Hof Den Haag 3 september 2024, IEF 22223; ECLI:NL:GHDHA:2024:1530 (Verzoeker tegen H30). H30 is een stichting voor christelijk peuterwerk, kinderopvang, primair en voortgezet onderwijs. Op Paarse Vrijdag, een jaarlijkse actiedag waarop leerlingen solidariteit met LHBTQIA+-ers kunnen tonen, heeft een docent-assistent op een middelbare school mondeling en fysiek duidelijk gemaakt dat de activiteiten van deze dag en homoseksualiteit niet te verenigen zijn met zijn geloof. Hierbij verwees hij naar Bijbelteksten en maakte hij een spuugbeweging naar de regenboogvlag. De kantonrechter heeft de arbeidsovereenkomst tussen de docent-assistent en de school ontbonden wegens een verstoorde arbeidsverhouding.

In dit hoger beroep verzoekt de docent-assistent (hierna: verzoeker) deze beschikking te vernietigen en H30 te veroordelen tot onder andere herstel van de arbeidsovereenkomst. Het hof oordeelt dat de uitingen van verzoeker vallen onder de vrijheid van meningsuiting en godsdienst zoals beschermd door het EVRM. In dit geval is de sanctie van ontslag, die een inmenging vormt van de door verzoeker met een beroep op artikel 9 en 10 EVRM ingeroepen verdragsrechten, gerechtvaardigd. Het hof bekrachtigt de beschikking van de kantonrechter.

Per 1 augustus 2024 is de AI Act in werking getreden. De AI Act is een belangrijke stap van de Europese Commissie om een geharmoniseerd regelgevend kader te creëren voor kunstmatige intelligentie (AI) binnen de Europese Unie. De AI Act heeft als doel de interne markt beter te laten functioneren door een uniform wettelijk kader vast te stellen voor de ontwikkeling, het op de markt brengen, het in gebruik nemen en het gebruik van AI-systemen binnen de Europese Unie.

Wilt u meer weten over de AI Act, zoals de achtergrond, het toepassingsbereik en de kernprincipes én bent u ook benieuwd naar de invloed van de AI (Act) op IE-rechten? Op onze databank IE-C staat een uitgebreid inleidend commentaar op de AI Act. Het commentaar leest u hier.

In de recente zaak AGA Rangemaster v UK Innovations ([2024] EWHC 1727 (IPEC)) heeft de UK Intellectual Property Enterprise Court een belangrijke uitspraak gedaan die zowel merkenrecht als auteursrecht betreft. De zaak richtte zich op de verkoop van gereviseerde AGA-fornuizen door UK Innovations, waarbij AGA stelde dat hun handelsmerken waren geschonden en auteursrecht was geschonden door het gebruik van een ontwerptekening voor een bedieningspaneel. Hoewel de rechter instemde met de inbreuk op de handelsmerken, werd de auteursrechtelijke claim verworpen op grond van een wettelijke uitzondering.

RCC 7 augustus 2024, IEF 22220, RB 3851; 2024/00234 (Specsavers tegen Eye Wish). In deze zaak die voor de Reclame Code Commissie kwam heeft Specsavers geklaagd over een advertentie van Eye Wish Opticiens. Het gaat hierbij om uitingen waarin Eye Wish adverteert met de zin ‘2e bril cadeau’, en uitingen waar zij stapelkortingen aanbiedt. Een voorbeeld hiervan is dat Eye Wish een poster heeft met daarop ‘75% korting op je complete 3e bril, 50% korting op je complete 2e bril en 35% korting op je complete 1e bril’. De eerste categorie uitingen waar Specsavers bezwaar tegen maakt is volgens haar in strijd met de Nederlandse Reclame Code. De gemiddelde consument zal bij de uiting denken dat de 2e bril altijd gratis is, waarbij er geen beperkingen zijn aan uit welke typen en soorten brillen gekozen kan worden. Uit de actievoorwaarden, die alleen in de kleine lettertjes genoemd worden, blijkt echter wat anders. Over de stapelkorting vindt Specsavers ook een absolute claim waar te weinig nuancering in geboden wordt. Bij beide onderdelen wordt volgens Specsavers te weinig essentiële informatie gegeven die de consument nodig heeft.

