lijdelijkheidsbeginsel. Rechten van de verdediging.

Lees het arrest hier.

- GvEA, 22 maart 2007, zaak T-322/05, Brinkmann tegen OHIM - Terra Networks (Terranus). (Geen Nederlandse versie beschikbaar).

Oppositieprocedure. Aanvraag van gemeenschapswoordmerk ‘Terranus‘, ouder nationaal beeld ‘terra‘.

Lees het arrest hier.

- GvEA, 22 maart 2007, zaak T-364/05, Saint-Gobain Pam / OHMI - Propamsa (PAM PLUVIAL).(Alleen beschikbaar in het Frans)

Oppositieprocedure. Aanvraag van gemeenschapswoordmerk PAM PLUVIAL, ouder nationaal beeld PAM.

Lees het arrest hier.

IEF 3691

Online Merkenregister BBIE (2)

mrg.gifEind januari bleek dat het online merkenregister op de website van het BBIE toch niet alle gedeponeerde en geregistreerde merken bevat die geldig zijn in de Benelux (zie: IEF 3378 (31 jan 2007)). Sindsdien heeft het BBIE hard gewerkt aan een oplossing en bericht nu dat het probleem naar verwachting eind volgende week geheel tot het verleden behoort. Waakzaamheid blijft nog even geboden:   

“Zoals bekend zijn de gegevens in het BBIE online merkenregister afkomstig uit drie bronnen. De Benelux merken komen uit de Benelux database, de CTM's uit die van het OHIM en de internationale merken uit die van WIPO. De zoekfunctionaliteit van het BBIE online merkenregister kijkt in zoekbestanden die door het BBIE worden bijgehouden. Deze zoekbestanden worden vanuit deze drie bronnen gevoed en dagelijks gedurende de nacht bijgewerkt.

Voor de Benelux merken geldt dat deze als geheel in deze bestanden worden opgenomen. Van CTM’s en internationale merken worden slechts de minimale gegevens opgenomen: Merk, nummer, classificatie producten. Wordt er vervolgens nadere informatie opgevraagd dan wordt de gebruiker doorgelinkt naar de websites van OHIM respectievelijk OMPI voor de volledige gegevens.

In de loop van 2006 is de werkwijze voor internationale merken veranderd. WIPO schafte de Romarin (de internationale database op CD-rom) af. Deze werd door het BBIE gebruikt om de in de eigen database opgenomen minimale gegevens te controleren en waar nodig te corrigeren. Door deze afschaffing verdween het in de procedure noodzakelijk controlemechanisme voor het goed functioneren van een deel van het online register.

Het BBIE is daarop begonnen met het implementeren van een nieuwe procedure. Deze is nog niet volledig getest en verloopt nog niet automatisch. Naar aanleiding van de geconstateerde onvolkomenheden is de testserver inmiddels in productie geplaatst en worden de nieuwe gegevens met enige regelmaat handmatig opgehaald. Het BBIE werkt ondertussen door aan een definitieve oplossing voor een zekere en automatische verwerking van de benodigde gegevens. De oplossing die nu wordt gebruikt voldoet voor het moment echter.

Daarnaast is er geconstateerd dat een deel van de internationale aanvragen en CTM's geheel niet in het online register werd opgenomen.

Dit is een voortvloeisel uit een bestaand mechanisme. Internationale aanvragen gebaseerd op een Benelux aanvraag hebben in de Benelux geen geldigheid; het merk is immers in de Benelux al geldig, de basisregistratie zorgt hiervoor. Internationale aanvragen gebaseerd op een Beneluxaanvraag worden opgenomen in de Benelux database, maar worden niet zichtbaar gemaakt in het online register.

Met het toetreden van de EU tot het Protocol van Madrid is er in deze situatie echter verandering gekomen. Internationale aanvragen waarbij de Gemeenschap wordt aangeduid hebben immers wel geldigheid in de Benelux, ook al zijn ze op een Beneluxer gebaseerd. Deze merken worden thans ook opgenomen in het online register.

In de komende weken zal er, in samenwerking met het WIPO, een laatste inhaalslag worden gemaakt om het online register bij te werken. Er kan dan ook weer op worden vertrouwd dat het online onderzoek alle merken bevat die geldigheid hebben op het grondgebied van de Benelux. Voor zover nu kan worden nagegaan is op dit moment al het grootste deel van de gesignaleerde onvolkomenheden opgelost en naar verwachting behoort het probleem eind volgende week geheel tot het verleden.”

BBIE

IEF 3689

Stijl, verknoedeling en een exit strategie (2)

djgv-ts.gifDirk Visser: Verwatering, ’verknoedeling’ en verandering van wezenlijke waarde: reactie op het artikel van prof.mr. H. Cohen Jehoram. (Eveneens verschenen in BIE 2007/1, 12-1).

BIE polemiek nu ook integraal op IEForum.nl. Kritisch reactie van Dirk Visser op het hieronder (zie; IEF 3688 (21 maart 2007)) en in de BIE gepubliceerde artikel van Herman Cohen Jehoram naar aanleiding van het Elwood arrest. Enkel citaten: 

“De ’verwatering van werken’ wordt gekwalificeerd als een ’uniek monstrum’. Daarmee wordt ’verwatering van werken’ toegevoegd aan de rij van andere door Cohen Jehoram gepercipieerde ’unieke monstra’ waarmee Nederland weer eens ’de risee dreigt te worden van Europa en de rest van de wereld’, zoals: de geschriftenbescherming, de formulering van art. 13a Aw, het niet opnemen van de driestappentoets in de Auteurswet en, meest recent, de erkenning van de geur als werk.”

“In een ideale IE-wereld zou Cohen Jehoram gelijk hebben dat verwatering van werken anathema is. (…) Zo werkt het in de echte wereld dus niet. Quaedvlieg heeft in zijn artikel de realiteit en het probleem blootgelegd dat het goed mogelijk is dat name trendsettende ontwerpen ruim voor 2031 en zeker voor 2131 kunnen zijn ’verwaterd’ tot een onbeschermde stijl.”

“Asser en Verkade merken als A-G resp.als annotator bij Decaux/Mediamax op dat het niet alleen voor studenten, maar ook voor rechtzoekenden, advocaten en rechters misschien handig zou zijn als zij in dezelfde casus ongeacht het toepasselijke juridische regime zoveel als mogelijk voorzien zouden worden van dezelfde beoordelingscriteria. Grosheide  haakt daarbij aan in zijn artikel over zwakke werken, waarin ook een verhelderende schets wordt gegeven van de echte wereld.”

“Daar lijkt mij niet veel bezwaar tegen kunnen bestaan, integendeel. CohenJehoram maakt wel bezwaar: dat is verknoedeling! ’Verknoedeling’ is evenwel niet meer dan een kwalificatie (met een kennelijk door Cohen Jehoram bedoelde negatieve bijklank). In Leiden leerde ik evenwel dat kwalificaties geen argumenten zijn, en de juistheid van die les wordt voor mij door de stellingname van Cohen Jehoram weer eens bewezen.”

'"Als er in Nederland al een ’uniek monstrum’ is dat daadwerkelijke harmonisatie en het Europese vrije verkeer van goederen in de weg staat dan is het de slaafse nabootsingsbescherming en de manier waarop deze momenteel in Nederland weer zeer liberaal wordt toegepast. Een eventuele beperking van de beschermingsomvang van ons ’schroeven en moeren’-auteursrecht door tijdsverloop valt daarbij in het niet."

"Tot slot iets over wat het Benetton-G-Star-arrest wél belangrijk maakt. (…) Het betekent dat ’de aantrekkingskracht van de desbetreffende vorm door de bekendheid daarvan als onderscheidingsteken’ (volgens de HR) dus iets anders is dan het onderscheidend vermogen zelf. Nu is bekendheid een belangrijke factor (bij het verwerven) van onderscheidend vermogen. Maar kennelijk moet de bekendheid nu uit het onderscheidend vermogen geïsoleerd worden."

Lees de gehele reactie hier.

IEF 3688

Stijl, verknoedeling en een exit strategie

hcjt3.gifHerman Cohen Jehoram (emeritus hoogleraar recht van de intellectuele eigendom aan de Universiteit van Amsterdam): De Hoge Raad erkent verwatering van auteursrecht door merkenrechtelijke verwording van een werk tot onbeschermde stijl. Een uniek monstrum en een nieuw obstakel voor het Europese vrij verkeer van goederen.(Uitgebreide versie van een artikel, verschenen in BIE 2007/1, 12-16).