Cour de cassation 5 juni 2024, IEF 22219, IEFbe 3775; Case C-412/24 (Fauré Le Page Paris SAS tegen Goyard ST-Honoré SAS). Een merk is nietig als deze tot misleiding van het publiek kan leiden, bijvoorbeeld ten aanzien van de aard, herkomst of hoedanigheid van de waren of diensten waar het merk betrekking op heeft (art. 4 lid 1 sub g Merkenrichtlijn). Maar wat als de misleiding in plaats daarvan ziet op eigenschappen van de merkhouder? Deze vraag speelt zich af in de zaak tussen Goyard ST-Honoré SAS (hierna: Goyard) en Fauré Le Page Paris SAS (hierna: Fauré). Fauré richt zich op de productie en verkoop van onder andere leren koffers en tassen. Hoewel zij in 2009 is opgericht, staat het door haar gebruikte merk geregistreerd als 'Fauré Le Page Paris 1717'. Deze naam suggereert dat Fauré de werkzaamheden voortzet van Maison Fauré Le Page, een bedrijf dat tot aan 1992 vergelijkbare producten verkocht onder vrijwel dezelfde naam. Het feit dat dit niet daadwerkelijk het geval is, maakt het merk van Fauré volgens Goyard misleidend. De rechter geeft Goyard, na doorverwijzing naar de cassatierechter, gelijk. Zij oordeelt dat de misleidende aard van een merk niet alleen beperkt hoeft te zijn tot de betrokken waren of diensten. Ook de eigenschappen van de merkhouder, zoals het jaar van oprichting, kunnen een rol spelen. Dergelijke eigenschappen kunnen namelijk het koopgedrag van consumenten beïnvloeden, vooral in sectoren voor luxegoederen (consumenten hechten waarde aan ervaring). Fauré stelt dat de uitspraak in strijd is met de Emanuel uitspraak van het Europese Hof: daarin beperkt het Hof zich voor haar oordeel over misleiding wel degelijk tot de betrokken waren en diensten. Fauré gaat dan ook in cassatie; op aanbevelen van de Advocaat-Generaal dient de cassatierechter een aantal prejudiciële vragen in bij het Hof:

Op 29 juli 2024 is de Europese Commissie een openbare raadpleging gestart om directe input van belanghebbende partijen te verzamelen voor de voorbereiding van de toekomstige communicatie- en promotiecampagne van de Commissie met betrekking tot ambachtelijke en industriële geografische aanduidingen. Daarnaast is de openbare raadpleging ook bedoeld om de Commissie te ondersteunen bij het beter afstemmen van het internationale beleid van de Unie op het gebied van geografische aanduidingen voor ambachtelijke en industriële producten. 

De verzamelde informatie zal de Commissie helpen het huidige en toekomstige internationale beleid inzake ambachtelijke en industriële geografische aanduidingen ten aanzien van niet-EU-landen vorm te geven in verband met afgeronde, lopende en toekomstige internationale onderhandelingen.

Kan het gebruik van generatieve AI-systemen een auteursrechtelijk beschermd werk opleveren? Twee jaar na de introductie van Dall-E en ChatGPT begint zich enige jurisprudentie te vormen. Daarbij is de kernvraag of het aansturen van dergelijke systemen door middel van prompts (instructies) voldoende is om de output als ‘werk’ te kwalificeren. Dit artikel gaat, mede aan de hand van de vroegste rechtspraak in de Verenigde Staten, China en Europa, dieper in op deze lastige kwestie.