Kritisch artikel over het ‘onbezonnen’ Elwood-arrest van de Hoge Raad, de Auteursrechtelijk onbeschermde stijl en het trendsetterprobleem, de verknoedeling van auteurs- en merkenrecht en de positie van Nederland in Europa en een voorstel voor een ‘exit strategy’ voor de Hoge Raad. Enkele citaten:

 “De Hoge Raad heeft met zijn Elwood-arrest een totaal nieuwe vorm van tenietgaan van auteursrecht geïntroduceerd, merkenrechtelijke ‘verwatering’ door ‘verwording van een werk tot onbeschermde stijl’. Dit is in strijd met de Auteurswet en alle auteursrechtelijke verdragen, die alleen tenietgaan van auteursrecht erkennen door afloop van de beschermingstermijn. Dit monstrum is dan ook een internationaal unieke vondst.”

“De in het arrest geknede betreurenswaardige knoedel van auteurs- en merkenrecht is een slechts voorlopig eindpunt van bepaalde ontwikkelingen in de literatuur uit de laatste jaren met betrekking tot twee onderwerpen, de auteursrechtelijk onbeschermde stijl en de ‘verknoedeling’ van i.e.-rechten. Hieraan zijn vooral de namen verbonden van de schrijvers Grosheide en Quaedvlieg."

“Met een ‘integratie’ van rechtsgebieden komt men zo inderdaad altijd wel tot het ‘beoogde resultaat’. Dit verraadt een uiterst instrumentele opvatting van het recht.(…) Deze benadering is wellicht verleidelijk voor een volijverige advocaat die bereid is de belangen van zijn cliënt met ieder argument te verdedigen, maar niet voor een rechter, wetenschapper of wetgever. Deze dient ertegen te waken de glibberige weg af te glijden naar het historische en infame principe ‘Recht ist was dem Volke nützt.’”

“Zal de Hoge Raad bezwijken voor deze verdere verlokking van het fenomenologische sirenenlied? (…) Eén wankel, doch net voldoende gezicht reddend, middel hiertoe zou kunnen zijn een nieuwe redenering van de Hoge Raad dat hij het in het Elwood-arrest niet zo slecht bedoeld heeft als het er staat. Dat hij slechts hypothetischerwijs is ingegaan op de suggestie van Benetton dat merkenrechtelijke verwording bij analogie kan worden toegepast op het auteursrecht, en dat de Raad slechts bedoeld heeft uit te drukken dat ook binnen deze analogie Benetton geen been heeft om op te staan. Met een dergelijke ‘exit strategy’ zou de Hoge Raad ons allen, met uitzondering dan van de twee hier zo veelvuldig aangehaalde schrijvers, en hun volgelingen Verkade en Visser, alsnog gelukkig kunnen maken.”

Lees het volledige artikel hier. Reactie Dirk Visser: IEF 3689 (21 maart 2007).

IEF 3686

Marktplaats/Stokke: Registering personal data of every advertiser not required

District Court Zwolle/Lelystad, 14 March 2007, Stokke A.S. versus Marktplaats B.V. (a Dutch subsidiary of Ebay) 

In its decision the court judges that Marktplaats may not be required to register the name, address and residence of all users of Marktplaats and neither of users who place an advertisement with regard to a Stokke product.

According to the court, Stokke's interest in these data is limited. Registering personal data of every Marktplaats user may not be required of Marktplaats because of the consequences this will have on Marktplaats' business operations. Furthermore, implementing a filter and registering personal data of users who place an advertisement with regard to a Stokke product, will cost Marktplaats a more than negligible amount of money and will impose an obligation on Marktplaats to implement such a filter for other rights holders as well. The limited interest of Stokke with regard to the data does therefore not equal out the interest that Marktplaats has in not implementing such a filter.

The court therefore denies all Stokke's claims.

Read the entire judgement here (judgment made available by Christiaan Alberdingk  Thijm, Solv)

IEF 3685

Een tweede leven (2)

Rechtbank Zwolle Lelystad, 14 maart 2007, HA ZA 05-211. Stokke A.S. tegen Marktplaats B.V. (met dank aan Christiaan Alberdingk Thijm, Solv).

Eindvonnis in de zaak tussen Marktplaats en Stokke met betrekking tot de verantwoordelijkheid  en aansprakelijkheid van Marktplaats.nl met betrekking tot de op haar site aangeboden imitatie Tripp Trapp kinderstoelen.

In het eerder tussenvonnis (zie: IEF 2011 (4 mei 2006 )) heeft de rechtbank overwogen dat de Auteursrecht Richtlijn en de Wbp niet in de weg staan aan het verzamelen en registreren door Marktplaats van de NAW gegevens van haar adverteerders maar dat dit niet zonder meer betekent dat Marktplaats gehouden is om deze gegevens van adverteerders die de aanduidingen STOKKE of TRIPP TRAPP gebruiken te verzamelen.

Marktplaats is daartoe alleen gehouden wanneer zij, in het licht van de door de rechtbank in het tussenvonnis omschreven toetsingskader onzorgvuldig handelt door registratie na te laten. Om te kunnen bepalen of dat het geval is heeft de rechtbank partijen in de gelegenheid gesteld zich uit te laten over enkele in het vonnis geformuleerde vragen.

Na beoordeling van de antwoorden en onderzoeken van partijen wijst de rechtbank de vorderingen van Stokke af. In de woorden van de rechtbank zelf:

“ In het tussenvonnis heeft de rechtbank overwogen dat van Marktplaats gevergd kan worden dat zij maatregelen treft die er op gericht zijn de schade van Stokke c.s, als gevolg van de inbreukmakende advertenties te voorkomen of te beperken, maar dat hij het  antwoord op de vraag welke maatregelen passend zijn een afweging gemaakt dient te  worden tussen de belangen van partijen, waarbij in hoge mate rekening gehouden dient te worden met de kosten van de maatregelen -die dienen beperkt te blijven- en de gevolgen van de maatregelen voor de bedrijfsvoering van Marktplaats.

0p grond van het bovenomschreven criterium is de rechtbank, gelet op hetgeen partijen naar voren hebben gebracht, van oordeel dat van Marktplaats niet gevergd kan worden dat zij de NAW-gegevens van haar adverteerders, dan wel van adverteerders van  -kort gezegd- STOKKE producten verplicht hun NAW-gegevens op te geven. Daarbij is het volgende van belang:

 - Het belang van STOKKE c,s. bij de opgave van de NAW-gegevens is beperkt. Stokke c.s. hebben in het verleden, toen de NAW-gegevens nog niet bekend waren, een betrekkelijk gering aantal adverteerders aangesproken op inbreukmakencie advertenties. Van de via het e-mailadres aangesproken adverteerders konden Stokke os. toen al 2/3 deel  bereiken. Dit aandeel zou nog verhoogd kunnen worden, wanneer Stokke c.s. eerst door middel van het doen van een bod de NAW-gegevens van de adverteerders zouden proberen te bemachtigen. Het is bovendien maar de vraag of Stokke c.s. dc adverteerders die ze thans niet betrekkelijk eenvoudig kunnen bereiken, wel zullen kunnen bereiken wanneer zij, zoals zij wensen, over de opgegeven NAW-gegevens van deze adverteerders beschikken, omdat deze gegevens niet goed voorafgaand aan het plaatsen van de advertentie te controleren zijn. Dat betekent dat niet te verwachten is dat Stokke c,s, ook na de door hen voorgestane wijziging over de juiste gegevens van alle adverteerders beschikken. 

- Het opvragen van NAW-gegevens van alle adverteerders kan niet van Marktplaars gevergd worden, gezien de gevolgen daarvan voor de bedrijfsvoering van Marktplaats. In een eerder stadium van de procedure heeft Marktplaats al op overtuigende wijze uiteengezet dat en waarom zij er nu juist voor gekozen heeft om geen NAW-gegevens van al haar  adverteerders op te vragen. 

- Ofschoon Marktplaats de kosten die gemoeid zijn met het plaatsen van een filter naar het oordeel van de rechtbank (fors) heeft overdreven, moet er, mede gezien hetgeen door de deskundigen van Stokke c.s. over de kosten is opgemerkt van worden uitgegaan dat met het irnplementeren van de filter een meer dan verwaarloosbaar bedrag gemoeid is.  Daarbij is van belang dat Marktplaats er terecht op heeft gewezen dat zij wanneer zij jegens Stokke es. verplicht is de NAW-gegevens te verzamelen zij een dergelijke verplichting ook jegens andere gerechtigden op intellectuele eigendomsrechten heeft. 

- Het betrekkelijk geringe belang van Stokke c.s. bij het verkrijgen van de NAWgegevens weegt niet op tegen het (vooral) financiële belang van Marktplaats om geen filter te plaatsen ter verkrijging van die gegevens. 

Uit het bovenstaande volgt dat de vorderingen sub c en i van Stokke c,s niet toewijsbaar zijn. In het tussenvonnis heeft de rechtbank reeds overwogen en beslist dat ook de overige vorderingen niet toewijsbaar zijn. Alle vorderingen van Stokke c.s, zullen derhalve worden afgewezen.”  (conclusie 2.22.- 2.24)

Lees het vonnis hier. Engelse versie op Book9.nl