Volgende week donderdag 5 september is het jaarlijkse Benelux Merken Congres. U kunt daar nog bij zijn! We hebben weer een vol en interessant BMC-programma, met boeiende sprekers, die u net even wat dieper meenemen in de materie. Onder leiding van dagvoorzitters Tobias Cohen Jehoram (EUR, De Brauw Blackstone Westbroek) en Martin Senftleben (IViR, Bird & Bird) staat dit jaar op het programma:

• Actualiteiten en jurisprudentieoverzicht door Martin Senftleben (IViR, Bird & Bird);
• Proportionaliteit door Peter Teunissen (Radboud Universiteit);
• Greenwashing door Lotte Anemaet (Rechtbank Den Haag);
• Bescherming van productdesign en art. 2:19 BVIE door Laura Fresco (HOYNG ROKH MONEGIER)
• Rechtsverwerking in het merkenrecht door Thijs van Aerde (Houthoff);
• Bestemmen, verwijzen en identificeren – wat mag ik met het merk van een ander? door Willem Leppink (Ploum).

Kortom, genoeg om na deze dag weer volledig op de hoogte te zijn van alle belangrijke ontwikkelingen. We sluiten het congres uiteraard af met een borrel waarop u volop de kans krijgt om uw netwerk uit te breiden. Zien wij u volgende week donderdag? Aanmelden kan deze week nog via deze link. 

Vzr. Rb. Amsterdam 9 juli 2024, IEF 22216, IT 4612; ECLI:NL:RBAMS:2024:4501 (Eisers tegen FTM). Dit kort geding gaat over het publiceren van het artikel “Hoe arbeidsmigranten werden misbruikt bij de aanvraag van NOW-subsidies” door Follow The Money (hierna: FTM). [bedrijf 1] is een uitzendbureau dat met name arbeidsmigranten in kassen en bij plantenkwekers in het Westland bemiddelt. In het artikel wordt [bedrijf 1] genoemd. Het artikel stelt verschillende misstanden aan de kaak, onder andere over fraude. Later publiceerde FTM een vervolg artikel met de titel “Haagse ondernemersfamilie gebruikte miljoenen aan coronasteun voor zichzelf”. [bedrijf 1] vordert in dit kort geding dat FTM verboden wordt om zich smadelijk, lasterlijk en/of tendentieus uit te laten over [bedrijf 1] en de artikelen te rectificeren. Het spoedeisende belang volgt uit het feit dat de artikelen nog altijd online staan en [bedrijf 1] daar hinder van ondervindt. Een afweging van de conflicterende belangen van de partijen resulteert in de conclusie van de voorzieningenrechter dat de publicaties niet onrechtmatig zijn. De inhoud is niet onnodig grievend en er wordt geen inbreuk gemaakt op de privacy van de betrokken familie.  

Rb. Amsterdam 23 juli 2024, IEF 22215 (Eiseres tegen gedaagde). Eiseres in deze zaak is kapster en eigenares van een kapsalon. Zij heeft haar kapsalon overgenomen van gedaagde door middel van een schriftelijke overeenkomst. Over de uitleg van die overeenkomst is tussen eiseres en gedaagde onenigheid ontstaan. Gedaagde is van mening dat eiseres zonder toestemming en daarmee onrechtmatig de foto's en teksten van gedaagde gebruikt op haar website. Eiseres vindt daarentegen dat gedaagde haar onrechtmatig belemmert in haar bedrijfsvoering. Zij vordert in kort geding bij de rechtbank dat gedaagde iedere belemmering staakt, waaronder het handhaven van zijn merk- en auteursrechten. Ook vordert eiseres dat zij de door gedaagde gebruikte handelsnaam krijgt overgedragen, als onderdeel van de gesloten overeenkomst. Gedaagde verweert zich met het argument dat de overeenkomst slechts is gesloten voor een periode van twee jaar. De overdracht van de kapsalon (met uitzondering van de handelsnaam) blijft ook daarna gelden, maar gedaagde hoeft eiseres daarbij niet meer te steunen in haar bedrijfsvoering, aldus gedaagde.